TURKSE VILLA VAN LEEFLOON

TURKSE VILLA VAN LEEFLOON….
Tijd voor kennismaking met een nieuw Arabisch woord: de jizya.
Het is een woord dat als een Turks kromzwaard van Damocles aan een zijden draadje boven ons aller hoofd komt te hangen. Vraag mij niet noch om de precieze uitspraak noch om de precieze vertaling. Geloof niet dat er een Nederlands, of Frans, of Duits woord daarvoor bestaat; Het is een begrip uit een wereld die wij – gelukkig – tot hiertoe niet kenden. En die de onderworpen volkeren al lang vergeten zijn….want inherent aan het samenleven met en onder Moslims. Voor meer uitleg dient U zich te wenden tot de plaatselijke Koran-school. Ver zult U zich daarvoor in ieder geval niet meer moeten verplaatsen. De lectuur van onderstaand artikel kan U enigszins op de goede weg helpen. Want dat heeft de mens voor op een schaap die ter slachtbank geleid wordt. Recht op een woordje uitleg.
Bedoeld artikel heb ik een paar keer hernomen. Met in mijn achterhoofd het beeld van mijn Duitse Herder, die blazend en proestend aan de oppervlakte komt. Blij dat hij nog leeft en weer kan ademen.
Neen, ik wist het niet. Dat wij, in Europa het levend lichaam zijn, waarop de Islam zich komt parasiteren. Zoals het altijd al geweest is, in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Allah heeft het zo gewild….
Voor geval U niet vlug van aannemen dreigt te zijn in de jizya-materie, kunnen de Geloofsbroeders U nog altijd een zetje geven. Ongelooflijk hoe een leuk bommetje of een frisse Kalashnikov-stoot leerzaam kunnen zijn. Want na de periode van langzaam-aan infiltratie, komt de meer doorgedreven vestiging van de sharia-wetten.
De Boekhandel zou gouden zaken kunnen doen. Dek aan de gouden tijd van de ‘missaals’ die met honderden de deur uitvlogen rond de tijd van de Plechtige Communies. Nu door de uitgave van een nieuwe ‘Dikke Vandaele’ met al die Arabische termen die het leven van elke dag zullen invullen. En misschien de zoveelste druk van ‘Mein Kampf’, ingebonden en gebundeld met de Koran. ‘Ein Volk, Ein Land, Ein Führer en einen Allah….
Denk daar aan, als U op 7 Juni in eer en geweten kiest voor een beter Vlaanderen….
*
***

Verbaasd wrijven de lezers van de ”BILD-Zeitung” en de toeschouwers van de televisiezender ”Sat-1” hun ogen uit: er wordt hen verteld dat een Turkse ontvanger van een bijstandsuitkering in zijn vaderland een luxe villa heeft gebouwd en zojuist een nieuwe BMW-terreinwagen ter waarde van € 70.000,- heeft gekocht. Zoiets is vast en zeker een ”op zichzelf staand geval” – ziet u dat ook zo?

Dan mag u nu niet verder lezen, want de inhoud van dit artikel zou u aan het twijfelen kunnen brengen. Er bestaat altijd nog een godsdienstgemeenschap waarin menig voorbidder heel openlijk tot bijstandsfraude oproept. Zij zijn zich daarbij van geen schuld bewust, want de ”glorierijke periode van de islam” heeft het hen immers zo voorgeleefd. Menig medeburger neemt zulke oproepen ter harte. Voor de sociale stelsels zijn ze een drukkende last. Het is een taboethema. Maar de bewijzen spreken duidelijke taal…

Drie schoonmaakbedrijven, een propvolle orderportefeuille – en desondanks ontvanger van een bijstandsuitkering. Üzgür Ö. ontving vorig jaar alleen al tot half augustus € 20.000,- van de staat. En hij is zich van geen schuld bewust. Men heeft bij het lezen van zulke zinnen de – politiek correcte – indruk dat het daarbij vast en zeker om een paar op zichzelf staande gevallen zou gaan. Helaas is dat niet het geval. Een van de vele andere voorbeelden: In Hamburg is medeburger Hamid T. (48) de ”ergste bijstandsparasiet” die er bestaat (http://www.bild.de/BILD/hamburg/aktuell/2008/06/02/hamburgs-schlimmster/sozialschmarotzer-verurteilt.html).

Hamid T. boorde het Hamburgse arbeidsbureau bijna € 12.500,- door de neus – daarbij verdiende hij als ondernemer € 93.656,- per jaar. Voor de rechtbank had de medeburger duizend uitvluchten – zijn vrouw zou ziek zijn en hij zou toch ook nog drie kinderen hebben. De rechter oordeelde mild en veroordeelde de aangeklaagde tot tien maanden voorwaardelijk. En dat, terwijl Hamid T. daarvoor ook al vanwege een ander geval van bedrog was veroordeeld. Dat zijn geen op zichzelf staande gevallen – het zijn typische gevallen. En deze bestaan in heel Europa. Er bestaan echter ook islamitische leiders die dat allemaal heel openlijk steunen.

In Europa roept menig islamitische voorbidder uit de islamitische cultuurkring intussen heel openlijk tot bijstandsfraude op. Er bestaan veel van zulke voorbeelden die goed gedocumenteerd zijn. De lijst zou vele A4tjes vullen. Laten we slechts twee voorbeelden nemen: De Londense krant Daily Mail berichtte in maart 2008 over de moslimprediker Abu Waleed, die tijdens redevoeringen door zijn medeburgers werd gefilmd. En hierin riep hij hen ertoe op de Britse ”welvaartsstaat” van de ”ongelovigen” zo goed mogelijk te bedriegen. Datzelfde deed hij aan de Londense sharia-school. Ook hier riep hij ertoe op de Britse regering te bedriegen. De medeburger gaf tegelijkertijd aanwijzingen en hulp hoe men de ”ongelovige” Britten het best in de luren zou kunnen leggen (http://www.dailymail.co.uk/news/article-526483/Radical-Muslim-preacher-caught-film-giving-advice-hoodwink-Government-benefits.html).

In Nederland mocht imam Ahmed M. uit Tilburg, die na 15 jaar verblijf in Nederland nog steeds alleen Arabisch spreekt en intussen een integratiecursus op kosten van de Nederlandse belastingbetaler mocht doen, de moslims volgens het Brabants Dagblad ertoe oproepen de Nederlandse staat schade te berokkenen – en geen belasting meer te betalen. Intussen bestaan er tijdschriften en ook tips in het Internet hoe men het beste schade kan toebrengen aan de Nederlandse welvaartsstaat (http://militantislammonitor.org/article/id/2799).

Ook de Zweedse welvaartsstaat heeft ervaring opgedaan met zulke medeburgers. Er bestaan vele medeburgers uit de islamitische cultuurkring die in Zweden toevlucht hebben gevonden en een uitkering krijgen. Intussen is het Zweedse sociale model bankroet. Bijstandsfraude door geïmmigreerde medeburgers werd in Zweden lange tijd als een cavalierdelict beschouwd. Daarbij werden vaak zelfs goedgelovige media als helpers van helpers van bijstandsfraude uit de islamitische cultuurkring misbruikt.

Een voorbeeld: Een uit Irak afkomstige grote familie heeft geprobeerd om de sociale instanties met behulp van de media te bedriegen. De familie werd begin 2007 zogenaamd door een ”redder” in een kelder in de stad Gävle gevonden en had – ook zogenaamd – ernstige rookvergiftigingen. De familie werd direct naar een ziekenhuis gebracht en verzorgd. De familie beweerde dat de sociale instanties haar geen uitkering zou willen geven en in de bitterkoude winter ook geen dak boven het hoofd. Dat was een ”mooi” verhaal, waarover de Zweedse media maar al te graag verslag deden. Arme vluchtelingen, die men in de christelijke kersttijd de deur voor de neus dichtsloeg en gewoon in de kou lieten staan. Nadat vele Zweedse media over de ”nood” van de door de instanties zogenaamd onrechtvaardig behandelde familie hadden bericht, bleek echter uit onderzoek dat de familie al in Malmö geregistreerd stond en daar ook over een woning beschikte. De ”redder”, die de familie voor de zogenaamde verstikkingsdood in een kelder had behoed en de media had geïnformeerd, was een familielid (http://www.thelocal.se/6123/20070117/).

Intussen zijn de Zweden scherp geworden op uitkeringsfraude. Het zijn Irakezen, die in de statistieken over bijstandsfraude de leidende posities innemen. Geen ander land in Europa heeft zoveel Irakese asielzoekers opgenomen als Zweden. En in geen ander Europees land wordt er door Irakezen meer gefraudeerd met uitkeringen dan in Zweden. Daarover bericht ook de Zweedse krant The Local. Volgens deze gegevens maken de Irakezen aanspraak op financiële hulp om terug te keren – en de Zweden betalen en denken dat de Irakezen weer naar hun vaderland terugkeren. Als het geld is uitbetaald willen de medeburgers toch liever in Zweden blijven – en vragen (en krijgen) een bijstandsuitkering. Iedere Irakese familie, die eerst bereid is om zogenaamd terug te keren, kan zo in één klap € 5.345,- belastingvrij door zwendel verkrijgen.

Laten we naar het buurland Noorwegen gaan, voorbeeld Oslo: daar berichtten in de zomer van 2007 Noorse kranten wekenlang beschaamd over het feit dat islamitische taxichauffeurs hun inkomsten niet aan de belasting opgeven – en tegelijkertijd een uitkering ontvangen. Enkele van de taxichauffeurs hadden zelfs openlijk opgeroepen tot het bedriegen van de belastingdienst. Dat alles beschouwde men in het begin als op zichzelf staande gevallen die men zou kunnen verdringen. Maar toen ontplofte de bom: uit onderzoek van de instanties bleek dat alleen al in Oslo 900 taxichauffeurs de belastingdienst bedrogen – en ongeveer 500 van hen kregen tegelijkertijd een uitkering. De meerderheid van deze bedriegers zijn Pakistani. De criminelen gaven in het verleden zelfs interviews. Het ging om de grootste, tot nu toe bekende, bijstandsfraude van het land. In de Nederlandstalige media werd hieraan echter helemaal geen aandacht geschonken.

Om dat allemaal te begrijpen, hoeft men slechts twee islamitische begrippen te kennen: dhimmi en jizya. Als dhimmi omschrijft men in de islamitische rechtstraditie aanhangers van monotheïstische religies, die door moslims, echter met een beperkte rechtsstatus, worden geduld. Joden en christenen zijn volgens de islam dhimmi’s. Zolang ze de islam niet hebben aangenomen, moeten ze aan de moslims jizya betalen, een hoofdelijke belasting. De islam wil dat zo – en het is een vast bestanddeel van het islamitische recht (sharia). Deze belasting van de ”ongelovigen” moet contant of in natura worden betaald. Deze logica van de koran was een van de basisvoorwaarden voor de eerste bloeitijd en de uitbreiding van de islam. Terwijl het christendom eerst de mensen bekeerde en daarna gebieden met een toenemend aantal christenen christelijk werden, volgde de islam sinds de tijd van Mohammed de omgekeerde weg: Men veroverde een door ”ongelovigen” bewoond gebied door de vreedzame of gewelddadige toestroom van moslims en begon dan via het jizya genoemde tribuutsysteem met de herverdeling van het aanwezige vermogen van de werkende ”ongelovige” bevolking. Zelfs in de grootste bloeiperiode van de islam hebben moslims in de door hen beheerste Europese gebieden (zoals Andalusië) nooit de meerderheid van de bevolking gevormd. De bestsellerauteur van de New York Times Mark Steyn, een Canadees, beschreef in zijn in 2006 verschenen boek ”America Alone” op de pagina’s 164/165 de hier geschetste toestanden.

Moslims waren en blijven in de veroverde Europese gebieden een minderheid die zich aan de welstand van de ”ongelovige” minderheid als vanzelfsprekend laafde. Dat was geenszins boze opzet, maar onderdeel van dat systeem dat de volgelingen van Mohammed in de grootste tijd van de uitbreiding van de islam succes opleverde. Tegenwoordig noemt men het anders, maar de feiten blijven hetzelfde. En deze herverdeling geldt ook voor ”ongelovigen” in islamitische landen: in ieder, de auteur bekend, land ter wereld met een islamitische meerderheid heeft een ”ongelovige” buitenlander een lokale zakenpartner nodig als hij een bedrijf wil openen of zaken wil doen. Zelfs etnische Chinezen moeten in hun thuisland Maleisië, dat een Chinese minderheid heeft, een islamitische zakenpartner kunnen aantonen. En wie in Dubai handel wil drijven, kent dat net zo goed als iemand die in Egypte een kantoor zou willen openen. Men heeft een plaatselijke – islamitische – ”sponsor” nodig. Daarbij is het woord ”sponsor” een intelligente omschrijving voor een bemiddelaar die van de energie van een ander leeft. Dit tribuutsysteem begunstigde de uitbreiding van de islam. Want de door moslims met de jizya geplunderde mensen bekeerden zich ooit uit frustratie tot de islam of vertrokken naar niet-islamitische gebieden. Zo moest de islam zich noodgedwongen uitbreiden als hij verder wilde genieten van de opbrengsten van de werkende bevolkingen – naar Perzië, Centraal-Azië, naar India en ook naar Europa. Altijd op zoek naar ”ongelovigen” die bereid waren om in welke vorm dan ook de jizya te betalen.

Dat alles is vast bestanddeel van de islamitische geschiedenis. En in de koranscholen in Europa wordt jizya ook nu nog onderwezen – de Europeanen willen het echter liever niet horen. Het komt niet overeen met de politieke correctheid. Maar het helpt wel bij het verklaren waarom een deel van onze islamitische medeburgers geen drang voelt om moeite te doen voor een inkomen en de toekomst. De islam heeft immers ten tijde van de glorierijke uitbreiding van zijn grenzen na de dood van Mohammed voorgeleefd hoe het gedaan moet worden. En hij heeft juist tegen deze achtergrond zijn glorietijd beleefd.
Een groot deel van de islamitische wereld leeft tegenwoordig ook van jizya. Men laat anderen voor zich werken. Men importeert buitenlandse werkslaven – en leunt zelf achterover. Als vanzelfsprekend verwacht men tribuutbetalingen en transferbetalingen uit ”ongelovige” landen. Uiteraard noemt men dat geheel tegenwoordig anders. Nog een keer: De islam leefde en leeft als ideologie vaak van niets anders dan van de transfer van de aanwezige welstand – en wel altijd in één richting: van welgestelde ”ongelovigen” in de richting van de moslims.
En dat wordt in Koranscholen ook nu nog onder het begrip jizya zo onderwezen. Allah heeft dat alles zogenaamd zo gewild. Diegenen die de betalingen moeten opbrengen zullen deze zinnen met onbegrip lezen. Wie dat allemaal als ”racistisch” of ”vijandig t.o.v. buitenlanders” beschouwt, voor hen hier nog eenmaal de bron die al deze voorbeelden verraadt: niemand minder dan de bestsellerauteur van de New York Times Mark Steyn, een Canadees, beschreef in zijn in 2006 verschenen boek ”America Alone” op de pagina’s 164/165 de hier geschetste toestanden.
Er ging een kreet van verontwaardiging door de islamitische wereld – maar de voorstellingen kwamen overeen met de waarheid. Nog veel gedetailleerder bewijst de historica Bat Yeor het uitknijpen van de aanwezige welstand van de ”ongelovigen” in haar boek ”De ondergang van het oriëntaalse christendom onder de islam”. Ook Bat Yeor werd vaak aangevallen – niemand kon tot nu toe echter haar uiteenzettingen weerleggen. Bat Yeor is internationaal gerenommeerd en werd met vele prijzen geëerd. Men mag die medeburgers, die het systeem van jizya in de huidige koranscholen ook nu nog als vanzelfsprekendheid geleerd en verinnerlijkt hebben en door islamitische leiders openlijk verkondigd krijgen, nu zeer zeker niets verwijten. Vanuit het oogpunt van de islam gaat het toch om een door Allah zo gewilde toestand. Wie zou daar kritiek op moeten hebben?

LINK: http://info.kopp-verlag.de/news/sozialhilfebetrug-als-vom-islam-vorgelebte-religioese-pflichterfuellung.html

Bron: www.info.kopp-verlag.de

Uit het Duits vertaald door:

E.J. Bron in Het Vrije Volk