donderdag 29 november 2018


****
Ieder vogel zingt zoals het gebekt is.
*
Buiten de nostalgische song uit een ver verleden ‘Ma Cabane in Canada…’ en de jeugdherinnering in de Westhoek aan het Canadese Bevrijdingsleger (Najaar ’44), is alles wat daar tegenwoordig gebeurt, voor de meeste mensen een ver-van-mijn-bed show. Te leer daar de ‘Media’ on-onderbroken dagdagelijks ‘false flag’ prietpraat verspreiden om te zeggen hoeveel ze wel gelijk hebben.
Tot op zekere dag de ogen open gaan. En men in de Canadese ontwikkelingen in de samenleving veel gelijkenissen ontdekt met wat ons in het Westen vooral opvalt.
Liever, na de volgende Verkiezingen, Viktor Orban (Hongarije), dan het Gentse Liegebeest in het (grondig vernieuwde) EU-Parlement.…
*
Canada is niet alleen een groot land, het zit ook historisch ingewikkeld in elkaar. Wie herinnert zich niet de oproep van Charles de Gaulle op 24/7/1967
"Vive le Québec libre
*
Ik ga mij als buitenstaander daar allemaal niet over uitspreken en leg mij dus bij voorbaat neer bij de mening van een knappe geest, die hieronder blijkbaar met kennis van zaken spreekt, als Ex-Professor VUB, e, huidig Prof Economie aan de RUG.
Herman Matthijs
*
Om het onbekende bij definitie meestal ook onbemind is en dus onbekend blijft, om te beginnen, eerst ’n overzichtelijk kaartje. Zou de Prof ook doen, moest hij in een of andere aula voor zijn auditorium staan.
Goednieuws voor    alle wereldleiders Nieuwe Stijl. Het zal Den Donald als muziek in de oren klinken. Om nog maar te zwijgen van Marine La Plume van het FN in Frankrijk. Want vergeet het niet, Canada is 100% zo goed Engels- als Franstalig. Dat de herschikking goed zou zijn voor de wereld-econolmie, staat boven alle twijfel. Want de ‘coming one’ heeft, net als Trump, al lang zijn sporen verdiend in de zakenwereld.
De Oostblok-landen Hongarije, Polen, enz, zullen herademen. Net als de lauwe Vlaams Nationalisten die nu toenadering zullen zoeken tot het Vlaams Belang. Zet alvast de Bokma maar klaar!
Ook Italië past wonderbaar, als in een sprookje, in dit verhaal. Want het is, met Mateo Salvini van de Lega, al een stukje eerder opgeschoven in de goede richting naar de bevrijdende vernieuwing.
De Oude (nieuwerwetse) Gewaden worden afgelegd en het Avondland wordt stilaan weer zichzelf.

*
De Canadese stembusslag van 2019
In 2019 gaat Canada naar de stembus om een nieuw ‘House’ te verkiezen met 338 leden. De liberale meerderheid, onder leiding van
Justin Trudeau (°1971),

heeft er met 183 op 338 zetels een meerderheid. Maar de afgelopen maanden zijn er provinciale verkiezingen geweest in Ontario, Quebec en New Brunswick. Het resultaat voor de ‘ Liberal party – parti libéral ‘ was niet geweldig te noemen en de uitslagen zijn zeker geen waarborg voor een federale regering Trudeau II.

Politieke items

Op sociaaleconomisch vlak draait Canada een stuk beter dan Europa, met een groei van boven de 2%. Er is bijna een begrotingsevenwicht en de schuld situeert zich rond de 30% BBP. Een droomscenario voor een staat, zeker in vergelijking met de Belgische situatie. Er zijn dagelijks rechtstreekse vluchten van Zaventem naar Montréal en Toronto, zodoende kunnen onze beleidsmakers eens op leerreis gaan naar de Canadese federatie.

nogal wat politiek ongenoegen in Canada

Toch is er ook nogal wat politiek ongenoegen in Canada. Dat heeft te maken met de situatie in Quebec, waar men meer had verwacht van Justin Trudeau. Die is verkozen voor het ‘House’ in een kiesdistrict in Montréal. Ook zijn beleid ten aanzien van immigratie stuit meer en meer op kritiek. Daarnaast verwijt men Trudeau dat hij teveel bezig is met thema’s zoals gender, transseksuelen, feminisering etc. Zijn beleid is de laatste maanden onderworpen geweest aan de kiezers. Succes volgde niet.

Verkiezingsnederlaag
Ontario. De nieuwe premier daar heet Doug Ford: de zelfverklaarde Donald Trump van Canada
*
Het eerste slechte nieuws voor de liberalen begon begin in juni 2018 met de massieve nederlaag in de belangrijkste Canadese provincie: Ontario. De nieuwe premier daar heet Doug Ford: de zelfverklaarde Donald Trump van Canada. Zijn conservatieve partij behaalde de absolute meerderheid met 75 zetels op 124 (een winst van 48). De regerende liberalen gingen van 58 naar 7 zetels. Voortaan zijn de sociaaldemocraten (NDP) met 40 zetels de leidende oppositie. Deze uitslag is zeer belangrijk, omdat Ontario liefst 121 van de 338 zetels levert voor het federale ‘House’.
*
Op 24 september jongstleden trok de oostelijke provincie New Brunswick naar de stembus. De liberalen verloren een zetel 21 (min 1) en moesten de conservatieven laten voorgaan met 22 (plus 1). Deze laatste bemannen nu de regering. Een minderheidskabinet, omdat de groenen en de lokale PANB ook wat zetels hebben behaald. Maar voor Trudeau is het een politieke nederlaag om deze provinciale regering te verliezen. Deze provincie levert wel maar 10 zetels in het federale Huis.
Coalition Avenir Quebec
*
Maar de grote winnaar is de Coalition Avenir Québec (CAQ) van François Legault

Op 1 oktober trok Quebec naar de provinciale stembus. Ook hier ging de liberale partij (Parti libéral) zwaar af met nog 31 zetels op overschot (min 37). Daarmee mag Philippe Couillard een kruis maken over zijn verdere ambities. Maar de grote winnaar is de Coalition Avenir Québec (CAQ) van
François Legault.
Die behaalt in één klap 74 van de 125 zetels in het Parlement te Québec-Ville! De CAQ is een afscheuring van de aloude Parti Québecois, maar is een liberaal conservatieve partij. Die pleit voor de Franstalige belangen en een Quebec met veel autonomie. In feite gaat deze partij voor een confederatie. Canada heeft in de praktijk trouwens al veel weg van deze staatsvorm.
Ook zet deze partij zich af tegen de migratie politiek van Trudeau. De CAQ pleit voor een veel strenger migratie beleid met strenge selecties, grenscontroles en uitwijzingen. Ongetwijfeld was dit thema doorslaggevend voor de overwinning van deze partij.
De aloude separatistische Parti Québecois zakte naar 10 zetels (min 18). Winst was er voor de sociaaldemocratische Québec Solidaire die van 3 naar 10 zetels steeg. Deze liberale nederlaag in Quebec is belangrijk, omdat deze provincie 78 zetels levert in het House!

De rest
Trudeau staat in de aanloop van de verkiezingen 2019 niet meer in ‘pole position’

De liberalen besturen nog wel de drie andere oostelijke provincies: Prince Edward, Nova-Scotia en Newfoundland & Labrador. De sociaaldemocratische NDP leidt de regeringen in British Columbia (40 parlementaire zetels) en Alberta (34 zetels in het House). De centrale provincies Manitoba en Saskatchewan zijn ook in handen van de conservatieven. Met andere woorden: Trudeau staat in de aanloop van de verkiezingen 2019 niet meer in ‘pole position’ en dit door het verlies van Ontario en Quèbec.
2019?
Op basis van deze tussentijdse verkiezingen lijkt het weinig waarschijnlijk dat Justin Trudeau zichzelf gaat opvolgen. Maar het is ook geen zekerheid dat de Conservatieven alleen aan een meerderheid gaan geraken op ‘Parliament Hill’ in Ottawa. Het zou wel eens best kunnen dat de conservatieve leider Andrew Scheer beroep zal moeten doen op andere partijen, zoals de NDP met voorzitter Jagmeet Singh en vooral op de CAQ met de Québecqois ster François Legault. De thema’s van de regeringsonderhandelingen zijn al gekend: migratie en confederalisme.
*
Herman Matthijs
16 NOVEMBER 2018
*
AAN DE VRUCHTEN

KENT MEN DEN BOOM
**
Canada, die het economisch ronduit schitterend blijkt te doen ligt op zakelijk gebied, ligt op een gezegende plaats op aarde, pal naast de (na China) machtigste Grootmacht ter wereld, de USA. Samen met Rusland zijn die twee militair niet te verslaan. Een land als de USA dat ’n paar jaar geleden de ramp Clinton/Clown Obama heeft kunnen afwenden om zich terug naar de top op te werken, is een lichtend voorbeeld voor alles en iedereen. Allemaal zaken die steevast genegeerd en zelfs geloochend worden in onze ‘Media’..
En ja, inderdaad, we zien het oude spreekwoord weer bewaarheid, dat een dichte buur stukken beter is dan een verre vriend. Woorden als ‘handels embargo’ – tol-lheffingen – douane-rechten – levensduurte, enz, kortom alle gevoelige snaren die gestopt worden, komen me dan voor de geest…
And the proof of the pudding is the eating….
Met als voorbeeld een ‘doender’ en geen ‘zuller’ als Trump, gaan de vriendschaps-deuren en de handels-betrekkingen met Europa, daarbij inbegrepen Rusland en het verre China als vanzelf wijd open.
*
Geen tijjd voor vitterijen of ’n paar in beslag genomen boten op andermans wateren. En voor wat betreft de kiendles en de moeders van ‘armeere bevolkingen’ die vooruit en vooral zouden moeten geholpen worden: weeral de woorden van ons Ma, die zich met haar groot gezin door de oorlogsjaren heen heeft geworsteld: ‘Wie niet werkt, moet niet eten’. Dat ‘werken’ slaat dan vooral op de Overheden van die landen, en natuurlijk niet op al die arme sukkelaars waarvoor er zelfs geen ‘werk’ voorzien wordt.
Vaardigt naar daar overal Leiders af, die als kleine Trumps of mini Poetins de boel ter plaatse en de zaken gaan organiseren. Al die landen stikken van de natuurlijke rijkdommen. Maar neem vooral vooraf alle daar aanwezige betweters en profiteurs voor hun eigen veiligheid, in verzekerde bewaring. Er is heel zeker geen nood meer aan Martin Luther Kings, an Mandela’s, Mobutu’s, Castro’s of Ce Guevara’s . Die hebben hun tijd gehad. Kijk gewoon naar de désastreuze resultaten waarin ze hun “achterban’ hebben achter gelaten. Die ‘zullers’ kunnen voortaan weg gehaald worden van hun sokkels, en meegegeven met het Klein Gevaarlijk Afval.
*
Mij vroeg het anderzijds enig denkwerk om de afbeelding bovenaan het bewuste artikel te begrijpen. Trudeau ’n man, met als een kop als Janus met twee gezichten? Had ik even niet door. Tot het begrip ‘Liberaal’ in de tekst verscheen….
Toen kwam mij meteen de kop van Paqtrick Dewael in de Kamer, die pleitte ten voordele van Het Pact van Marrakesh, naast de kop van Vrhfsdt die verkleumd van de kou, ’s nachts in de straten van Kuev, in opdracht van de NATO, pleite voor opstand tegen Rusland.
*


 Donderdag 29 November ‘18
 

Geen opmerkingen: