ISLAM BAAS VAN UNESCO

Gestaag vordert ze, de verovering van Europa door de Islam, en even gestaag doemt aan de niet meer zo verre horizon de onderwerping aan deze maatschappij-vorm, beheerst door wetten en gebruiken uit een woestijncultuur van bijna 1500 jaar geleden….
Niet dat wij, veroveraars en onderworpenen, als met een tijdmachine 1500 jaar terug geworpen zullen worden, maar àl onze Europese verworvenheden zullen weggeroofd en uitgedeeld moeten worden aan, weeral volgens Lewie Tobback, alle meeuwen ter wereld, die nu niet meer zullen moeten bestaan als op een stort, maar op de consumptie-maatschappij zelf. Die ‘meeuwen’ zullen niet meer moeten tevreden zijn met de kruimels die van de rijke tafels vallen, maar zij zzelf zullen aan die rijke tafels aanschuiven en de plaats innemen van de vroegere eigenaars.
Inch’Allah!
Daarom roepen wij, samen met de jonge Wilfried Martens ‘Geef ons Wapens’ – morele wapens, dat is evident…..Om het even, als de brede massa van ons eigen mensen zich nu eindelijk eens begint te rechten! Dit is ons land – en wie zich niet als een van ons gedraagt, is hier niet op zijn plaats. Laat ons ze dat eindelijk eens duidelijk maken. Geen Arabisch meer, geen ghetto-vorming, geen haat-moskeeën meer, geen aparte scholen, geen misbruik meer van onze sociale vangnetten, een ‘positieve discriminatie meer, maar kei-harde toepassing van de bestaande wetten met terugdraaien van alle muilbandwetten. Terugdraaien van de wilde immigratie en een begin maken aan de remigratie, zodat het aanzuig-effect gestopt worde….

Antisemiet wordt baas van de UNESCO

De UNESCO is de bekendste, populairste en belangrijkste organisatie van de VN. Vanaf volgende week zal zij een nieuwe secretaris-generaal hebben en als er niet alsnog een wonder gebeurt, zal het een gloeiende antisemiet en Israël-hater zijn: de Egyptische minister van Cultuur Faruk Hosni (foto). Gekozen met de stemmen van Arabische en Europese landen.

(Wikipedia: ”de UNESCO is een gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties met als doel het waarborgen van vrede en veiligheid door de samenwerking tussen de verschillende landen op het vlak van onderwijs, wetenschap, cultuur en communicatie”).

Een oproep in de ”Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung” door Elie Wiesel en Bernard-Henry Lévy:

Wie verklaarde in april 2001: ”Israël heeft nog nooit een bijdrage geleverd aan de beschaving; in geen enkele periode. Het heeft altijd alleen maar de goederen van anderen genomen”? En wie heeft er twee maanden later nog eens een schepje bovenop gedaan?: ”De Israëlische cultuur is een onmenselijke cultuur, een agressieve, racistische, arrogante cultuur die op een heel eenvoudig principe berust: te stelen wat niet van haar is om het later weer als eigen uit te geven”?

Wie heeft al in 1997 verklaard en later overal herhaald dat hij ”de verbitterde vijand” van alle pogingen van zijn land zou zijn om normale betrekkingen met Israël te onderhouden? Wie heeft vorig jaar een afgevaardigde van het Egyptische parlement, die zich er zorgen over maakte dat er Israëlische boeken zouden kunnen worden opgenomen in de bibliotheek van Alexandrië, geantwoord: ”Breng me deze boeken, en als ze bestaan zal ik ze voor je ogen verbranden”?

Wie heeft in 2001 in de krant ”Ruz al-Yusuf” beweerd dat Israël in zijn duistere streven gesteund zou worden door de internationale media, die door de”joden geïnfiltreerd” zouden zijn die daar ”leugens verspreiden”? Aan wie hebben we dus deze onzinnige uitspraken te danken, deze bloemlezing van de haat, van de domheid en van de stompzinnigste samenzweringstheorieën?

Faruk Hosni, al meer dan vijftien jaar minister van Cultuur van Egypte en met zekerheid de volgende directeur-generaal van de UNESCO – in ieder geval als er voor het einde van de sollicitatieperiode op 30 mei niets wordt ondernomen om zijn tot nu toe gestage weg naar een voor de globale cultuur een van de belangrijkste functies te stoppen. Erger nog: de door ons geciteerde geven slechts een kleine indruk van datgene wat meneer Hosni al vijftien jaar lang zegt. Het zijn niet eens de weerzinwekkendste van zijn uitspraken. Ze halen hem nu in, omdat hij solliciteert naar een van de belangrijkste functies in de internationale cultuur.

Het is duidelijk: meneer Faruk Hosni is niet waardig deze functie te bekleden. Meneer Faruk Hosni staat niet voor vrede, dialoog en cultuur, maar voor hun tegendeel. Meneer Faruk Hosni is een gevaarlijke man, een brandstichter van het hart. Er is echter nog maar heel weinig tijd over om de benoeming van meneer Faruk Hosni in deze belangrijke functie te verhinderen.

Wij roepen de internationale gemeenschap op om deze verkiezing, die door de kandidaat wordt voorgesteld als zo goed als gelopen, te verhinderen. Alle landen, die houden van de vrijheid en de cultuur, worden opgeroepen om deze bedreiging af te wenden en de noodzakelijke stappen te ondernemen om de UNESCO deze schande te besparen.

Wij nodigen ook de Egyptische president uit om zich, denkend aan Nagib Machfus – de drager van de Nobelprijs voor literatuur van zijn land – die zich waarschijnlijk in zijn graf zou omdraaien, te distantiëren van Faruk Hosni en zijn kandidatuur in te trekken.

DE UNESCO heeft in het verleden vele fouten begaan, maar deze zou zo enorm, walgelijk en onbegrijpelijk zijn, deze zou zo’n provocatie zijn en indruisen tegen de idealen van de organisatie, dat zij zich hiervan waarschijnlijk niet meer kan herstellen. We hebben geen minuut te verliezen. Iedereen wordt opgeroepen om te verhinderen dat de UNESCO in handen valt van een man die, als hij het woord cultuur hoort, antwoordt met boekverbrandingen.

Bron: www.faz.net

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron on Het Vrije Volk



BORMS
Ik zag naar de plaats des gerichts : daar was de boosheid.
PREDIKER III : 16
Al uwe minnaars hebben u vergeten.
JEREMIA XXX : 14


Gij zijt mij vreemd geweest, vermetele oude vriend,
maar dat gij Neerlands vaan manmoedig hebt gediend
dàt weet ik niettemin zooals 't een ieder weet die nu,
in dit ons Land, zijn brood in schaamte eet.

Voor rechters-soldeniers, beroepen door de Staat,
is het u dan vergaan zooals het dapperen gaat.
En de Regent keek toe, stilzwijgend, onverstoord,
maar nam zijn pen niet op voor 't schrijven van één woord.

Uw gratie lag gereed voor 't buigen van uw nek,
voor 't beven van uw lip, voor 't eten van uw drek.
Goddank, gij hebt dat tuig misprijzend genegeerd
en noch uw dierbaar volk noch uwe naam onteerd.

Dat kon, dat wilde, of dórst men niet verstaan.
Men riep het peloton en 't peloton trad aan.
Maar dat het salvo, dat finaal is losgebrand,
ons allen heeft geraakt, dat voelt heel Vlaanderland.

En dat geen enkele stem tot u is opgegaan
toen ieder in zijn geest u voor die muur zag staan.
De Paus heeft niet geroerd, wij allen zwegen stil
als was die snoode daad des Heeren eigen wil.

Een ieder zwoer bij God: Ik heb hem niet gekend,
die oude, door de pest geslagen krukkenvent."
0 lafheid ongehoord, o niet te delgen schand,
waarvan 't infame merk ons op het voorhoofd brandt.

Nog glom een laatste sprank: Oranje's vrome telg
verheft des Zwijgers stem en schut die stoere Belg.
Uw nood, helaas, drong niet tot in de troonzaal door:
wie eenmaal is gedoemd vindt nergens meer gehoor.

Al werd uw oude romp in allerijl vermoord,
de echo van uw stem wordt door geen schot gesmoord.
En wat van u resteert wordt éénmaal naar de Wet
van Vlaanderens eergevoel, met staatsie bijgezet.

Voorop de Kardinaal, gedost in vol ornaat.
Herzegend en verkist zijt gij zijn kameraad.
Hij zal, na 't eersaluut liturgisch henengaan:
en zo heeft dan het Land postuum zijn plicht gedaan.

OPDRACHT:


Gij dacht, o lijdzaam volk, dat 't gruwelijk getij
der oude tyrannie voor immer was voorbij.
Weet nu dan dat uw stem door niemand wordt aanhoord,
Zoolang gij stamelend bidt of bedelt bij de poort.
Gedicht door Willem Elsschot
Antwerpen 1947