dinsdag 21 april 2009

EEN NIEUWE VIJAND,BENNO?

EEN NIEUWE VIJAND BENNO?
Daar waar Angeltjes onderstaand stukje eindigen, wil ik, ten gerieve van die Hollander nog een paar puntjes op een paar I-tjes zetten. Al vrees ik dat mijn geschrijf de eenzame hoogten niet zal bereiken waarop de Heren Barnard en/of Buelens of de charlatans van DM zich bewegen.
Hoeft ook niet. Als ik maar een paar zielen kan bereiken, die even verder willen doordenken…..
1° De Bozen van het Blok hebben meer dan 20 jaar het normaal denken belet…U bedoelt waarschijnlijk jullie normaal denken. En dat is al een eerste fout!
Heren toch. Zou het niet intellectueel eerlijker zijn, jullie totale ongelijk te bekennen? gedurende al die tijd?! Ingeving van het moment? Kortstondige reflex? U zegt het maar.
En wat meer is, doe dat open en bloot beschrijven door Uw consoorten, zodat ‘de mensen’ die jullie al die tijd bewust misleid hebben, correct ingelicht worden?
Met daarbij de enig juiste conclusie (nog juist op tijd voor de verkiezingen van 7 jui) eindelijk te stemmen voor deze partij…
Misschien zouden wij van het Vlaams Belang dan kunnen overwegen om geen ‘oog voor oog en tand voor tand’ terug te eisen! Art 1382 van het Wetboek van Strafrecht, ziet U….Daar staat nog altijd dat ‘wie potje breekt, potje moet betalen’….
2° Wij zijn volgens U, ‘de Zwarte Bende’….en de linkse kerk moet zich nu keren tegen een nieuwe vijand (de Islam?).Weer mis, Piet! Maar dat kan die Hollander niet zo goed weten, en zeker niet begrijpen! Zo lang belgie bestaat, kan het maar één vijand hebben, en dat zijn de eigen Vlaamse burgers!
Om op dat vlak gerechtigheid te bekomen, heer Barnard, moet er geen 20 jaar, maar 60 jaar teruggegaan worden. Ik bedoel om de 2de poot van het Vlaams Belang te begrijpen, wat nog niet wil zeggen goedkeuren, moet er teruggegaan worden tot de repressie-zonder-maat-noch-begrip. De ideologische repressie, want de economische en politieke repressie werd onbestraft gelaten….Het establischment sneed (en snijdt) niet graag in eigen vlees….
Begrijpen of dat goedkeuren, daar hebben wij lak aan.
Wij zijn, in hoofdzaak (of in bijzaak?), meestal in gedachten, niet meer in daden, want die generatie rust in vrede), de lijdzamen die onrechtmatig geleden hebben onder de oorlogstoestand (jaren na de oorlog in stand gehouden tegen de Vlamingen) vanwege de volksverraders, de belgicisten, die alles op alles meenden te moeten zetten om na de Wereldbrand, de Vlaamse reflex voor eeuwig en altijd uit te roeien. Die er zelfs niet voor terugschrokken om een oude zieke man, tot op de dag van heden geëerd als de Ongekroonde Koning van Vlaanderen, op een stoel gebonden, naar de executiepaal te slepen.
Onze mensen, lidmaatschap van een culturele vereniging was al genoeg, werden vastgezet in leeuwenkooien, in kampen met prikkeldraad-onder-stroom omheind, geschandvlekt, gebroodroofd en vernederd. Onder de simpele beschuldiging dat ze Vlaams gezind waren geweest.
Juist! Het Vlaams Belang heeft terecht die roots nooit verloochend. Maar gelouterd door de tijd, heeft het de oude strijdbijl hersmeed, en zal, met nieuwe mensen, niet rusten voor de rollen omgekeerd zijn.
In klare taal, Heren Kazakdraaiers (weeral eens! Is blijkbaar een eeuwige wezenskenmerk van Linksen! Gedenk Hendrik DeMan! En Het Gebroken Geweer. En de dag dat de USSR door de Nazi’s werd aangevallen: tot die dag waren jullie internationalisten, socialisten en communisten, één pot nat!)
…in klare taal dus: zelfs al kiezen jullie eens te meer de verkeerde kant, de kant van de vijand ‘het wereld-islamisme’, nooit zullen we dezelfde lucht kunnen inademen. Toch niet vanaf de dag dat wij Vrije burgers zullen zijn….
U weze dus gewaarschuwd! Separatisme is niet het einde. Het is nog maar het begin! Op een walmende mesthoop, dat belgie heet, zalk een fiere nieuwe staat verrijzen. Laat mij het voorlopig noemen de Vrije Republiek der Herenigde Nederlanden.

De zoete likeur van het linkse zelfbedrog
Benno Barnard dient Geert Buelens van antwoord en verdedigt het boek 'Inch'Allah?' van Filip Dewinter. Benno Barnard is schrijver en columnist.


'Als in 2030 na diepgravend onderzoek een boek verschijnt over het intellectuele leven in Vlaanderen aan het begin van de eenentwintigste eeuw, zal de periode 2008-2009 een scharniermoment blijken te zijn. In die jaren sneuvelde de schijnbare consensus over twee geloofspunten van de Vlaamse intelligentsia: het multiculturalisme en het voortbestaan van België', zo schreef Geert Buelens vorige week (DM 15/4). Hij verwees daarbij onder meer naar de islamkritische opstelling van Benno Barnard. Barnard heeft een repliek klaar.

In Vlaanderen zijn er tegenwoordig twee grote onderwerpen van debat: het separatisme en de islam. Die beide thema's zijn door het Vlaams Belang bezet, met als gevolg dat denkende wezens met een afwijkende mening twintig jaar lang angstvallig hun mond hebben gehouden. Maar daar is verandering in gekomen. Er zijn de nodige intellectuele separatisten, verzameld in de Gravensteengroep. En er zijn de nodige islamcritici, die het voorlopig zonder een manifest moeten stellen.

Volgens Geert Buelens - op 15 april jl. in deze krant - drukken beide groepen zich ongenuanceerd uit. In die context valt mijn naam. Ik zou van hem bijvoorbeeld de term 'linkse lemmingen' niet mogen gebruiken.

En waarom dan wel niet? Die woorden omschrijven heel beeldend het groepsgedrag van veel intellectuelen, die zich opgewekt naar de afgrond reppen, want alles is beter dan voor racist te worden aangezien, of erger nog, voor een sympathisant van het Vlaams Belang. Het is een omschrijving zo scherp als een gewette kling. Daar zou een hoogleraar letterkunde blij mee moeten zijn...

Maar Buelens zegt iets wat me nog veel meer stoort.
'(Barnard) stelde "wel in multiculturaliteit" te geloven, "althans tussen Vlamingen en Franstaligen". Met andere culturen valt in dit land dus blijkbaar niet samen te leven - hoe hij dat in België als Nederlander organiseert met zijn Amerikaanse vrouw is me niet duidelijk. Te vrezen valt echter dat het maar al te duidelijk is. Of bedoelt Barnard iets anders te zeggen dan dat moslims eigenlijk niet thuishoren in dit land?'

Ik krab me op het hoofd. Inderdaad, hoe organiseer ik dat? Maar los van die flauwekul over mijn privéleven: Buelens beoefent het tendentieus citeren als een literair subgenre. Wat schreef ik namelijk werkelijk?

'Ik ben een tegenstander van het VB. Ik heb het oude en het nieuwe partijprogramma bestudeerd. Ik geloof niet in het staatscorporatisme. Ik geloof ook niet in een tweestatenoplossing voor België. Wel in multiculturaliteit, althans tussen Vlamingen en Franstaligen.

Ik vind voorts dat de islam alleen maar compatibel is met de liberale democratie als hij, om zo te zeggen, veel wijn bij het water doet. Dewinter draagt in zijn boek vermoedelijk hetzelfde standpunt uit, dus daarover zijn we het dan objectief eens, ook al valt menige emotioneel-correcte ziel bij die gedachte flauw. Maar ik zal nooit op hem stemmen.'

De door Buelens weggelaten zinnen lijken me toch tamelijk cruciaal.
Elders schreef ik dit: 'Wel geloof ik in een intern-Europese vorm van multiculturaliteit, om te beginnen tussen Vlamingen en Franstaligen. Wat mij betreft is iedere moslim daarbij welkom, op voorwaarde dat zijn activiteiten niet in strijd zijn met onze wet- en regelgeving.'

Ik kan dus in eer en geweten verklaren dat ik weliswaar aan ideologiekritiek doe, een oud links tijdverdrijf, maar daarom nog niet zo diep gezonken ben dat ik een hekel heb aan de mensen die door geboorte en opvoeding het product van de islam zijn.

Toenemende islamterreur
Maar nu Dewinter. Inmiddels heb ik zijn boek Inch'Allah? (dat ik niet dan met de uiterste moeite te pakken kon krijgen) grondig bestudeerd. Het is een vreselijke gedachte, bidt allen voor mij - maar ik vrees dat de volkstribuun in globo gelijk heeft met zijn islamkritiek.

Er staat niets in zijn geschrift op grond waarvan hij een aanklacht riskeert. Het is niet allemaal even subtiel geformuleerd, maar de essentie heeft hij keurig overgeschreven van arabisten met naam en faam, ik herken zelfs complete parafraseringen - hooguit zou hem een proces wegens plagiaat kunnen worden aangedaan. Bovendien barst het boek van de citaten uit velerlei onverdachte bronnen, waaronder nogal wat literaire.

De strekking van Inch'Allah? Wijkt niet noemenswaardig af van de strekking van stukken en manifesten die Salman Rushdie, Bernard-Henri Lévy en Ian McEwan hebben gepubliceerd en ondertekend, om nog maar te zwijgen van de waarschuwende woorden van intellectuelen die de moslimwereld zijn ontvlucht - en die we maar liever in de steek laten omdat hun boodschap ons veel te zenuwachtig maakt. Die strekking luidt dat de islam als politieke ideologie een grote zwarte steen van mannelijke agressie, inktzwart obscurantisme en diepe achterlijkheid is, gericht tegen alles wat ons dierbaar is of zou moeten zijn.

In de grote steden van West-Europa worden homo's weggepest door hun moslimburen, leraren in het middelbaar onderwijs worden geterroriseerd door moslimjongens - ik ken slachtoffers uit beide groepen.

En dat zijn maar twee voorbeelden van de toenemende terreur van de islam, die dagelijks wordt aangewakkerd door de preken van imams en de rotzooi die schotelantennes uit allerlei moslimdictaturen aanvoeren. Niettemin zijn er nog altijd intellectuelen die temen dat we ons vertrouwen moeten stellen in 'het emancipatorisch vermogen' van de islam.

Maar het emancipatorisch vermogen van die godsdienst is nogal beperkt. Intellectuelen hebben in navolging van Hegel vaak een hekel aan feiten, maar de waarheid (die vervelende bijkomstigheid van hun bibliotheek) luidt dat er in de hele wereld geen enkel land met een islamitische meerderheid bestaat waar de minderheden de facto gelijke rechten hebben - gewoonlijk worden ze daarentegen gepest, gediscrimineerd of zelfs vermoord.

En in de westerse wereld zou de islam naar emancipatie streven? Ach, zoete likeur van het zelfbedrog! In de Volkskrant van 18 april jl. wordt Tariq Ramadan geciteerd, de grote moslimgoeroe van links: 'Wij beschouwen alles als islamitisch wat zich niet verzet tegen de islam.'

Lezer, laat die uitspraak alstublieft tot u doordringen!
'Hij streeft dus niet naar integratie van de islam in onze cultuur," zegt Chris Rutenfrans, redacteur van de krant, 'maar hij incorporeert onze cultuur in de islam.'

Lafheid en inertie
De krankzinnige situatie is ontstaan dat je als islamcriticus smerige verwijten naar je hoofd geslingerd krijgt omdat je roept dat de salon, waar het voorgeslacht de kostbaarheden van onze liberale beschaving heeft uitgestald, in de fik dreigt te vliegen; ja, het tapijt smeult al... Je bent aan verdachtmakingen onderhevig omdat je het een verstandig idee vindt de brandweer te bellen als het brandt.

De clerus van het linkse godshuis (onbewust door Gramsci en zijn cultuurstrategie beïnvloed) heeft twintig jaar lang het intellectuele debat gedomineerd, tegen alle gezond verstand en evidentie in. Ik weet er alles van, want ik heb er zelf aan meegedaan, lang voor ik iets behoorlijks over de islam gelezen had. Nu, eindelijk, ontstaat er dankzij moedige voorlopers als Wim van Rooy een vorm van vrije meningsuiting over de islam. Ondertussen heeft dat ellendige VB twintig jaar op onze lafheid en inertie gekapitaliseerd.

Ik zou dus, beste Geert, niet met zoveel dedain over mij en mijn medestanders schrijven, in het bewustzijn van deze schuld, die de schuld van ons allen is.

Intussen zitten veel intellectuelen, onder wie jij, nog altijd vast in het oude discours, waarin het VB als erfgenaam van de collaboratie onze grootste vijand is, met dierbare herinneringen aan de goeie ouwe tijd, het ritueel van demonstraties en de bijbehorende morele catharsis.

Word wakker, Geert! Er is een nieuwe vijand die veel gevaarlijker is.
21/04/09 07u46
@ de Morgen

Geen opmerkingen: