Woensdag 15
November 2017
4345 - VOLGENS
SLINXE KOPPEN KAN ALLEEN INTEGRATIE ONS REDDEN. DE VERLOEDERING DOOR IMMIGRATIE
IS EEN VAST GEGEVEN WAARAAN NIET MAG GETWIJFELD WORDEN
*
INHOUD: NV-A /
SOSSEN / VLAANDEREN REBUILT : Joël De Ceulaere duwt in De Morgen wel
zeer overtuigd de lezers richting BDW, de Held van de Dag. Of zit de
perversiteit in het staartje, dat we pas vandaagn als Deel 4 zullen te verwerken
krijgen? Kortom, BDW wordt, dik in de kussens, in een draagmandje naar de
verkiezings-overwinning gedragen.
Mij net gelaten. Dan komt daar misschien iets zeer moois uit.
Welvaart of zoiets. Door, om maar iets te zeggen, de ‘transfers’ terug te
schroeven. Of door Francken Theo in de zetel van Sjarel Premier te krijgen…
O U V E R T U R
E
OPUs B A R D O L LI N O
(A N DANTE)
*
In
deze 3de van de vier Open Brieven, zit in de eerste zin, het
Ceulelaereke er (met opzet?) kilometers
ver naast. De slogan van Het Vlaams Belang is NIET ‘Eigen Volk’, maar ’Eigen
Volk Eerst’. Wat een wereld van verschil is. Eigen volk eerst
is wat het zegt. Het eigen volk op de eerste plaats. Anderen komen pas daarna, achteraan.
In, bijvoorbeeld, de zorgsector. In de tewerkstelling. Op het politiek vlak.
Vooral dat laatste. Anders nemen die al gauw het voortouw, zoals bij de
burgemeester van grootsteden bij de Noorderburen. Van Burgemeester rnaar
Minister, en van Minister naar Pacha, Kalief of Sultan. Met, voor wie dat
overleefd heeft, Het Eigen Volk laatst….
Wie
dat anders zegt, heeft loense bijbedoelingen!
**
Duizend en één Nacht aan de
Beurs in Bruxellabad
*
Als
hete Schotse Scheve en Slinxe gedachtengoed al ooit eens zo duidelijk in zijn
kaarten heeft laten kijken, is het wel over de heerlijke zaligmakende immigratie,
door die éne mening, de hunne, voor elk levend wezen als dogma naar voor te
schuiven. Stelt zich alleen de vraag voor wie die heerlijkheid geldt. Toch niet
voor het lijdende Eigen Volk. In geen
enkel geval niet. De discussie kan, volgens De Ceukelare, pas starten als
iedereen de (wilde) immigrante aanvaardt, toejuicht en verheerlijkt.
Llint
mij een beetje Stalinistisch, ja zelfs Hitleriaans!
Daarmee
is alles gezegd. Dat BDW zó stom is, zou ik wel eens willen zien. Doen alsof is
een beter idee.
Hier
past het om de woorden van de andere ‘club’ te citeren waarvan BDW niet wil
weten. Die zeggen dat er alleen naar hen, het VB, geluisterd wordt, als ze er
zo brutaal mogelijk tegen aan gaan. Wie daarover minstens niet wil nadenken,
bewijst van slechte wil te zijn. Die dan
verkiest dat de Vlaams Nationalist braaf biddend voor de poort blijft staan.
En
van wie zou men doe brutaliteit geleerd hebben? De Gentse Roden drukten dat
kort en krachtg zo uit (ik val in
herhaling): je moet miene kameroad zijn, of ‘k sloan up joen tote’ – een
doorslaand argument waarmee ze toen nog succes boekten ook.
En
neen, Ceukeleurke, de Vlaming is geen
Catalaan, geen Rus, geen Duits en geen Fransman: de Vlaming is Vlaming dien God
hemVlaming schiep. De denkt te doet zoals Vlamingen doen. Wees dus gerust, ook
voor BDW is dat geen nieuws. Hij kent zijn Pappenheimers als geen ander. Hij
weet dus zeer goed, dat de hardliners van het VB al vele jaren van onderen uit de
federale dans leiden. Was er geen VB geweest, dan zou er niet eens een andere
mening bestaan hebben dan die van het Ceukeleurke… Knikken, zwijgen, en vuisten
maken alleen in de broekzakken. Tot De Muren vallen…
Maakt
dat ondertussen een samenleving gelukkig en welvarend?
Als
BDW het gepresteerd heeft om te staan waar hij staat, heeft hij dat in
hoofdzaak te danken aan die hardliners. En ook ’n beetje aan zijn eigen politiek
talent. Plus est en Vous.
**
*
BRIEVEN AAN DE WEVER
Die 'club' van u, mijnheer De Wever, lijkt toch een beetje
op dat 'eigen volk'
Vandaag, in zijn derde brief, vraagt hij De Wever wat nu
precies het verschil is tussen de N-VA en Vlaams Belang, en wie er bij die
‘club’ hoort, waar N-VA het altijd over heeft.
*
Beste Bart De Wever,
Het is met respect dat ik bij het begin van deze brief naar
uw vader verwijs, want het compliment is gemeend. U hebt gepresteerd wat hij
eerder op kleine schaal had gedaan: het Vlaams-nationalisme weggerukt uit de
handen van extremisten. Het is uw broer Bruno, historicus aan de UGent, die mij
vorig jaar in een interview uitlegde hoe dat in zijn werk ging.
Als tiener ging uw broer nog mee betogen voor amnestie. “Het
idee was dat de Vlaamse collaborateurs geen enkele schuld trof”, vertelde hij.
“Wij wilden dat schuld en boete volledig werden uitgewist.” Hij was lid van het
VNJ, het Vlaams Nationaal Jeugdverbond. “Een anti-Belgische, nationalistische
en extreemrechtse jeugdbeweging” noemde hij dat. “De groep waartoe ik behoorde,
in Kontich, is afgesplitst om een nog extremere groep te vormen: het Algemeen
Vlaams Nationaal Jeugdverbond. Dat AVNJ greep terug naar de vooroorlogse
jeugdbeweging.”
Of dat AVNJ neonazistisch was, vroeg ik uw broer. “Ja, die
beweging bevond zich in het neonazistische milieu”, antwoordde hij. “Dat klinkt
zwaar, want mijn leiders en vrienden bij het AVNJ waren de kwaadsten niet. Maar
wij gingen op kamp naar Duitsland, met de Wiking Jugend, en dat waren
regelrechte neonazi’s.” En nu komt het. Uw broer: “Toen mijn vader dat in de
gaten kreeg, heeft hij ervoor gezorgd dat die AVNJ-groep terug aansluiting vond
bij het VNJ. Hij heeft zich daarvoor persoonlijk geëngageerd en dat is hem ook
gelukt.”
Iets vergelijkbaars, maar dan op grotere schaal, hebt u
gedaan, mijnheer De Wever. In de jaren negentig werd het Vlaams-nationalisme
gekaapt door het Vlaams Blok. In 2004 werd die partij zelfs de grootste in het
Vlaams Parlement.
**
*
In 2006 – u was twee jaar voorzitter, de N-VA overleefde
dankzij het kartel met CD&V – vroeg ik u wat u vond van Vlamingen die een
afkeer hebben van de Vlaamse identiteit. U zuchtte en zei: “Dat is het drama
van de laatste twintig jaar. Door de opmars van Vlaams Belang willen veel
mensen niets meer met het Vlaams-nationalisme te maken hebben. Zover is het
gekomen. Dat is voor mij natuurlijk een benepen positie om te werken. Maar ik
heb geen keuze. Ik zal in deze strijd desnoods ten onder moeten gaan.”
Het was Stalingrad geworden, zei u, met een verwijzing naar
de beslissende veldslag van WO II. “Dat gevoel heb ik als voorzitter van de
N-VA. Ik ben de commandant van de Russen in Stalingrad. En ik moet mij staande
houden tegen de overmacht van het Vlaams Belang. Ik kan alleen maar hopen dat
mijn strijd ook afloopt zoals in Stalingrad, met een overwinning voor de
Russen. Achteruitgaan is geen optie. Het is winnen of sterven.”
U hebt, tot nader order in elk geval, gewonnen. Dat is mede
het resultaat van het cordon sanitaire: VB-kiezers die niet voor een
oppositiepartij wilden blíjven stemmen, werden door dat cordon wellicht wat
afgemat. Maar, eerlijk is eerlijk, het is ook uw verdienste, want vóór u is
geen enkele politicus erin geslaagd om de VB-kiezer op andere electorale
gedachten te brengen. Daarvoor verdient u krediet.
Maar hoe hard verschilt uw discours van dat van Vlaams
Belang? Bent u niet een tikje te mild voor de racistische kiezer? En is uw
inclusieve nationalisme echt zo inclusief?
Geen klik met het Blok
**
*
Sta me toe dat ik eerst een andere vraag behandel: gaat u
ooit het cordon sanitaire doorbreken? De kwestie zal steeds prangender worden
naarmate de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 dichterbij komen. Wat als andere
partijen de N-VA aan de kant willen duwen, en u met de hulp van Vlaams Belang
toch een coalitie op de been zou kunnen brengen? Zult u dan toehappen? Ook in
Antwerpen? Als Wouter Van Besien en Kris Peeters u dreigen te onttronen, gaat u
dan praten met Filip Dewinter?
Die vraag durf ik nu al te beantwoorden: nee. U bent
zogezegd een tegenstander van het cordon sanitaire, maar u zult het wél blijven
eerbiedigen. Zeker in Antwerpen. Ik laat mij vertellen dat u Dewinter nog meer
haat dan Bert Anciaux – en dat wil wat zeggen.
Ooit zat u met hem aan tafel, dat is bekend. In 2003, toen
uw partij verschrompeld was tot die ene Kamerzetel van Geert Bourgeois, hebt u
een paar gesprekken gevoerd met Dewinter, Frank Vanhecke en Gerolf Annemans.
Zoals u toen met iedereen praatte, ook met Open Vld en CD&V. Maar met het
Vlaams Blok is er nooit een echte klik geweest, wel integendeel: u hebt zich
altijd van die partij en haar satellieten gedistantieerd.
Dat was in uw studententijd al zo. “Van het Vlaams Blok
moest De Wever niets weten”, vertelde Alain Mouton, uw oude makker bij het
Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond, mij. “Het Vlaams Blok rekruteerde bij
het NSV, de Nationalistische Studenten Vereniging, en daar wilde het KVHV niets
mee te maken hebben. Ik weet nog dat Koen Kennis, die vandaag schepen is in
Antwerpen, als KVHV-preses altijd wilde dat wij ons gedeisd hielden als het NSV
in de clinch ging met linkse tegenbetogers.”
LOUIS VOS, HISTORICUS KU LEUVEN
Mouton is niet de enige die zich eraan ergert als u in de
zak van het Vlaams Blok wordt gestoken. Ook Louis Vos, uw oud-promotor, en
Etienne Vermeersch, die morgen in mijn laatste brief aan het woord komt, kunnen
niet aanvaarden dat sommigen u weleens een racist of fascist durven te noemen.
“Dat ergert mij enorm”, vertelde Vos mij toen ik met hem koffie zat te drinken
in Leuven. “Ik denk niet dat De Wever zich daardoor uit het lood laat slaan,
want hij is zelf ook niet mals voor anderen, maar het is totaal oneerlijk. Dat
hij de problemen van de multiculturele samenleving durft te benoemen, vind ik
net moedig. Dat is geen reden om hem een racist te noemen.”
Ook Jan Jambon en Peter De Roover, vandaag boegbeelden van
uw partij, hebben altijd afstand gehouden van Vlaams Blok/Belang. Zij waren het
duo dat in de jaren negentig de Vlaamse Volksbeweging nieuw leven inblies, iets
waarvoor u veel bewondering had. Als ze dat gewild hadden, zouden ze bij het
Blok verkiesbare plaatsen hebben gekregen. Maar dat hébben ze nooit gewild. Zij
zaten, en zitten, op uw lijn.
ICO MALY,
CULTUURWETENSCHAPPER
Ook Ico Maly, cultuurwetenschapper aan de universiteit van
Tilburg en auteur van N-VA. Analyse van een politieke ideologie, het meest
kritische boek dat ooit over u en uw partij verscheen, steekt u niet in
dezelfde zak als Vlaams Blok/ Belang. “De visie van De Wever op de natie als
een levend organisme vind je terug bij iemand als Mussolini”, vertelde Maly mij
toen ik hem interviewde. “Die visie past in een lange anti-verlichtingstraditie,
waarbinnen ook het fascisme groeide. Maar De Wever is geen fascist, laat dat
duidelijk zijn. Een centraal punt bij fascisme is een cultus van geweld, zoals
het NSV dat vroeger deed. Dat heeft het KVHV bij mijn weten nooit gedaan, en de
N-VA ook niet. Dat onderscheid is fundamenteel, dat moet je erkennen.”
De dader wordt vrijgepleit
Tot zover, mijnheer De Wever, het goede nieuws. Ico Maly is
niet zo enthousiast als vele anderen over het feit dat u kiezers van Vlaams
Belang heeft afgesnoept. “De N-VA-natie is inderdaad niet meer louter ingebed
in ras of etnie”, aldus Maly. “Dat is, behalve de geweldloosheid, nog een
cruciaal verschil met het fascisme. Maar de vraag of De Wever het cordon
sanitaire al dan niet zou doorbreken, vind ik minder pertinent. Je kunt je beter afvragen of De Wever het
cordon al niet doorbroken hééft.”
Maly verwijst naar het Front National in Frankrijk. “Is
Marine Le Pen minder radicaal dan haar vader Jean-Marie, of heeft ze het
radicale programma van haar vader aanvaardbaar gemaakt? De Wever zal expliciet
racistische uitspraken vermijden. Hij zal nooit, zoals Dewinter, zeggen dat ‘de
poen van ons pensioen in de pocket van Mohammed’ zit. Dat compliment gunnen we
hem. Maar zijn idee over het migratiebeleid, het middenveld, de media, hoe
alles en iedereen per se zijn agenda moet overnemen, van de pers tot een
organisatie zoals Unia – dat is behoorlijk zorgwekkend.”
Wat mij vooral zorgen baart, is uw visie op racisme en
discriminatie. Uw partijgenote Liesbeth Homans zegt graag dat racisme relatief
is, maar wat weinigen beseffen, is dat u nog vérder gaat. Op een sluwe manier
ontkent u eigenlijk dat racisme en discriminatie de bron van veel
maatschappelijk onheil zijn. U deed dat het duidelijkst bij de lancering van
een boek van politoloog Bilal Benyaich, op zaterdag 21 maart 2015 in het
Antwerpse stadhuis. Die dag zette u het hele discours over racisme en
discriminatie op zijn kop.
Vroeger, toen links nog de toon van het debat zette, werd
racisme gezien als de oorzaak van veel problemen: discriminatie op de
arbeidsvloer en op de huurmarkt, bijvoorbeeld. Gevolg: een gebrekkige
sociaal-economische integratie. U hebt dat schema compleet omgedraaid. Racisme
en discriminatie zijn voor u niet mede de oorzaak, maar het gevólg van een soms
gebrekkige integratie – een culturele integratie, dan vooral.
In deze MeToo-tijden, mijnheer De Wever, zouden we dat
‘victim blaming’ noemen: racisme is niet de schuld van de daders, maar van de
slachtoffers. U zult nu zeggen: nee, het is de schuld van het beleid dat
jarenlang geen deftig integratiebeleid voerde, maar goed, u begrijpt wat ik
bedoel – de dader zelf wordt de facto vrijgepleit. U hebt met die racistische
Vlaming gedaan wat met de collaborateurs nooit is gelukt: u hebt hem amnestie
verleend. De vroegere Vlaams Blok-kiezer die nu voor N-VA stemt, en in één
moeite door alle Vlamingen die wel eens een racistische gedachte koesteren,
hebben van u absolutie gekregen. U hebt, in de woorden van uw broer, schuld en
boete uitgewist.
Het mysterie van de club
Maar nu kom ik bij de belangrijkste vraag die ik u vandaag
wil stellen. Ik geef de vraag cadeau aan collega’s die u nog wel mogen
interviewen: is uw nationalisme echt zo inclusief als u zegt? Uw punt is
bekend. Vlaams Belang belijdt een etnisch, exclusief nationalisme: een
buitenstaander kan geen lid worden van de club. N-VA belijdt een civiel,
inclusief nationalisme: een buitenstaander kan wél lid worden van de club.
Het beeld van die ‘club’ duikt ook op bij uw partijgenoten.
U vergelijkt dat soms met een voetbalploeg. In de kleedkamer doet iedereen zijn
zin, op het veld moeten alle spelers de spelregels volgen, anders zal de ploeg
nooit scoren. De vraag is wat u met die spelregels bedoelt, en ook: wat een
mens moet doen om tot die club te mogen behoren?
Ik vermoed dat de Belgische grondwet en de wetten van het
Belgische volk niet volstaan als spelregels, dat zou een al te liberale
invulling van de club zijn – die definitie gebruikte zelfs Dyab Abou Jahjah
vroeger. Op hetzelfde grondgebied wonen volstaat zéker niet – je moet niet
alleen op het veld staan, je moet willen meespelen.
Hier geboren worden, dan? Nee, ook dat volstaat niet. Denk
maar aan Fouad Belkacem, die volgens u vast niet tot de club behoort. Hij werd
hier geboren, maar kreeg als baby de Marokkaanse nationaliteit en werd pas
later ook Belg. Ik denk dat ik mag zeggen dat u hem liefst de Belgische
nationaliteit zou afpakken en naar Marokko zou sturen. Omdat hij de wetten van
het Belgische volk had overtreden? Nee, niet daarom. Want dat deden Marc
Dutroux en Ronald Janssen ook. Op nogal fanatieke wijze.
Ja maar, zult u zeggen, Marc Dutroux en Ronald Janssen
zitten dan ook in de gevangenis. En dat is waar. Maar ze zitten wel in ónze
gevangenis, in de gevangenis van onze club, om uw beeldspraak te gebruiken. Dat
is namelijk een van de spelregels: wie een andere speler vermoordt of
verkracht, krijgt een rode kaart en moet in de cel. Hij mag dan niet meer
meespelen, maar behoort toch nog bij de club. De club bouwt gevangenissen om
stoute clubleden al dan niet tijdelijk op te sluiten. Wel een verschil met
Fouad Belkacem, die u zelfs niet in de cel van uw eigen club wil.
U zegt? Zoek ik spijkers op laag water? Ik denk het niet. Ik
denk dat hier de vinger op de wonde ligt. Die ‘club’ van u, mijnheer De Wever,
lijkt toch een beetje op dat ‘eigen volk’ van Vlaams Belang: wie hier een
stamboom heeft, hoort net iets meer en vanzelfsprekender bij de club dan iemand
die ouderlijke of grootouderlijke roots heeft in de migratie.
ICO MALY, CULTUURWETENSCHAPPER
Jamaar, zult u zeggen, N-VA-kopstukken Zuhal Demir, Nabila
Ait Daoud en Nadia Sminate hebben een migratieachtergrond en zitten zelfs mee
in het bestuur van de club. En dat is juist. Maar hoort Dyab Abou Jahjah, ooit
Vlaanderens publieke vijand nummer één met zijn Arabisch Europese Liga, bij de
club? Rachida Lamrabet, die vragen heeft gesteld bij het boerkaverbod? Youssef
Kobo, die door de N-VA-meute op sociale media zolang werd opgejaagd tot hij
ontslagen werd? Horen zij ook bij de club?
Goh, dat hangt ervan af, hoor ik u denken. Willen zij wel
deel uitmaken van de club? Wie mee voetbal wil spelen, moet een beetje zijn
best doen. Wie onze normen en waarden verwerpt, mag toch niet verwachten dat
het clubbestuur enthousiast is. Mja. Maar wat doet u dan met een
stamboomvlaming die uw normen en waarden verwerpt? Wat als ik bijvoorbeeld zeg
dat ik niet bij de club wil behoren? Wat als ik morgen het boerkaverbod
veroordeel? Zoals Eva Brems dat destijds in het parlement deed, toen ze nog
verkozene was voor Groen? U hoeft niet te antwoorden, hoor, want ik weet het
al: Eva Brems en ik horen uiteraard bij de club. Ook als ik de Vlaamse
identiteit verwerp, want dat dwarse is nu net zo typisch voor de Vlaamse
identiteit, nietwaar?
Ik geef Ico Maly het laatste woord, want hij heeft hier –
als geëngageerd lid van de club – grondig over nagedacht. “Ja, ik ken de
redenering van De Wever”, antwoordde hij toen ik hem de clubvraag stelde. “Ik
ken zijn verhaal van dat inclusieve nationalisme. En het klopt dat dat het
klassieke bloed-en-bodem-nationalisme overstijgt. Maar het uitgangspunt dat de
stamboomvlaming de echte drager is van de Vlaamse cultuur en sowieso meer
rechten heeft, blijft wél bestaan. De Wever heeft het vaak over
‘internuptialiteit’ als streefdoel: echte integratie verloopt volgens hem via
het interculturele huwelijksbed. Met andere woorden: de kindjes die ik als
stamboomvlaming maak, zijn echtere leden van de club dan kindjes die twee
Vlamingen met een migratieachtergrond maken. En zo komt etniciteit terug op het
voorplan.”
Morgen, mijnheer De Wever, ga ik in op uw relatie met de
islam, en breng ik verslag uit van gesprekken die ik heb gevoerd met een paar
Marokkaanse Antwerpenaren.
Groeten van een clubgenoot,
Joël De Ceulaer
*
Bron & Link
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
**
*
Immigranten
met een migratie achtergrond tot in de elfendertigste generatie, (!) kunnen
misschien wel Belg worden, maar Vlaming?
Nogal wiedes. Dat ‘Belg’ zijn wordt ons vrijelijk toegewopen, gratis op
de mpuw gespeld aan ons en aan iedereen die daar heil in ziet. Het is als een
zotskap die wordt opgezet en die dan, mits goed versierd, goed opbrengt.
Leefloon en zo. Tenminste, voor mensen met een migratie achtergrond. Wie hier
geboren en getogen is, moet als Vlaming het maar zien te redden met een
armzalig pensioentje. Te weinig om te overleven en teveel om er aan dood te
gaan.
Een
terugblik in de Geschiedenis.
Jacob
Van Artevelde, ’n Gentenaar die er waarschijnlijk geen punt van maakte als
Vlaming te worden aangesproken omdat eenieder toen wist dat ij Vlaming was (Coburgia was toen nog niet uitgevonden),
heeft het toendertijd aan den lijve
ondervonden. Meer zelfs, hij heeft het met zijn leven bekocht, want vermoord
door het gepeupel vlak bij zijn eigen (achter)deur. Uit de gratie geraakt,
omdat hij onvoldoende gezorgd had voor het ‘eigen volk’. Als historicus zal BD
wel niet in dezelfde val lopen. O het even: een standbeeld krijgt die toch!
**
Een vroege oud-neonazi?
*
Kijk,
dat is het verschil met alle andere politiekers. BDW kent het ware verhaal, hij
is er zelfs - cum laude – in gespecialiseerd.
En
wat ik effenaf vals vind aan het Ceekeleirke, is dat hij de vroeg gestorven Vader
De Wever wel degelijk te berde brengt, maar bedremmeld zwijgt over diens
grafsteen. Waarop in voldoende grote letters geboekstaafd staat “AVV-VVK’. En
dat nog wel in kruisvorm. Zijn de tijden enigszins veranderd, de realistische Vlaming
is dat niet. Om het even tot welke ‘club’ hij behoort. Het wordt alleen hoog
tijd, dat Slinx dat begint in te zien. Het gaat tenslotte ook om HUN welvaart!
**
*
(Hemelreiker)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten