KRANTEN BEGRAFENIS

KRANTEN BEGRAFENIS

Oude media op sterven na dood
In Door Redactie Contradicere on juni 24, 2009 at 12:38 am

Het zal u niet ontgaan zijn. De krant is op sterven na dood. De redenen daarvoor zijn talloos te noemen. In dit rijtje redenen komen wij ook de opkomst van het internet tegen. Dit is weliswaar een zeer voorname, maar bij lange na niet de enige reden.
Een aantal andere voorname redenen:
• De krant is oubollig, vies en onhandig.
• De 9 van de 10 kranten brengen sedert jaar en dag sterk links gekleurd ‘nieuws’.
• Wat de krant niet wil dat u weet vermeld men gewoon niet.
• In de kranten staat een selectie van hetgeen de redacties van belang achten en niet wat werkelijk voor u van belang is.
• De berichtgeving in kranten heeft een diepgang van een ‘kwaliteits’ muggenbeet.
• De kranten ontlenen hun ‘nieuws’ aan dezelfde 3 grote persbureaus.
• De krant staat vol met van elkaar geleende, gejatte en geknipte en geplakte berichten.
• Echte onderzoeksjournalistiek en kritische berichtgeving bestaat al decennia niet meer.
• De enige ’scoops’/ ‘primeurs’ zijn al jaren alleen terug te vinden op de roddelpagina’s.
• De krant blaat de gevestigde politiek na en functioneert als doorgeefluik van Den Haag.
• De krant is duur in verhouding tot andere nieuwsbronnen.
• De krant kan ook gratis, zo bewijzen Metro, De Pers, Spits, het internet en tientallen lokale sufferdjes.
• In de krant leest u het ‘nieuws’ van, als u geluk heeft gisteren of eergisteren.
• Er zijn teveel kranten die zich ook nog eens nauwelijks onderscheiden van elkaar.
Nadere toelichting:
Nederlandse kranten zijn te kenschetsen als een saaie eenheidsworst. Werkelijke interessante meningen of observaties zult u er nauwelijks in aantreffen. Dat is niet verwonderlijk. Tenminste 6 van de 13 grote nationale kranten en tenminste 26 lokale nieuwsbladen en honderden andere media-uitingen vallen onder de PCM /Persgroep/ Stichting Democratie en Media. Diverse andere media-bronnen zijn linksom of rechtsom gelinkt aan de eerdergenoemde overkoepelende media-baronnen.
De Stichting Democratie en Media (Het Parool) zegt te ijveren voor een ‘onafhankelijke media’ maar is in werkelijkheid een PvdA en anderszins links bolwerk met het doel ‘de openbare mening in Nederland en voor zover mogelijk ook daarbuiten te beïnvloeden in de geest van het blad Het Parool‘, aldus haar eigen omschrijving.
Met een stevige rechtse mening komt u er niet in op de redactie-burelen van de gemiddelde Nederlandse krant. Zogenaamde ‘weldenkendheid’ is nog altijd voorbehouden aan links dragende napraters. Rechtse politieke entiteiten en initiatieven worden doodgeschreven, gedemoniseerd, of op z’n best doodgezwegen. Linkse entiteiten worden op handen gedragen, worden opgehemeld en schandalen en missers vermeld men simpelweg niet of men geeft er een positieve wending aan. Hoort u hier wel eens iets over de toenemende kritiek op Obama & Co?
Een voorbeeld:
Gedurende de regeerperiode van de CDA/ VVD/ D66 coalitie werden we overstelpt met berichten over voedselbanken, schrijnende armoede in binnen en buitenland, asielzoekers, het ‘Generaal Pardon’ en diverse andere meeslepende drama’s die voortkomen uit de linkse activistische koker. Na het aantreden van de huidige CDA/ PvdA/ CU coalitie, waarbij het CDA sterk opgeschoven is naar links lijken al deze dringende issues lang niet meer zo dringend te zijn. U leest er niets of nauwelijks meer iets over terwijl de ‘problemen’ feitelijk ongewijzigd of juist verergerd zijn.
Nieuwe initiatieven:
De reguliere ‘dode boom’ pers en gevestigde linkse media missen de boot finaal als het aankomt op het zichzelf vernieuwen, op het gebied van innovatie en het enthousiasmeren van het grote publiek voor haar ‘vernieuwde’ wijze van berichtgeving, voor zover daarvan als sprake zou zijn. Internet en multimedia initiatieven van kranten en gevestigde media is als nieuwe wijn in oude zakken en zijn zonder uitzondering allemaal mislukt. De enige die nog enigszins weten te slagen in het aan zich binden van een jonger en nieuw publiek zijn de Elsevier en de Telegraaf.
Met name de Telegraaf heeft grote stappen weten te zetten door het immens populaire Geenstijl aan zich te verbinden. Geenstijl is het schoolvoorbeeld van een geslaagde en vernieuwende wijze van, op een lucratieve manier publiek aan zich weten te binden door controversieel te zijn, een eigen gezicht en uitstraling en een eigenwijze manier van presenteren te hanteren. Geenstijl wordt verguist door de gevestigde media. Dat zou wel eens voort kunnen komen uit afgunst dat men doorgaans omkleed met weinig steekhoudende argumenten, zoals we wel gewend zijn van de reguliere media en pers.
Nu is Geenstijl zonder twijfel geen schoolvoorbeeld voor het bedrijven van serieuze journalistiek. Maar dat is ook niet noodzakelijk. Feit blijft dat de reguliere media en pers, grotendeels aan elkaar gelinkt via politieke achteraf steegjes, finaal de boot missen als het aankomt op innovatieve wijze vernieuwen van haar aanbod. Het zegt alles over de rigiditeit en oubolligheid van deze onneembare vestingen. Als je in deze tijd, waar de mogelijkheden slechts beperkt worden door de eigen fantasie, niet mee kunt komen in ‘de vaart der volkeren’ dan is dit per definitie en terecht een doodvonnis.
Bestaansrecht oude media:
Over het bestaansrecht van de oude media kunnen we kort zijn. Die heeft ze niet. Net zo min als Geenstijl dit heeft. Om het lekker plastisch uit te drukken ‘als ze slootwater schenkt alsof het een kwaliteitswijn betreft dan verdient ze het om ten onder te gaan aan haar eigen wanprestaties’. De oude media is, in al haar despotisme en koppigheid niet instaat gebleken te profiteren van de nieuwste multimediale ontwikkelingen. In de diepste kern geeft dit weer dat de oude media haar bestaansrecht niet alleen verloren maar vooral ook verspeeld heeft.
Verlies van ‘kwaliteitsjournalistiek’?
Elco Brinkman, de man van de 12 ambachten 13 ongelukken, de man die voortkomt uit de ‘gestaalde kaders’ van de oude politiek die mede-verantwoordelijk is voor de oude media zoals wij die nu nog kennen, heeft het onzalige plan opgevat om u als internet-abonnee op te laten draaien voor het onvermogen van de oude media en politiek. De reden daarvoor zou zijn dat wij de ‘kwaliteitsjournalistiek‘ dienen te behouden.
Nonsens. Alleen al de aanmatigende veronderstelling dat de oude media zou staan voor deze zogenaamde ‘kwaliteit’ is voldoende om braakneigingen op te wekken. Het is juist deze tekenende arrogantie, deze incestueuze zelfverheerlijking en navelstaarderij die menigeen de lust ontneemt om de oude media te steunen door zich te abonneren op een krant of lid te worden van een publieke omroep.
Oude media is sta in de weg
De oude media is sedert jaar en dag een obstakel voor nieuwe initiatieven. Ze heeft eerst de markt gedecimeerd waardoor deze gekrompen markt vanzelf oververzadigd is geraakt. De oude media heeft nog altijd de reclamemarkt in de tang. Voornamelijk veroorzaakt doordat ook in de politieke, maar zeer zeker ook in de reclamewereld het oude denken heerst en het nieuwe denken maar zeer langzaam doorsijpelt. Tezamen gaat men ten onder aan haar gedeelde futloosheid, gebrek aan fantasie, ontbrekende visie in combinatie met de eerdergenoemde stuitende arrogantie.
Oneerlijke concurrentie:
De oude politiek, tezamen met de oude media maken zich al sedert decennia schuldig aan oneerlijke concurrentie. De oude politiek doet er alles aan om haar spreekbuizen via krant en staatsomroep in stand te houden op de kosten van de Nederlandse en zelfs Europese belastingbetaler. Dit middels dikke subsidies en miljarden euro’s die men onttrekt uit de staatskas, dus uw portemonnee.
Wat u ervoor terugkrijgt is om te huilen. Men schotelt u programma’s voor die u doorgaans nog niet gratis zou willen zien. Bovendien bedrijft men, doorgaans linkse propaganda en links activisme op onze kosten. Ondertussen heeft men de mond vol en spreekt men schande over de vermeende politieke invloed op de media door selfmade mediamannen en prominente politici als Berlusconi. Op z’n best, maar ook dat is een understatement van formaat, is men geen haar beter.
De werkelijke reden voor de ondergang:
U kunt zo nodig al het bovenstaande vergeten. Er is namelijk een veel voornamere reden waarom de oude media en pers op sterven na dood is.
Sedert de opkomst van met name het internet zijn mensen instaat te vergelijken wat de oude media en de nieuwe media ons brengt en bericht. In veruit de meeste gevallen komt dit niet met elkaar overeen. In de oude media worden geen harde noten gekraakt. Van enige oppositie tegen het nog altijd heersend policor gedachtegoed is in de oude media geen spraken. Nog altijd hangt men vooral zelf het adagium ‘wat in de krant staat is waar’ aan.
Tegenwoordig heeft de kritische burger de mogelijkheid deze ‘waarheden’ op haar houdbaarheid te toetsen. De oude media valt aanhoudende door de mand als propagandisten van het policor multiculturele, milieu-radicalistische linkse ideologische gedachtegoed en ‘de waarheid’ van de boven ons gestelden. Mits deze natuurlijk het gedachtegoed deelt.
De cartoon boven dit artikel spreekt boekdelen. Meer hoeven wij er niet aan toe te voegen. De oude media in al haar verschijningsvormen heeft keer op keer bewezen geen nieuws en feiten te presenteren maar met name linkse politieke propaganda te produceren. Hoe geraffineerd men dit ook doet, want maakt u zich al zorgen om de thans in de oude media populaire rechtstreeks aan de klimaatzwendel ontleende UV-index/ zonkracht?, menigeen trapt er niet meer in. Men is juist door de nieuwe media instaat haar eigen mening en politieke positie te bepalen. En misschien, beste mensen, is dit wel wat men zo onwenselijk acht aan de nieuwe media en doet men verwoede pogingen de oude media te reanimeren.
Oude media redden?
Moeten wij, zoals Elco Brinkman ons oplegt de oude media redden? Het antwoord is wat ons betreft eenduidig, en er zit geen woord Spaans bij.
Nee. De oude media pleegt al jaren zelfmoord. Het is veeleer tijd de oude media te euthanaseren. De subsidiestekker moet er uit. We mogen de oude politiek niet toestaan op onze kosten een nieuw subsidie infus aan te leggen. We bedanken de oude media voor haar bewezen diensten maar we mogen er niet aan voorbij gaan dat haar uiterste houdbaarheidsdatum verre overschreden is. Wat rest is het ontbindende lijk. En zoals wij allen weten is dit slecht voor de volksgezondheid.
Aangezien de oude media heeft bewezen in dienst te staan van de oude politiek en niet instaat te zijn zich te vernieuwen heeft ze haar bestaansrecht verloren. Punt. Ze dient ruimte te maken voor de nieuwe media en het liefst de oude politiek in haar kielzog mee te trekken in haar graf.
Bron http://contradicere1.wordpress.com/2009/06/24/oude-media-op-sterven-na-dood/

Commentaar
Zo hoort U het nog eens van een ander….Alhoewel, de verandering zit er aan te komen. Binnen nog een paar 100 jaar!
Ergens moet ik toch lachen met een van de voornaamste argumenten van de geschreven dagbladpers : papier bewaart! Maar zeg nu eens: wie spaart er, buiten een paar zonderlingen, nu oude kranten? Ja, vroeger werd dat gedaan, en deze zijn inderdaad een bron van inlichtingen, in onze dagen. Maar hedendaagse kranten? Ik heb jarenlang al de Pallieterke’s bewaard, met het gedacht die ooit eens cadeau te doen aan bvb een of ander Vlaams Museum. Dienstig dacht ik, voor het nageslacht. Tot ik in ’t Pallieterke zelf een aankondiging vond, van erfgenamen van hun grootvader; die de complete jaargangen, sedert de stichting, gratis voor niks aanboden, en ze zelfs aan de straatstenen niet kwijt geraakten...
Als ik hier echter schimp op de Oude Media, daar bedoel ik daar geenszins de boeken mee. Integendeel zelfs! Zelfs pulp mag voor mijn part gedrukt en bewaard blijven. Want ik ben opgevoed met respect voor ‘het boek’….Als ik mij-al-dan-niet moet bekeren tot de digitale boekerij, durf ik vandaag nog niet te overwegen. Het is wel praktisch! Maar als er ergens ook maar één knop omgedraaid wordt : zitten we dan niet terug in het steentijdperk? En ook : op die elektronische boeken kan ik in de marge geen geschreven commentaar kwijt! Want weet, hij of zij die nà mij boeken van mij in bezit krijgt, zal er de opmerkingen bij moeten nemen. Alhoewel ik de laatste tijd overgeschakeld was op losse blaadjes, waar de Bladzijde en het Waarom werden opgetekend. Een prachtige bladwijzer, en vooral praktisch voor latere raadplegingen…