BLOGGER VRIENDSCHAP

BLOGGER VRIENDSCHAP
Het gebeurt dat wij elkaar, “Werkers van het Elfde Uur”, bloggers in dienst van Vlaanderen en een betere wereld (wat in feite hetzelfde is), elkaar langs de kant van de elektronische snelweg ontmoeten. ’n Schouderklopje kan dan mirakels doen.
Voor wie zijn geloof nog niet helemaal vergeten is, zal het beeld van pelgrims onderweg, gaan en kerend, langs de dorre vlakten van Andalousië, naar en van Santiago di Compostella, niet vreemd zijn. Onbekend voor elkaar, maar zwijgende dragers van dezelfde ideeën. Dezelfde idealen, als dat een niet te bevlogen woord is. Bloggers zijn pelgrims, altijd en eeuwig onderweg, lijk Ahasverus, de Wandelende Jood, die rust noch duur vindt zolang er onrecht heerst in de wereld.
Voor wie Compostella (Campo -veld - van de Stella, de Sterren) vergeten zou zijn, denke dan aan de St Jacobschelpen op Uw bord in het restaurant. De coquille en Santiago hebben dezelfde draag- en zeggingskracht, die de verbeelding vleugels geeft.
Onder dekking van het briefgeheim open ik hieronder een bladzijde uit het leven van twee kampers voor het goede doel. Uiteraard naamloos, want die strijden ongewapend en bezield met de beste bedoelingen, voor vriend en vijand. Nochtans zullen velen van onze lezers juist kunnen raden. En Och! Laat hen liefst verkeerd zijn. Iedere verkeerde gissing kan maar een idee geven met hoeveel gelijkgezinden wij allemaal, belangloos, werken aan hetzelfde doel. Elk naar eigen godsvrucht en vermogen. En dikwijls met veel bedenkingen vanwege de huisgenoten, die veel te veel een schim bezig zien, geboden over het klavier, die noch hoort noch ziet, maar zoals een adelaar hoog in de lucht, alles ziet en hoort in de wereld beneden hem, maar niet wat valt of staat rond hem thuis….
Hier gaan we dan. Ontvangen mail in gewone tekst. Antwoord in gele markeerstift. Vlaanderen de Leeuw! Wat Waals is vals is!
**************************
Bericht:
Hallo,
Ook hallo! Blij en vereerd met je seintje. Twee bevriende schepen die mekaar kruisen midden de Grote Oceaan.
Ik vond je blog zeer toevallig, want je had in je reactie op mijn blog niet vermeld dat je zelf ook actief was in het blogwereldje.
Ben daar al, met vallen en opstaan, slechts mee bezig sedert …. Heb stilaan ‘uitbreiding genomen’ door hetzelfde stukje op nog een paar plaatsen te zetten. De kracht van een druppel water, die door steeds op dezelfde plaats te vallen, dwars doorheen een marmerblad gaat…. Dikwijls gaat veel verloren, maar wat overblijft, loont de moeite…Zie Digitalia bij SeniorenNet en nog een paar andere…Zo liet Veldmaarschalk Rommel zijn klein legertje pantzers, pas aangevoerd van overzee, in de haven de hele dag rondjes rijden. ’s Anderendaags wist de Engelse pers te spreken van de vele honderden tanks, een indrukwekkende legermacht, die hun spionnen daar gezien hadden…../…
Ik vermoedde het al, en vond hier nu de bevestiging dat de reactie van een Vlaams Nationalist, VB aanhanger, Anti Islamist en republikein kwam.
U bent bij deze gemandateerd op mijn doodsantje op te stellen. Schoonder lof nog nooit gekregen, en voorwaar, elk woord ervan is biechte-waar!. Is anderzijds wel een te ruim bemeten beloning voor de vele uurtjes die ik tot hiertoe gesleten heb achter het scherm, op zoek naar slakken om er zout op te leggen.
Anderen schrijven mij nooit een complimentje. Hoe zou dat nu komen?
Ach ja! Anderen… Weet U, iedereen is altijd zo begaan met alles en nog wat, dat er maar al te dikwijls voorbij gegaan wordt aan het essentiële. Denk aan G. Gezelle, in ‘Dien avond en die Roose’…met wat onze zielen weten…..Ik denk, dat het op zeker ogenblik zal worden als op Het Einde der Tijden. Ik bedoel het einde van de Schand-Staat en de totstandkoming van onze Vlaamse Vrijheid, die ik voor mijzelf reeds de naam gegeven heb van de Vrije Herenigde Republiek der Nederlanden (VHRN). Een beetje van overal zullen we elkaar vinden, als opgestaan uit de doden. En daarmee gelukkig zijn! Gedaan met het afscheiden van onverteerde etensresten via de vele blogs. CLOACA !De Oude Media zullen omgetoverd zijn tot één grote waarheidlievende blog, waarin voor iedereen wat wils is.

Zoals bij mij zal je blog wel ontstaan zijn uit ergernis, ja woede, en als tegengewicht voor de dagelijks georganiseerde leugen.
Zie hierboven. En of, over dat ontstaan. De oogst is groot, staat in het Evangelie, maar de werkers zijn weinig..Men hoeft niet gelovig te zijn om deze beeldspraak te verstaan, en in toepassing van deze wijze woorden, is elke stem er een. Langs wegen van gelijkgezindheid vinden we elkaar, want…Eendracht maakt Macht, zodat de boodschap kan doorgegeven worden, zelfs met een geleende wapenspreuk. Een Volk zal nooit vergaan!

Ik voeg je blog dan ook graag bij mijn favorieten, en zal af en toe eens komen lezen. Uitwisseling van standpunten en argumenten maakt ons steeds sterker.
Heerlijke woorden, die waarschijnlijk zullen blijven nazinderen in mijn teksten….

Ik tracht op mijn blog zo weinig mogelijk gecopieerde artikels te plaatsen, dus zo veel mogelijk zelf te schrijven. Dat neemt niet weg dat ik, zoals jij, al eens geen goed artikel van een ander plaats, zeker wanneer ik geen tijd heb, het over een onderwerp gaat waar ik minder vanaf weet, de versprei蓼ing ervan belangrijk is, .... en ik zelf geen tijd of inspiratie heb, of de goesting ontbreekt.
Akkoord en zelfs driedubbel akkoord, mijn vriend. In eigenhandig geschreven teksten zijn we onszelf inderdaad voor 100 percent. Maar…(zie hoger) De oogst is zo groot….Tenminste dat vind ik: zo moeilijk om schrappen in al die weelde van onderwerpen. Er is zoveel moois en goeds dat smeekt om rondgebazuind te worden…Ik denk zeer specifiek aan mijn vroeger actief leven: altijd tijd te kort. Welnu, ik denk, als zo’n mensen, dikwijls medestanders zonder dat ze dat zelf beseffen, onze blogs vinden met die brokjes heerlijke uitgepuurde honing, dan zijn wij de werkbieën die van bloem tot bloem voor Vlaanderen meegeholpen hebben om de oogst binnen te halen.. Bij het ‘afkijken’ van anderen altijd netjes blijven met: ere geven aan wie ere toekomt. En beleefd zijn, is wel hoofdzaak. Het Internet is van iedereen en de ‘auteurs’ zullen dikwijls maar al te graag de verdere verspreiding van hun teksten zien…al ware het alleen maar uit eigenliefde. De Oude Media daarentegen schop ik met plezier onder hun achterste. Ik bevecht ze met hun eigen wapens door ze slechts te vermelden als ik hen in een negatief daglicht kan stellen, kan treiteren of kan uitlachen. Tot hiertoe nog geen reactie gehad, maar leef in blijde verwachting. Als tegenvuur mijnerzijds zal een Stalinorgel nog kerkmuziek zijn!

Doe zo voort, en blijf zoals ik en onze vrienden een doorn in het oog, in de voet en in .... van de royalistische linkse multicul poco's en wollige laffe tsjeven.
U bent veel te teerhartig, beste Vriend! in het kiezen van Uw koosnaampjes. Rotzakken addergebroed en landverraders: zoiets benadert beter de realiteit. Maar ja, Vlamingen willen altijd en in alle omstandigheden beleefd blijven, hé…Trouwens, schelden is een teken van onmacht, en dat past niet bij een echte Vlaming. Die onmacht, bedoel ik.
Natuurlijk doen we voort, met velen, en ik hoop, waar dan ook in onze Vlaamse harten, nog hier en daar de aanzet te kunnen geven om sluimerend schrijverstalent op gang te trekken. De tijden zijn, dank zij Internet, nog nooit zo gunstig geweest!
Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is!

Beste groeten
A.G.
P.S. U zult al gelezen hebben dat ik in Italië woon, zodat het niet evident is om te zeggen‘ spring eens binnen’ als U in de geburen bent. Italië groot? Niet waar! Verifieer op Google ‘Lago di Bolsena’ en U zult mij zien staan wuiven. Voor vrienden en gelijkgezinden staat de Proseco (d.i. de plaatselijk Bokma) altijd klaar. Auutostrada del Sole Firenze-Rome, afrit Orvieto en dan de GPS volgen. Ziehier de verlokkingen op een steenworp afstand: Assisi – Sienna – Roma – Firenze – en in feite ieder stadje en dorpje in de omgeving. Raar maar waar: slechts in Italië leert men Vlaanderen goed kennen. Waarom denkt U dat bergbeklimmers de vallei zo mooi vinden, gezien van boven op de hoge toppen?
A.B.