HET DAGHET IN HET OOSTEN

.







HET DAGHET IN HET OOSTEN










VLIEGT DE BLAUWVOET?
S T O R M O P Z E E !


Het staat in de sterren geschreven. Zie hieronder het artikel van Peter De Roover (uit Doorbraak).



De V-partijen moeten voorlopig absoluut niet wanhopen, want het is wiskundig aantoonbaar dat ze hun huidige potentieel (56 procent) nog bijlange niet bereikt hebben (nu samen 34,4 procent). De keuze de B-kant van de CD&V te laten doorwegen, dreigt die partij onder zware electorale druk te zetten. De geboorte van Herman Leterme is meteen de wedergeboorte van de CVP en we weten hoe het daar mee is afgelopen


Het is een waarheid als een koe, wat zeg ik?, als een hele weide vol koeien in de maand Mei, dat men met cijfers alle kanten op kan.

Het Dimarso (*) Instituut (zal wel typisch belgisch zijn, tot de nok gevuld met politiek benoemde bestweters) publiceert cijfers, zoekt en taalt maandenlang met cijfers, vergelijkt appels met citroenen op basis van voorop uitgezette bakens, overgiet alles met een quasi wetenschappelijk sausje, en voilà, ’t is gebakken! Het is zoals de CVP het altijd gezegd heeft :’de mensen’ liggen niet wakker van het communautaire, maar van hun eigen hoogst persoonlijke portemonnaie…

En officieel vindt niemand dat doorzichtig!

Wat meer is: het is weer typisch Tjevenpraat, zo hypocriet als het groot is!

Ten eerste: wie staat er nu niet in de eerste plaats voor zijn eigen hoogst persoonlijke portemonnaie? Wordt het voorbeeld trouwens niet door ‘de politiek’ gegeven? Zij zijn de kampioenen van de volheid in het graaien naar bijverdiensten, officiële en clandestiene!

Ten tweede : het begrip ‘communautair’ is een bodemloos vat. Het kan van alles bevatten, maar alles valt er door! Niemand is voor voortdurende ruzie en gekissebis over futiliteiten rond de taalkwestie – maar verdorie het zijn niet de Vlamingen die BruxSSel en Wallonië willen vervlaamsen…Als het gestook van langs de andere kant eenmaal zou ophouden (denk aan Mangain), dan zal dat facet van het communautaire rap opgedroogd zijn.
Maar de vlag van ‘het communautaire’ dekt ook een trein vol met andere ladingen, die in één enkel begrip samen te vatten zijn : het systematisch bevoordelen van dominante Franstaligen op de kap van Lamzakkige Vlamingen, dank zij de medeplichtigheid van de bekende Vlaamse Grote Geesten. Omwille van het smeer, likken zij de (Franstalige) kandeleer….

Zou Dimarso een vraagstelling aandurven gericht op dit laatste ‘item’?

Deze vraag zou (het voorbeeld is vatbaar voor verbetering) kunnen zijn: bent U akkoord dat 35% van de burgers niet alleen de baas spelen over de andere 65 % , maar deze ook mogen uitbuiten?

Als illustratie van dat uitbuiten zou een uitvoerige bijlage kunnen bijgevoegd worden, die ik hier, uit plaatsgebrek, niet zal herhalen..

Besluit: en zo kan het bla-bla langs beide kanten weer doorgaan in een welles-nietes spelletje. Liggen ‘de mensen’ wakker van BHV en/of een onafhankelijk Vlaanderen?

Permitteert U een beeldspraak? Ligt een zieke wakker omdat hij koorts (symptoom) heeft, of van de oorzaak ervan (de ziekte)? De vraag stellen, Dames en Heren Grote Lichten, is ze beantwoorden……

O Ja! Nog dit. Voor mijn part mag Dimarso een tweede vraag stellen. Namelijk deze. Acht U het mogelijk dat die 65 % hetzelfde zou doen met die 35%, moesten de rollen omgekeerd zijn? Ook hier geldt het antwoord dat de vraag te stellen wil zeggen dat ze meteen beantwoord is!

ER mag zelfs een derde vraag gesteld worden. Desnoods een meerkeuze-vraag.
Die zou kunnen luiden : onderstreep wat U denkt de historische waarheid te zijn : Die 65 % worden al als tweederangsburgers aanzien sinds 50? Jaar – sinds 100 jaar? Sinds 180 jaar?

Vierde vraag: Hoelang denkt U dat dit mag blijven duren (in minuten politieke moed) : 5 minuten? 10 minuten? – 30 minuten?

Besluit : niettegenstaande men er alles aan doet om de Vlaamse onafhankelijkheid-gedachte te diaboliseren, blijkt, dat al vliegt de leugen nog zo snel, de waarheid hem wel in het kieshokje achterhalen zal…..…


Oei, de staatshervorming speelde wél een hoofdrol


07-01-2010 - Peter de Roover - de morgen

In Iskander


'Zoals ook wetenschappelijk onderzoek uitwees, was het communautaire voor kiezers in juni 2007 geen prioriteit bij het uitbrengen van hun stem', schreef Carl Devos (DM 5/1). Collega-politicoloog Marc Hooghe beaamde: 'De bevolking maakt zich vooral zorgen over de gevolgen van de economische crisis' (DM 6/1). Peter De Roover schudt het hoofd.
Carl Devos viert de geboorte van Herman Leterme (DM 5/1). Om een echte Belgische staatsman te worden moet Leterme zich beperken tot de opdracht ervoor te zorgen dat er een regering is. Meer ambitie is op het Belgische niveau dodelijk. Leuk landje toch.
Leterme neemt plots afstand van de beloofde staatshervorming en gaat daarmee nu ook formeel volledig overstag voor de Franstalige wil. Geen probleem, want 'de Vlaamse zaak' was voor de kiezer in 2007 geen prioriteit, weet Devos. Marc Hooghe dreunde het refreintje gisteren ook af (DM 6/1). Walter Pauli schreef enkele maanden geleden al dat het wetenschappelijk vaststond dat het Vlaamse thema "geen hond interesseert".
Naast mijn klavier ligt een 306 bladzijden dikke bundel; de neerslag van een postelectoraal onderzoek, uitgevoerd door Mail Panel/Jury TNS/Dimarso in de periode 13 tot 31 juli 2009, dus na de Vlaamse verkiezingen. Dat werd voorlopig maar in beperkte kring vrijgegeven. Als Devos, Hooghe en Pauli die wetenschappelijke studie niet kennen, willen we hen er graag enkele vaststellingen, die hun a priori's tegenspreken, uit presenteren. De flaminganten die na genoemde krantenstukken moedeloos neerzakten, mijmerend over de eenzaamheid van het bestaan, kunnen weer rechtveren, want hier klinkt andere taal.
Gevraagd naar stembepalende thema's, eindigt "communautaire kwesties" op een bescheiden veertiende plaats van twintig. Het speelde wel mee bij 58 procent van de kiezers. Alleen rekening houdend met de optie "doorslaggevend" stijgt het naar de zesde plaats, met 23 procent.
"'Communautaire kwesties" is een erg abstract begrip. De geënquêteerden mochten ook uit concrete gebeurtenissen aangeven wat (mee)speelde bij hun keuze. In die lijst van 21 mogelijkheden staat "uitblijven staatshervorming" op de vierde plaats en de splitsing van B-H-V op de zevende. Daartussen op vijf komt nog het "moeilijk functioneren van de federale regering". Het uitblijven van een staatshervorming is zelfs de nummer één van de "doorslaggevende" gebeurtenissen, nog vóór de "economische crisis", en de niet-splitsing van B-H-V komt dan op zes (voor liefst 15 procent was dit thema doorslaggevend). Misschien ligt er geen hond van wakker, maar wel een hoop kiezers.
Er wordt ook naar de gewenste Belgische staatsstructuur gepeild. Voorstanders van een unitair België en die van een onafhankelijk Vlaanderen houden elkaar perfect in evenwicht, met elk 21 procent. Maar in totaal wil 28 procent van de Vlaamse kiezers méér België, 9 procent is tevreden en 56 procent kiest voor méér Vlaanderen (7 procent weet het niet). Bij alle in het parlement vertegenwoordigde partijen domineert de groep 'méér Vlaanderen'.
Dat is natuurlijk andere koek dan de gesuggereerde onverschilligheid van de kiezer voor 'het communautaire'. Dit grondige onderzoek bewijst dat een stevige staatshervorming die Vlaanderen méér bevoegdheden geeft, gewenst wordt door een grote meerderheid van 'de mensen' en dat een specifiek communautair thema als de niet-splitsing van B-H-V bij die kiezer zowaar een subtopper is bij het bepalen van het stemgedrag, ook in tijden van economische crisis.
De indeling van ons Vlaams politiek landschap in B-partijen (waar de Belgische optie overweegt: sp.a, Open Vld en Groen!), V-partijen (of de Vlaamsgezinde VB, N-VA en LDD) en een B/V-partij (CD&V) blijkt een realiteit te dekken, met die nuance dat zelfs in die B-partijen de V-kiezers het talrijkst zijn. De V-partijen moeten voorlopig absoluut niet wanhopen, want het is wiskundig aantoonbaar dat ze hun huidige potentieel (56 procent) nog bijlange niet bereikt hebben (nu samen 34,4 procent). De keuze de B-kant van de CD&V te laten doorwegen, dreigt die partij onder zware electorale druk te zetten. De geboorte van Herman Leterme is meteen de wedergeboorte van de CVP en we weten hoe het daar mee is afgelopen


(*) Dimarso. Wij, van SeniorenNet.be gaan gewoonlijk niet over ijs van één nacht. Wikipedia is, zoals U weet, altijd een veilige haven. Maar omdat wij daar de naam van ene PATRICK JANSSENS tegenkwamen, zijn we toch verder gaan zoeken en lichten hieronder een tipje van de sluier op….Want Dimarso beweegt zich in de kringen van opinie-peilers en opinie-makers…Het zijn dus OPNIE-PIJLERS, steunpilaren van wat de publieke opinie zou moeten zijn…..Nog na te trekken: die Noël Slangen, zou die man daar ook rond hangen?…Is nog na te trekken op de Jaarrekeningen bij de Balanscentrale van de Nationale bank (**) ? Tijdens mijn loopbaan was dat natrekken een fluitje van een cent. Nu heb ik daar geen geld meer voor over! Ik stel mij tevreden met ‘soort zoekt soort’ en ‘waar rook is, is er vuur’….
.
TNS Dimarso uit http://nl.wikipedia.org/wiki/TNS_Dimarso

Dimarso is een onafhankelijk Belgisch marktonderzoeksbureau, gevestigd in Brussel. Sinds haar oprichting in 1963 probeert het bedrijven, overheidsinstellingen, universiteiten, organisaties en verenigingen inzicht te verschaffen in hoe mensen denken en handelen vanuit hun rol als burger, consument, klant, werk- of beslissingsnemer.

Patrick Janssens, huidig burgemeester van Antwerpen, vervulde bij Dimarso de functie van algemeen directeur in de periode 1985-1989. [3] Enige tijd later bemachtigden Dominique Vercraeye en Luc Schulpen via een management buy-out de volledige controle over het bedrijf. [4]

De twee zaakvoerders richten in 1992 de dochteronderneming Nationaal Instituut voor Dataverzameling op. [5] NID legt zich toe op het inzamelen van gegevens die nodig zijn om een marktstudie uit te voeren. Ze doet dat in hoofdzaak door het afnemen van enquêtes.
In 1994 verkoopt het duo 85% van haar aandelen Dimarso aan Sofres, een enquêtebureau van Franse origine dat zich vijf jaar eerder al had ingekocht in de Belgische onderzoeksfirma Sobemap Marketing. [4] [6] Tegelijkertijd verwerven de twee heren 15% van Sobemap Marketing. [4]
Drie jaar later besluiten Sofres en haar Britse sectorgenoot Taylor Nelson AGB om de krachten te bundelen. [7] Taylor Nelson Sofres wordt de naam van de nieuwe groep.
In 2000 resulteert een samenvoeging van de media-departementen van Sobemap Marketing en Dimarso in een vernieuwd Sobemap Marketing. [8] De vennootschap houdt zich bezig met onderzoek inzake het gebruik en de impact van media en reclame, sociologisch onderzoek en opiniepeilingen.
Dimarso en Sobemap Marketing verlenen hun diensten voortaan onder de commerciële benamingen TNS Dimarso en TNS Media.
Sinds 2001 is Taylor Nelson Sofres de enige aandeelhouder van zowel Dimarso NV (inclusief NID) en Sobemap Marketing NV. [5]
Als lid van de beroepsfederatie Febelmar dienen TNS Dimarso en TNS Media de wereldwijd erkende ICC/ESOMAR-gedragscode te respecteren. [9] Beide bureaus beschikken volgens Febelmar over een EMRQS-kwaliteitscertificaat. [10]
In Brussel is ook TNS Opinion gevestigd (The European Omnibus Survey CVBA). In opdracht van de Europese Commissie neemt zij de internationale coördinatie op zich van de Eurobarometer-enquêtes.
Taylor Nelson Sofres plc is een wereldleider in marktonderzoek. [11] De internationale hoofdzetel van de groep bevindt zich in Londen. TNS heeft een notering op de London Stock Exchange.

(**) Zie http://www.nbb.be/pub/03_00_00_00_00/03_02_00_00_00/03_02_05_00_00.htm?l=nl