woensdag 3 februari 2021

500411 - MIRAKELS, DAT IS IETS VOOR DE EEUWIFGHEID MAAR AL LANG NIET MEER VAN ONZE TIJD

 

500411 - MIRAKELS, DAT IS IETS VOOR DE EEUWIFGHEID MAAR AL LANG NIET MEER VAN ONZE TIJD

WOENSDAG 3 FEBRUARI 2021

INHOUD

EEN EENSGEZUND VLAAMS VOLK IN EEN ZELFSANDIG VLAANDEREN? ZOIETS DATEERT UI DE GLORIEUZE DAGEN VAN DE EERSTE KRUISTOCHT…

*

*

SINT JAN HOGE ZIEKEN

Sint-Jan is een dorpje in de provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Ieper. Het dorp ligt slechts op een kilometer van het stadscentrum van Ieper, en is door lintbebouwing en nijverheidszones zo goed of aan de stad gegroeid. In het oosten van Sint-Jan ligt het gehucht Wieltje. En Het Kattzkekrkhof.

Sint-Jan telt ongeveer 1000 inwoners eb is in 1970 bij de fusiegemeente Ieper gevoegd. (koninklijk besluit van 23 maart 1970 en wet van 17 juli 1970)

*

Sint-Jan-Baptistkerk en pastorie

Geschiedenis

Sint-Jan is feitelijk een uitbreiding van de stad Ieper buiten de vestingwallen. Het werd voor het eerst vermeld in 1266, als parochia Sancti Johannis Yprensis.

In 1523 was sprake van Sint-Jans buyten Ypre.

Na 1237 werd hier het voorheen in de stad gelegen leprozenhuis gevestigd, bekend als Hoge Zieken, aangezien het op een heuvel lag.

In 1637 werd het leprozenhuis gesloten, maar de nederzetting in de omgeving was tot een dorpje uitgegroeid. In 1825 werd het een afzonderlijke gemeente en in 1839 een afzonderlijke parochie, die zich afsplitste van de Sint-Jacobsparochie.

Het dorp werd geheel verwoest tijdens de Eerste Wereldoorlog, vooral in 1915. Na de oorlog werd het dorp herbouwd, voornamelijk volgens de vooroorlogse indeling. Tal van militaire begraafplaatsen, oorlogs monumenten en dergelijke herinneren aan deze tijd.

Bezienswaardigheden

1rightarrow blue.svg Zie ook de lijst van onroerend erfgoed in Sint-Jan

De Sint-Jan Baptistkerk

In Sint-Jan liggen verschillende Britse militaire begraafplaatsen uit de Eerste Wereldoorlog:

Divisional Collecting Post Cemetery and Extension

Buffs Road Cemetery

La Brique Military Cemetery No.1

La Brique Military Cemetery No.2

Minty Farm Cemetery

New Irish Farm Cemetery

Oxford Road Cemetery

Track X Cemetery

White House Cemetery

Wieltje Farm Cemetery

Natuur en landschap

Sint-Jan ligt in Zandlemig Vlaanderen op een hoogte van ongeveer 25 meter. De omgeving is sterk verstedelijkt door de nabijheid van de stad Ieper.

Evenementen

Jaarlijks wordt in het dorp de Sint-Jan kermis gehouden, die doorgaat tijdens het laatste weekend van augustus.

Diensten

Op het gebied van Sint-Jan ligt het regionaal ziekenhuis Jan Yperman. Dit ziekenhuis is een fusieziekenhuis van drie vroegere ziekenhuizen: Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis (Ieper), Zwarte Zustersziekenhuis (Ieper) en Maria Ziekenhuis (Poperinge).

Beroemde Inwoners

Yves Leterme

CORONA & CENSUURVRIJE COMMENTAAR

Ja, dit is het onoogelijke verstedelijke boerendorpje waar ik ben geboren en geleefd heb tot mijn 25ste levensjaar, nu haast 60 jaar geleden.

Tempo fugit, wete wel…

In dit kerkje, waar in 1923, als eerste bruidspaar het huwelijk van mijn lieve ouders werd ingezegend (feestelijk gehuldigd, en bejubeld zelfs in de Wereldpers, uren in her rond, want rondom lag de wereld in puin, nog altijd als hedt verdoofd hart van door Den Groten Oorlog Verwoeste Gewesten!), werd ik in 936 geboren als 4de kind, gekerstend, in 1948, gevormd en Plechtiger Heilige Communie gevierd gekregen.

De vloer ligt rt al die jaren op sommige plaatsen binnenin nogal hobbelig bij, want aangelegd op haastig toegesmeten in elkaar overlopende bomtrechters.

De toren zelf echter is voorzien van tot 23 meter diepe funderingen… Maar de toenmalige Burgemeester, de volksgeliefde IJzerbedevaard-organisator van het eerste uur, Benoni Vermeulen, een soort hereboer à la Streuvels en steenbakkerij-uitbater, werkgever van onze Pa (later evenals bij zoon Miurice Vermeulen, oorlogsburgemeester met alle mogelijke gevolgen vandien (Zie het verhaal van Guvaal hierboven) had het toch maar zover gebracht (en bekostigd?), dat het kunstzinnig maremeren hagelblank hoofdaltaar, het hele koor, inclusief de zwart marmeren preekstoel naast de zwart marmeren communiebank als koot-afdliiting, met prachtig smeedwerk het werk was van dezelfde Architect die toen al bezig was met de Basiliek van Koekelberg…

In die pastorie was ik jarenlang kind aan huis onder Paster Corneille en de meid Marie. Daar kreeg ik namelijk, na Vaders dood op 20 Maart 1943 (na de nederlaag van Stalingrad Januari 1943, weeral in volle winterkou die verdammte Führer-opeisingen van alle mogelijke boerepaarden) witte dikke boterhammen, rijk beboterd, want thuis in ons kroostrijk wren-gezinnetje, was het billen nijpen….

Mijn eerste toneelrol(elletje) dateert van de tijd van Paster Corneille, waar ik ‘Polleke’ mocht spelen in het op zijn kosten pas ingerichte patochie-zaaltje in de Nonnenschool. Dat ws het begin van een toneel ‘roeping’ die duurde tot de Liefde mij naar het Waregemse verlokte. Waar het leven pas echt begon….

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

WEL ALLES KWIJT

 

Mijn vader had tijdens WO II een schoenmakerij in Kalmthout. Enkele straten verder dan waar wij woonden, was er een houthandel met een grote loods. Die loods werd door de Duitsers aangeslagen om er een legereenheid in onder te brengen.

Die legereenheid had zijn eigen schoenmakers bij (zo ging dat in die tijd) en die kwamen bij ons hun schoenen repareren. Daar konden wij niets tegen inbrengen. De Duitsers betaalden ‘pünktlich’ de gemaakte kosten en brachten af en toe ook iets mee dat in oorlogstijd moeilijk tot niet te vinden was, chocolade bv of koffie. Buren die daarvan op de hoogte kwamen, hadden het daar moeilijk mee, zoals later uit dit verhaal zal blijken.

Toen, bij de bevrijding van Antwerpen, stad en haven bijna zonder tegenstand of schade door de Geallieerden werd ingenomen, was er een Canadese eenheid, ‘versterkt’ met Belgische weerstanders van de Witte Brigade, die meteen verder oprukte naar het noorden. In Kalmthout werden ze tot staan gebracht door de Duitsers die zich daar in en rond de heide gehergroepeerd hadden. De wijk waarin wij woonden lag in het vuurgebied en de hele bevolking ervan werd gevraagd hun huizen te ontruimen. Wij trokken te voet naar Putte-Kapellen, dat al bevrijd was en kregen daar logies bij gastvrije medemensen.

Dezelfde avond, toen wij in Putte aankwamen, werd vader aangehouden op verdenking van collaboratie met de vijand. Waarschijnlijk had dat te maken met de Duitse militaire schoenmakers en kwam de klacht van jaloerse buren. Hoe dan ook, vader werd binnen de 24 uur weer vrijgelaten, een duidelijk bewijs dat die collaboratie een verzinsel was. Een grote week later konden we weer naar huis en vonden we er alles leeggeroofd. In het huis was letterlijk alles weg, tot zelfs het laatste stukje leder uit de schoenmakerij. Buiten op het huis stonden enkele hakenkruisen. Vader is nooit vervolgd geweest, laat staan veroordeeld; maar van de hele inboedel van ons huis hebben wij nooit iets terug gezien.

                                                                 GUIDO VAN ALPHEN

 

ot daar het verhaal zoals het in ’t Pallieterke verschenen is.       Ik was toen vijf jaar, maar kan me nog steeds dat totaal leeggehaald ouderlijk huis herinneren. Bij de eerste verkiezingen na de Tweede Wereldoorlog stemde mijn familie voor Herman Wagemans, een Antwerps advocaat die opkwam voor amnestie en later mee aan de wieg stond van de Volksunie, waar we daarna voor stemden, dan voor het Vlaams Blok en nu voor het Vlaams Belang. Ik hoop nog mee te maken dat de Vlaamsnationale partijen in 2024 samen een meerderheid halen in het eigen parlement en hun geschillen dan bijleggen. Ze hebben nog vier jaar om dat te doen. Het kan de eerste effectieve stap zijn naar Vlaams zelfbestuur en onafhankelijkheid. Als dat niét gebeurt, dan mag Vlaanderen het vergeten en zullen wij voor altijd de enige meerderheid blijven die het in een democratisch land niet voor het zeggen zal hebben. Of, zoals Anton van Duinkerken het verwoordde: ‘dan zal het Vlaamse volk het enige ter wereld blijven dat altijd een grote toekomst zal hebben in het verleden

*

SOFINA VOOR HET EERST MEER DAN 10 MILJARD WAARD

*

De beursrally zet zich door en tilt Sofina voor het eerst boven 10 miljard. In Brussel vlamt Balta over de lage lat, Melexis blijft net onder een lat die beleggers op Olympische hoogte gelegd hadden.

Analisten over het (eindelijk) vliegend tapijt

Geen discussie over het aandeel van de dag in Brussel: tapijtproducent Balta BALTA17,62% vlamt bijna een vijfde hoger naar 2,29 euro, nu CEO Cyrille Ragoucy met een dubbelslag de schuldenberg minder nijpend heeft gemaakt.

KBC Securities-analist Wim Hoste verhoogt het advies van 'houden' naar 'bijkopen'. 'Met 28 miljoen ebitda (brutobedrijfswinst, red.) waren de resultaten in het vierde kwartaal zo'n 30 procent beter als onze verwachtingen', stipt hij aan. 'En de solide cashflow vertaalde zich in een schuldvermindering van 31 miljoen tot 283 miljoen. Daardoor belopen de schulden nog 4,2 keer de jaarlijkse ebitda.'

"Ondanks de nog altijd hoge schuldgraad kunnen we nu niet lager negeren dat Balta tegen 4,5 keer de verwachte ebitda over 2021 erg goedkoop noteert "

Wim Hoste

KBC Securities-analist

 

Hoste is ook positief over de schuldherschikking, die een belangrijk deel van de aflossing ruim twee jaar verder in de toekomst schuift. 'Ondanks de nog altijd hoge schuldgraad kunnen we nu niet lager negeren dat Balta tegen 4,5 keer de verwachte ebitda over 2021 erg goedkoop noteert. We verhogen ons koersdoel tot 2,5 euro'.

Ook de ING-analisten Maxime Stranart en David Vagman zijn aangenaam verrast, maar blijven voorlopig bij hun 'houden'-advies. 'De herfinanciering van de obligatie neemt een grote kopzorg voor beleggers, gelet op de hoge schuldenlast en het beperkte potentieel om snel die schulden te verminderen. De verlenging van de schulden van 2022 tot 2024 zal dus in belangrijke mate het risicoprofiel van Balta verbeteren.'

10:08

'Kaeser Chief' zwaait met mooie cijfers af

Bij Siemens hebben ze nog heel even een 'Kaeser Chief'. CEO Joe Kaeser zwaait later vandaag af en wordt opgevolgd door Roland Busch na zeven jaar als topman bij Siemens. Het techconcern kon in Kaesers laatste kwartaal scoren dankzij een toegenomen vraag uit China. Maar ook op de Duitse thuismarkt dikte de omzet en de winst aan.

De vergelijkbare omzet, de opbrengsten uit activiteiten die een jaar eerder ook al bestonden, steeg in het eerste kwartaal van het gebroken boekjaar met 7 procent naar ruim 14 miljard euro. De winst bedroeg bijna 1,5 miljard euro, 38 procent meer dan een jaar terug. Siemens rekent voor heel het boekjaar op een winst van 5,5 miljard euro, van 4,2 miljard euro vorig jaar.

Siemens rukt in Frankfurt met 1,8 procent op.

*

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Net zoals er (zeker niet bij de meeste politici) ‘plaatsvervangende schaamte’ bestaat, zo bestaat er ‘plaatsvervangende fierheid’….

Bedoeld wordt dat gehucht ‘De Brieke’, dat boven vemeld troppletje werkmashuisjes geklemd tussen de Platse, ’t Sttedje (Ieper), de platte boerenbuiten en vooral tegen de Vaart. Een plaats, een soort oorlogs-niemandsland begrensd door de geduchte gekanaliseerde Ieperlee, Ieper-Diksmuide. De levensadfer uit de Middeleeuwse Ieperse textiel Hoogdagen. Toen Ieperen, naast Brugge en Gent, als Vlaamse laken hoofdstad bekend stond tot in het verre Vladivostok…. Een vruchtbaar akeerland, dat in ’14-’18 vier jar lang om de andere dag door de IJerstreopen, de ‘goeden’ en ‘slechten’, bevochten en vooral besneuveld werd. Hier werd a.h.w. in onze achtertuinn, net als aan het Sas van Boezinge even verderop, in ‘16 het eerste Ieperiet gebruikt en afgewerd. Hier is het enige plaatsje waar het de Stahlhelmen ooit gelukt is (tiijdelijk) de YPRES SALIENT (= Bruggenhoofd) te doorbreken. Om de weg naar Parijs en de Overwon ning veilig te stellen.

Hier is het dat de Duitse latere Nobelproijs- winnaar Fritz Haber, patenthouder van de meststof POTAS, van op zijn waarnemings-toren, samen met de Hoogste Duitse Legerleiding, het openen der 8.000 ingedolven gas-containers bijwoonde… Bij het vernemen in Duitsland van deze verschrikkelijke gebeurtenissen met dat ‘Mosterdgas’, pleegde diens echtgenote zelfmoord…

Als puber, tijdens de Dutise Bezetting van WO II, waren de vele eenzame en verlaten verwaarloosde ‘Engelse’ kekerhoven het geliefde ravot-terrein voor spelende en vooral naar elkaars zoekende lichamen, kinderen. Later de geliefkoosde parkjes voor het bedrijven van de Hoofse Minne…

Toeristische trekpleisters ook tijdens mijn college-jaren, toen het massa-toersime langzaam op gang kwam, om als ‘Gids’ te fungeren. English Spoken, U weet wel. Fantastische leerschool vooral in uitspraak-leer en ook ’n beetje in Engelse omgangsvormen.

I love it.

igitalia

HOW TO HOLD THE WEST








Geen opmerkingen: