zondag 27 januari 2013

1172 - DE FYRA SAGA ANDERS BEKEKEN


***

Zondag 27 januari

Zon 8u25-17u26

H Angela Merici, patrones van de onderwijzeressen

***

1172 - DE FYRA SAGA ANDERS BEKEKEN

 

 

***

 
Het mag ook wel eens gezegd worden : elke samenwerking met Nederland is voor de belgicisten in het Establishment, een echte nachtmerrie. Zij vrezen met grote vreze dat de klok tot voor 1830 wordt terug gedraaid. Zij hopen op die manier de toekomst te kunnen tegenhouden…
Met recht en reden klaagt het Verbond van Vlaams Overheidspersoneel  de machinaties achter de schermen aan. Fyra is inderdaad het duidelijkste gevolg van weeral de schoonmoederlijke inmengingen van Europa in de normale handels-betrekkingen.
Maar er is meer. De Agusta-helicopters kwamen ook uit Italië en waren gekocht bij de vriendjes van Willy Claes. Weet U nog?  Misschien moet er eens een rogatoire commissie naar hier afzakken om de boekhouding van deze vriend te onderzoeken op de uitbetaalde commissies…. Wat er ook van aan is; het zaakje stinkt.
En toch kunnen de Italianen heel goed heel snelle treinen en, net zoals de Zwitsers ook snelle trein-verbindingen bouwen. In Zwitserland zoeft straks  een HS-trein aan 250 Km /u onderdoor de Alpen. Deze lijn wordt verder doorgetrokken tot in de hiel van Italië. Voor het traject tussen Milaan en Rome kunnen wij vivo et vero getuigen dat die al bestaat.
Wij hebben in de meer dan 10 jaar dat we minstens 2 keer per jaar over-en weer reizen tussen Kortrijk en Bolsena (Italië) niet alleen de spoorlijn zien aanleggen, somtijds letterlijk door berg en dal. De ene keer ging het over duizeling wekkende viaducten en de volgende keer verdween het geheel in de open muil van een gapende tunnel in de bergwand. Soms sneed de lijn regelrecht door een open groene vlakte en spande ze onder sierlijke bogen over brede rivieren. Dan ineens was overal de bovenleiding afgewerkt, en reden er treinen, dikwijls rakelings parallel met de snelweg.
Als we er nu passeren, is alles opgenomen in het landschap en zo goed als onzichtbaar. Niet te geloven dat daar zo’n immense werken zijn gebeurd!
Soms, bij toeval, schiet er ons dan zo’n schicht voorbij. Het is niet meer dan een streep zacht zoevend blinkend staal die als een pijl uit een boog verdwenen is. Opgeslokt door het landschap. Dat is daar de streek rond Bologna, en de autostrade  biedt daar 4 rijstroken aan het industriële hart van Italië. Onze snelheidsmeter wijst daar gewoonlijk +130 en het gevaarte is ons voorbij gevlogen, alsof wij stilstonden. De Oosterweel is dan zoiets als de nachtmerrie van ‘n Trabantje in competitie met een statige Rolls Royce….
Waarmee bewezen is, dat de Italianen kùnnen trein bouwen en er ook mee rijden. Maar of de over-verpolitiseerde NMBS/NS dat ook kunnen? Sta mij toe daar aan te twijfelen….

Ter zake :

FYRA, NIET ECHT IETS OM FIER OVER TE ZIJN

***

Nieuw rollend materieel op het spoorwegnet introduceren is altijd een beetje avontuur. Ook in het verleden vertoonden nieuwe locomotieven en motorstellen meer dan gewone kinderziekten. De reden hiervoor: spoorwegmaterieel is geen serieproduct en kan dus niet, zoals auto’s of zelfs vrachtwagens, in grote industriële reeksen gebouwd worden. Steeds is het maatwerk.

 

Om die handicap te beheersen onderhielden de spoorwegen traditioneel nauwe industriële en technische banden met bevoorrechte constructeurs. Een voorkeursbehandeling en oncontroleerbare prijsafspraken loerden daarbij natuurlijk om de hoek. Goedkoop was het systeem niet, maar spoorwegen en constructeurs wisten wat ze aan mekaar hadden.

 Europese aanbestedingen zijn, in theorie, rechtvaardiger en economisch voordeliger, maar er hangt, zoals nu blijkt met de Fyra-treinen een groot risico aan vast. Een constructeur die, op papier, voldoet aan alle voorwaarden van het lastenboek, kan, rekening houdend met de EU regelgeving, niet geweerd worden. Als hij dan de goedkoopste offerte indient moet men, ook al heeft men er geen vertrouwen in, met hem scheep gaan.

 Wij houden ons hart vast als straks Oost-Europese constructeurs ook daadwerkelijk zullen willen meedingen. Theoretisch wordt het goedkoper... maar in de praktijk? De kosten van de Fyra-miskleun lopen minstens in de tientallen miljoen euro.

 De EU zou er daarom o.i. goed aan doen haar regelgeving op dit gebied te nuanceren en pragmatischer te werk gaan.

 Dit gezegd zijnde, vinden we de houding van de Belgische en Nederlandse spoorwegbazen ronduit hypocriet. Nu doortastende maatregelen aankondigen met luid tromgeroffel komt ruim te laat. De stellen worden te laat geleverd en zijn technisch niet in orde. Ansalmo Breda betwist dit uiteraard en schrijft de problemen toe aan de gure winterse perikelen waar ook andere transportmiddelen last van hebben en maakt zich sterk dat deze problemen technisch gemakkelijk op te lossen zijn.

 Maar technisch niet in orde? Dat horen we nu. Maar wat heeft de NMBS en de NS tijdens het productieproces, dat 5...10 jaar aangesleept heeft, gedaan? Op hun twee oren geslapen? En dat terwijl ze nu komen zeggen dat ze nooit vertrouwen hadden in de constructeur.

 Is het niet de gewoonte dat technici van de klant het constructieproces ter plaatse opvolgen en de aangewende materialen en de constructietechnieken goedkeuren? Wat hebben zij gerapporteerd? Waarom werd er nooit gewaarschuwd voor komende problemen? Hebben ze die niet gezien of gingen ze op sightseeing naar de Vesuvius?

 Nu hard staan schreeuwen, wanneer de trein, kant-en-klaar afgeleverd wordt, is een beetje goedkoop. Tenslotte vinden we het bijzonder jammer dat heel dit misbaksel de treinverbindingen tussen Vlaanderen en Nederland grondig verstoort.

 De treinverbindingen tussen deze twee landen, die meer dan buurlanden zijn, werden, o.i. met opzet, altijd stiefmoederlijk behandeld. Naast de Beneluxtreinen en enkele verbindingen in de marge met Maastricht, kregen alle andere mogelijke verbindingen zoals Neerpelt-Weert of Hasselt Maastricht, nooit een kans. We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat, althans de Belgische overheid, nog altijd anti Nederlandse gevoelens koestert en de samenwerking tussen Noord en Zuid nog altijd met een scheef oog bekijkt.

 Misschien zit er aan deze crisis toch een positief aspect vast. Nu zal men komen aandraven met een noodoplossing. Uiteraard, maar wat daarnaast ook nodig is, is een grondige studie van alle mogelijke treinverbindingen met Nederland, niet alleen met Rotterdam/Amsterdam, maar ook met Breda, Maastricht, Utrecht en Zeeuws-Vlaanderen

***

 

 
Voor de trouwe lezer van deze blog is het verhaal van de TGV in de omgeving van Bologna waarschijnlijk een vervelend verhaal geworden. Daar kan ik alleen op antwoorden, dat waar het hart van vol is, de mond van overloopt. Anders gezegd : het steekt.
Trouwens, heel de stad Bologna is als een frisse oase in de brandende woestijn van de alledaagsheid. Zeker, er is de oude stad, met een onvergetelijk ‘Centro Storico’, maar verder is alles er zo futuristisch nieuw,, dat het wel een heropgebouwde stad lijkt na een A-bom. Enfin, dat staat wel niet zo in de toeristische folders, maar het lijkt wel zo.
Dat een boogscheut verder het dorpje van Don Camillo (Fernandel) en Beppone sluimert aan de oevers van de Pô staat er maar om het geheel op te vrolijken. Het is ook de streek van Mussolini, maar daar spreekt men liever niet meer over. Predappio met het familie-graf en het mausoleum : het wil maar geen bedevaarts-oord worden! En dat is maar best zo. Laat de doden de doden begraven!
Waarom ik Mussolini betrek bij dit hoofdstuk over de Fyra? Wel, omdat zelfs zijn grootste tegenstanders vandaag de dag moeten toegeven, dat onder Mussolini tenminste de treinen op tijd reden…. Toen was er geen Lowie Tobback die ze ging ophouden door zelf op de sporen te gaan liggen!
Misschien dat dergelijke aanpak uit de tijd van Mussolini ook geldt voor de Lage Landen?  Stipte dienstverlening onder alle omstandigheden. En gedaan met alle bijzondere voorrechtjes. De tijd van zowel het Verzet als van Mussolini is al lang voorbij! .

 

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.
 

 

Geen opmerkingen: