EEN EX SAABRIJDER SPREEKT

.




;








EEN EX SAABRIJDER SPREEKT










De Saab Viggen in actie


Ik zal het maar meteen aan u bekennen; ik ben een ex-Saab
rijder. Ik ben dus samen met duizenden andere ontrouwe
klanten mede verantwoordelijk voor het debacle waar het
sympathieke Zweedse merk uit Trolhättan de afgelopen maanden doorheen heeft gemoeten.



Column van een ex-Saabrijder in Nederland


Waar ging het mis? Wanneer was mijn liefde voor het ooit zo karaktervolle Saab over? Het begon eigenlijk al met de zeer matige bouwkwaliteit. Daar stonden Saabs weliswaar al jaren bekend om, niet voor niets is de tweedehands waarde niet meer dan een grijpstuiver, maar mijn twee nieuwe (!) Saabs hebben me allebei wel erg lelijk laten staan. Zo liet mijn ‘9-3 coupé’ uit 2003
vanaf de allereerste meters na de showroom een hard gebonk
horen uit de motorruimte. Bij het flauwste bochtje, bij de geringste verkeersdrempel: DENG! Teruggekeerd bij de garage bleek een van de vier grote bouten waarmee de motor was opgehangen simpelweg te ontbreken! De chef werkplaats trok zijn schouders op: ‘Ach meneer...’

Ik had het snel gezien met deze auto, maar bleef het merk tegen beter weten in nog trouw. Helaas, het ging van kwaad tot erger. In 2005 kocht ik een 9-3 Sportssedan. Grootmoedig stapte ik heen over het feit dat die auto op het onderstel van een Opel Vectra stond. Hij zag er uit als een Saab, hij rook als
een Saab, hij reed als een Saab.

Soit. Maar daar kreeg ik snel spijt van. Al in het eerste half jaar liet de glanzende bolide midden in het centrum van Antwerpen beide elektrische ramen met
een klap omlaag donderen. Het regende, en wat ik ook deed, ze bléven omlaag. Korte tijd later hield de interieurventilator ermee op; binnen een paar minuten voelde de auto aan als een rijdend stoombad, en om uitzicht door de beslagen voorruit te houden moest ik bij ieder weertype en elke snelheid de ramen openhouden.


Die ventilator, diep verscholen achter het dashboard, is vier keer vervangen! De verdere drama’s zal ik hier onbesproken laten, maar ze waren ernstig, en veelvuldig. In diezelfde periode kwam het eigen karakter van Saab onder invloed van General Motors steeds verder in de knel.’The General’ heeft zijn kleine Zweedse stiefdochter nooit begrepen. En het laatste wat de klanten nog trok, het ‘beetje speciale’ van Saab verdampte.

Het Vectra onderstel was natuurlijk een ‘faux pas’ zonder weerga, maar het was nog lang niet het ergste. Met een schokkend gebrek aan inzicht bedacht GM dat Saab uit de rode cijfers zou klimmen als ze een SUV in het gamma zouden krijgen. Na wat rommelen in de magazijnen kwam er een foeilelijke en ouderwetse Ford SUV in de showroom te staan waar een uiterst krampachtig Saab-neusje ‘aangekleid’ was.

Het gedrocht verkocht voor geen meter. Misschien was die Ford wel té groot’, dacht de Generaal, en klom weer op de rommelzolder. Het resultaat was een nóg grotere klap in het gezicht van de klanten: Saab lanceerde het kleine model ‘9-2’, een nauwelijks vermomde Subaru. Gelukkig is dat geval nooit in Europa op de markt gekomen, maar wat imago betreft was het kwaad geschied; de klanten holden bij bosjes weg. En ook ik hield het voor gezien.

Ik rijd nu Skoda, wat onder echte ‘autofielen’ nog steeds ‘Not done’ is. Die auto is net zo duur als mijn laatste Saab, maar hij is groter, comfortabeler, schoner en zuiniger. En er is na jaren nog steeds niks kapot! Ik wil wél waar voor mijn geld.

En Spyker? Zal dat maffe kleine -en verliesmakende – sportwagenmerkje echt de redding betekenen? Komt het de lening van 400 miljoen die het krijgt van de Europese investeringsbank te boven? Eén ding heeft Spyker goed begrepen; het kapitaal van Saab is zijn geschiedenis, zijn imago, en zijn karakter. Als dat weer terug kan komen juist door de ontwerpers in Trolhättan de vrije teugel te geven, dan heeft Saab een kans, dan kunnen de klanten zomaar terugkomen.

Eigenlijk is het als het verhaal van David en Goliath. Weten we het nog? David won.

Vervolg : op de gratis dagelijkse Wereldkrant : www.wereldomroep.nl


Digitalia voegt hier aan toe:


Sorry, brave vrienden van autobouwer Mercedes en/of BMW, leg Uw boontjes, die jullie te weken hadden gelegd, maar weer op het droge. Die vele Saab-rijders zijn geen spek voor jullie bek! En Skoda zou best ook een toontje lager zingen, moest men daar dit rubriekje stoef gelezen hebben. Mijn vriend hier rijdt met zo’n ding uit de fabriek waar ook taks gemaakt wroden (Skoda). Hij kan er geen woord kwaad over horen, maar zit meer in de garage dan voor zijn gazet.

Natuurlijk zijn er nog veel goede wagens. Teveel om op te sommen, want in feite ken ik er geen slechte. Er zijn alleen slechte chauffeurs. Waaronder ikzelf. En toch doet mijn Saab het uitstekend! Hij moet dus wel goed zijn!

De rancuneuze Saab-verlater van dit rubriekje geeft, al klinkt het anders, niet de gebruikelijke ezelsstamp aan het merk dat hij, met tegenzin, heeft verlaten. In feite is zijn verhaal één luide lofzang om het merk die door Amerikaanse onbekwaamheid gekoppeld aan hoogmoed over de rand van de afgrond werd gebracht.
Ergens in dit hele Saab-Spyker-verhaal is mij één zinnetje bijgebleven (op TV?) dat een auto, gemaakt in zulke extreme weersomstandigheden (Zweden) wel meer dan zeer goed moet zijn. Het zijn daarenboven dezelfde Saab-ingenieurs die vliegtuigen bouwen, zelfs jachtvliegtuigen (Viggen) en burgervliegtuigen (Safari) (*) die de Starfighters overtreffen. Saab is zo een beetje de jongensdroom die een kleine werkelijkheid wordt als men in de cockpit van zijn eigen auto stapt….

De neergang van het merk Saab is eigenlijk de zoveelste verkeerde aan
pak van de Amerikaanse ondernemers-mentaliteit die ook Opel/Antwerpen de das heeft omgedaan : van massa-productie tot over-productie. Altijd maar voort Henri Ford willen nadoen en zelfs hem overtreffen… Ik hoor het U al denken : daar is de Minerva weer…en wat zou daar mis mee zijn?
.
De ‘Generaal’ bespaart al lang op grondstoffen en zoekt nu de goedkoopste werkkrachten (Korea?), want wat is een auto anders dan in elkaar gepaste grondstoffen. Zelfs een aap zou dat kunnen! Dat is de enige rekenkunde die G.M. aan kan : 1 + 1 = 2 en omdat cijfer 2 (afgewerkt product).te halen, zouden ze hun ziel verkopen. Wij, in het oude Europa, weten dat er ook een ZIEL moet meeberekend worden in de optelsom van 1 + 1 = 2….

En nog iets dat ons,als consument, op regelmatige tijdstippen onze zuur verdiende centjes doet uitgeven aan al die blinkende stalen monsters : de truuk van Luie Charel, die o.a. de vrouwenmode beheerst. De truuk om in te spelen op de ijdelheid van de kopers. Hen confronteren met nieuwe modellen. Nu komt de mode van de jaren ’30 terug in zwang. Op de cat-walks zie ik modellen lijk waarin mijn grootmoeder gekleed was op haar trouwdag, zo wat 100 jaar geleden. Mijn grootmoeder was altijd al haar tijd ver vooruit!

De ‘rustige vastheid’ , (lang voor Haiku Herman die term inhoudsloos maakte), vindt men ook bij Saab. Mijn 9.3 is 10 jaar oud maar spring-levend van lijn. Ondertussen zijn de meeste andere modellen al 5 x veranderd van uitzicht en bij iedere verandering gaan ze meer op elkaar lijken. Een VW krijgt de allures van een Mercedes of een BMW en een Mercedes gaat steeds meer op een Volvo of een Peugeot gelijken….
I have a dream….


Willen de kleur-syndicaten werkelijk eens bewijzen er nodig te zijn? Zij hebben het onbeperkt kapitaal.
Willen de Opel-mensen werkelijk eens bewijzen dat ze de beste auto-bouwers ter wereld zijn? Zij hebben de parate kennis.

Beide machten (kapitaal en arbeid) met hier en daar een oude liberale ondernemer, hebben knappe koppen genoeg in huis om de boel te leiden. Ze kunnen wereld-geschiedenis maken!

Om succesvol te zijn, zijn er slechts drie zaken nodig : kwaliteit – kwaliteit en kwaliteit.
Om te eindigen met de kleine David van die Saab-verlater, zijn we met zijn allen misschien vergeten, dat oorspronkelijk Détroit in de USA droei op uitgeweken Vlamingen? Zij hadden er zelfs, tot voor een paar jaar, hun eigen dagblad; de Gazette van Detroit…Ja Ja, Gazet van Antwerpen was ooit een gazet die inspireerde….

(*) Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Saab