500483 - NU HET LEVENSREDDEND SOUITJE ER EINDELIJK IS – WEKEN NA DE VS EN HET VK – KAN ER WRK GEMAAKT WORDEN OM REEDS OVERLEDEN STRUCTUREN DEFINITIEF TE EUTHANISEREN

 

.

A VOICE FROM FLANDERS

CRAYiINGOR FREEDOM

 

500483 - NU HET LEVENSREDDEND SOUITJE ER EINDELIJK IS – WEKEN NA DE VS EN HET VK – KAN ER WRK GEMAAKT WORDEN OM REEDS OVERLEDEN STRUCTUREN DEFINITIEF TE EUTHANISEREN

MAANDAG 28 DECEMBER 2020

INHOUD

*ARTIFICIËLE CONSTRUCIES OP KUISEN: ALLEMAAL GOED EN WEL. BEGIN DAN MAAR DE C4 VOOR IEDEREEN UIT TE SCHRIJVEN. HET KOT ZAL TE KLEIN ZIJN.

*

RIJSSEL

De stad is gesticht onder de Latijnse naam Ad Insulam, die letterlijk "op/bij het eiland" betekent. Dit werd in het Oudfrans vertaald als à l’isle en in het Middelnederlands, met gebruik van het Romaanse leenwoord, als ter ijs(s)el (uitspraak ‘tər i:səl’). In beide talen trad verkeerde woordscheiding op. Dat gaf in modern Frans à Lille en in modern Nederlands te Rijsel (met de klankwettige ontwikkeling van Middelnederlands [i:] tot Nieuwnederlands [ɛɪ]; de uitspraak in het West-Vlaamse dialect heeft nog steeds een [i]-klank). Beide namen zijn ongeveer even oud.

Kaartje van de taalgrens tussen de Germaanse en Romaanse talen (meer bepaald tussen Nederlands en Frans) in Frans-Vlaanderen in de 7e-8e eeuw (blauwe lijn) en in de 20e eeuw (rode lijn). Rijsel lag in de vroege middeleeuwen nog op de taalgrens, maar is al sinds de 12e eeuw in hoofdzaak Franssprekend.

Op grond van de misvatting dat de Franse naam van de stad afkomstig zou zijn van het Latijnse lilium, dat "lelie" betekent, is de lelie sinds 1199 op het wapenschild terug te vinden.

 

De stad is in Vlaanderen voornamelijk bekend onder de Nederlandse naam Rijsel en in Nederland onder de Franse naam Lille.[1] Voor veel Nederlanders is Rijsel zelfs een onbekende naam. In Nederland wordt Rijsel soms nog met dubbele s geschreven: Rijssel. In Vlaanderen kan de naam Lille verwarrend zijn, vanwege de gelijknamige Antwerpse gemeente. Wegwijzers in Vlaanderen vermelden Rijsel, soms in combinatie met Lille tussen haakjes.

Geschiedenis

De geschiedenis van Rijsel begint met de stichting in de 11e eeuw door Boudewijn V, graaf van Vlaanderen, op een eiland in de Deule (zie ook de betekenis van de naam Rijsel hierboven). De aanvang van Rijsel wordt over het algemeen gezocht bij de stichting en bouw van het seculiere Sint-Pieterskapittel in 1055-1065. Hierbij moet men vaststellen dat tot dan toe ondanks een redelijke bewoning geen bedehuis aanwezig was. Er wordt althans geen melding van gemaakt, noch zijn er archeologische sporen van teruggevonden. Rijsel werd de hoofdstad van Rijsels-Vlaanderen, het zuidelijke deel van het graafschap Vlaanderen. In 1297 werd de stad ingenomen door het Franse leger, na verwoede gevechten waarbij de inwoners, volgens de overlevering, een kudde varkens inzetten om een Franse aanval af te slaan. Na de slag bij Pevelenberg in 1304 werd Rijsel, samen met de rest van Picardisch Vlaanderen een deel van Frankrijk, tot de streek in 1369 als huwelijksgeschenk aan Filips de Stoute geschonken werd. In de 16e eeuw werd het hoofdzakelijk rooms-katholiek gebleven Rijsel herhaaldelijk bestookt door protestantse rebellen uit Moeskroen (de zogenaamde Hurlus).

In 1667 werd de streek door de Franse koning Lodewijk XIV belegerd en ingenomen, tegen de wil van haar Spaansgezinde bewoners. Van 1708 tot 1713 was de streek in handen van Nederlandse troepen maar werd bij het verdrag van Utrecht aan Frankrijk teruggegeven. Na de Franse Revolutie lag de stad in de frontlinie en werd zij aangevallen vanuit de Oostenrijkse Nederlanden. Het beleg mislukte en de Franse generaal Dumouriez zag de kans de gehele Zuidelijke Nederlanden te veroveren.

In de 19e eeuw kenden Rijsel en omstreken een snelle bevolkingsstijging door industrialisatie. De textiel industrie trok veel immigranten aan, vooral Vlamingen en Polen. De stad stond bekend als "het Manchester van Frankrijk". Het van oudsher rooms-katholieke Rijsel, waar in 1881 het Eerste Internationale Eucharistische Congres werd gehouden, werd een 'linkse' stad. In 1888 componeerde Pierre De Geyter er de Internationale, en in 1896 werd Gustave Delory er de eerste socialistische burgemeester van een Franse stad.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog had de stad zwaar te lijden van bombardementen. Een groot deel van het stadscentrum werd door brand verwoest. De ineenstorting van de textielhandel na 1929 zorgde voor grote armoede in Rijsel. Toen na 1980 een nieuwe crisis in de textielindustrie, maar ook een crisis in de metaalindustrie en het stopzetten van de steenkolenwinning in het hele Département du Nord voor grote werkloosheid zorgden, koos de stad voor uitbreiding van de dienstenindustrie. Na 2000 begonnen de bevolkingscijfers weer te stijgen. Nadat het inwonertal tussen 1936 en 1982 daalde van 240.747 tot 168.424, ondanks de aanhechting van Hellemmes en Lomme, was het in 2004 weer gestegen naar 226.800.

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

Stem uit het verleden

Bij De Standaard van het weekeinde (ik koop die alleen in het weekeinde) zat een overzicht van 2020 en daarbij een interview met André Alen, voorzitter van het Grondwettelijk Hof en mede-architect van de Belgische federale staatsstructuur. De man ging dit jaar met pensioen en – zoals dat wel meer gebeurt – praat hij voor het eerst sinds decennia eens vrijuit.

André Alen is niet de eerste de beste. Zijn carrière bereikte een eerste hoogtepunt als kabinetschef van Jean-Luc Dehaene, toen die nog minister van Institutionele Hervormingen was en daarna van eerste minister Wilfried Martens. In die functies bepaalde hij mee de staatshervormingen die dit land federaal zouden maken. Maar ook hij is – als voorzitter van het Grondwettelijk Hof a.u.b. - tot de conclusie gekomen dat de Belgische constructie wankelt. Volgens hem vindt niemand zich nog terug in de Brusselse instellingen, die institutioneel en financieel op hun limiet zitten. Een oplossing zou zijn op te houden met de gemeenschappen en gewesten en over te stappen naar de vier deelstaten: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Oostkantons. Als uitgangspunt zouden alle bevoegdheden bij die deelstaten komen te liggen, met een lijst van uitzonderingen, die dan wel in de Grondwet dienen opgenomen te worden, terwijl de lijst van federale materies zo kort mogelijk gehouden moet worden. Moeilijk moet dat niet zijn, het is in feite een uitvoering van het reeds bestaande artikel 35* van de huidige Grondwet. De federale regering die we nu hebben, heeft liefst twee ministers van Institutionele Hervormingen en – als Paarsgroen+ het zo lang uithoudt - hebben die nog vier jaar de tijd om iets dergelijks uit te werken.

Ook André Alen zegt verder dat men de Senaat best afschaft en dat men de weinige bevoegdheden die die nog heeft – de vertegenwoordiging van de deelstaten - best kan overhevelen naar de Kamer. Tenslotte vindt ook hij dat de Nederlandstaligen dan wel waarborgen moeten krijgen in de aparte Brusselse deelstaat, als die er ooit komt.

Zo hoort men het ook eens van iemand uit de machinekamer van de Belgische politiek, ook al hebben we daar enkele decennia op moeten wachten tot de man vrijuit kon spreken. Alen is trouwens geen uitzondering. Wie deze rubriek volgt, weet dat er, buiten de flaminganten, steeds meer bekende Belgen beseffen dat het in dit land zo niet verder kan en zijn hier reeds de revue gepasseerd met gelijkaardige verklaringen: Philippe Destatte (PS-studiedienst), advocaat Marc Uyttendaele (‘Monsieur Onkelinx’), Econoom Geert Noels en zelfs Paul Magnette (tijdens de Paarsgele besprekingen).

*Artikel 35 werd in 1994 in de Grondwet ingeschreven. Het artikel zegt dat de federale overheid enkel die bevoegdheden mag uitoefenen die haar uitdrukkelijk zijn toegewezen door de Grondwet en de gewone wetten. Alle andere, 'residuaire', bevoegdheden, worden dan automatisch aan de deelstaten toegewezen

*

JOS EN JOSEPHA TREKKEN BELGISCHE VACCINATIE OP GANG

DE 96-JARIGE JOS HERMANS KRIJGT MAANDAG ALS EERSTE BELG EEN CORONAVACCIN TOEGEDIEND.

©James Arthur

Vandaag om 07:56

 Ons land begint om 11 uur met de eerste vaccinaties tegen corona. Dat gebeurt in drie woon-zorgcentra in Puurs-Sint-Amands, Sint-Pieters-Woluwe en Bergen.

 

De 96-jarige Jos Hermans uit een woon-zorgcentrum in Puurs-Sint-Amands - waar de vaccinreus Pfizer al 57 jaar vertoeft - en de 102-jarige Josepha Delamotte uit Bergen mogen om 11 uur als eersten hun mouw opstropen voor een prik tegen Covid-19.

 

In navolging van onder meer Italië, Frankrijk, Spanje en Griekenland zondag trekt ons land maandag de vaccinatie op gang. Voorlopig wordt alleen het middel van Pfizer-BioNTech toegediend. Dat is vorige week als eerste door het Europees Geneesmiddelenbureau EMA goedgekeurd.

De farma waakhonden in het VK en de VS zetten eerder al het licht op groen. Dat maakt dat de vaccinaties in die landen al weken aan de gang zijn. Al bijna 2 miljoen Amerikanen kregen een prik en het VK is op weg naar 800.000 vaccinaties.

Symbolische aftrap

Een eerste lading van 9.750 vaccins kwam zaterdagochtend aan in de hub in het UZ Leuven. Zondag werden ze ontdooid zodat ze maandag kunnen worden toegediend. Ongeveer 500 van die vaccins zijn voorbehouden voor die woon-zorgcentra.

Het gaat om een symbolische aftrap. De 'echte' vaccinatie strategie begint op 5 januari. Eind februari moeten de woon-zorgcentra bediend zijn. Begin maart is het personeel in ziekenhuizen en in de eerstelijnszorg aan de beurt.

Sebastien Rousseau

 CORONA & CENSUUR  VRIJE COMMENTAAR

W     t hebben we hierboven vandaag geleerd dat we nog niet wisten? Het wordt steeds uitzichtlozer voor de tricolore zogeheten ‘unionisten’ die maar blijven knagen aan hetzelfde al lang afgekloven bot.

Wat willen die eigenlijk, buiten een liederlijk leven met veel Franse chi-chi? Kunnen ze toch overal krijgen, zelfs veel beter.

Maar ze weten dat nergens ter wereld een volgzamer volk dan het onze bestaat, dat hen daarbij in leven zal laten.

Dat is een juiste diagnose, niet eens wetenschappelijk bewezen, maar wel juist tot op een millimeter.

Of had ik moeten schrijven ‘juist tot op het bo’? Want daar is het dat we hen moeten krijgen, aan het bot. Zodat we hen dat kunnen afnemen lijk van de eerste de beste straathond.

Het eenvoudigste daarbij is, dat we, bij meerderheid van stemmen, ons Eigen Lot kiezen, de broedplaats van het Kwaad, Brussel, aan de meest biedende te koop aanbieden, inclusief de woelmakers. En dat de rest waar voor hun geld kiest. Wij willen hen niet meer en verwijzen daarvoor naar het Plakkaat van Verlaekinghe van 260 Juli 1581: een gewone vergadering van de Staten-Generaal van de Nederlanden in ’s-Gravenhage.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Plakkaat_van_Verlatinghe

*

Filips II,, zoon van de grote Keizer Karel V van Habsburg, was er de pineut van…

Mooie kans om weer eens ’n soort van Edelgeboren volksvreemde Philippe op het potje te zetten… Met daarbij als sensatie, een uitvergrote foto op het Internet.

Spijtig voor de lieve Mattil. Die gaat niet op de ftp, want zoiets doet men ’n Dame niet aan.

Gezegd Plakkaat hangt nog altijd - quasi nutteloos te wezen - tegen de muur in De Haag bij het binnentreden van de Kamer…

Waar wachten we op? Vlaams & Christelijk; het zou wel eens onze redding tegen de islamisering kunnen zijn.

Digitalia