***
1177 - HET
IJZER GAAT ZO LANG TE WATER TOT HET BREEKT
Ut ’t Manneke van de Mane
Noël de zeune van de brouwerie
Bavik, is zijn peze gebroken. Den deze
van Achiel! Ie wilde ne vullen bak Bavik
op zinen buro zetten en zijn sprong in twee’n!
“Ah”, zegt Kamiel van nevens de deure, “als ge wilt, ik kan hem goedkoop
aan een nieuwe peze helpen. Mijn
schoonvader heeft nen appareil om dat te maken!
Ja ie! Hij heeft twee weken
geleden in de klinieke gelegen in Maria’s Voorzienigheid in Kortrijk en ie is
were gekeerd met … nen pezemaker!”
***
Alles ‘plat leggen’ en ‘de fik erin steken’
Terwijl men in Davos op de knieën valt voor ‘werk’
***
Het Rijk van Di Jeanetto loopt
stilaan ten einde. Laat daar geen twijfel over bestaan.
Hij doet me denken aan de
frontsoldaat, die alhoewel dodelijk getroffen, nog enkele meter verder loopt,
omdat het niet doordringt dat alles voorbij is.
Mag ik als vertroosting, bij deze mijn geacht publiek wijzen op ‘Vlaanderen
Vacantieland’ van volgend week-end? Wij zien dat hier in Italië zowel op
zaterdag als op zondag ’s avonds op ÉÉN, en als ’t meevalt qua programma, nogmaals
op BVN de maandag bij de morgen-koffie. Volgend week-end gaat het over de ABRUZZI,
de bergstreek waar vandaan de familie van Di Jeanetto in de jaren ‘50 is
uitgeweken naar de Borinage, naar de koolmijnen.
Ik hoop dat U ziet over welke prachtige streek het gaat, en Elio Di
Jeanetto dat ook inziet, zodat hij daar zijn valies pakt en terugkeert met al
zijn hebben en houden. Zijn 2 broertjes, die wat bijklusten met valsmunterij,
moeten natuurlijk meekomen.
Zeg nu zelf : de man kan in 2 mensenlevens zijn in het buitenland
geparkeerd bijeen gestolen fortuin niet op krijgen, en waarom zou hij daar in
de str*nt blijven wroeten, als hij in dit prachtige vaderland van hem de hele
dag op zijn rug kan liggen vliegen vangen?
“Di Jeanetto di Belgio back in Town” : het klint net zo ontrooerend als ‘De
Twee Wezen’ en er zou veel volk komen naar kijken.
Merk wel : ook in dat piepklein dorpke van hem is de tijd niet blijven
stilstaan. Toen van armoe de familie
hier vandaar ging, liepen er nog ezeltjes om mee naar de Mis te rijden. Nu zijn
er, dank zij Berlusconi van de Artite del Popolo (de anti-sossen partij),
overal nette afgeboorde asfaltjes…
Vlaanderen Vacantieland : vergeet niet te kijken!
Ter zake :
PS-senatoren doen aan
goedkope politieke recuperatie
zaterdag 26 januari
2013 om 10u51
Johan Van Overtveldt
is hoofdredacteur van Trends.
***
Premier Elio Di Rupo heeft groot gelijk zich, zij het
eerder subtiel, te distantiëren van het voorstel van de PS-sentoren rond
bedrijfssluitingen.
Het valt op, zo stelde onlangs een eminent
deelnemer aan het sociaal overleg in België, dat als je met Waalse
vakbondsmensen praat, woorden als, bijvoorbeeld, “klassenstrijd”, “uitbuiting”
en “kapitalistisch profitariaat” voortdurend vallen. Ook de senatoren van
regeringspartij PS zitten blijkbaar heel dicht bij deze marxistische visie op
maatschappij en economie.
De PS-senatoren willen dat er een wet komt die aan
een rechter toelaat om in te grijpen bij de sluiting van een grote onderneming
en om zelfs eventueel op te leggen aan het sluitend bedrijf om te verkopen aan
een eventuele overname-kandidaat.
Los van beschouwingen omtrent eigendomsrecht en
eventueel andere juridische problemen die in het kader van zo een wet zouden
kunnen opduiken, kan alvast gesteld worden dat de sociaal-economische gevolgen
van wat de PS-senatoren willen desastreus zouden zijn.
De frustratie en angst van de mensen direct en
indirect getroffen door de ontslagen bij Arcelor Mittal in Luik vallen licht te
begrijpen. Het is immers de zoveelste klap voor het sociaal reeds zwaar
getroffen Wallonië. Waar veel minder begrip kan voor op gebracht worden, is de
reactie van de politieke elite in Wallonië.
De verontwaardiging die ze uitgebreid ten toon
spreiden, mist geloofwaardigheid. Het was al (veel) langer bekend dat als
gevolg van de economische crisis, de gehavende concurrentiepositie van ons land
en de structurele verschuivingen in de vraag naar staal de toekomst van de
AM-vestiging in Luik in het gedrang was. Nu doen alsof het allemaal out of the
blue op de Waalse hoofden neerkomt, ruikt sterk naar goedkope politieke
recuperatie van een stuk menselijke ellende.
Wat de PS-senatoren nu willen, komt op geen enkele
manier tegemoet aan de sociaal-economische noden van Wallonië en België.
Hoeveel internationale investeerders gaan zich nog gemotiveerd voelen om hier
miljoenen euro’s te komen investeren als de wet voorziet dat op een bepaald moment
een rechter zal beslissen hoe het nu met die investering verder moet? Bitter
weinig, daar kan gif op ingenomen worden. Er zit een fundamentele contradictie
tussen de vraag van de PS-senatoren en het verlangen om, bijvoorbeeld naar
Limburg toe, aantrekkelijke nieuwe investeerders aan te trekken.
De gevolgen van het voorstel van de PS-senatoren
doen sterk denken aan de gevolgen van onze hoge ontslagvergoedingen. Die bieden
een zekere bescherming aan diegenen die een job hebben hoewel de ontslagen er
uiteindelijk toch komen als de rendabiliteit van de gedane investeringen
onherstelbaar aangetast blijkt te zijn. Hoge ontslagvergoedingen belemmeren in
belangrijke mate de creatie van nieuwe jobs. Investeerders en ondernemers
beseffen immers dat die hoge ontslagvergoedingen het hen moeilijk maken om snel
en adequaat te reageren als het economische klimaat keert. De hoge
ontslagvergoedingen in België zetten investeerders in ons land er toe aan te
kiezen voor meer kapitaalsintensieve productiemethodes.
Als het voorstel van de PS realiteit zou worden,
dan zouden we het ondernemingen die vandaag in België (of Wallonië) gevestigd
zijn inderdaad een stuk moeilijker kunnen maken om te sluiten of sterk af te
slanken. Hierdoor zouden we dan echter heel ons economisch weefsel vastpinnen
op de producties van gisteren en eergisteren. Bovendien zou een dergelijke wet
investeerders in nieuwe sectoren en activiteiten sowieso naar de buurlanden
jagen. Het voorstel van de PS-senatoren zou met andere woorden een algemene
verarming organiseren.
Zeker in Wallonië zou men nu toch stilaan moeten
gaan beseffen dat de visie die schuil achter het verlangen van de PS-senatoren
onze maatschappij, en zeker de werklozen in Wallonië, geen stap verder helpt.
Integendeel, de put waar men al inzit, wordt alzo enkel dieper.
Er dient ernstig gewerkt te worden aan het
investeringsklimaat en aan het concurrentievermogen. Het is fout zich te
wentelen in uitspraken als die van Waals minister-president Rudy Demotte dat
“Wallonië vanaf 2008 sterker groeide dan de andere regio’s”. Vergelijk Wallonië
met Vlaanderen vertrekkend vanaf 2009, 2007, 2006, 2005, … en de vergelijking
valt telkens in het nadeel van Wallonië uit.
Eerste minister Elio Di Rupo heeft overschot van
gelijk zich te distantiëren van het voorstel van de senatoren van zijn partij.
Het valt trouwens toch ook wel op dat in Vlaanderen niemand van de
regeringspartijen met zulk een voorstel kwam aandraven na de sluiting van Ford
in Genk. Eens te meer moeten we te midden deze onaangename sociaal-economische
realiteit vaststellen dat de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië steeds verder
uitdiept.
Johan Van Overtveldt
***
Als Di Jeanetto dan toch zou terugkomen, kan
hij dan ineens ’n klapke doen met de Familie Coburg? La dolce Paola is hier ook
goed thuis, en daar waar haar vader Lid was van de Regering Mussolini in de
oorlogsjaren, kan zij misschien op steun en bijstand rekenen? Want als Alberto
uit gaat varen met zijn oorlogsbootje van 50 meter lang, zal die wel, als naar
gewoonte er de voorkeur aan geven om te spelevaren met jonger gezelschap.
Als U deze heerlijke vrouwen-versierder wilt
ontmoeten wiens vader Leopold II een goede vriend was van Dolf-met-de-Snor : de
placet to be heet Porto San Stefano en/of Porte Ercolo (De Haven van Hercules). Er is veel kans, dat
U daar de Oranjes tegen het lijf loopt, waaronder Maxima. Haar overleden schoonvader
was een (bewezen) SS-Reiter Offizier, terwijl haar eigen vader een regeringslid
was van de Argentijse dictator Pinochet. JaJa, allemaal schoon volk op een
klontje, en allemaal via hun sympathie voor Marx zo wit gewassen als Dash..
***
(Get)
AA 3AB, strijder-schrijver op
rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op
klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet
graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei
de bie”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten