314 - DOORBRAAK DEZE KEER VIA DD KENNNR OVER DE NAKEDENDE COBURGIAANSE COLAPS
**
*
DINSDAG 28 JULI 2020
*
*
VOOR GESCHRIJFSEL
Deze
keer nogmaals om niet met mezelf in herhaling te vallen, de woorden van
de Deerlijkse Dichter René Declercq die tijdens WO I om als Verzetsheld
niet door het Belgische Apenland voor het vuurpeloo, e worde geeid,
over de grens naar Nederlald diende te ontvluchten.
Zijn misdaad? Honerd jaar te vroeg gestaan te hebben voor een Onafahankelijke Vlaamse Staat.
(1877-1932)
*
Daar,
van uit zijn verbanningsoord, vertrouwd hij, de schrijver van o.a. het
onsterflijke Tinneke van Heule deze versregels toe aan het papier.
" d’ Er ligt een Staat o sterven.
Ik zal op d’uitvaart zijn.
*
Is
warm aanbevolgen, ’n pintje te gaan pakken in zijn geboortehuis-miseum
da r nu al jaren onder de Hoge Bescherling staat van de Vlaamse
Gemeenschap.
Elck zegge ’t voort.
‘Niets of niemand kan de Vlaamse natie beletten een staat te worden’
**
DIT ZIET ER NIET GOED UIT
*
Vlaamse natie is de kern van de zaak 'Belgique'
Gaston
Eyskens, Leo Tindemans, Jean-Luc Dehaene… Er was een tijd dat de
Vlaamse christendemocratie alles in België beheerste. We herinneren ons
de legendarische uitspraak van PS’er Edmond Leburton:
‘J’en ai marre du CVP!’ [Ik ben de CVP beu!] Om de Vlaamse belangen te
verdedigen, kon men op de volharding van bepaalde kopstukken rekenen: Jan Verroken, Eric Van Rompuy, Luc Van den Brande…
Vandaag
krijgt CD&V nog slechts 11,7% van de stemintenties. De fakkel van
de Vlaamse strijd ging over naar N-VA (20,7%) en Vlaams Belang (28%). De
CVP heeft alles gedaan om de Vlaamse taalkundige homogeniteit te
verzekeren, van de vaststelling van de taalgrens tot de splitsing van
Brussel-Halle-Vilvoorde. Nu zijn de twee separatistische partijen (N-VA
en Vlaams Belang) vastberaden het werk te voltooien.
Laten
we allemaal schouder aan schouder staan om onze Vlaamse natie mee vorm
te geven, zo zei minister-president Jan Jambon ter gelengenheid van het
Feest van de Vlaamse Gemeenschap.
‘Onze Vlaamse natie’
‘Onze
Vlaamse natie.’ Dit is wel de kern van de Belgische zaak: Vlaanderen is
een natie geworden. Deze ontwikkeling maakt het overleven van het
koninkrijk totaal onmogelijk. De crisis die we nu beleven is geen
politieke, maar wel een existentiële crisis.
Voor
de verkiezingen van 2014, hadden alle Franstalige partijvoorzitters
plechtig gezworen dat ze nooit met N-VA zouden ondehandelen. Charles
Michel heeft gezwicht. Maandenlang stelde PS-voorzitter Paul Magnette
Bart de Wever als de duivel voor: Met de N-VA hebben wij niets gemeen.
Nu wordt hij door de koning aangesteld om met die duivel een regering te
vormen…
De kansen op success zijn gering.
De
kansen op success zijn gering. Paul Magnette is bereid tot een zevende
staatshervorming. Hij pleit voor een herfederalisering van bepaalde
materies om het land efficiënter te maken. Zijn boodschap is duidelijk: U
kan op mij rekenen om de sociale zekerheid te verdedigen. Voor
CD&V, N-VA en Vlaams Belang hoeft de tandpasta niet terug in de
tube. Al zeker niet als het over gezondheidszorg gaat.
Confederalisme met twee staten
Ook
op socio-economisch vlak staan de Waalse en Vlaamse standpunten
lijnrecht tegenover elkaar: links versus rechts. Vlaanderen stevent
blijkbaar op een confederalisme met twee staten af. Bart De Wever heeft
het uitstekend uitgelegd.
‘In
het confederalisme zijn er nog twee deelstaten, Vlaanderen en Wallonië,
die alle persoons-en grondgebonden bevoegdheden hebben. Hoofdstedelijk
Gewest krijgt alle grondgebonden bevoegdheden en de bevoegsheden van de
huidige negentien gemeenten en OCMW’s, en de zes politiezones. Voor de
gemeenschapsmateries kiest iedere inwoner van Brussel vrij – los van
taal of afkomst – tussen Vlaanderen en Wallonië. De Brusselaars hebben
dus de keuze tussen het Vlaamse of Waalse pakket voor de
personenbelasting, het socialezekerheidsstelsel, de sociale bijstand, de
jeudgbescherming, migratie en inburgering en stemrecht voor het Vlaams
of Waals parlement.’
Maar de Waalse PS blijft op de Vlaamse solidariteit rekenen.
Dat
betekent ook dat Vlaanderen en Wallonië de financiële
verantwoordelijkheid van hun eigen politieke keuzes op zich moeten
nemen. Maar de Waalse PS blijft op de Vlaamse solidariteit rekenen. Zie
wat PS-kenner Claude Demelenne onlangs schreef:
‘Alles,
maar dan ook alles kan gesplitst worden. Justitie, politie, asielrecht,
migratiepolitiek, het spoor, de post, de federale culturele en
wetenschappelijke instellingen, de gezondheidszorg in haar geheel, het
nucleaire park… taboes zijn er niet. Ook de sociale zekerheid? Ja, ook
de sociale zekerheid. Maar bij een zuivere scheiding krijgt het minst
rijke gewest, Wallonië dus, het moeilijk. Men zal in nieuwe
solidariteitsmechanismen moeten voorzien.’
Dus
kan men Vlaanderen zijn zin geven en alles splitsen, de sociale
zekerheid inbegrepen (de winkel van de PS!), met behoud van de
financiële solidariteit.
Het onaanvaardbare aanvaarden
Maar
waarom zou Vlaanderen Wallonië blijvend van financiële steun voorzien?
Zeker als het vaststelt dat die solidariteit niet tot merkbare
veranderingen in het Zuiden leidt? Om het met Jean-Marie Dedecker (LDD)
te zeggen:
‘Ondanks
een vijftal Marshallplannen, een stroom aan Europese subsidies en
Vlaams manna blijven de socialistische paradijzen, waar Magnette en Di
Rupo de plak zwaaien, van Charleroi tot Mons, al driekwart eeuw lang
gesubsidieerd verval. (…) Eenzijdige niet wederkerige solidariteit
noemde mijn grootvader profitariaat, en voortdurend bijten in de hand
die je voedt was voor hem parasiteren. Een wijs man, mijn grootje.’
Eén ding staat vast: België is op termijn veroordeeld.
Het
zou niet de eerste keer zijn dat de Franstaligen ‘l’inacceptable’
eindelijk aanvaarden. Zal dat ook ditmaal het geval zijn? Eén ding staat
vast: België is op termijn veroordeeld. Niets of niemand kan de Vlaamse
natie beletten een staat te worden.
Jules Gheude
NA GESCHRIJFSEL
*
Moest
er soms, waar ook ter wereld, ook maar één levende ziel zijn, die denkt
dat de modale Vlaming wrok, haat, mishagen of war dan ook koestert
tegenover de Waalse; Ardse of Litzebugrse medemens, dan is die tot over
zijn oren vervuld van kwaad opzet.
Daar hoeft zelfs geen tekeningetje bij.
Hertzelfde gevoel als tegenover de Chinese Confusiaanse medemens, ontdaan van dat achteraf opgedrongen ranzige rode randje.
-
Is
het trouwens niet zò, dat in 1302 het Prinsbisdom Luiik druk onderweg
is geweest om naast de Vlaamse poorter, op de Groeningjhe Koiter vuist
en voer den Leeuw omtrent te helpen om de Fransen in de pan te hakken?
De weg was lang, en dus kwamen ze niet op tijd om te helpen de Gulden
Sporen bijeen e rapen.
Ik ga ,nog meer zegggen. De Vlamingen hebben zelfs aan een van hun mooiste landsstreken de naam van Vlaamse Ardennen gegeven.
Meer
zelfs. Zelfs tegen bepaalde Fransen kunnen we niets hebben. Denk aan
Bourgonndië en de historische eeuwen waar he Vlaams-Bourgondisch Rijk de
hele Westerse wereld beheerste.
-
Om het met de woorden van Priester-Dichter Cyriel Verschaeve tee zeggen: ‘Dat voplk moet herleven’.
-
‘t Is alleen maar meer een kwestie van dagen of weken. Hoog uit tot in 2024….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten