1129 - BOL VAN BLUF EN BEELDSPRAAK

.


.

1129 - BOL VAN BLUF EN BEELDSPRAAK



De fractie-lijder Van den Heuvel….



en de Mount Everest

***





Het is zelfs niet eens een Van den Berg, maar van een heel kleine heuvelrug. Met Koentje Van den Heuvel zullen de Tsjeven misschien wel heuveltjes beklimmen, maar zeker geen bergen als de Mount Everest. Het ventje heeft in zijn verhaal in de Knack,, qua volume maar vooral qua resultaat, nog een hele weg te gaan voor hij met de Smalle d’Anvers kan vergeleken worden. Die beklimt wel in het geval van e Smalle d’Anvers geen duizenden meter hoge bergen, maar de ‘Monts de Flandre’ kan hij wel aan. Is goed om zijn Frans te oefenen. Bouirgondisch leven en wilskracht tonen, dat zijn twee werelddelen door oceanen gescheiden, waar het water veel te diep is.

O ja, op de Monts de Flandre, de Kemmel-, de Scherpe- en de Catsberg, wordt sedert enkele jaren, voor het eerst sedert Napoleon, opnieuw wijn geoogst. Een lelijke gewoonte van die Fransen, om altijd zo ik-zuchtig te redeneren. Toen was wijnbouw alleen nog – voor ’t profijt - toegelaten in La Douce France. Na Gerard Depardieu, wil nu ook Brigitte Bardot het land verlaten, als aan hun eigen persoonlijke ik-zucht niet wordt voldaan. Ik geloof dat de Fransen deze keer niet veel sjans hebben met hun Nationaal Socialistische Führer, François Hollande. Dat Di Jeanetto maar oppast, met zulke vrienden! Voor ge het weet, eindigen Uw hersens op sterk water. In een bokaal. Wat, gij, Adolf?



***

Ter zake :

'N-VA-ministers maken het verschil niet. CD&V zal duidelijk maken wie het orkest leidt'



Eddy Eerdekens

Bron: De Standaard

zaterdag 05 januari 2013 om 09u37

***

'De N-VA-ministers in de Vlaamse regering maken het verschil niet.' CD&V-fractieleider Koen Van den Heuvel is niet onder de indruk van het werk van de excellenties van de N-VA die samen met zijn partij coalitie vormen.

'In de Vlaamse regering bewijst de N-VA niet dat ze het zoveel beter doet.' Dat zegt CD&V-fractieleider in het Vlaams parlement Koen Van den Heuvel in een interview met De Standaard.

Pijnlijke spagaat

‘Is Philippe Muyters een andere minister van Werk dan zijn voorganger Frank Vandenbroucke? De N-VA wil de partij van de verandering zijn. Hun ministers blijken in het beleid het verschil toch niet te kunnen maken. Daar situeert zich een pijnlijke spagaat.’

Over de ministers van zijn eigen partij is Van den Heuvel dan wel erg tevreden. CD&V mag volgens hem ‘een gezonde fierheid’ hebben over het beleid van de partij in de Vlaamse en de federale regering.

Wegbluffen

‘We hebben ons de voorbije jaren wat laten wegbluffen, maar dat zal veranderen. We zijn bij de lokale verkiezingen van 14 oktober helemaal niet uitgeteld, we zetten nu ramen en deuren open en gaan in dialoog met de brede samenleving en in de komende maanden zullen we duidelijk maken wie het orkest echt leidt.’

Van den Heuvel zegt voorts dat het akkoord rond de staatshervorming binnen de regering-Di Rupo geen eindpunt is. 'Laat ons eerst uitvoeren wat we bereikt hebben. Als je de Mount Everest wil beklimmen, doe je dat ook niet in één keer



***





Waarom denk ik bij zo’n uitspraken aan de oerkreet :’You Jane, me Tarzan’ uit de oertijd van de Amerikaanse humbug-films? Het is immers altijd gevaarlijk de tegenstrever te onderschatten, zou dat Heuveltje dat wil meespreken over de Mount Everest, dat niet weten?

Om de ‘grondstroom’ die op gang is gekomen dank zij de Vlaamse Volksbeweging (gestaag opgekoterd door de Rechtlijnigen van het Vlaams Belang) met iets te vergelijken, moeten wij niet buiten Europa gaan. Dank zij de wijdse dichtkunst van wijlen Priester-Dichter Cyriel Verschaeve (*) ziet de Vlaming waar de weg naartoe leidt : de grootsheid uit het verleden doen herleven.

Dat lukt, als wij tenminste niet voordien leeggezogen, terug in armoede belanden. Dank zij de medeplichtigheid van Bestuurders van vader-op-zoon die het volk, de mensen, ‘besturen’ om er zelf b eer van te worden..



(*) Kapelaan Cyriel Verschaeve (1874-1949), dichter en letterkundige, ligt, met dankbetuiging voor de Staatsvuiligheid, onder een meter-dikke laag, stortbeton, her-begraven in Alveringem bij Veurne. Door ede haat-rechtbanken van de repressie werd hij in 1945 ter dood veroordeeld. Als katholiek priester, was hij door zijn Vlaamse overtuiging in de jaren ’40 dermate in de ban geraakt van de voorganger-kanselier van Frau Merkel, de arbeids socialisten-führer uit Duitsland, dat hij als banneling in Zwitserland is moeten gaan leven en daar ook is moeten sterven. In onze Zuid & Noord – leer- en leesboek der Nederlandse Taal - in de college’s hadden we kennis gemaakt met een ellenlang maar prachtig gedicht van hem over ‘De Rijn te Schaffhausen’. Die Rheinfall daar in Zwitserland, de grootste van Europa, maakte ook op ons een onvergetelijke indruk. En dat niet alleen vanwege het natuurwonder, maar tevens wegens de enorme draagkracht van de woorden. Enkele daarvan zijn m’n hele leven bijgebleven, en herleven o.a. bij het zien van de besneeuwde bergtoppen in Zwitserland, telkens we daar voorbijkomen van en naar huis. Koentje van het heuveltje zal, op zijn hoogte, de zindering nooit voelen van De Rijn te Schaffhausen, …”waar men geen kleinheid kan ontwaren’…..