.
OVER TRIOMFERENDE VLAAMSE VLAGGEN
De leeuw, Vlaams symbool, werd door
Onze voorvaderen meegebracht
uit de Orient, buitgemaakt op de Saracenen…
We zullen hem opnieuw van stal moeten halen.
Het wordt meer dan nodig!
Is De Wever de volgende "homme dangereux"?
wo 26/05/2010 - 13:23 Ten zuiden van de taalgrens aanhoren politici en krantencommentatoren het Vlaams-nationalistische discours van Bart De Wever met stijgende verbazing. De N-VA-voorzitter lijkt in Wallonië uit te groeien tot de volgende boeman die het land wil splitsen.
Bij de vorige federale verkiezingen in juni 2007 werd Yves Leterme als kopman van CD&V/N-VA vijand nummer 1 voor de Franstaligen omwille van hun communautair programma. Vicepremier Laurette Onkelinx noemde hem toen bijvoorbeeld "un homme dangereux". Maar na de verpletterende kiesoverwinning van het Vlaams kartel was Leterme incontournable en dus de volgende premier. Incontournable of het niet, veel hebben de 800.000 Vlaamse voorkeurstemmen niet opgeleverd. De grote staatshervorming die Leterme tijdens de campagne had beloofd, is er niet gekomen. Een "non" van de Franstalige coalitiepartners is daar niet vreemd aan.
Nu lijken Bart De Wever en zijn N-VA incontournable te worden. Uit een interne peiling in opdracht van N-VA, SP.A en Open VLD blijkt dat de N-VA 26 procent van de Vlaamse stemmen zou halen, en dat leidt tot ongerustheid bij de concurrentie. Er waren de "stemadviezen" van ABVV en ACV, maar ook CD&V-voorzitter Marianne Thyssen vroeg zich af wat de N-VA eigenlijk wil: confederalisme of federalisme. "Wij zien finaal maar twee niveaus waar de staat aanwezig moet zijn", verduidelijkte N-VA-kopstuk Jan Jambon, "dat is het Europese en Vlaamse niveau." Het confederaal model is voor de N-VA met andere woorden slechts een tussenstation op het spoor naar Vlaamse onafhankelijkheid.
Franstaligen ontdekken een nieuwe vijand
Na de Vlamingen groeit ook het besef bij de Franstaligen dat de N-VA aan de onderhandelingstafel voor een nieuwe regering zal zitten als de partij op 13 juni een goede score haalt. Tijd om eens het verkiezingsprogramma van de N-VA te bekijken en dat leidt ook bij de Franstaligen tot enige nervositeit.
Een interview dat Bart De Wever heeft gegeven aan La Libre Belgique, heeft bij veel Franstaligen de ogen geopend. "Het federalisme werkt niet meer", zei De Wever daar. Hij herhaalde ook zijn reeds bekende standpunten over een splitsing van de sociale zekerheid en het confederalisme.
Ecolo-senator Marcel Cheron noemt het interview met De Wever "traumatiserend" in De Morgen. "Als De Wever echt een rol als staatsman wil gaan spelen dan heeft hij nu een kapitale blunder à la Leterme gemaakt", vindt Cheron.
Ook bij de PS weerklinkt argwaan. "Als hij aan tafel gaat met de wil om Brussel op te doeken of de sociale zekerheid te splitsen, zal het een kort gesprek worden. C'est non", voorspelt uittredend minister Paul Magnette.
Onderhandelen over een nieuwe federale regering en een grote staatshervorming met de N-VA? "Neen, ik denk dat het meer en meer uitgesloten is", zegt FDF-voorzitter Olivier Maingain op de radiozender Bel-RTL. Nochtans staat Maingain zelf bekend als communautaire stokebrand. "Ik haal mijn schouders op. Ik ben een federalist. De Wever is een separatist. Hij zegt het duidelijk", verbetert Maingain.
Ook de krantencommentatoren zijn geen fan van De Wever. "Bart De Wever heeft zijn voorstellen opgedrongen aan de Vlaamse politieke klasse, die vandaag bereid is om hem voor een groot stuk te volgen", stelt Philippe Walkowiak vast in zijn politieke column op rtbf.be. "Aan tafel gaan zitten om over het confederalisme van De Wever te onderhandelen - zonder sociale zekerheid, zonder ambities of een rol voor Brussel en met het leger als enige gemeenschappelijke horizon (!?!) is geen aanlokkelijk idee", schrijft Béatrice Delvaux van Le Soir in een opiniestuk op demorgen.be.
Et alors, l'histoire se répète? Staan we voor een gelijkaardig scenario zoals in 2007: triomferende Vlaamse vlaggen, gevolgd door eindeloze onderhandelingen over een hervorming van de staat? Veel hangt af van de kiezer en hoe die de de kaarten deze keer zal schudden.
Bron BRT 18 uur.
Digitalia ziet..
…het Vlaamse heer staatdaar winnen of daar ’t sneven zal… Immer pal…maar in verdeelde slagorde de vijand tegemoet tredend. Er is niet veel veranderd sedert 700 jaar geleden….
Ik leg uit : het Verdrag van Athis-sur-Orge (*)….De Vlamingen hebben de Franse legers verslagen. Voor de 2de keer zit Philips le Bel met de gebakken peren…Hij was met een machtig Frans leger afgekomen om de Vlamingen een lesje te leren : hij had enorme schulden moeten maken om zijn leger in slagorde te krijgen. Het was dus de strijd van de laatste kans…Hij wist waar het geld zat (toen ook al) en kwam het halen….Locatie: Pevelenberg – Monts-en-Pévèle : sedertdien Frans grondgebied…) Een snikhete zomerdag, ideaal voor een robbertje vechten. De Franse Koning is uit op weerwraak na de Slag bij Groeninge, maar het wordt de tweede nederlaag op rij, na 11 Juli 1302. De franse Koning, in het zicht ban de nederlaag, wordt door zijn bedienden over gehaald om, vermomd, te paard te vluchten. In het vluchten echter wordt hij van zijn paard getrokken, maar niet gedood, omdat hij niet herkend wordt. Hij ontsnapt dus ter nauwer nood aan de dood op het slagveld, want ondertussen is zijn leger in paniek gevlucht. Vergaan van de dorst, en uitgeput na urenlang bloedig vechten van man-tegen-man, verlaten de Vlamingen insgelijks het slagveld. Opgekuist staat netjes. Zij hadden immers hun foeragewagens dezelfde morgen zelf vernietigd, overtuigd zijnde dat zij zouden sneuvelen in de strijd. Op die manier zou niets in Franse handen vallen….
Tot ze ’s anderendaags tot de vaststelling kwamen, dat de Fransen, na een nachtje slapen, de overwinning claimden. Want naar Frans middeleeuws gebruik diende de overwinnaar op het slagveld te blijven, als bewijs van zijn overwinning.
Waarop er onderhandelingen over de vredesvoorwaarden beginnen, die jaren duren, en verder gezet worden onder muren van Parijs. Uiteindelijk, de pesterijen meer dan moe, aanvaarden de Vlamingen de vredesvoorwaarden van de Fransen (*). Deze behelzen, naast een ruime gebiedsafstand van de rijkste gewesten va het Graafschap Vlaanderen, de betaling van een enorm geldbedrag. Een paar maanden nadien wordt in Frankrijk de munt herzien, een beetje zoals wij het meegemaakt hebben dat van de ene dag op de andere de zware FF gemaakt wordt : 10 FF wordt 1 FF. In het vredesverdrag was er natuurlijk sprake van ’Franc’, waardoor het al zware bedrag gewoon vertienvoudigd werd. Of hoe de Vlamingen, in het defensief gedrongen, zich lieen in doekjes doen….
Dit verhaal staat in de kronieken van zowel de Franse als de Vlaamse verslaggevers…uiteraard langs weerszij opgesmukt met vaderlandse versieringen..Maar tot op de huidige dag is in de Vaderlandse Geschiedenis de slag bij Pevelenberg slechts een voetnoot in de Geschiedenis. ‘Parijs’ zou zich eens op de tenen kunnen getrapt kunnen voelen…….
Vraag: zet U even neer en overloop in gedachten de belse geschiedenisboekjes : het krioelt er van gelijkaardige situaties. Ook deze keer! De belze Franscouillons zijn het sterkst lijk straathonden: met hun muile….Vlamingen integendeel, kennen geen chi-chi diplomaten-taal. Hoog tijd dat we dit leren!
We zien waar het schoentje nijpt : de portemonnaie…Net dezelfde ziekte als de vroegere Franse Koningen. Die waren ook geboren met een gat in hun hand…..
Kijk, c’est bien simple!
Laat ze samen in hetzelfde beddeke kruipen : de namaak-Fransen van alhier bij de echte Fransen. We houden ze niet tegen! Het volstaat hen te wijzen, dat la France veel groter en dus rijker is dan Vlaanderen. Hun geldzucht doet de rest! Gegarandeerd!
Dàt is onderhandelen!
(*) Athis-sur-Orge : Wikipedia is (ten naaste bij) correct om objectief hierover te berichten. Lees maar :
Het Verdrag van Athis-sur-Orge werd op 23 juni 1305, na de onbesliste Slag bij Pevelenberg, gesloten tussen graaf Robrecht III van Béthune en de Franse koning Filips IV de Schone.
Het Verdrag voorzag in een algehele amnestie, de vrijlating van alle gevangenen en het herstel van Vlaanderen als vorstendom met erkenning van de graaf als hoogste gezag; maar ook een boete van 20.000 pond en een herstelbetaling van 400.000 pond, te betalen door de Vlamingen, en het recht van de Franse koning om in geval van oorlog Vlaamse krijgers op te eisen. Als waarborg werden de kasselrijen van Dowaai, Orchies en Rijsel naar Frankrijk overgeheveld. Na de ondertekening werd Robrecht vrijgelaten uit Franse gevangenschap, waarna hij zich officieel met de Franse koning verzoende. De financiële bedingingen van het verdrag waren echter dermate hard voor de landbouwers en middenklasse in het graafschap Vlaanderen dat er vanaf 1322 openlijk verzet rees.
In 1324 en 1326 werden de rebellieën onderdrukt; in 1328 leidde het verzet tot de Slag bij Kassel, waar het Vlaamse kerelsleger onder Nicolaas Zannekin verslagen werd.
Jacob van Artevelde verkreeg van koning Filips VI van Frankrijk de nietigverklaring van het verdrag.
De plaats waar het werd gesloten ligt in Frankrijk, vlakbij Parijs, en heet nu Athis-Mons. De Seine en de Orge vloeien hier samen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten