Zondag
4 Maart 2018
ZANGFEEST
4436 - DE VLAAMSE ONAFHANKELIJKHEID
LIGT VOOR HET GRIJPEN
*
INHOUD: VLAANDEREN REBUILT: einde Augustus worden we in
Steenstrae aan de IJzer weer opgetrommeld om onze rol als één Volk zonder ‘Vreemde
Meesters’ eindelijk weer op te nemen.
We hebben er sedert De Grote Oorlog 100
jaar over gedaan, om nog altijd nergens te staan. Één enkele stemronde in het Vlaams
Parlement zou nochtans moeten volstaan.
Waarop eigenlijk wachten onze
Voormannen, die van zichzelf denken Staatsmannen te zijn? Er op en er over! Beter
doen dan Asiel Sarbon in de Rode Gloriedagen van na WO ii: eerst
handelen en dan pas nadenken.
Socialist
en 4x Premier van SaxenCoburgia
(1898-1975)
IEDER VOGEL IN VRIJHEID
ZINGT ZOALS HIJ GEBEKT IS
*
Achiel Van Acker, Bruggeling, was ooit de vurige verdediger van de (verplichte)
sympathie voor de Waals-Brusselse profiteeurs. Wilde o zo graag in ’t Fransoos
kunnen klappen, maar met dat spraakgebrek van hem, sprak die tijdens de
kolen-crisis die ‘charbons’ uit als ‘’sabons’. Vandaar Assiel Sarbon. En hij
snapte maar niet waarom dar voor de Vlaamse waarnemers van toen zo hilarisch
overkwam.
Dat als inleiding, om maar te zeggen van hoever de Vlaamse man en vrouw
in de straat al komen. Wij, Vlamingen zijn al lang geen Socialisten meer, ze
spreken onze eigen taal in Bestuurszaken (behoudens in Bruxellabad) en vooral: we
zijn allemaal tot het besef gekomen dat dit Apenland vierkant draait.
Het wachten is alleen tot hun Cent valt, dat het alleen van henzelf
afhangt als ze willen geklasseerd blijven als 13 in een dozijn, of de
Geschiedenis willen ingaan als ‘Redders des Vaderlands’. Hebben onze Leiders
dan lood of bloed in de aderen? Met het verhaal van Catalonië vers in geheugen,
dienen ze alleen te kijken naar wat de Lega na vandaag doet aan de Overkant
der Alpen.
Dromen. Denken. Doen. Volharden.
Wat lukt in het zakenleven, moet ook lukken in de politiek. Want politiek is
slechts het kleine broertje van om het even welk zakenimperium.
**
INGEHUURDE
HOOFDSCHOTEL
*
VOLK, WORD STAAT
Fronters en Aktivisten stuurden de Vlaamse Beweging op weg
naar zelfbestuur, omdat enkel zelfbestuur garant kan staan voor een welvarend
en democratisch bestuurd Vlaanderen.
Democratisch in de zin van: bestuurd zoals de Vlamingen dat
willen, los van alle Belgische of Europese betutteling.
Die boodschap blijft 100 jaar later nog altijd actueel. De
Belgische staatshervormingen geven ons niet de zelfstandigheid die we nodig
hebben. We hebben wel een eigen parlement en een eigen regering, maar we staan
nog ver af van het zelfbestuur dat de Fronters wilden.
De miljardentransfers worden niet afgebouwd. Het tegendeel
is waar. De nieuw ingevoerde effectentaks zal voor 75 tot 80% door Vlamingen
worden betaald. Die taks treft overigens niet de superrijken zoals beweerd
wordt, maar wel zelfstandigen en bedrijfsleiders die zelf voor hun pensioen
moeten zorgen. Of hoe de communautaire stilte er voor zorgt dat Vlaanderen in
alle stilte verder leeggemolken wordt. De communautaire stilte versterkt België
en verzwakt Vlaanderen.
In Brussel worden de Vlamingen politiek verder in de hoek
van gedoogde minderheid geduwd. De kinderbijslagregeling wordt er toevertrouwd
aan een Brusselse instelling waar de Vlamingen een kleine minderheid vormen -
en moeten op die manier een regeling die door anderen beslist werd ondergaan.
Het resultaat van de zesde staatsmisvorming.
Noch de weg van staatshervormingen, noch die van de
communautaire stilstand brengen Vlaanderen een stap verder. Het is dus tijd
voor een andere keuze. Tijd om te kiezen voor eenzijdige en onomkeerbare
stappen naar een zelfstandige Vlaamse staat. Volk, word staat. In de felle
gebiedende wijs. Omdat het niet anders kan.
Tot in Steenstrate, om geworteld in onze traditie de bakens
uit te zetten voor Vlaamse onafhankelijkheid.
**
*
17de IJzerwake gaat door op zondag 26 augustus 2018 in
Steenstrate
*
AAN DE
VRUCHTEN
KENT MEN DEN
BOOM
*
Ontelbare keren was ik in mijn collegejaren daar langs de IJzer bij het monument van de
Gebroeders van Raemdonck. Toen was dat daar nog een halve wildernis en de boer
keek maar wantrouwig naar de zeldzame bezoeker die er zijn koeien kwam storen.
Toen droomde ik daar tussen de netels en de bramen, nog van een loopbaan in de
dagbladwereld.
**
*
Maar
tussen droom en daad stonden niet aleen wetten, maar vooral praktische bezwaren
in de weg. Toen heettte dat ‘kostwinnende zoon’. En het werd via de
spreekwoordelijke ladder, een loopbaan in de zakenwereld. Zelfs grotendeels in
de Gentse Fransprekende textielwereld rond Krul DeClercq.….Waar in de
comptabiliteit de ‘Creditkant’ geschreven werd met de ‘C’ van ‘Coté Canal’….
Het
vereenzaamd monument in Steenstrate was altijd, in groep of alleen, de vaste
hakte, onderweg naar de IJzertoren, toen nog in Kaaskerke. Maar daar waren nadien
Vlamingen ineens niet meer welkom. Zoals
trouwens ook niet even verderop in Alveringhem, in het Museum Cyriel
Verschaeve. Die twee geheiligde plaatsen zijn inderdaad al vele jaren gekaapt
door de zakkenvullers-politiek.
Tja,
beste lezers, dat wilde ik maar even kwijt, in afwachting van de komende
IJzerwake die vandaag nog wat ver in het verschiet ligt. Waar er voor het 17de
Jaar op rij zal gehamerd worden op steeds dezelfde nagel: de Vrijheid. Want ook
dàt is een mensenrecht dat in de praktijk van de EU Naziestaat dreigt voorgoed
te verdwijnen…
*
Hemelrijker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten