HINDE SABBE RECHTS VOORBIJ
Hilde Sabbe, in volle glorie en met opgezette zeilen, schrijft met volle geuten in Het Laatste Nieuws. Dat zal iedereen moeten geweten hebben. Als een rode leerlinge-matador daagt ze dagelijks de stier-lezer uit in de hoop deze, razend van woede, aan haar degen te rijgen. Zij hoopt daardoor ooit, liefst zo vlug mogelijk, naast de Opper-Sjeik op de troon gezeten, en gekleed in Arabische voluptueuze tentzeilen, als hofdichteres-voor-het-leven te tronen.
Dag Vlugge Hinde.
Ergens in het sterrenstelsel van het onmetelijk heelal wist ik U rondtoeren, maar begot, op geen 1.000 lichtjaren wist ik noch richting, noch afstand. Vandaag is het er van gekomen, eindelijk! De teerling is geworpen! Allemaal zessen! Allez! ’t Is zo ver! Vereerd met de kennismaking – en hopelijk zoekt U zich nu niet te pletter uit welke richting deze woorden komen.
U zult het vlug genoeg merken.
Heb over U een beetje rondgeneusd op Internet, en ik moet zeggen, van valse bescheidenheid heeft U gelukkig geen last. Ik had het kunnen weten. Toch zijn Uw geestelijke voortbrengselen, alhoewel niet mijn goesting, curieus genoeg voor mij toch te smaken. Dat komt omdat ik met al dat West Vlaams gedoe, mezelf een beetje verwant gevoel – op bekend terrein, zeg maar, maar dan als tegenpool. Ook wel als vurige bewonderaar voor Uw kunnen, dat zoveel beter besteed had kunnen worden. Dat meen ik. Moest Uw ster in Rome bekend geweest zijn, Mgr Léonard had niet de minste kans gehad!
Dat U van uit een provincie-stadje (toch niet van de Nieuwmarkt? Geen familie van Tanite van Peegie? Tiens! Het had gekund.) zo hoog hebt kunnen vallen, siert Uw omgeving. Niet velen zullen U dat nadoen. En dat ligt niet alleen aan, aan onze kant, ons veel te klein talent. Dat U toch kunt schrijven met andere woorden dan dezen die in Uw hart liggen, begrijp ik niet goed. De eigen ‘roots’ verloochenen, dat kan toch niet zo maar! Dat moet een speciale progressieve gave zijn, die haar wortels vindt in Kortrijk! Daar zijn ze straf in die dingen! Het ligt er bij de Rodenburgs wel vingerdik op, maar het illustreert. Akkoord, iedereen moet zijn boterham verdienen, liefst met convenabel beleg, maar moest dat nu precies op die manier!?
Meent U echt wat U schrijft over (voor ons, de mensen) het BruSSels ‘canaille’ , wat voor U ‘de toekomst van ‘de mleting pot’ schijnt te zijn? Ja, ik weet aan den lijve dat dichters en schrijvers soms rare kuren kunnen hebben, maar dat maakt hen daardoor niet geloofwaardiger. Surtout niet als ze beweren voortrekker van de opgelegde waarheid te zijn.
Weet U, ergens doet U me denken aan die fakir, die mar gelukkig is als hij op een spijkerbed kan liggen. Want van die man kan ik met gerust hart zeggen, dat ie getikt is. Niet dat ik hem dat kwalijk neem, als hij maar zijn hobby blijft uitoefenen in het circus, en niet in mijn voortuintje komt liggen. Het moet een gevoel zijn zo iets als met anorexia nervosa. Voelt U zich daarbij niet een beetje uitgesloten, licht in het hoofd, zwevend boven de hoofden van de man in de straat? Als een soort ‘Alice in Wonderland’?
O Sorry. Anorexia nervosa is waarschijnlijk een verboden woord ten uwen huize. Maar meteen is mijn aanvoelen duidelijk verwoord, alhoewel, uit beleefdheid, lichtelijk omschreven. Het is ook zo brutaal de dingen bij hun echte naam te benoemen. Maar vooruit dan maar. U leeft als een echte dubbelwandige matruska, met inwisselend resultaat, maar gelukkig voor U, ‘well done’ gebakken. Toch schrijft U met een ziekelijk verlangen naar magerzucht in de straten, in plaats van met de hogedrukreiniger.
Ja, ik weet het, ik had het ook anders kunnen zeggen. U praat mager-links, maar incasseert volvet-rechts. Daar is niks mis mee, iedereen doet het. Tenminste,in de wereld waarin U leeft doet iedereen het. Een paar keer bestolen? Who cares! Van jongs-af geboren met een gat in Uw hand, schrijft U zelf! De leeuwentemmer schrijft ook gaarne over zijn vak! En de inspiratie moet men vatten als ze voorbij vliegt!
Uw talent, lieve Vlugge Hinde, zou beter tot zijn recht komen, moest U bij Uw invloedrijke politieke vrienden bekomen, dat zij iets DOEN ten voordele van de integratie, in plaats van parlesanten over de integratie. Of beter, leer ze de inhoudsmaten opnieuw kennen. Toon ze voor wanneer er ene vol, voller, volst, te vol is. Het is ook al zo lang geleden dat jullie op de lagere school waren, hé!
Ik zal me beperken, want mijn tijd is kostbaar. Spring op Uw strijdros en zorg dat er overal degelijk verplicht onderwijs komt, desnoods van uit de wieg, en dat daar streng op toegezien wordt. Nul-tolerantie, ziet U! Dan ontstaat daaruit vanzelf opening naar de arbeidsmarkt! Doe er, nu U toch bezig bent, een beetje misdaavoorkoming bij, door bestraffing volgens de door hen ingevoerde middeleeuwse cultuur, niet volgens de onze, die alles toedekt met de mantel der liefde. Louter uit kortzichtig eigen belang.
Waar ik wel mijn hart voor vasthou, is voor de lotgevallen van Uw (bedorven?) huisgenoten. Als die niet leven met hun hoofd in een glazen bokaal, zullen zij alras thuiskomen met de boodschap :’Moeder waarom leven wij’. Want de soort waarmee U Uw brood verdient, heeft geen enkel blijvend respect voor aangeboden vriendschap. Die kent alleen de wet van de jungle. Zoals jullie vriendjes die hebben laten groeien en bloeien in onze hoofdstad. U moet bij gelegenheid de geschiedenis van de ’Potemkin’ eens open doen. Is leerzaam voor vriend en vijand.
Ik vermoed trouwens dat U minder en minder op verplaatsing speelt. Di afzichtelijke files, nietwaar! In het landelijke Ename, met al die kleine lieve mensen, loopt waarschijnlijk niet één vreemdeling rond. Of het moet een heemkundige zijn, op bezoek in de cyber abdij, in de meander van de Schelde. De rustigheid waarmee U de zaken in Brussel beschrijft, is een beetje het ‘hinein interpretieren’ van wat U in Ename beleeft. Dus toch iets van het wegduwen van dat fakir-gedoe….
Ik heb met U te doen lieve Vlugge Hinde! U zult nooit het bevrijdend gevoel kennen Uw hart rechtuit te kunnen schrijven over en voor de wijde wereld. Dat U daarom zoveel huiselijke dingen beschrijft, is daar alleen het beste bewijs voor. Neemt niet weg dat ik daarvan echt kan genieten. Zelfs met een fijne glimlach mij op bekend gebied te bevinden. Maar dat komt waarschijnlijk alleen door ons West Vlaams ‘thuis-gevoel’….
Stop vooral niet met schrijven. Een beetje animatie kan nooit geen kwaad….
Denk nu vooral niet dat U van mij af bent. En als ik de volgende keer bij ‘De Sleghte’ kom, zal ik zeker niet nalaten een werkje van U te kopen.
Pssst
Lang geleden dat U nog in Kortrijk voorbij bent gekomen op de Sint Jans Parochie? Dan dient U te weten dat U krek op de heiligste plaats van Vlaanderen staat, want te midden van het slagveld van Groeninge 1302. Buiten een paar vereenzaamde middenstanders is het meeste er gekleurd en bijgevolg verloederd. Toch welkom, in Allaahs naam. Komt U vooral nooit alleen, en liefst nooit na zonsondergang. Want dan is de Profeet baas op straat! En zeg voordien aan Uw kleinkindjes, de lege spuiten op het graspleintje achter de kerk te laten voor wat ze zijn. En als ’t enigszins meezit : vermijd na 6 uur ’s avonds alle winkelstraten, en zelfs de Grote Markt. Maar dat zult U zelf al wel gemerkt hebben : het is er, voor het Eigen Volk, niet meer gezellig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten