VERKIEZINGEN VAN DE LAATSTE KANS

.






















.

VERKIEZINGEN VAN DE LAATSTE KANS



De Verkiezingen van de Laatste Kans
From the desk of Alexandra Colen on Fri, 2010-05-07 10:23

De komende verkiezingen zijn de verkiezingen van de laatste kans. Het voortbestaan van ons volk staat op het spel. Dat klinkt melodramatisch, maar het is helaas de realiteit.

De nationale soevereiniteit van de Vlamingen wordt bedreigd door Brussel (zowel het Belgische als het Europese niveau). De Vlaamse economie wordt meegesleurd in de val van Wallonië, Griekenland, Portugal, Italië en andere landen die boven hun stand hebben geleefd.
Het is hallucinant om te zien hoe het parlement, nagenoeg zonder debat, het verlenen van 3 miljard euro noodhulp aan Griekenland goedkeurt. Hebben we dan zelf geen begrotingsproblemen? Deze “lening” moet enkel dienen om Belgische banken, zoals Fortis, overeind te houden. Die begingen immers de stommiteit om grotendeels in overheidspapier van Griekenland, Spanje, Portugal en Italië te beleggen.
Om onze toekomst en die van onze kinderen te redden moeten we ons lot in eigen handen nemen en niet langer afhankelijk laten zijn van ondemocratische machtscentra in Brussel (Belgisch en Europees) waarover wij geen zeggenschap hebben. De kiezers hebben op 13 juni een laatste kans: Maak Vlaanderen soeverein en vrij. Zoniet sleuren Wallonië en andere Griekenlanden ons mee de dieperik in.

De nationale identiteit van de Vlamingen wordt bedreigd door de islamisering van ons land. Elk volk heeft het recht om zijn eigenheid te verdedigen, ook het Vlaamse. Dit heeft niets met racisme te maken, maar alles met overleven.
De Belgische overheid houdt – uiteraard opzettelijk – geen cijfers bij over het aantal islamieten in ons land. In Nederland doen ze dat wel. Die Nederlandse cijfers zijn verbijsterend.
Van 1.399 moslims (0,01% van de bevolking) in 1960, steeg hun aantal naar 53.000 (0,4%) in 1970; 226.000 (1,6%) in 1980; 433.000 (2,9%) in 1990; 625.000 (4,1%) in 1995; en 1 miljoen (6%) in 2005.
Hoewel we dus geen officiële Belgische cijfers hebben, zitten we vermoedelijk in een gelijkaardige situatie. Volgens de pro-islamitische socioloog Jan Hertogen woonden er in 2008 reeds 630.000 moslims in België. Dit is 6% van de bevolking.
De sluizen zijn vooral de voorbije 20 jaar opengegaan. Meer dan driekwart van de moslims arriveerde na 1980, meer dan de helft na 1990. De regering van Herman Van Rompuy heeft in juli vorig jaar nog een regularisatie voor illegalen goedgekeurd. Die heeft duizenden “asielzoekers” extra naar ons land gelokt. Bepaalde wijken van onze grootsteden zijn thans zones geworden waar de autochtonen, met inbegrip van de politie, hun leven riskeren.
De sluizen moeten dicht. Het is duidelijk dat diegenen die ze geopend hebben, ze niet zullen sluiten. Reeds in 1978 waarschuwden mensen in Vlaanderen voor het probleem van de “gastarbeiders.” Die profeten werden uitgemaakt voor “racisten.” Al diegenen die mee “racist” geroepen hebben en “cordons sanitaire” gelegd hebben rond de “racisten,” zijn mede verantwoordelijk voor de huidige catastrofe. De kiezers hebben op 13 juni een laatste kans: Red de Vlaamse identiteit. Zoniet komen er de volgende vier jaar nog eens tienduizenden immigranten bij.

De nationale moraliteit wordt bedreigd. Twintig jaar na de abortuswet wil men die wet versoepelen zodat men ook na 12 weken nog ongeboren kinderen mag doden. In heel de wereld worden de termijnen teruggedraaid. Behalve bij ons. Lucie Van Crombrugge van het Gentse abortuscentrum vertelt op de radio dat ze met vrouwen die tot 7 maanden zwanger zijn naar Spanje trekt om de kinderen ginds te laten aborteren. Niemand reageert daarop. Zowel minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx als minister van Justitie Stefaan De Clercq zeggen me dat hiertegen niet wordt opgetreden. Acht jaar na de euthanasiewet wil men die wet versoepelen zodat niet alleen de betrokkenen kunnen beslissen dat een einde aan hun leven wordt gesteld, maar dat derden kunnen beslissen om ook wilsonbekwamen en kinderen te doden. Dit alles gebeurt zonder dat er nog een maatschappelijk debat over ethische kwesties wordt gevoerd, want alle politieke partijen gaan ervan uit dat het debat beslecht is en dat er geen politiek voordeel meer gehaald kan worden uit de verdediging van het menselijk leven.
We moeten de cultuur van de dood vaarwel zeggen en het menselijk leven terug in bescherming nemen. De kiezers hebben op 13 juni een laatste kans: Red het leven. Een volk dat zijn kinderen niet beschermt, sterft.