ABDULMUTALLAB

.













Drieëntwintig is Umar Farouk Abdulmutallab. Als het net even anders was gelopen, was hij onsterfelijk geworden als 'The Christmas-Bomber' en stond hij op de macabere erelijst van de aanslagplegers in New York, Londen of Madrid. Gelukkig werd de jonge Nigeriaan geen martelaar van het geloof, maar slechts een fellow traveller van die andere mislukte 'shoe bomber', Richard Reid (*).

De poging van Abdulmutallab nodigt uit tot blijvende zorg, maar mag geen reden zijn tot paniek of tot grote conclusies, 'dat dit het zoveelste bewijs is van een clash of civilizations'. Het moslimterrorisme is een fenomeen dat al enige tijd bestaat, de actie van Abdulmutallab is de zoveelste in een lange keten, waarbij met enige regelmaat doden vallen maar men ook regelmatig netwerken oprolt en acties verijdelt. Zoals ook nu.

Dat het ditmaal een dubbeltje op zijn kant was, komt zoals bij elke ramp door een samenloop van omstandigheden. Eén: een aantal Amerikaanse ambtenaren deed zijn werk niet. De vader van de jonge terrorist had de zorgelijke radicalisering van zijn zoon aan de autoriteiten gemeld. Hij stond internationaal bekend als sympathisant van Al Qaida. Toch kreeg hij een clearing voor de VS.

Twee: dat zijn explosieven niet werden ontdekt in een luchthaven als Schiphol is het zoveelste bewijs dat geen enkele controle honderd procent waterdicht is. Hoe groot de pakkans ook, absoluut is die nooit. Belasting- en dopingcontroleurs weten dat al langer, op luchthavens is dat niet anders.

Drie: de methode om zijn explosieven te ontsteken (injecteren met chemicaliën) bleek net iets te omslachtig, waardoor andere reizigers hem konden overmeesteren. Zonder burgerzin, ook in zijn potige vorm, is elk beleid tot falen gedoemd.

Het is onzin te doen of er niets aan de hand is. Een grondige evaluatie van alle bestaande procedures is niet overbodig. Maar het is nog onverstandiger om dit incident te gebruiken om 'Fort Europe' tot het onzinnige te beveiligen, tot (voorbij) de grenzen van wat in een democratie mag en kan, laat staan een nieuw rondje moslim-bashing op gang te trekken. Wat we Abdulmutallab immers vooral niet moeten gunnen, is zorgen voor een verhoogde spanning tussen het Westen met moslims of met de wereld van de islam. Want dat is precies wat hij met zijn actie beoogde.

Walter Pauli
Politiek commentator,

En, voegt Digitalia daar aan toe: gevaarlijk medeplichtige met de destructieve krachten die ons berlagen….die vertelt (met andere woorden) dat deze actie van de vijand AUB gen tegenreactie mag op gang brengen. Gewoon negeren, de vijand ietsipietsie meer knuffelen en aanhalen en vervolgens gewoon overgaan tot de orde van de dag. Tout va tres bien, Madame la Marquise;…Waar hebben we dat nog gehoord?
Laat ons even bij de feiten blijven. Een VIJAND blaast zichzelf op en sleurt een kleine 300 mensen mee de dood is….Enfin, deze keer juist niet….

Waarom ik een moslim ‘extremist’ zomaar de naam van ‘VIJAND’ durf geven?
Laten we wel wezen. Een individu die vliegtuigen opblaast, de samenleving ontreddert door straatroverij en vandalisme, die de maatschappij verziekt door stelen en dealen, en de wortels ervan aantast door de uitdagende bouw van ‘gebedshuizen’ al-dan-niet voorzien van de symbolen van de Islamoverheersing : is dat individu dan geen vijand in de klassieke zin van het woord?

Of is hij iets er mooi tussen-in? Een vriend/vijand of een vijand/vriend? Aanvinken wat gewenst. Kies tijd en plaats. Enter!

U zegt: er zijn ook brave Moslims, en veel? Vooral onder de zovele miljoenen die over gans Europa uigezwermd zijn….die hier braaf verder hun dagen slijten, meestal in een zalig nietsdoen, terwijl hun jongeren onze scholen en universiteiten plat lopen om hoger te klimmen op de maatschappelijke ladder. Een ladder die leidt naar latere supprematie over de domme massa….Dubbele paspoort-dragers met namen die wortelen in de wreedste der wrede Muzelmanwereld….Gemaskerde namen tegen dezelfde die onze voorvaderen ooit strijd moesten leveren op leven en dood…

Ik antwoord: Ja, natuurlijk bestaan er ‘brave’ Moslims. Maar wat denkt U, hoe zullen die reageren als hun voorvechters, de extremisten, openlijk de strijd aangaan? Zouden die, denkt U, partij kiezen voor de Westerse wereld, voor ons? Of zouden ze, al-dan-niet passief, de kant kiezen van hun ‘geloofsgenoten’….

Zo mag ik er aan herinneren, dat er ook ’brave Duitsers’ zijn geweest? En is het niet zo, dat zonder die meerderheid van ‘brave Duitsers’ er nooit een Hitler aan de macht was kunnen komen? Die ‘brave Duitsers’ werden van neutrale waarnemers al gauw omgebogen tot fanatieke meelopers. Gewoon door de Wet der Traagheid, die zegt dat iets eenmaal in beweging gebracht, de neiging heeft die beweging verder te zetten…Legt uit waarom iemand met het hoofd tegen de voorruit knalt bij een botsing….

WALTER PAULI past een Macheiavelli-truuk toe die zo oud is als de straat….Geen paniek, er is niets gebeurd…De domme massa hoort dat graag. Zij vraagt niets liever…..De vijand is wel onder ons, maar laat ons dat stil houden. Wij doen alsof we het niet zien, niet weten, in de hoop dat het zal ophouden….

WALTER PAULI is een collaborateur die samenspant met de vijand. Wij kunnen hem zelfs, door het geheel van zijn achtergrond, niet eens het voordeel van de twijfel geven….Wij kunnen hoogstens aannemen, dat hij de draagwijdte van zijn verraad niet eens beseft…

Bestaat voor zoiets niet een gezegde, overgenomen van die ’brave Duitsers’ van daar even, na de oorlog, toen zij onder dwang de uitroeiïngskampen moesten bezoeken?. ‘DAS HABEN WIR NICHT GEWUSST’….wat meteen de wereld is rond gegaan als een collectieve schuldbekentenis.
Mensen zoals U, WALTER PAULI, zijn net kleine kinderen, die keer op keer hun vinger tegen de kaarsvlam houden, om ze iedere keer huilend van pijn terug te trekken en niet geleerd geraken.
Moest het zo in-triestig niet zijn, we zouden er om kunnen lachen….

o-o-o-o-o-o-o-o-

(*) Volgens Wikipedia


Richard Colvin Reid (born 12 August 1973), also known as Abdul Raheem and as Tariq Raja, and often referred to in the media as the shoe bomber, was convicted on charges of terrorism and is currently serving a life sentence without parole in the United States for attempting to destroy a commercial aircraft in-flight by detonating explosives hidden in his shoes. According to al-Qaeda operative Mohammed Mansour Jabarah (who was captured and interrogated in Oman in 2002), Reid was a member of al-Qaeda and had been sent on the bombing mission by Khaled Shaikh Mohammed, a senior member of the organization
Reid was born a British citizen in Bromley, South London and educated at Thomas Tallis School in Kidbrooke, London. He is the son of an English mother and a Jamaican father, who spent most of Reid's childhood years in prison. Reid became involved in street crime, writing graffiti with the name Enrol with FRF crew, and spent time in a number of prisons, including Blundeston Prison, and Feltham Young Offenders' Institution, where he converted to Islam. It is reported that Reid followed a form of Islam known as Salafi or Wahhabi.(Wahhabism being the state form of Islam in Saudi Arabia)
Reid made multiple trips to Pakistan, purportedly to a virulent, anti-Christian seminary run by Jamaat ul-Fuqra in Raiwind, near Lahore and founded by Mubarak Ali Gilani

Pssst
O Ja! Stilaan herkent men van ver de redenering van linkx-menschen zoals Pauli. Nergens stelling nemen over het verkeerd lopen, maar de aandacht op de schuld van ‘de anderen’ leggen. Men heeft niet geluisterd naar de vader, de Amerikaanse Immigratiediensten moest hem maar op de lijst van ongewenste personen gezet hebben, in Schiphol moest men maar beter opgelet hebben, en, uiteindelijk, die potige Nederlander met zijn teveel aan burgerzin…..Maar één woord afkeuring? No way! De dader, och Gottekes toch, was nog een kind….
Zo beschrijft men geen actualiteit, zo bedrijft men actualiteit!
Gevaarlijk! Gevaarlijk!