.
1142 -
OVER DE BRAVE LOUBNA EN DE NOG BRAVER RACHID UIT RUISSEAU DU MOULIN
Een
toekomstbeeld : gemaskerde Jihad-strijders op oefening in de duinen van
Lombardsyde?
© reuters. Al Shabaab-leden tijdens een militaire oefening in Mogadishu.
***
Sorry voor mijn taalspelletje ivm met de Brusselse
Gemeente die bekend geworden is door de strapatsen van Moustache Moureaux, ouwe
bok en bed-genoot van die jonge knappe Muzeldame, en de intieme vriend van alle
Muzelmannen ter wereld.
De ene keer vertaal ik ‘Molenbeek’ als Moulin
du Ruisseau, en de andere keer Tot Ruisseau du Moulin. Het is ook zo
ingewikkeld. Ze zijn, volgens mijn bescheiden taalgevoel, alle twee juist, maar
eigenlijk is het “Spaghetti-sliert” geworden, want hoe Molenbeek in het Arabiers moet
geschreven worden, gaat mijn petje te boven. Ik ben dan ook maar ’n Ongelovige Hond,
’n soort aap of nog beter, een of ander soort varken. Ik loop in de goot, want de Meesters hebben voor hen en
hun harem aan ingebusselde vrouwen elk metertje voetpad nodig. Ik draag nog net
geen gele Jopden-ster. Want dat wetsvoorstel is afgeketst, omdat onze
huidskleur alleen al voldoende is. Bruin getint met zonnebank-glans speelt voortaan
voor eeuwig Eerste maar ook Laatste Viool, en alles wat daar tussen ligt.
Dat De Morgen dergelijke zaken schrijft
(zie hierna), d.i. de overlast van de immigratie aan het groot klokzeel hangt,
is nooit gezien. De progressieve media immers verbergen gewoonlijk dat soort
zaken, want tenslotte gaat het om hun vriendjes/kiezers, de dagelijks aangroeiende
schare van bezetters van ons land. Dat ze nu toch iets lossen, doet mij denken
aan het veiligheids-venttiel op een drukketel, waardoor de overdruk kan ontsnappen.
***
Ter zake :
Strijders
heilige oorlog komen uit België
Ayfer
Erkul − 12/01/13, 07u34 DM
***
Het federaal parket voert een onderzoek
naar een netwerk van terroristen die in Brussel zijn gerekruteerd en naar
Somalië trokken. Daar wilden ze meevechten met de terreurbeweging Al Shabaab. .
Sinds de terroristische groepering Al
Shabaab in 2006 begon met de strijd voor een strikt islamitische staat in
Somalië, werden al honderden buitenlandse jihadisten gerekruteerd, ook Belgen.
De Morgen reconstrueert, in de bijlage
Reporter, het traject van een groepje jihadisten uit het Brusselse Molenbeek
die in 2011 en 2012 vertrokken om bij Al Shabaab de wapens op te nemen. Het
gaat om mannen die al jaren dromen van een heilige oorlog en dan eindelijk hun
kans zien in Somalië.
In het voorjaar van 2011 vertrekt een groep
van vier. Onder hen Rachid B. De politie en Staatsveiligheid komen hem op het
spoor en beginnen onder meer zijn vrouw, Loubna, af te luisteren.
"Jihad belangrijker dan alles" In
de conversaties tussen hem en zijn vrouw blijkt dat Rachid een opleiding in een
terreurkamp heeft gekregen en aanvoerder is geworden van een groep van tien
strijders. In zijn gesprekken en sms'en met Loubna pocht hij over de
ongelovigen die hij heeft gedood. Zijn vrouw smeekt hem terug te keren, maar
weet hoe belangrijk de oorlog voor hem is. Zelfs belangrijker dan zijn pasgeboren
tweeling. "De jihad is belangrijker dan alles wat ik liefheb",
schrijft Rachid haar.
Loubna wordt beschuldigd van het financieel
ondersteunen van een terroristische organisatie omdat ze, zelf of via derden,
geld verstuurde naar haar echtgenoot.
Een tweede groep, van drie, reist tot twee
keer af naar Turkije om van daar in Somalië te geraken. Bij hun tweede poging
worden ze opgepakt. Hun advocaat zegt nu dat ze niet naar Somalië wilden gaan,
maar naar Syrië. En dan, zo argumenteert hij, zijn zijn cliënten geen
terroristen maar rebellen die vechten tegen het regime van Assad. En dat is een
strijd die in het Westen als gerechtvaardigd wordt beschouwd.
Enorm terrorismedossier
De zaak is nog in onderzoek, met een
dossier dat al meer dan dertigduizend bladzijden telt. Het onderzoek wordt
gerekend tot een van de grootste terrorismedossiers van de afgelopen jaren in
ons land.
Vorige week verschenen de arrestanten
opnieuw voor de raadkamer. Die oordeelde dat Loubna B. onder de voorwaarden die
haar advocaat had voorgesteld, mocht worden vrijgelaten. Zo zou ze met haar man
Rachid geen contact meer mogen zoeken en moet ze telkens melden als hijzelf wel
contact met haar opneemt.
Het parket ging in beroep. "De
argumentatie was dat ze nog wat moest nadenken", zegt haar advocaat, Sven Mary. "Dat is een schending
van de wet op de voorlopige hechtenis. Die moet gebeuren in het belang van het
onderzoek, niet om iemand te doen nadenken."
***
Wacht
eens, lieve vrienden van De Morgen!
Dat
soort strijders in den vreemde, paspoort-Belgen dus, nemen de wapens op tegen
de bondgenoten van België……
Ooit
is er een tijd geweest, andere mensen, andere zeden, andere gewoonten, met
andere omstandigheden, andere vijanden, andere bondgenoten. De jonge mannen die
toen de wapens hadden opgenomen om te gaan strijden tegen bondgenoten van
België, zijnde het ‘goddeloos communisme’, werden toen opgepakt en tegen de
muur gezet…. Geen sprake van oorlog meer. Net als nu, was het land toen al lang
niet meer in oorlog. Ergo, ‘de Koude Oorlog’ tussen ons Land en die goddeloze
bolsjevisten was op komst. De Vrije Wereld
tegen datzelfde ‘goddeloos communisme’, dat achteraf toch niet meer de
te bekampen vijand bleek te zijn geworden. Tot Mei 1945 gaf vechten tegen dat
communisme recht op de Belgische kogel. Tien jaar later (Korea ’55) kreeg men
daarvoor een medaille, en werd men ei-zo-na in de adelstand verheven….
Wat ik hiermee wil zeggen? Dat er ten allen tijde
door het Belgisch Regime rap een stok gevonden wordt om de hond, in casu de
Vlaming, te slaan. In de jaren ’45 en volgende was het geen stok, maar de loop
van 11 Rijkswacht-gewerenl. Sedert de Sinterklaas-Regering van Di Jeanetto, is
het opnieuw begonnen. Voorlopig alleen nog maar met koninklijke banbliksems. Ze
vliegen als boemarangs de Vlamingen om het hoofd.Maar onder de mom van de
strijd tegen het Islam Terrorisme, wordt misschien alles in gereedheid gebracht
om preventief de Vlaamse Vrijheidsstrijd aan te pakken. Misschien dat, net als
tijdens de repressie en de broodroof van ’44 -’45 – ’46 en volgende jaren, de
Staatsvuiligheid zich gereed houdt voor de klop op de deur. ’s Morgens om 05
uur, het uur waarop misdadigers van hun bed worden gelicht.
Besluit
: Jihad-strijders zijn vijanden van België, omdat zij vechten tegen onze
vrienden, de andere volgens de regels van dat land regelmatig aangestelde
Regeringen. De wapens opnemen tegen het vaderland, heette dat vroeger. En dat
werd bestraft met de dood met de kogel.
Wie
mij niet gelooft, moet de biografie van wijlen Leo Vindevogel maar eens opzoeken.
De man, senator waarvan men ‘vergeten’ was de onschendbaarheid op te heffen,,
werd gefusilleerd op de binnenkoer van de rijkswachtkazerne van Gent, vroeg in
de morgen van 25 september 1945. Aanklacht : verklikking van Mr X, door de
Duitsers naar Dachau gestuurd. Mr X kwam nadien terug en bracht de echte verklikker
aan het licht. Case closed. Dood blijft dood en daarmee basta. Eerherstel voor
de familie? Moet U eens navragen bij de schoonzoon, advocaat. Die zal U
voorleggen, hoe de aanklagers, de O zo Kristelijke Tsjeven van Ronse, de 15de
of de 16de Mei ’40, reeds aan het onderhandelen waren in Brussel met
de Duitse Wehrmacht, om voor hen te kunnen werekn. Zij kregen een onbeperkt
order: de gevangenis-kledij, de gestreepte pyjama’s voor de concentratie-kampen
te leveren. Na de oorlog gingen zij vrij-uit. Zij waren Franstalig, en waren onmisbaar
voor de vaderlandsche economie.
Er
kunnen boekdelen gevuld worden met verhalen als dat van Leo Vindevogel. Men
heeft geprobeerd de Vlamingen te vermoorden, maar uiteindelijk heeft men het
land vermoord. Marc Grammens legt dat mooi uit, en zodra ik mij nieuw ‘besturings-systeem’
wat beter onder de knie heb, wordt U dit opgediend.
(Get)
A.A.3
AB, ,
schrijver-op-rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa
en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stallantaarn.. Want hij
heeft niet graag dat de Breedsmoelen der aarde in zijn zonlicht komen staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten