DE VU MIST TREKT OP

DE VU-MIST TREKT OP

Wij vragen niets, wij doen niets’
12.07.2009 14.16u - De Maddens-doctrine als schaamlap

De NVA heeft dè schaamlap gevonden om haar gebrek aan standvastigheid te verbergen: de ‘Maddens-doctrine’. Die schrijft voor geen communautaire onderhandelingen te voeren zolang de Franstaligen niet zelf vragende partij zijn.
De Wever huldigt nu dus het motto: ‘wij vragen niets’. Meer zelfs, hij doet niets. De Vlaamse duif wordt ongenadig verder kaalgeplukt, maar de begeleider wacht.
De gretigheid waarmee De Wever deze schijnbaar academisch gelegitimeerde vluchtheuvel inneemt, maakt dat zelfs professor Maddens er zich ongemakkelijk bij voelt. Deze liet dat de voorbije dagen trouwens duidelijk blijken door te wijzen op het groot gebrek aan Vlaamse ambitie in vergelijking met de regeerverklaring van 2004. In het kersvers regeerakkoord kan men inderdaad blijven zoeken naar een echte stap voorwaarts op het pad naar Vlaamse zelfstandigheid.
Het was nochtans de NVA - en met name hun minister Geert Bourgeois – die tien maanden geleden uit de Vlaamse regering stapte omdat minister-president Kris Peeters te weinig waarborgen bood inzake staatshervorming. En raar maar waar: het is diezelfde NVA die nu - en met name hun minister Geert Bourgeois - in de Vlaamse regering van minister-president Kris Peeters stapt, terwijl in de regeerverklaring niet één voorwaarde te bespeuren valt inzake staatshervorming.
Na herlezing van de pathetische persmededeling bij Bourgeois’ toenmalig ontslag (http://www.n-va.be/programma/standpunten/persberichten_detail.asp?ID=3046) past alleen... verbijstering. Bourgeois beweerde daarin onder meer het volgende: ‘Ik ben werkelijk nog de enige in deze Vlaamse regering die de Vlaamse beloftes effectief wil uitvoeren’. Wat gold voor Peeters I, geldt blijkbaar niet voor Peeters II.

Stille vloek
Het is natuurlijk fijn dat de nieuwe regering bijvoorbeeld het kunsthistorisch erfgoed zal beschermen, samen ‘met de holebi- en transgendergemeenschap’ een stuk beleid wil opzetten of nog: het bosgebied uitbreiden, maar dit lijkt in geen lichtjaren op de realisatie van de Vlaamse verkiezingsbeloften van de NVA. Net zo min als het bejubelen van de ‘interculturaliteit’, de uitbouw van een netwerk van ‘laagdrempelige meldpunten’ in de strijd tegen discriminatie (verklikkingsbureaus, zeg maar) of: nog meer immigratie (die - indien ze nog lang aanhoudt - juist dodelijk zal zijn voor onze Vlaamse samenleving en cultuur).
Geen jaar na zijn ontslag is Bourgeois evenwel opnieuw excellentie. Tien jaar na de stemming van de vijf resoluties in het Vlaams Parlement maakt hij geen (breek)punt meer van pakweg fiscale autonomie of de splitsing van BHV. Alleen een stille vloek past bij zoveel principeloosheid.
De geschiedenis herhaalt zich dus, ook bij de NVA van historicus Bart De Wever: na de Belgische akkoorden van Schiltz en de openlijke Belgische collaboratie van Anciaux, volgt het ‘participationisme’ van De Wever. Kortom, de oude Volksunie is terug: stevig de Vlaamse trom roeren voor de verkiezingen en daarna is men plots onderhevig aan een vlaag van selectieve amnesie.
Terloops gezegd: het is evenzeer verbijsterend hoe voorzitter Defoort van de VVB deze volte face van de NVA met de mantel der liefde bedekt en hiermee nogmaals zijn partijdigheid tentoonspreidt.

Leep
Alea iacta est, maar de waarnemer is natuurlijk benieuwd of de NVA er straks ten tweede male zal in slagen om haar maagdelijkheid te herwinnen. Nu reeds mag aangenomen worden dat die partij een half jaar voor de federale verkiezingen van 2011 de peilingen scherp in het oog zal houden. Als die omwille van het evident gebrek aan Vlaamse vooruitgang catastrofaal blijken, zullen De Wever en Bourgeois proberen de stunt van 2008 nog eens over te doen en uit de Vlaamse regering stappen. Houden ze echter voldoende over van de 13% waarmee ze nu in die regering stappen, dan zal de operatie ‘hernieuwde maagdelijkheid’ uitgesteld worden tot de aanloop naar de volgende Vlaamse verkiezingen in... 2014.

Moraal
Na het loze vissertje dat vruchteloos zocht naar een vette vis in de pan, krijgen we nu het leep wevertje dat zoals in het liedje geen heer blijkt te zijn. Men kan alleen besluiten met deze strofe:


‘Want ik wete wel wat er de weverkens zijn
En de weverkens zijn er geen heren.
Schietspoele, sjerrebekke, spoelza!
Djikkedjakke, kerrekoltjes, klitsklets!’

Commentaar
Anders gezegd : aan de vruchten herkent men de boom.
De strijders op het voorplan, zoals Vlaams Belang Volksvertegenoordiger Dilip De Man (http://www.filipdeman.org/1/918/) , al zien ze misschien niet scherper dan de gewone man, ze spreken scherper. Dat mogen en moet ze, want het is hun taak.
Waarmee ik alleen wil gezegd hebben, dat de VU-Anders, met de travillisten uit de CVP en uit de SP-Anders nu blijkbaar iets ‘anders’ aan het proberen zijn om Vlaanderen gezamenlijk, ‘verraad na verraad, naar de overwinning’ te leiden. Dat de Maddens-doctrine ook nadelen heeft, is…evident.
Maar : ‘elk nadeel heb se voordeel’….
Het voordeel is dat binnenkort vele ogen hopelijk voor goed zouden opengaan. Het nadeel is dat we weeral onze zwakste kant tonen. ‘Niets doen’ is des duivels…Volgens mij is deze formule echter (zeer kortstondig) het proberen waard. Over welke vruchten het zal gaan, zal geen eeuwigheid duren…Zolang er geen dodende druk op de Franscouillons zal gezet worden, is de uitslag twijfelachtig. Om een Franscouillon op de rug te leggen, met de keel bloot…zal men andere kalibers moeten gebruiken….
Dat uitproberen brengt dus wel tijdverlies mee. En tijd is iets dat we niet meer hebben, willen we niet samen met de Belgica onder gaan. Een kabinet dat, na de installatie, nog eerst naar Laeken moet en daarna twee maanden verlof neemt, is nu precies geen schoolvoorbeeld van ‘goed bestuur’…Met straks 20 miljard (en meer) tekort op de federale begroting zullen dagen van 24 uur tekort zijn komende herfst….
Uitwijken en politiek asiel vragen is misschien ook een optie…..