8 VTIMMEKE SLIMMMEKE
**
29 /12/2019
*
Het Nagelmannetje.
Early in the morning, elders opgestoken. Goed voor de publieke memorie…
*
Zacht
mooi winterweer. Gisteren, Zaterdagnamiddag samen, Zij en hij fris
gewassen en geschoren (hij) naar Brugge-die Schone gereden. Uit de
Leiestreek doorheen een landschap die bijna niet meer te herkennen is.
We zijn hier ook zo heel lang weg geweest. Nieuwe gewestwegen, verbrede
waterwegen, nieuwe bruggen (logisch toch!), en alles boordevol gonzende
industrieën. Alles vollen bak. Het doet goed aan ons jeugdig aanvoelend
hertje.
God, wat doet dat goed.
Wie
spreekt daar nog van de vierdaagse werkweek zoals de Syndicaten zinnens
zijn ‘op de tafel’ te gooien( lijk bij de Zuiderburen, waar er nu al 84
dagen aan één stuk sont en grève)
How they dare!!!
*-*-*
Brugge
naderende, leek het verkeer wel op een wiemelend mierennest. Of op een
troep bebaarde en gemaskerde islammers naar het weekeind toe, die
verzameling geblazen hadden voor het Vrijdag-gebed wat verder in de
straat.
Horesco referens!.
Zijn
dat allemaal van ver of van dichtbij Kerst-schoppers?. Of zijn het
curieuze-neuzen en vraagsteertjes die absoluut op De Burg dicht bij De
Potterie diene kerstboom zonder ballen willen zien?
Gezonde mannen blijven daar liefst zo ver mogelijk van weg! Tenminste, tot de dieven gesnapt zijn.
Waar
blijven trouwens de daders van deze heiligschennende diefstal? Niet de
Politie, maar de omwonende madammekes volgen een spoor.
Menslief!
Al die vele foutparkeerders tussen al die massa’s in alle kleuren van
de regenboog exotische dagjesmensen! Overuren dus voor de vele
plichtsbewuste ‘parkeerwachters’ met hier en daar ne loslopende
gekepieerden Flik in gala-uniform met sterren of strepen.
Héél
Brugge: allemaal pure winst voor Groot en Klein. Eerst en vooral voor
de Horeca, de souvenirwinkeltjes en de vele delicatesse- en modezaken..
Nous
nous connons, n’est-ce pas? Brugge is, voor ne West-Vlaming, oud vuil.
Vuil, maar afgrijselijk mooi. Yes, we love it all! Sopra tutto, als de
Oude Dame als ’n rijke Koningin die ze in werkelijkheid is, onder het
spelen van de beiaard en de melodieën van de vele feestkokken, baadt in
Kerstverlichting.
**
L
*
Waarlijk: de Bruggeling Willy Lustenhouuwer (1920-1994), (echte naam: Willy Lapouter) had gelijk. ‘Brugge is oltid skone’. (****)
*
Ook
voor de Stadskas is het kassa! Kassa! Kassa! Maar na aftrek van de
(Zwarte) over-uren van het personeel, en per PV de premies voor de
Flikken en hun ‘Gelijkgestelden, blijft er niet veel meer over. Denk ik.
*
(*****)
In de auto had ‘die van ons’ die als een echte acrobaat doorheen het
verkeer slalomde, als verrassing een CD van hem opgezet. Die van toen
zijn zuster bij de bevrijding in ’44 aan nen Schot was blijven plakken.
Echt ’n schot in de roos. Z’is meeêgaan met ‘em.
En
dan volgt er ’n lang verhaal van zijn eigen latere zus naar zijn
getrouwde zuster. Met een oceaan van luimige anekdoten hoe giering dat
die Schotten wel zijn. Maar hij vond het geen goed idee dat men daar
liefst het toiletpapier langs beide kanten zou moeten gebruiken.
Eureka!
Als dat geen goed idee is voor Almacy. Werkt besparend en is zeer goed
voor het milieu! De ideale goede suggestie voor de kortelings verwachte
volgende verkiezingsbelofte van die Partij.
Lustenhouwer! Een aanrader, die CD, voor de familietafel met Oudejaarsavond.
*-**-*
Enfin,
ons Tante Nonneke (90) in St. Jozef zag er goed uit. Arm maar proper.
’n Beetje meer leeg geleefd dan deze zomer. Dat Rusthuis daar (RVT) is
een voorbeeld in zijn genre. Al hebben we niet kunnen achterhalen waar
‘Het Verpleeg’ bij ’t begin van hun service, de burgerkleren inwisselt
voor hun dienstkledij. Hadden wij graag geïnspecteerd. Om te controleren
waar al die engeltjes hun vlerkskens opbergen. Neen, nonnetjes zijn het
bijlange niet, al zouden die vleugeltjes hen wel goed staan.
Ach,
voor de eerder zeldzame bezoek is die Afdeling alleen maar de
wachtkamer van de Eeuwigheid. Dat ziet men zo. Want regelmatig zijn het
allemaal nieuwe bewoners. Onderling omgewisseld met andere ‘leefruimtes’
wordt gezegd. Ja Ja, voor alles is er een uitleg.
Vergeten
we ondertussen niet dat we nog altijd in Brugge zijn. Bij het weggaan
zagen we een rolstoel-patiënte, piekfijn uitgedost voor haar jaren, door
Het Verpleeg naar de uitgang gereden worden. waar een grote zwarte
super-de-grand luxe taxi het menske kwam ophalen…
Ons Tanteke was tegen dan al bij het slurpen van haar koud geworden soepke, half in slaap gevallen.
**
*
De rest van de namiddag (na een kort maar gezellig etentje in Lissewege – ‘De Goeden Dag’… (Is
voor iedereen ’n aanrader). Ongevaarlijk hedendaags. Het
Guldensporen-wapen ligt er klaar voor gebruik, op de schouwmantel boven
het knapperend haardvuur. Maar spijtig genoeg is – met opzet? - de zaak
nog altijd sterren-vrij. Vandaar de prijs. Reserveren is verstandig.
In de namiddag waren we op de koffie bij vrienden in St Pieters-op-Den –Dijk.
De
oudere Dame (90) geraakte maar niet uitverteld over den Groten Oorlog
(14-’18) en de frontervaringen van - Acht kinderen! - het grote gezin.
Met Vader in de loopgraven. Net zoals wij niet uitgeluisterd geraakten.
Toen waren de bezettende Duitsers echte beesten. Heel wat verschil met
de soort die in Mei ’40 daar effe op bezoek was.
Ge zoudt niet zeggen dat het daar 28 December was, Onnozele Kinderen.
Want we werden er ontvangen als Drie Koningen. Alhoewel we maar met ons tweeën waren.
Tegen 17 uur waren we thuis.
Waar we uitbundig verwelkomd werden door onze laatste twee Duitse Herders
Twaalf jaar oud maar een stuk meer versleten dan de Baasjes…
*-*-**-*
Laat-avond-journaal van de dag voordien 27/12/2019
**
*
Maar
dat is voor een andere keer. Morgen misschien. Als je braaf bent. En
wèl leert. Volgend jaar misschien, sprak d’oue Grootvader. En het
uurwerk bleef in het schuifke liggen.
**
*
Net als Grootvaders Klok. Die tikte altijd maar voort. En toen ineens was ’t gedaan, toen ons Grootvader heen was gegaan…
Ja, het knaapje trok her schufke open. Maar het bleef met lege handjes staan.
**
Geen opmerkingen:
Een reactie posten