Radicalen gaan confrontatie uit de weg
LODEWIJK NASSER - 14 DECEMBER 2009
Aldus de AIVD. Maar waarom eigenlijk?
De AIVD kwam vandaag met het rapport Lokale jihadistische netwerken in Nederland Weliswaar constateert men dat de dreiging van lokale jihadistische netwerken tegen Nederland en Nederlandse belangen is verminderd ten opzichte van 2006. Daarvoor worden een aantal interessante redenen voor aangegeven.
Toch lijkt dit tevens ingegeven door pragmatiek. Tussen de zinnen door, lees je namelijk dat men vanwege strategische redenen van koers veranderd is.
In Europa zijn verschillende stromingen actief die moslimjongeren een alternatief kunnen bieden voor de variant van de islam die geweld propageert. Deze zijn sinds 2006 in kracht toegenomen en opereren steeds professioneler. Ze worden aangeduid met de term ‘islamitisch neoradicalisme’.
Deze bewegingen streven alle naar een heldere strategische en tactische visie op de vraag hoe de islam een reële machtsfactor kan worden in het Westen.
De precieze invulling daarvan verschilt onderling sterk. In Nederland komen deze stromingen vooral tot uitdrukking in het politieke salafisme, dat een strikte toepassing van islamitische wet- en regelgeving nastreeft. Het heeft zijn oorsprong in de islamitische wereld en handelt op basis van een sterk religieuze agenda. Het neemt op diverse terreinen stelling tegen de waarden van de westerse rechtsstaat en wijst integratie van moslims in deze samenlevingen af
Dergelijke bewegingen kunnen een alternatief bieden voor het jihadistisch gedachtegoed. Echter, omdat zij onverdraagzaam isolationisme, antidemocratische en antiwesterse sentimenten en het creëren van parallelle samenlevingen propageren, schuilt ook hierin een gevaar voor de democratische rechtsorde.
Hun agenda is radicaal, maar expliciet niet-gewelddadig, omdat het gebruik van geweld potentiële aanhangers kan afschrikken en de overheid tot repressief optreden kan dwingen. Men is van mening dat confrontatie niet bijdraagt aan een gestage en duurzame groei van de radicale islam in Europa. De boodschap van deze politieke salafitische beweging, die de afgelopen jaren is verzelfstandigd en geprofessionaliseerd, sluit nauw aan bij het identiteitsvraagstuk van jonge moslims. De beweging bereikt de moslimjongeren in het lezingencircuit, geleid door charismatische en welbespraakte jongerenpredikers. Ze kan fungeren als alternatieve uitlaatklep voor radicale jongeren, die door de beschikbaarheid hiervan wellicht niet het jihadistische pad kiezen. (Blz 9).
Nu snapt u dus ook waarom 'radicale imams' steeds gematigder worden.
Bij ‘De Wereldkrant’ is dit rapport enigszins bijgekleurd en voorzien van andere accenten die alleen een ingewijde in de misleiding leest.
Vraag 1: waarom geven beide versies niet onder een of andere vorm, dit rapport zelf? Heeft men schrik dat wij het niet zouden begrijpen?
Vraag 2 : hoe zou’t met Rosa zijn? Waarmee ik bedoel of dat soortgelijke rapporten bestaan in ons land. Of worden die, in het ‘hoger belang’ weer eens verzwegen? Dat zou inderdaad eens de zoveelste ‘werf’ worden waar onze Grote Geesten hun tanden op stuk bijten…..
Dreiging aanslagen door jihadisten is verminderd
In het videotestament van terreurveroordeelde Samir A. staat:
“tussen ons en jullie zal het zwaard gelden tot jullie de Moslims met rust laten”
In het rapport van de inlichtingendienst staat dat radicale moslims zich niet langer richten op Nederlandse overheidsinstellingen of politici en opiniemakers. Hun aandacht is verschoven naar de jihad in landen als Afghanistan, Pakistan en Somalië.
Volgens de AIVD vormt dit een potentieel gevaar voor de Nederlandse samenleving. Nederlandse radicale moslims kunnen in die landen in aanraking komen met internationale terroristische groeperingen. Die kunnen de Nederlandse jihadisten vervolgens gebruiken om aanslagen in Europa voor te bereiden
Psst
Er was eens in Italië in een liefelijke landstreek een rommelende vulkaan, die eeuwen geleden wel eens gevaarlijk was geweest, maar waar de mensen nu op zijn flanken wijngaarden verbouwden, en luxe villa’s bewoonden. Praatjes over ‘gevaar’ werden systematisch onder de mat geveegd. Zuiver populisme was dat! Aan de voet van deze liefelijke berg waren, tussen de hellingen en de zee, steden gekomen met grote bloei. De vulkaan was stilaan De Berg van Vrede genoemd…Toen het gerommel overging in dreigende voortekenen wilde niemand aan de mogelijke gevolgen denken en het gewone leven ging door. Tot de nacht der verschrikking kwam en alles niet alleen vernietigde en verstikte, maar ook voor duizenden jaren bedekte onder een laag brandende asse van vele meters…. De naam van die vulkaan? Dat was de Vesuvius in de omgeving van Napels en de steden waarvan sprake waren Pompeï en Herculanum. Wat gewerd van hun bewoners? Die zijn te bezichtigen in de musea, onder de vorm van versteende klompen lava.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten