ETIQUETTE EN KLEDIJ

ETIQUETTE EN KLEDIJ

Juiste kleding dragen is ook zo moeilijk
Jul 24th 2009Frank VerhoefCultuur

Zo moet het dus niet
Vandaag las ik een bericht op de website van De Telegraaf over het feit dat vrouwen zich niet weten te kleden voor kantoor. Ze gaan vaak gekleed in weinig verhullende rokjes, slippers of diep uitgesneden shirtjes. Volgens een aantal Britse journalisten weten vrouwen niet meer waar de grens ligt. Lastig hé, grenzen (her) kennen als je zelf mag bepalen waar ze liggen.
‘Veel vrouwen verschijnen op het werk in een outfit die ze ook dragen als ze uitgaan of op vakantie gaan. Dat hun kledingstijl een groot effect heeft op hoe anderen hen zien dat vergeten ze voor het gemak even. Korte rokjes en een diepe decolletés geven je geen zelfverzekerde indruk, eerder een sletterige,’ vertelt journaliste Maureen Rice.
Is het echt zo moeilijk om een fatsoenlijke jurk (of rok), nette schoenen en een passend shirtje/overhemd uit de kast te pakken? Blijkbaar zijn we massaal vergeten dat er bepaalde dresscodes zijn voor op je werk. De dresscode voor begrafenissen zijn we ook al helemaal vergeten. Het lijkt wel een cultuurprobleem!
Op je werk draag je fatsoenlijke kleding waarmee je een goede indruk maakt en andere werknemers niet uitdaagt, op begrafenissen draag je onopvallende zwarte kleding uit respect voor de overledene. Vrijetijdskleding, de naam zegt het al, is in beide gevallen zeer ongepast. Zo moeilijk is dat toch niet?
Bron De Dagelijkse Standaard (niet te verwarren met De Standaer/Le Standaer)
Digitaliaanse Diverse Divergentia
Het mag gerust eens wat anders zijn, hé? Het oog wil ook wat, net zoals een uitstekend en smakelijk gerecht op je bord er liefst ook uitstekend uitziet. Of is dit een te sterke sexistische opmerking? Zeg niet dat U liever een gestalte in burka rond U hebt. De gulden middenweg zal wel de oplossing zijn.
Och, etiquette (in alle omstandigheden) is inderdaad een moeilijke opgave. En over goede smaak kan men urenlang doorzueren.
De oplossing? Vingerspitzengefühl en commerciële feeling! Wat ergerlijk is in de ene omgeving, kan omzet-bevorderend werken in de andere….Voorbeeld: in de dagelijkse praktijk van een accountant zijn de contacten met zo wat iedere notaris in de omgeving gesneden koek. De keuze van de notaris is immers het domein van de klant. Notarissen zijn niet altijd vlotte jongens of meisjes of even mede-werkzaam. Amaai! Zoals ze zogezegd hun eigen terrein bewaakten! Zo was er één uitzondering op die regel, en dat was Notaris D. in Z…, maar de goede man is al jaren geleden gaan feesten hierboven. Jovialiteit te koop. Beroepsbekwaamheid nog veel meer. Iedere akte vond plaats bij een lekker glaasje, terwijl het secretaresje de voorlezing moest doen. Notaris leunde dan achterover in zijn zetel, luisterde met gesloten ogen naar het werk van zijn helpers, en corrigeerde waar nodig, of gaf de nodige uitleg. Het feest begon van voor de eerste woorden van de voorlezing konden uitgesproken worden. De dame werd uitgenodigd om, rechtstaande naast hem, met gevoel te beginnen aan haar taak, met de woorden :”En laat maar eens goed zien wat ge zoal in huis hebt’….Zo dubbelzinnig als mar kon! Want het charmante dingetje was zowat het evenbeeld van bijgaande foto…Notaris tevreden, cliënt gelukkig! Iedere correctie moest zij aanbrengen, gebogen over de immense schrijftafel….De rekening moest nooit contant betaald worden. Die volgde altijd achteraf met de facteur. Maar die was altijd goed gepeperd. Was begot nog goed voor de populariteit!
Is het te verwonderen, dat de studie van Notaris X goed floreerde? En dat hij menig accountant met nieuwe cliënten aantrok die desnoods de cliënt beïnvloedden als deze twijfelachtig was over de vrije keuze van een Notaris?
En de savoir-vivre hierin? Wel, moeilijk om zeggen. Maar de toestand paste perfect bij het beeld van die man. Perfect commercieel en toch oer-degelijk! Hij was een alom gerespecteerd burger en een gelukkig huisvader. Ik weet zeker dat hij Hierboven rustig verder doet in eeuwigheid, met een gevleugeld engeltje naast hem, terwijl Ons Heer glunderend toekijkt….