.
JONGE BOMEN GROEIEN WILD
Onze jongeren wordt geweld aangedaan
Dirk De Block woont in Molenbeek en is er al meer dan tien jaar actief in het jeugdwerk. Hij is verantwoordelijke van COMAC-Wijken, de afdeling van de jongerenorganisatie van de PVDA in de Brusselse wijken van Molenbeek en Anderlecht.
Van de problemen rond de hogeschool in Kuregem tot de kalasjnikovaanval in Laken, alles wordt op een hoop gegooid. Bedekt met een saus van emoties
'Terwijl de grote trom van de repressie wordt geroerd, worden besparingsrondes in onderwijs en sociale zekerheid voorbereid.' Jeugdwerker Dirk De Block vraagt àndere oplossingen voor zijn stad.
De veiligheidsproblemen in onze stad Brussel zorgen voor een plotse, hevige kramp van politieke profilering. De Vlamingen met hun "fusie van de politiezone!" versus de Franstaligen, die van "Vlaamse overname!" spreken. De Open-Vld wijst met de vinger naar het gerecht, de CD&V wijst naar de politie. Sp.a en Groen doen hard hun best om niet onder te doen voor de roepers naar het snelrecht. Op één punt vinden de grote Vlaamse partijen zich wel: "dé Franstaligen" zijn de tegenstander. De profileringskramp wordt gedragen door twee begrippen: snelrecht en zero tolerance.
Is snelrecht dé mirakeloplossing? Snelrecht wordt door de mensen van het terrein afgeschoten als onhaalbaar. Politievakbonden en mensen van justitie zeggen dat het onwerkbaar is en zelfs contraproductief kan zijn. Dat heeft de ervaring enkele jaren geleden uitgewezen. Rechters moesten vaststellen dat snelrecht niet kon zonder de rechten van de verdediging op de helling te zetten. Bovendien wordt bij snelrecht het onderzoek alleen ten laste gevoerd en niet meer "à décharge". Dat kan natuurlijk niet in een rechtsstaat. De mensen van het veld zijn pragmatisch. Ze willen een efficiënter gerecht, dat in staat is alvast de achterstand weg te werken. Maar de profileringsdrang in de politieke wereld is blijkbaar belangrijker dan realistische oplossingen vinden op het terrein.
Alles wordt op een hoopje gegooid, van de problemen rond de hogeschool in Kuregem tot de kalasjnikovaanval in Laken. En daarover komt dan de dikke saus van de emoties. De verontwaardiging is groot omdat daders de dag nadien al weer op straat staan. De realiteit zegt: daders kunnen/moeten, in afwachting van hun berechting, niet allemaal in voorlopige hechtenis worden genomen. Maar dat ze geen straf zouden krijgen, is een leugen. Het probleem is dit: omdat de straf te lang op zich laat wachten, groeit het idee dat er straffeloosheid heerst. Het gebeurt meer dan eens dat jongeren die iets mispeuteren pas jaren nadien, wanneer ze al een gezin opbouwen, hun gevangenisstraf moeten uitzitten.
En die andere mirakeloplossing, de zero tolerance? Het lijkt wel een bezwering die wordt herhaald tot een veiligheidsroes intreedt. Maar werkt zero tolerance wel? In New York zou ze succes hebben gehad. Maar in dezelfde periode zakte in 17 van de 25 grootste steden in de VS de criminaliteit eveneens, zonder zero tolerance. Zero tolerance was dus duidelijk niet de doorslaggevende factor in dat verhaal...
Zero-uitsluiting
Wat dan wel gedaan? De sociologische studies wijzen uit dat criminaliteit samengaat met hoge (jongeren)werkloosheid. Een studie van Walgrave en Kesteloot toonde de sterke samenhang aan tussen jeugddelinquentie en falende schoolcarrières en probleemscholen. Criminaliteit is de repercussie van sociale misgroei. Vandaar dat net Kuregem en Molenbeek, met bijna 50% jeugdwerkloosheid, in het nieuws komen en dat de gemiddelde dader zelfs niet het middelbaar onderwijs heeft afgemaakt.
De crisis heeft de situatie versneld en verergerd. En de activeringspolitiek heeft z'n failliet bewezen: de groep waar die politiek zich op richtte, de langdurig werkloze jongeren, raakt in onze stad nog minder aan de bak dan vroeger. Logisch, want er is een wereld van verschil tussen het opleidingsniveau van de meeste jongeren en het vereiste opleidingsniveau om in onze stad een baan te vinden. Voor elke job voor laaggeschoolden zijn er twintig werkzoekenden. En intussen worden meer en meer werkloze jongeren op zijn minst tijdelijk geschorst. Ze vallen dan zonder enig inkomen omdat ook het OCMW hen elke steun ontzegt. De druk op hen om een oplossing te zoeken in de informele sector, wordt dan torenhoog.
Na de rellen twee jaar geleden aan Sint-Guido in Anderlecht, werden opleiding, tewerkstelling en sociale initiatieven vergeten in het lijstje van oplossingen. Vandaag gaan we dezelfde weg op: de grote trom van de repressie wordt geroerd en intussen worden besparingsrondes in onderwijs en sociale zekerheid voorbereid.
Welke keuze maken we? Die van het land van de zero tolerance? De socioloog Loïc Wacquant bekeek de sociale samenstelling van de Amerikaanse gevangenissen, die zich vullen met armen en met de meest kwetsbaren. Massaal werden er gevangenissen bijgebouwd en intussen bleef de criminaliteit heel hoog. In Amerika gaat zesmaal meer geld naar gevangenissen dan naar heel het hoger onderwijs.
Ik ben ontsteld over wat in Kuregem is gebeurd en ik wil als verantwoordelijke in de jeugdwerking mee zoeken naar oplossingen. Reële, praktische oplossingen. De eerste vraag is: hoe krijgen we onze jongeren in onze hogescholen? De vraag is niet: hoe zorgen we ervoor dat ze onze studenten niet lastigvallen? Onze jongeren hebben in Brussel één onderwijsbeleid nodig, in plaats van het oorlogje tussen het Nederlandstalige en het Franstalige net. We zijn pas op de goede weg als we de "zero-uitsluiting" realiseren: in het onderwijs, in de wereld van de arbeid, op de woonmarkt. Waar blijven de politici die er zich met hetzelfde gevoel voor hyperbolen over opwinden dat bijna duizend jongeren in Brussel niet naar school gaan?
04/02/10 06u53 in DM
o-o-o-o-o-o-o-o-
Here-God-Lieve-Deugd, waarom heeft het slimmeke Lucas Vander Taelen ooit dat eerste cursiefje geschreven, omdat hij op weg naar zijn werk (Ja Ja parlementairen heten dat zo!) een beetje bespuwd werd door altijd dezelfde straatjochies?! Kon de Groene Partij zich dan geen geblindeerde dienstwagen meer veroorloven? Nu is het hek van de dam, en er is zelfs niet eens een dam meer, om het geweld binnenskamers te houden. Nu weet heel de wereld het : de hoofdstad van Europa is een multiculti-tijdbom. De politie zou moeten bijstand vragen van de para’s met hun modernste materieel, maar mag niet van de politici. Die doen sindsdien allemaal de intensieve bla-bla-oefening, dat het zand naar alle kanten stuift, want ze willen mordicus hun struisvogel-kop blijven houden. Ze denken zelfs dat het zal koelen zonder blazen.
Maar ik dek dat blazen zelfs niet meer zal helpen. Een brandende lont is inderdaad moeilijk uit te blazen. Men moet er, bijvoorbeeld, op kunnen psssen. Dat fssst een beetje en ’t is uit. Lont uittrekken en bom onschadelijk maken.
De brave jongen die bovenstaand stukje geschreven heeft, spreekt zijn hart rechtuit, maar, ’t is lijk op de Rechtbank : als men de waarheid spreekt, moet men geheel de waarheid spreken en niets anders dan de waarheid. Anders bedot men zijn toehoorders, en wat meer is, men bedot zichzelf.
Zeg mij, jeugdleider De Block, met die wel in dit geval ongelukkig toeval van als Blokker te worden vereenzelvigd, die werkloze jongeren, hebben die nooit de kans gehad om naar school te gaan? Waren daar geen scholen, en wiens schuld is het dat ze daar nooit, niet veel, maar af en toe, zelden, naartoe zijn geweest? Bij mijn weten is dat een ouder-plicht, waar streng de hand aan wordt gehouden. Enfin, bij ons, in de Vlaanders toch. Anders komt de politie informeren! En is de Jugepee daar met een forse boete, voor men het weet!
Kijk, gij zult het beter weten dan ik : elke dreumes van een paar jaar oud blijft liever aan mama’s rokken hangen, tot ze, volgens hun cultuur, baas zijn over de vrouwen. Zekerlijk als die mama geen gebenedijd woord Nederlands, in casu Fans, verstaat, en de papa liever op straat rondhangt dan zich te bekommeren om zijn talrijk gezin. Wat gaat in het Rif-gebergte, is daarom nog niet goed voor bij ons.
U begrijpt al waar ik naartoe wil?
Goed, als al die dreumesen hun verplichte leertijd uitdoen, ttz. van 2 ½ tot 18, zouden ze toch gelijkwaardig moeten zijn aan al die blanke dreumesen die dezelfde leerscholen hebben (moeten) doorlopen?! Dan komen ze met dezelfde kansen op de arbeidsmarkt.
Maar O Jee! Daar zie ik iets over het hoofd! Jongens en meisjes dooreen…dat is voor bepaalde culturen wel wat wennen. Maar als op schoolfeestjes, thé-dansants en andere party’s, de bruine schoonheden achter slot en grendel moeten blijven….dan is dat vragen om ruzie. Ik geef toe, dat is geen gemakkelijk probleem. Vooral niet als men dat steeds blijft herhalen om toe te geven aan die andere culturen, die hier niet helemaal op hun plaats zijn. Zeg niet dat al die nieuwelingen zo dom zijn! Ze zouden de slogan van het Vlaams Blok/Belang moeten toejuichen: Neen, wij willen niet opkrassen! Wij wikken hier blijven en ons aanpassen! Voor wat betreft de die-hards, die er altijd zullen zijn: rol de rode loper voor ze uit! Geef ze zelfs een Gouden Handdruk!
En dan nog iets dat gij ook weet, maar niet durft of moogt zeggen: de toeloop is veel en veel te groot! Men heeft geen maat gekend, in de hoop voor een franscouillons overwicht. Dat is misdadig tegenover die mensen zelf!
Nu de pijnpunten een (heel klein) beetje afgelijnd zijn, kunnen we samen een beetje naar de toekomst kijken. Zeg mij waar ik verkeerd ben.
1° Zo wel in hun land, als in het onze zijn er wetten, die moeten gerespecteerd worden.
2° Als we hun geloof moeten aanvaarden, zij dan het onze. Een klein beetje meegerekend dat wij hier ‘bij ons’ zijn, en niet bij hen….Hoe zit het trouwens in hun eigen landen? Een beetje wederkerigheid zou een goed begin zijn!
Ik heb van hun kant nog niet veel stemmen en/of betogingen gezien om deze twee principes te bevestigen.
3° We moeten nu door een overgans-periode. Ofwel gaat het van kwaad naar erger, ofwel doet onze overheid er iets substantieels aan. Ik heb al getallen gehoord van max. een 500-tal raddraaiers. Hun namen zijn gekend. Ze zitten deels al vast, deels bevinden ze zich nog in de vrije natuur. Preventief oppakken, liever 100 teveel dan één te kort. Hier hebben wij geen plaats in onze gevangenissen, zo erg is het! Bijna 70 % is import en hokt bij elkaar als in een echte misdaad-leeerchool.
4° Afgezien van hun carnavals-kledij en hun nonchalante hygiëne, thuis en daar buiten (vooral daar buiten) iedere mama een stoomcursus doen ondergaan van : ‘Dit is het Leven bij ons zoals het is’. Hierover met omzichtigheid te werk gaan, want op hun eer-gevoel hebben die luyden korte lontjes!
U begrijpt, Dirkie Blockie, dat ons Bruintje dat niet lang meer kan blijven trekken. Het beestje is nu al rijp voor de schroothoop. We moeten daar trouwens dringend iets aan doen, maar dat is een verhaal voor een andere keer. Het kan hooguit nog duren tot de volgende verkiezingen, en dan zit het spel (niet het paard) op de wagen!
En Turkije, de Anatolische Steppe, of Marokko, het Rif-gebergte : het is daar als in Abrahams schoot, wijds en ver. Stel de Liga voor de Rechten van de Mens aan het hoofd van een uitreis-karavaan, met alle nodige hulpmiddelen om ter plekke een nieuwe kolonie te stichten. Desnoods met moskee en minaretten. Blijf ter plaats om leiding te geven. Is mooie exotische vakantie op onze kosten…. Om toezicht te houden. Ga desnoods hier te lande rond met de schaal om dit project te financieren : er zullen, denk ik, genoeg milde schenkers zijn. Wie meer geneigd is voor het zeemansleven, kan altijd overstappen naar de cruise-vaart. Als roeier op de gallei-banken.
Ziet U, waarde vriend De Block : wij van het Vlaams Blok/Belang kunnen heel medewerkzaam zijn. Maar dan moeten we licht zien aan het einde van de tunnel. En op voorwaarde dat het spel niet herbegint!
Onze bestuurlijke ‘elite’….Dat is andere paté! Misschien…zeer misschien, is er een plaatsje in de karavaan naar die Prachtlanden? Maar eerst vòòr heel die uittocht, de papieren afnemen. Het enige dat mag behouden blijven is een verbannings-vonnis. Desnoods in hardsteen uitgekapt en om hun hals gehangen.
Vergeet vooral ook niet, als toemaatje te vermelden, dat er vanaf het Uur Nul absolute controle is op alle deviezen die in- en uitgaan. Ons geen twee keer liggen hebben, hé!
Pssst
Voor de rest blijf ik aanraden om schandblokken in grote getallen in aanbesteding te geven. De houtverwerkende industrie zal deze onverwachte omzet met alle graagte aanvaarden. Deze toestellen kunnen zelfs in aanmerking komen voor uitvoer, zodat op die plaatsen het afkappen van handen of voeten kan bijgesteld worden. Desnoods kan een kleine handleiding voor het bollo-smietto bijgevoegd worden, om ter plaatse het aangename aan het nuttige te paren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten