DE STANDAARD VANDAAG

DE STANDAARD VANDAAG
Allez Meisjes en Jongens! Niet goed opgelet toen jullie nog in de klasbanken zaten? Wijze ‘De Branbançonne’: En uit volle borst, met wijde kelen…..
Juicht belgen, Juicht in vreugdevoll’akkoorden….Van aan het Noordzeestrand tot aan den anderen kant….
Barones Buitenland is, denk ik, zoals Saulus Paulus werd door van zijn paard te vallen (!), ook van haar paard gevallen en begint nu waarheden te zien die er voordien voor de Standaard/ Le Stazndaer niet waren. Islam-bedreiging, om er maar eentje te noemen….
JaJa! Bij Standaard is men zich bewust geworden van de tijdscharnier waarin we leven. Straks gaan we het nog beleven dat ‘Inch Allah’ van Filip Dewinter op de voorpagina uitgebreid staat aangeprezen te worden! En niet alleen Dewinter, maar ook Bruno Valkeniers, wegens diens gematigd standpunt inzake het einde van belgie….Met euthanasie en stervensbegeleiding door Hare Excellentie Mia Doornaert!
Aanval op de vrijheid
20-04-2009 - Mia Doornaert - de standaard
Tenzij afgelopen nacht een diplomatiek mirakel plaatsvond, kan België zich niet achter een Europees standpunt verschuilen over deelname aan 'Durban II'. Nederland zei gisteren dat het niet deelneemt aan de VN-vervolgconferentie tegen racisme, omdat de slottekst principieel onaanvaardbare paragrafen bevat. Dat is geen verrassing: minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen had duidelijke rode lijnen getrokken, die overigens ook door de EU aanvaard waren. Gisteren waren die nog altijd overschreden.
Groot-Brittannië is van plan hoe dan ook naar de conferentie te gaan, zij het op een laag niveau. Dat is evenmin een verrassing, want dat land gaat ook intern heel ver om 'de islam' te paaien. Een eensgezinde Europese houding is er dus niet.
In Brussel werden gisteren nog altijd argumenten opgesomd om toch aanwezig te zijn op de conferentie, die een vervolg vormt op de berucht geworden conferentie van 2001 in het Zuid-Afrikaanse Durban.
Eerste argument: België gelooft in de dialoog.
Wel, de dialoog zal niet plaatsvinden op de conferentie, van maandag tot donderdag in Genève. Dergelijke conferenties vormen een platform voor toespraken en de slottekst ligt al klaar. De dialoog heeft de afgelopen twee jaar plaatsgevonden, in de voorbereiding van de conferentie. En het resultaat ervan is niet aanvaardbaar voor wie het ernstig meent met de gewetensvrijheid en de vrije meningsuiting. Dialoog om de dialoog is tijdverspilling, of capitulatie.
Tweede argument: We hebben al heel veel kunnen doen schrappen uit de ontwerptekst, die nog veel slechter was.
Dat houdt geen steek. Het zou erg zijn als twee jaar onderhandelen helemaal tot niets geleid had, maar dat doet niets af aan het feit dat de slottekst een slechte tekst blijft.
Iedereen die ooit onderhandeld heeft, weet dat die partij gewonnen vertrekt wier tekst als basis voor de onderhandelingen dient. In dit geval is de ontwerptekst opgesteld door een commissie die voorgezeten werd door Libië en waarvan Iran een van de ondervoorzitters was, twee landen die bekendstaan om hun respect voor godsdienstvrijheid en hun tolerantie. Dat bepaalt de hele teneur van het document, ook al zijn er enkele enormiteiten uitgehaald. De teneur blijft dat religieuze en/of fascistische dictaturen aan democratieën de les spellen wegens slavernij, racisme en onverdraagzaamheid.
Paragraaf 10 van de slottekst bijvoorbeeld is 'zeer bezorgd' over het 'negatief stereotyperen' van godsdiensten en over 'islamofobie, antisemitisme, christianofobie en anti-Arabisme'.
'Islamofobie' is een uitvinding van moslimfundamentalistische regimes en imams om hervormingsgezinde moslims te vervolgen en de mond te snoeren. Aan wiens kant staan we: obscurantisten of hervormers? En moeten we straks naar het Centrum voor Gelijke Kansen lopen als nog eens iemand de paus bekritiseert of de 'kaloten' belachelijk maakt?
Bovendien vormt die zin een ontkenning van de Shoah. Antisemitisme is een racisme. De Joden werden niet uitgemoord omdat ze naar de synagoge gingen, ze werden uitgemoord omdat ze Jood waren, ongeacht hun religie of levensbeschouwelijke overtuiging. Antisemitisme reduceren tot godsdienstvervolging is een vorm van negationisme. Het is maar een van de vele voorbeelden waar de tekst een rode lijn overschrijdt.
Derde argument: Durban II laat ons toe de deelnemers verantwoording te vragen over de toepassing van het slotdocument van de conferentie van Durban van 2001.
Dat is een lachertje. In een groot deel van de wereld zijn racisme, discriminatie en sektarisch geweld toegenomen sinds Durban. Om nog maar één voorbeeld te geven uit Libië, voorzitter van de VN-commissie voor de mensenrechten: Durban heeft er niets aan veranderd dat Kadhafi vijf Bulgaarse verpleegsters en een Palestijnse arts jarenlang gevangen hield en liet mishandelen als zondebokken voor een aidsepidemie. Is dat geen racisme?
Vierde argument: Als we wegblijven, laten we het veld vrij. Dat heeft nu geen belang meer, want het werk is al - slecht - gedaan. Vandaag is een van sprekers op de conferentie de Iraanse president Ahmadinejad, die homoseksuelen laat ophangen, ontkent dat de Shoah heeft plaatsgevonden en vindt dat Israël moet weggebrand worden van deze aarde. Door aanwezigheid geeft men geloofwaardigheid aan dergelijke lieden.
De Belgische minister van Buitenlandse Zaken, Karel De Gucht (Open VLD), heeft in een toespraak tot de VN-commissie aan de mensenrechten ooit - en terecht - gezegd dat 'niet godsdiensten maar mensen moeten beschermd worden'. De slottekst van Durban II doet het omgekeerde. De affaire van de privédetective van Jean-Marie Dedecker is natuurlijk wereldschokkender, maar België moet nu toch uitmaken aan welke kant het gaat staan: die van de mensenrechten of die van het fundamentalisme.
Mia Doornaert is redactrice buitenland.