MET DE STANDAARD EN HET VLAAMS BELANG

MEI DE STANDAARD EN HET VLAAMS BELANG
Ik dacht dat het tussen die twee nooit meer goed kwam. Vlaams Belang was voor de hoernalisten van De Standaer/Le Standaer gewoon uitschot. Unterùenschen. Omdat zij een andere mening hadden over slavernij onder franscoullonse heerschappij en omdat zij al te veel en al te luid waarschuwden voor de toevloed van horeden onbeschaafde vreemdelingen. Die van het Vlaams Belang kweelden niet mee met de sirenenzang van een beschaving van de dood van het ongeboren kind in de moederschoot. Zij doodden geen onwaardig leven omdat er in ieder mensenhart geschreven staat ‘Gij zult niet doden’ . Die van het Vlaams Belang lieten ieder zijn Vrijheid, maar eisten hetzelfde voor zichzelf. En dat kon niet. Dat kon allemaal niet. En derhalve werden de gevoelens wederzijds, dat spreekt vanzelf. De Standaer/Le Standaer , ooit de gazet van intellectueel Vlaanderen (?) die stond voor alles wat Vlaanderens grootheid was, was verworden tot een boulevard-gazetje, in niets verschillend van de overige gedrukte hersenspoelings-gedoopte papierpulp noch van ‘de boekskens’ niveau de vroegere Ivanhov-stationsromannetjes. Het enige dat tenslotte telde was het kortzichtige ‘Kassa! Kassa!’ en kortzichtigheid wordt bestraft. Wordt altijd bestraft. Daarvoor bestond er, ook al in vroeger tijden, een machtig spreekwoord dat we zo dikwijls van op de kansel moesten horen: ‘Gods molen maalt langzaam, maar hij maalt zeker’…
De laatste tijd echter is de wind een beetje gedraaid…..Wat in veel gevallen van ‘links lullen, rechts zakken vullen’ het geval is. De tekenen des tijds verstaan, zullen we maar zeggen. Al maakt één zwaluw nog de lente niet uit.
Zodanig, dat hun reporter met de welluidende naam wle nog de dag zelf, vrijdag 1 Mei, zijn ei kwijt kon over de fammiliedag van het Vlaams Belang in Antwerpen….En zeg nu zelf: is er één onvertogen woord te vinden?
Neen, niet dat ik reclame wil maken voor die Vlaams vijandige gazet, die platte broodjes bakt met Le Soir, de Vlaams-hatende franscouillonse collega, verre van, God beware me! Brrr! Geef mij rap nen dreupel! Maar ik moet toegeven dat ik dit artikel diverse malen heb herlezen, op zoek naar venijn, of naar slagen onder of boven de gordel. Integendeel, ik moet het een normaal objectief geschreven verslag vinden. Zou zelfs bijna goed genoeg zijn om in de VB-mededelingen te verschijnen!
Niet te geloven! In De Standaard! De waarheid! De gehele waarheid! En niets anders dan de waarheid.
Ik zou er bijna aan toegevoegd hebben; ‘Zo helpe mij God’ maar voor de Standaer/Le Standaer zou dit van het goede teveel zijn! Ze zouden klacht tegen mij kunnen indienen. Voor slagen en verwondingen, of tenminste voor laster en eerroof….
• vrijdag 01 mei 2009
• Bron: BELGA
• Auteur: wle

ANTWERPEN - Het Vlaams Belang lanceert op 1 mei drie voorstellen: een flexibiliteitspact tussen werknemers en werkgevers, de invoering van een babybonus en het vrijstellen van sociale lasten voor ontslagvergoedingen

Dat kondigde partijvoorzitter Bruno Valkeniers zondagnamiddag op de familiedag in Antwerpen. Filip Dewinter hekelde dat de immigratiekraan wagenwijd opgedraaid wordt op een moment van economische crisis.
Dat het Vlaams Belang net op 1 mei zijn familiedag houdt, is voor Dewinter geen toeval. Het Vlaams Belang is bij uitstek een sociale volkspartij die zich afzet tegen zowel het roofdierkapitalisme als tegen het hangmatsocialisme, luidde het aan de volgens hem zowat 5.000 militanten.

Met de huidige crisis pleit het Vlaams Belang pleit voor een groot intersectorieel en interprofessioneel akkoord van alle maatschappelijke actoren dat uitmondt in een pact. Dat Vlaams flexibiliteitspact moet duidelijk stellen dat deregulering van arbeidsvoorwaarden en flexibilisering altijd gecompenseerd moet worden door meer flexibiliteit voor de gezinnen. "Onregelmatige werkuren waarom niet, maar flexibiliteit van de werkgever bij bijvoorbeeld ziekte van een kind", zei Valkeniers in zijn 1 meitoespraak.

De partij wil ook dat de huidige geboortepremie van 1.130 euro voor het eerste kind en 850 euro voor de volgende vervangen wordt door een Vlaamse "babybonus" van 2.000 euro per geboorte zonder onderscheid van de rang. Om het kind maximale kansen te geven in het leven koppelt het Vlaams Belang aan de babybonus een systeem van generatiesparen. Via een fiscaal gunstig stelsel van jongerensparen, naar analogie met het pensioensparen, moeten de ouders gestimuleerd worden om een spaarpotje op te vouwen voor hun kinderen.

Tenslotte vraagt het Vlaams Belang dat de ontslagvergoedingen vrijgesteld worden van sociale bijdragen. "Een job verliezen is al erg genoeg, de staat moer er niet aan verdienen", meende Bruno Valkeniers.

In zijn toespraak hekelde de partijvoorzitter het cordon sanitair. Als dat verdwijnt, "zal het gedaan zijn met de warrige politiek van de Belgische compromissen of de onnatuurlijke coalities, die tot gevolg hebben dat er in dit land geen rekening gehouden wordt met onze toekomst".

Vlaams boegbeeld Filip Dewinter vond het een "pure schande dat de traditionele partijen de immigratiekraan wagenwijd open draaien op een moment van economische crisis. Iedere nieuwe vreemdeling neemt niet alleen de job af van een Vlaamse arbeider of bediende maar kost de Vlaamse belastingbetaler handenvol geld".

De immigratie-invasie heeft volgens hem de voorbije decennia alleen maar geld, veel geld gekost: "Alleen al aan werkloosheidsvergoedingen voor vreemdelingen betalen wij jaarlijkse meer dan 500 miljoen euro". Hij wees ook op de kosten voor de opvang van asielzoekers (487 mio), de kinderbijslag voor vreemdelingenkinderen in het buitenland (45 mio), het Vlaams positieve discriminatiebeleid inzake tewerkstelling (22 mio) en de gezondheidszorgen voor illegalen (38 mio).

"Vreemdelingen die hier nooit gewerkt hebben en nooit een bijdrage hebben geleverd tot de sociale zekerheid hebben wat ons betreft geen recht op een werkloosheidsvergoeding of kinderbijslag of sociale huisvesting of ocmw-steun", klonk het. Een waterdichte immigratiestop is voor Filip Dewinter het enige middel om de vreemdelingen buiten en de tewerkstelling binnen onze grenzen te houden.
Bron De Standaard 2 Mei 2009

Pssst
In voorbereiding: Marc Grammens in Journaal van 23 April. U moet weten dat deze overheerlijke publicatie mij naar hier, met een beetje vertraging, wordt nagestuurd door mijn lieve schoonvader, die er een punt van eer van maakt de inhoud van mijn brievenbus punctueel door te sturen. Maar de Tante Pos bij jullie is onberekenbaar. Van hier naar ginder duurt 2 dagen. Van ginder naar hier soms een maand….
Waarom Marc Grammens aankondigen? Wel, omdat zijn artikel van 23 april ‘Een komplot tegen de kiezer’ naadloos aansluit bij wat hier voorafgaat. Marc Grammens namelijk beschrijft haarscherp de heersende hulpeloosheid van de ‘Grote belse Politiek’ in het kader van de bestaande wereldcrisis, en Bruo Valkeniers/ Filip Dewinter geven op 1 Mei, wellicht onvrijwillig, het antwoord, zoals De Standaard er verslag over uitbrengt.
Pssst 2
Andere bronnen, meer die van uit ‘ons kamp’ schrijven hetzelfde als De Standaer/Le Standaer, maar dan weelderiger overgoten met superlatieven van Vlaamse overmoed. Vandaar dat het deugd deed een bron te lezen uit ‘het andere kamp’ Waaruit ik mag besluiten, dat het water tussen beide kampen (zie titel) nu dan toch niet meer zo diep kan zijn….