KOERDEN TURKEN ONDERZOEKJOURNALIST GEVRAAGD
Koerden en Turken beschuldigen elkaar van volkerenmoord….En dat niet sids vandaag.
Volgens mij moet dat zo moeilijk niet zijn, om in onze dagen, ter plaatse te gaan om de waarheid na te trekken? Op Google Maps zoeke men de exaccte locatie, men neme iemand van het niveau van ‘Vranckx’ maar dan iemand met een zuivere en geen gekromde blik.
Tussen Tigris en Eufraat, zegt U? Momentje, die streek komt ons bekend voor. Uit de Bijbel. Uit de Joods-Christelijke Bijbel, die al een 7000 jaar of zoiets oud is….Dat moet een paradijs zijn geweest, waar ooit Adam en Eva het levenslicht zagen. Nu verworden tot een rotsachtige woestenij?
Dat moet toch te traceren zijn….Hebben wij geen C14 koolstof methode of DNA-onderzoek om tot op het bot te onderzoeken? Het moet nu eens gedaan zijn, om die arme bloedjes van Muzelmannen te beladen met alle zonden van heel Isrël! Die kloosters (zie artikel), zijn die wel zo zuiver op de graat? Van paters en nonnekens weten wij anders in onze contreien ook wel een en ander! Dat ze de mensen dom hielden bijvoorbeeld. Is te zien aan onze kathedralen, onze schilders, onze kloosterbibliotheken! Het zal ginder wel niet anders zijn geweest!
Het zou natuurlijk ook kunnen, dat bloggers met ondermijnende meningen, de vergelijking gaan maken met de gebieden oostelijk van de Middellandse Zee, die, weeral volgens dezelfde Bijbel, ooit overliepen van melk en honing, maar die nu, uitzondering gemaakt voor wat door Issraël onlangs terug vruchtbaar werd gemaakt, zelfs zijn eigen moslim-bevolking niet meer kan voeden? Gaza, bijvoorbeeld, dat afhankelijk is van de voedselhulp uit Eeuropa….
Diezelfde ongelovige honden (in wording, wacht maar!) zouden zelfs durven beweren, dat de over Europa uitwaaierende moslims in luttel jaren tijds, hetzelfde zullen doen met Europa…Zij misbruiken daarvoor de woorden van een humanistisch grote socialistische voorman uit Leuven, die sprak van een zwerm meeuwen op een stort…Of was het een zwerm sprinkhanen op een korenveld? Enfin, het was iets in die richting, want, naar gewoonlijk, door betrokkene, die om zijn one-liners bekend staat, goed gezegd. Maar sinds die zwerm kaalvreters hem en zijn soortgenoten helpen in het zadel blijven, zwijgt deze staatsman sindsdien…Wijs als hij is….
Klooster Mor Gabriel: leugen en waarheid
E.J. Bron 20 april 2009
De ontkenners van de volkerenmoord op Armeense, Syrische en Griekse christenen komen steeds brutaler uit hun holen te voorschijn – met steun van de ”kwaliteitsmedia”,zoals in dit geval van de Berlijnse ”Tagesspiegel” van 19 april 2009
Zo probeert de steeds niveaulozer wordende krant pro-islam propaganda in een artikel over het rechtsgeding rondom het klooster Mor Gabriel in Turkije te verstoppen. De schrijfster is de ”Turkije-specialist” Susanne Güsten. Over de zogenaamde tolerante sfeer in de zuidoostelijke stad Midyat fantaseert Güsten:
Veel mensen spreken heel vanzelfsprekend vier talen: Koerdisch, Turks, Aramees en Arabisch.
Nu de waarheid: In de scholen werd het spreken en schrijven van de Aramese taal door de Turkse staat verboden. Kinderen worden bij overtreding brutaal geslagen. Wij zijn in het bezit van een uitspraak van een uit de omgeving verdreven vrouw, volgens welke zij en alle Syrische christelijke kinderen in een dorpsschool in de buurt van Midyat met een stalen roede tot bloedens toe op hun handen werden geslagen. Alleen, omdat een leerling in de pauze een Aramees woord op het bord had geschreven en niet meer op tijd kon uitvegen. In de christelijke kloosters vinden tot op de dag van vandaag politierazzia’s plaats om lesmateriaal in de Aramese taal te pakken te krijgen en om strafacties uit te voeren.
Zoals bijna op geen enkele andere plaats in Turkije is hier het samenleven van verschillende volkeren, religies en talen levend gebleven.
De waarheid: De christelijke bewoners van Midyat werden door de eeuwenlange islamitische heerschappij steeds opnieuw aangevallen, gedood, vrouwen en kinderen werden verkracht en tot slaaf gemaakt. De laatste grote aanval vond in 1915 plaats. Citaat uit het boek ”Tur Abdin 1915” van uitgeverij Bar Hebraeus, Nederland:
Het afmaken van de Syriërs in en buiten de huizen (van Midyat) duurde een hele week, kinderen en zuigelingen werden niet gespaard. Daarna verzamelden ze (de moslims) de lijken, kleedden ze uit, staken een deel in brand en gooiden de rest in bronnen.
Nu nog stuit men op veel plaatsen op de skeletten van de vermoorde christenen, uiteraard alleen als je ze zou willen vinden. Zo’n onderzoek is de broodschrijvers van de Tagesspiegel natuurlijk vreemd. Güsten in de Tagesspiegel:
…zo leven de dorpen in dit plattelandsdistrict vreedzaam samen. Er zijn hier christelijke, islamitische en jesidische dorpen, ertussen in staan oeroude kloosters…
De waarheid: De meeste voormalige christelijke dorpen in deze paradijselijke omgeving werden door moordpartijen en verdrijving ontvolkt; de islamitische daders hebben de dorpen in ruïnes veranderd, de vruchtbare velden liggen braak. De weinig overgebleven christenen (van een half miljoen nog ongeveer duizend) staan als ”ongelovigen” constant blootgesteld aan vernederingen en moeten nu nog bang zijn om hun bezittingen en zelfs hun leven te verliezen. Zo werden door islamitische moordenaars alleen al in de jaren-90 ongeveer 50 christelijke mannen in het district Midyat vermoord. De meeste moordenaars lopen, in overeenstemming met de Turkse rechtspraktijk die moslims ten opzichte van ”ongelovigen” begunstigt, vrij rond.
Maar nu voeren het klooster (Mor Gabriel) en enkele islamitische dorpen een verbitterde rechtsstrijd (…), het is een strijd die niemand wil… eeuwenlang konden het klooster en zijn islamitische buren het goed met elkaar vinden. Problemen werden opgelost door er met elkaar over te praten…
De waarheid: Het klooster had het gewaagd een muur om de gebouwen op te richten om de geiten van de Koerden ervan te weerhouden in de tuinen en de jonge aanplant van het klooster te komen en deze constant te vernielen.
Deze manier van verdediging van de eigen existentie van de dhimmi’s is de islamitische heersersnaturen een doorn in het oog. Zij wilden altijd al alles hebben. Ten tijde van de Eerste Wereldoorlog bijvoorbeeld, toen alle kloosterbewoners in de zogenaamde Jihad op beestachtige wijze werden vermoord (zoveel over de merkwaardige bewering van Güsten: ”Problemen werden opgelost door er met elkaar over te praten…”), hadden de Koerdische families het zichzelf in de gebouwen gemakkelijk gemaakt en de waardevolle bibliotheek en andere gebouwen verwoest. Pas onder druk van de zegevierende geallieerden moest het klooster aan de Syrische christelijke kerk worden teruggegeven. Maar nu lijkt er opnieuw een gunstig tijdstip te zijn aangebroken om definitief van de gehate christenen af te komen. Het lijkt ook niets te helpen dat het klooster kan verwijzen naar documenten uit de Osmaanse tijd, volgens welke niet alleen het door de muur omgeven, maar een wezenlijk groter gebied eigendom van het klooster is.
Van het exacte grensverloop tussen de landerijen van het prachtige klooster en de armoedige dorpen in de omgeving had zich tot dan toe bijna niemand wat aangetrokken. Toen begonnen landmeters echter hun werk te doen (…) Om een paar hectare rotsachtige en onvruchtbare grond, waarvoor zich eeuwenlang niemand had geïnteresseerd, woedt sindsdien een strijd, die (…) de maatschappelijke vrede in Midyat bedreigt.
De waarheid: Zoals bijna overal ter wereld zijn de grenzen van landerijen ook in Tur Abdin (de omgeving waarin het klooster ligt) precies getrokken en in voldoende mate gedocumenteerd. Deze grenzen zijn echter in de loop van de door mevrouw Güsten bezworen ”eeuwen” van de kant van de moslims veranderd of helemaal opgeheven, waarbij bijna altijd de middelen roof, moord en gedwongen islamisering op basis van de Koran werden gebruikt.
Bijna alle dorpen in de omgeving van het klooster waren ooit christelijk en welgesteld. De omgeving tussen de Eufraat en de Tigris heeft niet voor niets de roep van paradijselijke schoonheid. Wanneer deze dorpen, die tegenwoordig door Koerden worden bewoond, door Susanne Güsten als ”armoedig met een rotsachtige en onvruchtbare bodem” worden omschreven, dan wil de journaliste van de nietsvermoedende lezer opnieuw een partijgenoot van haar scheve wereldbeeld maken: Hier het prachtige rijke klooster, daar de armoedige Koerden die onze sympathie zouden moeten hebben.
Maar afgezien van het feit dat de bodem in Tur Abdin buitengewoon vruchtbaar, het klimaat voor veldvruchten, fruit en dierenfokkerij ideaal is, hebben het de Koerden en de Turken aan zichzelf te wijten dat ze het niet tot dezelfde welstand hebben gebracht als de door hen vermoorde en verdreven christenen. De reden voor hun armoede ligt enkel en alleen in het roofzuchtige concept van hun voorbeeld Mohammed alsmede in de Koran; beide pleiten namelijk de mannelijke islamitische supermens van eerlijke arbeid vrij. Hij moet doden, plunderen en buit maken en de anderen voor zich laten zwoegen. Dit concept hebben de Koerden en de Turken in deze omgeving gevolgd. Maar de voorraden van de ongelovige vijanden waren als spoedig opgevreten, de dieren geslacht en de velden verwoest. Als men de ruïnes van voormalige rijke christelijke dorpen zoals Zaz of Aynwardo, om slechts twee van de honderd te noemen, nu ziet, zou je wel kunnen huilen. Ze getuigen van datgene wat islamitische heerschappij betekent: Dood en verwoesting.
Overigens heeft een groot deel van de islamitische moordenaarsfamilies de veroverde dorpen verlaten en is naar West-Europa gekomen. Hier worden ze door ”Gutmenschen” zoals Susanne Güsten en de redacteuren van de Berlijnse Tagesspiegel lekker verwend.
LINK: http://www.tagesspiegel.de/politik/international/Tuerkei-EU-Beitritt;art123,2776894
Bron: www.pi-news.net
Bovenstaand artikel werd uit het Duits vertaald door:
E.J. Bron IN Het Vrije Volk
Pssst!
Mor Gabriel….Zou daar geen verband bestaan tussen dààr en bijvoorbeeld de Normandische Mont St Michel? Of met de verhalen rond Sainte Marie-de-la-Mer in Zuid Frankrijk? Of met Santiago di Compostella? Waar is de Arabist die ons het verhaal brengt? Dàt zou pas begrip (in de goede maar meest in de andere zin) opbrengen voor de Muzelmanse wereld….Liefst te brengen door Rik Torfs, professor Kerkelijk Recht. Als vervolg-verhaal in het Parochieblad, dat gegarandeerd zelf op de Redactie (TV) zou belanden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten