551
190 - HET ZATERDAG BROOD MET STRALEND MORGENROOD
*
*
VOOR SLECHT ZIENDEN, GOED ZIENDEN, BLINDEN EN VOORAL VOOR ZIJ DIE ZIENDE BLIND ZIJN
*
ZATERDAG 18 JULI 2020
‘Van Hool wordt even hard getroffen als de luchtvaart’
De
busbouwer Van Hool wordt midscheeps getroffen door de coronacrisis. De
productie en winst zijn in elkaar gestuikt, de directie verwacht pas
beterschap over een drietal jaar. In de fabriek in Macedonië werden 300 jobs geschrapt, in België een 70-tal. Extra ontslagen zijn niet uitgesloten.
En zoals de Gentenaars plegen te zeggen: daar staan ze nu met hun meulekens….
De
morgenstond goud in de mond? Laat me niet lachen. Goud in de mond?
Hoogstens gouden tanden zoals past bij een afgeleefde Zwarte Leeuw….
De
reserve-kas der Vlamingen? Door de Francofonie leeg geplukt tot op de
bodem. Om met dat geld na vele jaren vertraging, toe te laten
mondmaskers te fabriceren onder Chinese licentie….
*
*
IK PROBEER AAN VOLKSVERHEFFING TE DOEN. NIET AAN VULGAIR CHAUVINISME
ALS ER AL IETS MELDENSWAARD ZOU ZIJN, ZIT HET ONDERGESNEEUWD ONDER DE PROPAGANDISCHE LEUGENTAAL
*
DROL VAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Ja, kijk, lieve lezer, ‘k wete ‘t, de laatste stukjes klinken nogal bitter. Je zou voor minder.
Eerst
was ikzelf uit koers geraakt door dat bed-ongeval. Gevolg zeer been en
diepe vleeswonden, of daar stapt ‘t Vrouwke donderdag in alle vroegte
langs hare kant datzelfde bed uit, verzwikt dat rechterpootje van haar,
valt ruggelings op de grond, tussen muur en bed.
Hallo?
Alle hens aan dek. Hondenhulp ongewenst, maar dat beestje verstaat dat
niet. Onze poetsmadam stond als naar gewoonte elke donderdag, reeds aan
de voordeur, bloed gestelpt en met deze taxi naar de Spoed (Kortrijk),
24 Km ver.
Waregem, op 2 Km? Dakanie, want ’t zijn beesten.
-
Iedereen terug ingekorfd om 13 uur. Kleine teen gebroken. Veel tandengeknars van de pijn, maar net geen plaaster.
-
Goed nieuws dus!
Maar
hoe zal onze Puppy nu in Tiegem, bij de Veearts geraken? Vaste afspraak
op een drukke praktijk want de man is hoofdverantwoordelijke voor Paira
Daisy van Marc Coucke ergens rond Bergen.
-
En hoe gaan we nu aan eten en drinken geraken?
The
kids? Die hebben het veel te druk met de leiding van een goed draaiende
bizeness. Van goed draaiende boekhoud-kantoren, daar weet ik zelf alles
van. Bloed, zweet en tranen hebben mij (ons) die gekost. Meer dan 40
jaar lang.
En nu dit.
-
Maar
dat is nu allemaal voorbij en over. Trouwens, al die vele cijfers zijn
totaal van geen enkel nut voor twee oudjes die de hele dag met de
pootjes omhoog in de ligzetel moeten blijven.
-
Maar allez. Einde goed, alles goed. Maandag, d.i. VIJF dagen na het 2de
ongeval, komt de Dame van Familiezorg bij ons aan huis, om te zien als
er eventueel vanaf de donderdag daarop iemand als huishoudhulp kan
komen. Corona! En daarenboven, gaat ’t Waregemse vanaf vrijdag potdicht.
Jaarlijks Verlof. En daar moet ne mens wat voor over hebben!!!
We
redden het ondertussen wel. Al spijt het ons geen donker vel te hebben,
en niet de gelukkige eigenaars te zijn van (valse)- paspoorten uit
Syrië of uit Jemen..
*
Wat een vader lijden kan. Want van de Moeder spreken we niet. Die ligt te kreunen van de pijn…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten