VERKIEZINGEN BIJ EEN STERFBED

WITTE JASSEN BIJ EEN STERFBED

Huiswerk

De Europese Commissie is tot een conclusie gekomen die zowat alle onafhankelijke waarnemers al een hele tijd geleden hadden getrokken: de Belgische begrotingen van de regeringen-Leterme - heden ten dage Van Rompuy - zijn het papier niet waard waarop ze geschreven zijn. Zelden zal de Commissie zo'n brandhout hebben gemaakt van een begroting: "gebrek aan informatie, gebrek aan besparingen, geen zicht op de toestand bij de deelstaten, afglijdende begrotingsdoelstellingen, besparingen met een slechts eenmalig effect", de lijst houdt niet op, en de Belgische regering moet haar huiswerk dan ook overdoen.

Wat de Europese Commissie er dan nog vriendelijk genoeg niet bij zegt, is een waarheid die destijds ook iedere waarnemer zag: de uitgangspunten van de begrotingen waren volslagen onrealistisch. Een negatieve groei van 1,9 procent zal er in werkelijkheid bijvoorbeeld eentje van min 4 procent worden, wat een bijkomende inspanning van 7 miljard euro nodig maakt, en waarvoor niemand tot hiertoe ook maar één idee geopperd heeft.

Om het helemaal mooi te maken wist de vergrijzingscommissie ons eind vorige week te melden dat de kosten voor de vergrijzing die op ons afkomen een derde hoger zullen liggen dan verwacht. Er tikt met andere woorden een financiële tijdbom onder dit land en de man die verondersteld wordt dit op te lossen is de staatssecretaris Melchior Wathelet. Niet meteen een vaststelling om daarna rustig op beide oren verder te slapen.

Twee jaar lang heeft men een geblokkeerde staatshervorming ingeroepen als excuus om niets te doen, daarna de economische crisis, daarna de politieke onzekerheid rondom de deelstaatverkiezingen en de daaropvolgende coalitiegesprekken.

Het excuus voor morgen ligt ook al klaar: verschillend samengestelde regeringen die elkaars bevoegdheden aftasten, elkaar desnoods 'onder curatele' stellen, deelstaten die overigens zelf geen overschotten meer hebben om het federale niveau te hulp te komen.

Ondertussen is de stabiliteit van de regering-Van Rompuy nog een beetje verder ondermijnd, nu de liberale coalitiepartner uit iedere deelstaatregering gekieperd is. Alleen Guy Vanhengel mag in Brussel nog meespelen. De liberalen blijven federaal zitten, omdat het vervroegd uitlokken van verkiezingen daar electoraal zelfmoord zou zijn. Maar wie hoopt dat ze zich soepel en constructief zullen gedragen, kent niets van politiek. Of van mensen.
Bron DM
Commentaar
Ik krijg er maar niet genoeg van, om bovenstaande tekst te herlezen. Mijn vingers (en mijn voeten) jeuken om er tegenaan te gaan. Een mens zou er inderdaad met vuile voeten moeten doorgaan.
Smetje van ‘t Gazetje schimpt en spot (leedvermaak is mij vreemd, hem niet) maar het verlossende woord komt er niet uit!
Moeten wij, Vlaams Nationalisten het dan weer voorzeggen? Héla! Het zal dan weer wij zijn die de boter opgefret hebben! Niemand van ‘de gevestigde machten’ wil de eerste zijn, om de voor de handliggende oplossing uit te spreken. Ptje breek, potje betaal! Want wie is verantwoordelijk voor de niet uitvoering van de Staats(her)vorming? Madame MillefoisNon was toch een Wallo/Bruxelloise!
Laat het mij zeggen met een voorbeeld, voor er een ’familiaal drama’ uitbreekt, waar in een ruziënd huisgezin moord en doodslag geschiedt. Ga, als verstandige mensen, uiteen, enverdeel de boel. Laat de kinderen (Brussel) zelf kiezen welke kant ze nemen. En leef verder in goede nabuurschap. Dat is de waarheid, de gehele waarheid en niets dan de waarheid. Zo helpe mij God!
Het ziet er echter naar uit, dat het Land onafwendbaar afstevent op nieuwe verkiezingen. Smetje ziet dat als een bedreiging, die ten allen prijze moet afgewend worden. Tiens Tiens! Een rare redenering voor een echte democraat….Het ‘morrend volk” mag niet gehoord worden….Niet in verkiezingen, en misschien ook niet in demonstraties, zoals in Iran bijvoorbeeld?
Och Ja, die EZO (Eenzijdige Onafhankelijkheid, een variante van de EOT, echtscheiding bij Onderlinge Toestemming?) kan dan misschien de oplossing zijn? Want, als een ‘dood gewicht’ aan de voeten van een drenkeling hangt, en deze dreigt onder water te trekken, dan mag die drenkeling zich toch gemachtigd achten dat dood gewicht weg te duwen? Pure zelfverdediging! En om de belse vergelijking door te trekken, eenmaal dat dood gewicht op zichzelf aangewezen is, zal het bij ‘pompen of verzuipen’, wel pompen worden….
Ik hoop het voor iedereen. En ook voor het pensioentje van
André Baert