DE GUCHT KAN BALKENENDE NIET NEERBLIKSEMEN
’t Is van ’t een of ‘is van ’t ander. Kareltje zijn broodwinning (met rijk beleg) is in gevaar, alleen al door het stellen van die drie vragen door Wilders aan Balkenende… Zie onderaan..
De vraagstelling is al minstens 24 uren oud, en nog hebben we Kareltje niet gehoord. Hangt hij in de touwen? Wacht hij tot Van Rompuy de kooltjes uit het vuur haalt? Gooit hij de handdoek in de ring? We weten het niet.
Ik kan hem mij voorstellen, nagelbijtend aan de keukentafel, bij Mireille. Maar als politierechter, op een postje speciaal voor haar gecreëerd door man-lief en zijn vrienden, weet zij het ook niet. Hert gaat trouwens haar petje te boven, zoals ze ootmoedig bekent. Van een politierechter mag men ook niet alles verwachten, schuddekopt zij. Moest dat nu nog gaan over Mama’s aandelen Fortis, ja dan, maar over een héél-nederlandse kwestie, daar is ze niet van op de hoogte! Trouwens, die Jean Pierre, euh Jan Pieter Balkendinges, spreekt die alleen maar Nederlands? Hoe kan iemand van het gezin dan in voeling treden, mekaar aanvoelen, mekaar begrijpen, als de een Nederlands- en de andere Gents-talig is met licht Berlaars accent! En Frans is nu eenmaal uitgesloten bij die Kaaskoppen!
Er zijn wel geruchten dat Minister Crembo een paar divisies para-commandao’s naar het grensgebied stuurt, maar die zou blijkbaar liever optreden na zonsondergang. Kwestie van minder in het zicht te lopen.
Le Rwa heeft zijn valiezen gepakt en klaar staan achter de voordeur. Aan de labels voor de pakjesdienst is niets anders zichtbaar dan een klein kroontje, gevat tussen twee palmen, links en rechts, met daartussen het cijfer 200. Aan de Coburgers kan men veel verwijten, maar niet dat ze niet vooruitziend zouden zijn. Albert wilde de viering van 200 jaar koningschap ietwat vervroegen, daar hij twijfelde of zijn kroon inmiddels niet definitief en voorgoed zou ontbloot geweest zijn of niet. Door de schuld van die Wilders zijn dat nu kosten op het sterfhuis geweest.
Le Prince Héritier daarentegen was nergens meer te vinden. De aanminnige maagd en moeder van vier kinderen, zijn tedere Compagnie Ardennaise, liep, de handen in het blonde en opgemaakte haar, door al de zalen van hun knusse paleisje, maar de knul (‘con’ zei ze) bleef onvindbaar. Zij wist dat hij als de dood was om afgezet te worden nog vòòr hij was koning geworden, de kinderwens die hem al voor ogen stond sinds zijn kindertijd, die nog altijd duurde.
De wens, bedoel ik.
De Frans sprekende dames ministeressen, zoveel als ze ook waren, zaten in zak en as, hun exotisch en dure jassen als een burka over het lichaam getrokken, want ze voorzagen bittere tijden en slecht gemutste echtgenoten die op het punt stonden overal hun faveurkens te verliezen. Want di Rupa had verwittigd met het beetje Engels dat hij onthouden had van op de schoolbanken ‘No Cure, no Pay’, uitdrukking die hij altijd in zijn carrière had toegepast, zij het dan in andersomme volgorde: “No pay, no Cure’, wat hem geen windeieren had gelegd, terwijl het hem juist hierdoor ook nooit aan bedgenoten had ontbroken.
Ondertussen zit het BuZa-Kareltje nog altijd in de piepzak (=Hollands) omdat hij dacht daar iets te kunnen ritselen. Maar naarmate de tijd verstreek; werd de slagschaduw van Geert Wilders die dreigend over Berlare hing, steeds nadrukkelijker dreigender. Toen dacht Kareltje ineens aan zijn oude altijd gewerkt-hebbende truuk. Hij zou de schuld bij Bart Somers leggen, die was toch al afgeschreven. Maar die Mechelaar was al vertrokken. Met de Noorderzon. Met onbekende bestemming….
En toen kwam, als een Messias uit de gordijnen te voorschijn, het Iepers Wonderkind. Maar vooraleer die zijn dispositieven had kunnen nemen, had Kareltje de benen genomen. Want in de schaduw van deze verschijning, trad een ruig uitziend beest naar binnen, met ‘tallenkante in zijn manen vele handvlaggtjes met die vervloekt zwart-gele kleuren….
Einde van het verhaal, want Kareltje, slim als hij het altijd gespeeld had, dacht: ‘If you cannot beat htem, join them’…wat meteen ook zijn grootste profijt zou zijn. Hij nam de TGV en reeds naar het Binnenplein. Om namens de volledige regering, de overgave te tekenen…Want het antwoord van Balkensende was inmiddels op de telexen verschenen….
Het waren krek dezelfde antwoorden als deze waaraan U al die tijd gedacht had…..
1.)Heeft u kennisgenomen van het bericht “Het imago van België verbleekt in het buitenland”*?
2) Bent u bereid de onvermijdelijke opheffing van België te bespoedigen? Zo ja, op welke manier, zo nee, waarom niet?
3.)Bent u bereid onze ambassade in Brussel voortaan niet meer aan te merken als onze ambassade voor België maar als ambassade voor Vlaanderen?
vrijdag 15 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten