MASTERPLAN OF SCHANDELIJK POPULISME

.





.




MASTERPLAN OF SCHANDELIJK POPULISME




Officieel Brood en Spelen,

of

Afvoeren in stilte en
de raddraaiers uitwijzen
maar eerst : de schandblok.


En weer bla-bla (onder) en bla-bla (boven), liefst met veel geld omtrent, geld dat er niet meer is, om toch maar het failliet van 30 – 40 jaar wan-bestuur te verdoezelen.
Want, wordt er gezegd, we moeten oppassen, want de ‘populisten’ zullen er weer garen bij spinnen. En dat kan niet. Wij, de Linkxen, mogen de boel in het honderd laten lopen (Mjam! Mjam! de macht smaakt goed) maar we wensen daarover geen opmerkingen te krijgen. We moeten alles bla-bla stil houden! Onze kiezers zouden ons eens kunnen uitspuwen…Een beetje geduld, lijk met BHV, en alles komt goed!

Neen, bende idioten! Het komt niet meer goed! Nog in geen honderd jaar! Als er nu dringend niet iets gebeurt, dan nemen de vreemdelingen ons land over! Dan worden wij allen dhimi’s en onderworpen aan de wreedaardige wetten van de Islam. De partij der Onnoembaren (zie tweede deel van de overgenomen teksten) doet ondertussen het enige wat moet gedaan worden in een rechtstaat : U voor de strafrechter brengen.

Maar lijk alles in dit land, zal er ondertussen veel water over Gods akker lopen. Daarom een vlugge schets van wat er dient te gebeuren, liever vandaag dan morgen.

1°) De schuldigen straffen (schuldig verzuim + herstellen van de geleden schade) en dan afvoeren onder de middeleeuwse vlag van de levenslange verbanning. Met de huidige middelen moet dat een koud kunstje zijn om op te volgen.
Hierover zo weinig mogelijk ruchtbaarheid, om het overwinnings-gevoel bij het schorrem niet te voeden. Op kousevoeten worden er in die gemeenten federale ambtenaren belast met de interims. De vroegere politieke formatie die de boel heeft laten veretteren, wordt buiten de wet gesteld.

2° Het schorrem, schuld bewezen of niet (beter 100 teveel opgepakt dan één te weinig) wordt dagenlang in de schandblokken geplaatst, en dan afgevoerd naar de landen van herkomst. Hun namen komen in een soort Interpol-bestand (Afd. Kleur-Criminelen) met vlieg-verbod, zodat ze nergens nog een Europees land binnenkunnen.
Hier zoveel mogelijk ruchtbaarheid aan geven (wereldpers, camera’s) en zeker ‘de Islam’ (overal buiten houden. Wel wordt iedereen 5 x daags uit de schandblokken uit gehaald, om op een bidmatje, in de richting van Mekka, hun gebeden verplicht te doen.
Voor de toekomst: iedereen zonder vast inkomen, verschijnt twee keer per jaar voor een Gemengde Commissie van gerechtelijke en vooral fiscale diensten. Ambtenaren van de BBI (Bijzondere Belasting Inspectie), die speciaal getraind zijn om, en ervaring opgedaan hebben bij kleine ondernemers en zelfstandigen, pluizen hun levensonderhoud uit. Wie geen normaal inkomen kan bewijzen (waarachtigheid op het veld te checken) wordt als crimineel of zwartwerker opgepakt.
Alle geldstromen in en uit de staatsgrenzen worden onderhevig gemaakt aan een voorafgaandelijke vergunning. Daartoe hoeven de Delcredere-diensten alleen de afgevoerde Afdelingen Model A (invoer) en Model B (uitvoer) her op te starten. Daar deze werkwijze vroeger tot ieders tevredenheid normaal was voor iedere Oude belg die handelde met het buitenland, kan er moeilijk geopperd worden dat dit discriminerend zou zijn voor Nieuwe belgen.

Weeral racistische praat, zult U zeggen? Dan vraag ik mij af wat er racistisch is aan het aandringen opdat de bestaande wetten, door iedereen rigoureus zouden nageleefd worden. En stop de muilkorfwetten. Op straffe van zware rechtsvervolging moeten aanvaarden dat de zon iedere dag in het Oosten opkomt, doet bij velen de wenkbrauwen fronsen. Ik had liever een leger onderzoeks-journalisten bezig geweten met de misdaden van grotere misdadigers dan iemand die slechts korte tijd aan de macht is geweest. In deze tijden van massa-communicatie mag het geen probleem zijn om hun licht te laten schijnen op het kleinste plekje van de wereldbol.
Als men dan een soort Wiesenthal-schaal zou aanleggen, dan vrees ik dat de de rangorde wel eens vele ogen zou doen opengaan. Wat niet wil zeggen dat het lijden van de ene mens kan vergeleken worden met dat van een ander. Ieder slachtoffer is er een teveel.
Maar zo lang men niet alle slechtoffers in kaart heeft gebracht, kleeft er een wrange smaak aan wat thans weer staat te gebeuren, als aan de olievlek ‘Anderlecht’ geen einde komt.
Wat natuurlijk vervelend is, is dat de Parti Scadale eens te meer in de schijnwerpers komt. Net nu ze geen tijd heeft door weer eens een grote kuis in eigen gelederen. Deze keer Daerden, de zwalpende zuipschuit. Nar mijn gevoel zal het maar eindigen, als d’Arden’ in hun geheel afgegraven worden tot zeeniveau.
(Om deze grap over d’Arden’ te verstaan, moet U West Vlaming zijn. Toet Toet! Tètietdtutes! Met een beetje oefenen kan eenieder het na verloop van tijd correct uitspreken.Waar gaat de reis? Naard d’Arden’)

O Ja! Ook den Bleiter is precies niet thuis om op zijn blog zijn kiesvolk te verdedigen….En ook de vogelpietjes-en mietjes van het AFF hebben andere, meer dringende bezigheden. Niet iedereen heeft inderdaad De Slimste Mens ter Wereld in eigen rangen. Warbij die wereld klein is, zeer erg klein….
Anderlecht? Weer eens gewonnen! Staat goed, hé, in de Nationale Competitie!
Brood en Spelen. De Romeinen wisten het al!

Anderlecht is geen 'no-go zone'

Anderlecht is niet 'de Bronx van Europa', maar een 'sense of urgency' is wel degelijk nodig om de problemen te bestrijden. De Brusselse werkgeversorganisatie BECI vraagt een masterplan in plaats van 'schadelijk populisme'.

De problemen zijn niet plots dramatisch verslechterd. Aangepaste ingrijpen (bedoeld is ingrepen) blijven echter al te lang uit

De laatste maanden wordt een heuse angstpsychose gecreëerd rond de gemeente Anderlecht. Het lijkt alsof geen mens er nog de straat op kan zonder bedreigd of gemolesteerd te worden. Deze wijken zijn niet zoals de favela's van Sao Paulo of de Bronx van Europa, ook al kennen ze meer economische problemen, meer criminaliteit en minder burgerzin dan andere gemeenten in het land. Anderlecht is zeker geen no-go zone, maar een sense of urgency is wel degelijk op zijn plaats. We vragen een masterplan voor de zogenaamde 'arme sikkel' in Brussel.

Een hoge bevolkingsdichtheid, concentratie van werkloosheid, soms schrijnende armoede, uitgeleefde en aftandse sociale en privé woningen, verbaal en soms fysiek geweld, straatbendes, louche autohandel, en dat op een boogscheut van het centrum van de hoofdstad van Europa. Het is niet toevallig dat juist in deze brandbare cocktail van sociale en economische achterstand relletjes ontstaan en de bevolking zich onveilig voelt. Deze problemen zijn niet nieuw en ook niet plots dramatisch verslechterd. Aangepast ingrijpen blijft echter al veel te lang uit.

De sociale noden en uitdagingen zijn gigantisch groter binnen Brussel dan daarbuiten, de politieke dadendrang om er iets aan te doen blijft vooralsnog erg bescheiden, paradoxaal genoeg. Een globale aanpak is er niet. De toestanden in deze wijken reduceren tot een probleem van onveiligheid en onderbemande politiekorpsen gaat voorbij aan de echte problemen van Brussel. En die zullen, indien ze ongewijzigd blijven, alleen maar verergeren.

Met zo'n 105.000 inwoners is Anderlecht groter dan Leuven of Brugge. Een groot deel van de gemeente baadt in het groen en is redelijk welvarend, vergelijkbaar met bijvoorbeeld het naburige Dilbeek. Een ander deel, met name de wijken in en rond Kuregem, hoort al jaren tot de zogenaamde 'arme sikkel' van het Brussels Gewest. De problemen beperken zich niet tot wijken van Anderlecht alleen. Een aantal wijken in de gemeentes Sint-Jans-Molenbeek, Brussel, Vorst, Sint-Gillis, Sint-Joost-ten-Node en Schaarbeek kennen die ook. Dit in Europa haast unieke fenomeen, waarbij de stedelijke armoede zich in en rond het stadshart concentreert, en zo dus ook voelbaar is voor iedereen die er komt, is de historische erfenis van decennia van stadsvlucht en het gebrek aan antwoord daarop vanwege de overheden.

Er is een sociaal masterplan nodig voor de arme sikkel rond Brussel, dat maatschappelijke perspectieven en veiligheid voorziet voor de bevolking en de bedrijven en handelaars in deze wijken.

Maar doen alsof dit een levensgevaarlijke no-go zone is, waar handelaars in elkaar geslagen worden en je 's avonds niet op straat kan, is schadelijk populisme. En dat bewijst geen dienst aan al diegenen die zich met hart en ziel in de wijken inspannen om er te wonen, te werken, te ondernemen, en te proberen om mensen naar deze wijken te halen. Elke week komen in Kuregem 100.000 mensen naar de markt in de slachthuizen, de Kelders van Kuregem organiseren toptentoonstellingen. Er is ondertussen zelfs een luxehotel in de wijk gebouwd, en een restaurant kreeg er vorig jaar, als eerste brasserie van België, zijn eerste ster. Verschillende sites werden volledig heringericht als bedrijfs- en woonruimtes. Inwoners, handelaars, bedrijven en wijkcontracten doen wat ze kunnen om deze buurten een menselijk gezicht te geven en te zorgen voor leven, voor cohesie en voor een positieve dynamiek. Ze bewijzen dagelijks dat een goed leven hier wel degelijk mogelijk is. Hetzelfde geldt voor het enorme economische engagement in de zone rond het Zuidstation, ondanks de specifieke veiligheidsproblematiek die daar heerst.

Gemeentebesturen zonder visie en dadendrang, en de vaders van de federale staat die Brussel niet van de financiering voorzagen om de grootstedelijke problemen de baas te kunnen: Ook zij zijn deel van het probleem. Beiden zijn er niet in geslaagd om gezamenlijk een visie op een grootstedelijk beleid en op ruimtelijke ordening in de hele metropolitane zone, laat staan om een woningbeleid of een mobiliteitsbeleid uit te werken en daarvoor een gezond budgetbeheer te creëren. Dat een visionair, creatief en innovatief lokaal beleid uitblijft, dat kunnen de politici enkel zichzelf aanrekenen. Ambtenaren, straathoekwerkers, politiemensen worden stuurloos en blijven verweesd achter.

Er is nood aan een economisch en sociaal masterplan voor deze wijken. Niemand is gebaat met de almaar groeiende dualisering in de hoofdstad. Een bruisende en welvarende hoofdstad, motor van de Belgische economie, is in het belang van iedereen in dit land. We vragen aan de overheden om een structurele oplossing te vinden voor de problemen en willen partner zijn in het tot stand komen van een gezond economisch en sociaal klimaat van Brussel, ook in de wijken in de arme sikkel.

Olivier Willocx, Gedelegeerd bestuurder van BECI, Kamer van Koophandel & Verbond van Ondernemingen te Brussel
30/01/10 08u58 in DM

Digitaliaanse onderbreking: die verloederde huizen…Graag meer details over Wie? Waar? Wanneer?

En als bovenstaande bla-bla, die grandioos de problemen kleineert en herleidt tot die eeuwige BruxSSelse vraag: Money, Money goed door gedrongen is, over naar de nagel met die ene grote kop!


Brussels parlementslid Dominiek Lootens (Vlaams Belang) gaat een strafklacht indienen tegen de drie burgemeesters uit de politiezone Zuid wegens schuldig verzuim. De klacht volgt op de aanhoudende problemen in Anderlecht en de verhuis van het Institut Supérieur Industriel uit de gemeente. Ook Brussels minister-president Charles Picqué (PS) wordt als titelvoerend burgemeester van Sint-Gillis in het vizier genomen.

Eindelijk iemand die zijn nek durft uitsteken….Maar…de juridische muur om beklimmen is zeer hoog. Eerstens tijdens het onderzoek al die pionnen van de macht omver krijgen, om da de Rechters te horen uitspreken dat zij…onbevoegd zijn. Wegens een niet bestaand persoonlijk nadeel van de aanklager. Opgepast zelfs dat hem geen straf wacht voor tergend en roekeloos geding…Remeber Alexandra Collen, die het abortus-misbruik van het Antwerps OCMW wilde aankaarten en niet alleen het deksel op haar neus kreeg, maar nog daarbij moest slikken dat zij als juriste de Rechtbank door haar klacht…beledigd had.

Zouden Brood en Spelen uiteindelijk sterker blijven dan de echte volkswil bij de eerstvolgende verkiezingen? Vergeet niet dat de Romeinen het voor de wilde leeuwen gooien van verslagen vijanden ook als ‘spel’ markeerden! Zelfs kruisigen tot de dood er op volgde, was daarvan een onderdeel….