donderdag 5 december 2019

5320


De zilvermeeuw..
Is verdorie nog blauwer dan de blauwvoet….
*
En nu we dan toch aan de stoef-tafel aanzitten
**

Ief Vanhonacker is de kersverse WERELDKAMPIOEN
MAÎTRE D’HOTEL.
*
Leraar aan de Hotelschool Ter Duinen (Koksyde ****) maar geboren in Moorsele (42 jaar oud).
Deze ‘ZAAL-MEESTER’ is zekerlijk niet aan zijn proefstuk toe. Als culinair hoogstandje, behaalde hij deze mondiale titel in Auxerre (ergens in ’t Fransche), waar het daar zeker niet op handgeklap zal onthaald geweest zijn. Nen ‘sale Flambosshe’ die beter zou zijn dan la Très Grande Cuisine Française!
Dakanie. C’est une très grande honte à leur konte….
Of komt per hasard daar soms iets om het hoekje kijken van de vroegere wereldvermaarde Vlaams-Bourgondische grootheid?
Mon Dieu! Où on va vers, avec ces sales Flaming(i)ants!
Enne, o ja, daarover toevallig iets meer vernomen in de ‘Vlaamse Media’, onder leiding van ene Leysen Jr van DS, zoon van vader André Leysen, de voormalige Hitlerjunge? Wij hoorden het hier zeer uitgebreid op WTV.
Elk zegge ’t voort! De Vlaamse keuken is wereldklasse!
*
(*****) Om ’n beetje de etymoloog uit te hangen: een ‘yde’ of ‘ide’ in ’t West-Vlaams is synoniem van ‘ijlte’, laagte, inham. Ons Ma namelijk was ’n Eernegemse. Speciaal taaltje, dat Ostènds van ’t Vis-traptsje…
De ijlte van de koks…. Koksyde. Ge moet er maar aan denken!
Si non è vero è ben trovato…
**
*
Hieronder krijgt U verder in dezelfde stijl nen beroemde Fransoos-Filosoof & Landjonker opgediend (de Benoist is de naam) met op een of andere manier, roots in Vlaanderen…Of in Bourgondië…
*
Kijk,, als men niet stoeft met z’n eigen zichzelf, dan doet niemand anders dat ook niet.
*

30 jaar VAL VAN DE MUUR
**
*
Alain de Benoist over de val van de Berlijnse muur en de gevolgen ervan
**
*
Het komt niet vaak voor, maar sommige evenementen hebben een dermate impact dat je nooit zal vergeten waar je je bevond en wat je aan het doen was, toen je er de eerste keer van hoorde. Dat is ongetwijfeld het geval voor de val van de Berlijnse Muur. Het is dan ook niet te verwonderen dat de dertigste verjaardag van deze gebeurtenis (de muur werd begonnen op 9 november 1989) niet onopgemerkt voorbij ging. Zeker omdat ze voor een plotse en diepgaande verandering van de politieke verhoudingen in Europa en mutatis mutandis van deze van gans de wereld heeft gezorgd.
De bedenkingen die de Franse politieke filosoof Alain de Benoist hieromtrent formuleerde tijdens een interview dat verscheen op de blog van zijn vriendenkring (Les Amis d’Alain de Benoist) vond onze redactie dan ook interessant genoeg om ze voor u te vertalen en hier in extenso te brengen.
Vraag: U hebt vaak geschreven dat de Berlijnse muur nog niet in de hoofden van iedereen gevallen is. Bent u nog steeds die mening toegedaan?

Alain de Benoist: Dit was vooral bedoeld voor al wie nog steeds niet begrepen had dat de val van het Sovjetsysteem in 1989 tegelijkertijd het einde van een bepaalde wereld betekende (die van na WO II en van de twintigste eeuw) en ook van de grote cyclus van de moderniteit waardoor de mondialisering als het ware werd uitgelokt.

Vandaag gaat mijn kritiek echter vooral naar diegenen die niet beseffen dat het IJzeren Gordijn door een culturele grens vervangen is.
Ondanks de hereniging bestaan er in Duitsland nog twee verschillende naties: een Rijnlands-Beierse en een Pruisische. In vele opzichten vertoont het vroegere Oost-Duitsland meer verwantschap met zijn buren uit het Oosten dan met wat men gewoonlijk en ten onrechte “de vrije wereld” noemde.
De eenmaking van Duitsland die met die van Europa gepaard ging, betreur ik uiteraard niet. Maar wel de wijze waarop een en ander is gebeurd. De hereniging had de aanleiding kunnen zijn van een vorm van ‘zichzelf overtreffen’ dat er zou voor gezorgd hebben dat het beste van beide systemen werd behouden en het slechtste verworpen werd. In de plaats daarvan zagen we een doodgewone annexatie van de vroegere DDR door de Bondsrepubliek tot stand komen. Deze laatste heeft van de omstandigheden gebruik gemaakt om via de ‘Treuhand’ het voormalige Oost-Duitsland letterlijk op te kopen en het een liberale schoktherapie te laten ondergaan: een regime van kapitalistische uitbuiting waarvoor het nog steeds de prijs betaalt. De hereniging ligt nu dertig jaar achter ons maar de mensen uit Thüringen en Brandenburg voelen zich nog steeds tweederangsburgers

Vraag: Er is in dertig jaar toch veel gebeurd…?

Alain de Benoist: Uiteraard, maar toch kan het algemeen gevoelen met slechts één woord worden weergegeven: ontgoocheling. Toen het Sovjetsysteem in mekaar zakte, ontstond er bij de Oost-Europeanen een immense hoop. Ze waren overtuigd dat ze in een Eldorado van weelde en comfort zouden terecht komen. Daarna ontdekten ze de vervreemdingsmechanismen van het post-modernisme. Het stijgen van de opbrengst van het kapitaal maar niet die van de arbeid, de strijd van iedereen tegen iedereen, kortom een wereld die veel harder was dan ze hadden gedacht. Ze ontdekten ook de immigratie en het multiculturalisme die voor hen weerzinwekkend overkwamen. Hieruit ontstond een zekere ‘ostalgie’. Gisteren was alles grauw en heerste er armoede. Vandaag zien ze dikke winsten naar de rijken der aarde vloeien en tegelijkertijd de armen in de miserie wegzakken met een algemene onzekerheid daar bovenop. Gisteren leefden ze onder een regime dat de vrijheid sterk aan banden legde, vandaag in een systeem dat zelfs een privatisering van de censuur heeft ingevoerd en alles in het werk stelt om het officiële gedachtegoed op te dringen. Die in alle opzichten zo verwerpelijke Muur bood tenminste bescherming tegen de logica van de markt, de deregularisering van de prijzen, de willekeurige privatiseringen en de sociale atomisering.
Aan de overkant zag men zich geconfronteerd met een symmetrische ontgoocheling in de andere richting. Francis Fukuyama had na wat te oppervlakkige lectuur van Hegel menen het einde van de geschiedenis te mogen voorspellen en de triomf op planetair vlak van het liberaal kapitalistisch model: de verdwijning van de natie-staten, en in de plaats daarvan een soort wereld-supermarkt. De geschiedenis is echter terug aanwezig en tegelijkertijd ook de geopolitiek en de machtsverhoudingen. Het resultaat is een botsing van de beschavingen, klimaat dreigingen, een sluipende financiële crisis op wereldniveau, oorlogen die omwille van zogenaamde ‘humanitaire’ redenen worden gevoerd, terrorisme en angst voor wat de toekomst zal brengen.

Het Westen was er absoluut zeker van dat het enthousiasme dat de inwoners van voormalige Oost-Europese landen voor hun ‘bevrijding’ hadden betoond er zou voor zorgen dat ze zich als brave leerlingen van de liberale democratie zouden gedragen. Vandaag stelt men echter vast dat de verschillende landen uit Centraal-Europa helemaal niet op ons willen lijken, wel integendeel. Vandaar de keuze van Viktor Orban
voor een ”liberale democratie“ en zijn felle kritiek op de dogma’s van de “Westerse ideologie”. Vandaar de triomfantelijke herverkiezing van
**
Jaroslaw Kaczynski
in Polen. Vandaar het dubbele electoraal succes van de ‘populisten’ van de AfD (waar veel over gesproken wordt) en van Die Linkse (waar te weinig wordt over gezegd) in de Länder van de voormalige DDR.

Vraag: Is uw conclusie dat Europa opnieuw in twee gedeeld is?

Alain de Benoist: Ja, en ik vind dit helemaal niet jammer. Maar laat ons eerst en vooral vaststellen dat de Europese Unie haar naam geen eer aan doet. Ze verenigt het continent immers helemaal niet. Integendeel, ze zorgt voor een dubbele verdeling ervan. Enerzijds een noord-zuid splitsing ten gevolge van de invoering van een eenheidsmunt die op de Mark geïnspireerd was en fatale resultaten oogstte in het Middellandse Zeegebied (van Griekenland tot Portugal). Anderzijds een oost-west tweespalt die veroorzaakt wordt door de migratiestroom die in het westen steeds grotere proporties aanneemt en waar ze in het oosten niets van willen weten.

Hoog tijd om te beseffen dat de politieke cultuur en de geschiedenis van Oost-Europa totaal verschillend zijn van die van West-Europa. Het gaat daar om landen die meer belang hechten aan het volk en aan de natie dan aan de staat. Ze zijn immers niet uit de staat ontstaan. In het westen daarentegen is de staat de natie voorafgegaan en heeft zo uiteindelijk het volk gegenereerd. De Oost-Europese landen voelen zich ook niet aangesproken door de ideologie van de Verlichting. Ze stellen vast dat het liberalisme het product is van een geschiedenis die niet de hunne is en dat de staat niet de beste waarborg biedt voor het vrijwaren van de volkse soevereiniteit en voor het overleven van de naties. Onder de Sovjetoverheersing kwam hun identiteit zwaar in het gedrang. Ze willen die niet vernietigd zien door de Westerse decadentie en door de liberale eisen van “vrij verkeer van mensen, goederen en kapitaal”. Er bestaat bijgevolg geen enkele reden om te betreuren dat ze zich willen organiseren om Europa in een andere vorm te gieten. Laat ons dit als een teken van hoop beschouwen.
*
Vertaling: Francis Van den Eynde
Alain de Benoist
*
Heb ik dat allemaal wel even goed begrepen als het werd uitgelegd? Ben namelijk al vele jaren in den Echt verbonden met ’n ex-schooljuffrouw van niveau, en daar is het altijd van ‘en nu gaan we dat samen nog eens traag en duidelijk overdoen’. Goed articuleren, wil je?.
À mon avis… beschrijft dit interview méér dan waarheidsgetrouw de rauwe werkelijkheid waaronder we gebukt gaan. Wel zien we met ons allen de suggesties tegemoet hoe we hieruit met z’n allen kunnen vrijkomen.
*
NU op een correcte wijze de correcte diagnose is gesteld, ligt de correcte ingreep voor het grijpen.

(Op Radio Klara hoorde ik net de Australische remedie inzake ‘asiel’ en ‘migratie’ uitleggen. En afkeuren. Dat spreekt vanzelf. Ze kunnen ook daar niets anders!
Tot het kleinste kind wordt opgeraapt op de stranden, maar alles en iedereen gaat naar (onmenselijke) opvangkampen waar er om beurt gerepatrieerd wordt. Indien gewenst)…
*
Ziehier de aller individueelste expressie van de aller individueelste emotionele overtuiging. Er komt dringend, zo niet subito presto, een (verplicht) referendum in gans Europa,
(om truckage te voorkomen, liefst NIET anoniem. En met de centrale tel-computer ergens op een onbewoond maar streng bewaakt eiland. (Ge weet mar nooit!) Na sluitingstijd één (beveiligde) kopie naar ieder afzonderlijk land. O, in het stemlokaal heeft iedereen op zijn stembiljet een volgnummer gekregen om op die manier per land op de verzamelstaat de exacte weergave van de uitgebrachte stem te kunnen controleren. Zij die moeten bleek worden daarbij, gelieven nu daaraan te beginnen. De stemming is dus algemeen voor iedereen tussen 0 en 150 jaar, verplicht en blijft op die manier volstrekt geheim, onder de waarborg van een zo goed als wiskundige zekerheid.
*
Het kiesprogramma? Dat moet kort en bondig zijn. Ja of neen over alle punten. Een tussenweg is er niet. Anders herbegint het Slinx, Schots en Scheef gejank opnieuw.
*
Welke onderwerpen?
Ondergetekende houdt zich in alle nederigheid maar met bekwame spoed beschikbaar om deze te helpen opstellen. Wie nog? Komaan, nie neuten, hé.
*
Heeft U al eens nagedacht hoe eenvoudig alles, ja werkelijk alles, kan zijn?
Tel dan de woorden op van De Tien Geboden Gods, die van de Amerikaanse Grondwet, de Grondwet in ieder afzonderlijke Staat en maak de vergelijking.
Bedenk dan ‘de jaren dienst’ van elk en U zult vaststellen dat iets zeer eenvoudig niet alleen zeer duurzaam is, maar meteen ook niet vatbaar voor.. malversaties.
**
*
Persoonlijk Naschrift.
Waarom zendt de TeeVee op het Avondnieuws beelden uit van bepaalde uitroeiïngskampen voor gevangen genomen IS-Moordenaars, maanden nà de opstand tegen het Wettelijk Gezag in Syrië? Dat de ijslammerij mensonterend is, wisten we al lang. Al meer dan 1.400 jaar. Wereldwijd. Tegen alles en tegen iedereen. Ook tegen zichzelf onderling.
De Bijbel zegt ‘Ge zult niet doden’. De Koran zegt: doodt ze allemaal. Alles en iedereen. Agge mô leut êt, zoals Wijlen Godfried Bomans het ooit onder woorden bracht…
De bijbedoelingen van de TEEVEE liggen er inderdaad vingerdik op. ’t Zijn toch ook maar mensen, geen beesten (sic) en daarenboven, ze spreken goed Vlaams. Het zijn er van d’onzen. Och arme.
Hebben die compassie-hebbers meteen ook gedacht aan de Vlaamse ‘Oostfronters’ die ‘gekozen hadden voor Rome en niet voor Moskou’, die in 1945, dus na de oorlog, bij hun spontane terugkeer eenvoudig ‘tegen de muur werden gezet’?
*
Algemeen Naschrift
Morgen 6 December, Feest van Sinterklaas. Schoentjes onder de chauffage klaar gezet?
Opgepast: Mo Slimmerds & hun slippendragers zijn tégen. Een ‘SuikerFeest’ is hun dada. Als dàt geen algemene verbetering is! Gedaan met die vuile stinkende schoentjes overal in huis!
Zelf doe ik dat van die schoentjes al vele jaren niet meer. Want samen met wijlen Toon Hermans zeg ik ook dat de Goede Sint nen klootzak is. Slaat al jaren, sedert men pensionering, ons deurtje over. Maar bij de buren, hé, daar is er dezen avond ’t allenkante wafelen-bak met veel bruine suiker…
Zoudt ge in die omstandigheden niet…. beginnen stemmen voor de Blauwen?
*


Donderdag 5 December 2019

Geen opmerkingen: