zondag 31 januari 2010

IN GODSNAAM AAGHE MOR LEUR ET

.




.














IN GODSNAAM AGGHE MOR LEUT ET

Moslim geeft schijnhuwelijk toe op tv
Stad Gent heropent dossier na getuigenis in programma 'In Godsnaam'

GENT - De stad Gent heropent een onderzoek naar een man die in het Eénprogramma 'In Godsnaam' zei dat hij onder een valse naam met een Vlaamse was getrouwd. 'Zijn verhaal bewijst dat dit een schijnhuwelijk is.' Tom de Leur
In de eerste aflevering van In Godsnaam bracht Annemie Struyf gisteravond het verhaal van Vlaamse vrouwen die zich bekeren tot de islam. Een van hen was Linsey Daman uit Sint-Amandsberg, die als bekeerlinge onder de naam Safiya door het leven gaat. De vrouw trouwde met Abdelali Jahoub, een Algerijn die ze leerde kennen via de website Muslima.com. Het huwelijk vond plaats twaalf dagen na hun eerste ontmoeting.

Problemen met papieren

Abdelali Jahoub woonde bij het draaien van de reportage al vijf jaar in België. Hij gaf voor de camera toe dat hij problemen had met zijn papieren. Zijn vrouw Safiya zei dat hij onder een andere naam heeft gewerkt en dat hij ook had gelogen over zijn geboortestad: 'De stad Binjuskut bestaat niet. Daardoor kan hij niet terug naar Algerije.'

Abdelali Jahoub zei dat hij moest liegen, al zei hij niet waarom: 'Ik moest gewoon een paar letters aanpassen aan mijn naam.'

In de reportage is te zien hoe het huwelijk tussen het koppel wordt voltrokken door Catharina Segers, de Gentse schepen van Burgerzaken. Met 1.500 huwelijken per jaar kan ze zich het koppel niet meer herinneren, maar ze weet wel dat er een dossier over bestaat.

'De dienst huwelijken van de stad Gent heeft bij de aanvraag van dit huwelijk vastgesteld dat er voldoende elementen waren om aan te nemen dat het om een schijnhuwelijk ging. Er is een dossier naar het parket verstuurd, maar de procureur had niet genoeg bewijzen. Daarom heb ik het huwelijk voltrokken.'

Nieuw dossier naar parket

Na de openhartigheid van het jonge koppel in het Eénprogramma In Godsnaam vindt schepen Segers dat het tijd is om op te treden: 'Ik heb de dienst huwelijken al op de hoogte gebracht. We zullen deze mensen aanschrijven en er komt een nieuw dossier, dat naar het parket gaat. Ik wil niet vooruitlopen op de zaak, maar dit komt zo goed als zeker voor de rechtbank.'

De Gentse schepen van Burgerzaken vindt dat het koppel met zijn getuigenis het bewijs heeft geleverd van een schijnhuwelijk. 'In dit geval was er al een vermoeden, maar met een vermoeden kun je niets bewijzen. We ondernemen stappen en kunnen tot twee jaar teruggaan om een huwelijk te ontbinden en eventueel ook een verblijfsvergunning ongeldig te maken.'
Het Nieuwsblad 16 uur Dinsdag 26 januari 2010


Boeketje Digitalis


(in multicultureel vaasje, naast de 2 trouwringen, op de tafel
voor de buik van de Gentse Schepen van Burgerzaken
met bij-beroep het sluiten van schijn-huweklijken)



Ja, bij tijd en wijle kan TeeVee verhelderend werken! Al is het met niet-bedoelde neven-effecten.
Ja, die bruine apen hebben meer succes bij onze meisjes dan de inlandse apen.
Nu moet de Eurocent van onze nieuwe kardinaal wel vallen, denk ik!

Jij niet verstaan?

Ik leggen uit.

Die meisjes ontdekken knappe binken en worden uiterst godsdienstig, uit liefde. Laat dus onze seminaries weer volstromen, nadat er met een barnum-reclame werd bekend gemaakt dat het celibaat afgeschaft is. De klaargestoomde nieuwe geestelijken zullen geweldig aantrok hebben bij onze schonen, die toch liever al die problemen (met de taal, de zeden, de eetgewoonten) niet meedragen als zij de man van hun keuze ‘bekennen’. Mij moet U niet wijsmaken, dat onze schonen liever rondlopen als ingepakte worstjes, dan als snoezepoezen om van te snoepen….Twee vliegen in één klap : de eigen godsdienst in ere hersteld, en de Islam een hak gezet. Resultaat : de inheemse kinderzegen stijgt en daarnaast zal de tam-tam vlugger gaan slaan : poten af – ze willen ons niet meer!

Ik zie zo’n 2 koppels, een van elke strekking, al lopen op straat. Koppel één. Komen arm in arm de kerk uit. Manlief is een prachtige Zondagsmis voorgegaan, en ‘t Vrouwtje deelt in de glorie. Nu gaan ze samen eten bij zijn ouders. Vastheid van betrekking. Betrekking die respect genereert. Goede groepsgeest.
Koppel twee. Na het vrijdaggebed gaat de lover-boy als een fiere haan, nog nagenietend van de opwindende vooruitzichten, samen met vrienden. ’t Vrouwtje, zijn vetste kieken, ingebusseld als een groot kind, gaat naar het vrouwenhuis, waar ze samen, vrouwen ondereen, gelukkig zijn. Kunnen niet samen naar de ouders gaan : bij haar is men niet meer welkom, bij hem gaat het niet wegens huizend in de wildernis. Vast inkomen? Veel kindergeld trekken! Geld opsturen naar familie en naar de nichtjes, die andere magere kiekens van de haan die in Belgenland carrière gemaakt heeft.

O ja! En slim dat ze zijn in Gent! Gaan ze toch wel dat mooie huwelijk gaan aanvechten.. Om wat te bereiken, denkt U? Ze horen (voorlopig) nog hechtig en techtig bij elkaar. Dat huwelijk duurt tot de haan 3 x zegt (of SMS-t) ‘Ik verstoot U’. Beter is de zaken op hun beloop te laten. Allaah zal wel zeggen wanneer ’t genoeg is!
Die van Gent zijn ook niet van vandaag, en zeker niet van gisteren. Hoe deze lekkere zaak uitspinnen teneinde zoveel mogelijk op TEEVEE en in de Pers tre komen?

Moet ik het weer uitleggen, ja?

In Gent is men niet eens beschaamd om zo erg bij den bok te zijn gezet. Ik doe het dan, samen met vele landgenoten, in hun plaats…..
1° niet veel tijd of moeite aan besteden. Moto: wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten. Of zijn er geen wetten genoeg ontdoken? Zal ’t gaan, ja?
2° oppakken, vliegtuigje reserveren, en Bye Bye Belgium. Terug naar de (niet bestaande) stad van herkomst. Met levenslang terugkeer-verbod.
3° moest maar met ons allemaal zo de zot niet hebben gehouden.
4° Allaah is de Grootste! Is daar ter plaatse het best vast te stellen…..

(wordt vervolgd)

(Er wordt aan een script gewerkt – al verkocht – dat
zal dienen voor een TEEVEE-productie – al verkocht – dat
zal heten In Godsnaam met Allah)

Geen opmerkingen: