MOSLIM BEZETTING EUROPA

Deel II














Gebedsoproepen in niet-moslim buurten

Soms vele jaren oude buurten/wijken krijgen plotseling op last van beleidsmakers deels op hun kosten [infrastructuur, subsidies] een moskee opgedrongen, en in steeds meer gevallen komt daar de gebedsoproep nog eens bovenop. Buurtbewoners hebben dan de keus: ermee leren leven of verhuizen, al wonen zij er sinds decennia. Als zij tegen zo'n moskee of gebedsoproep protesteren, worden zij van kinderachtigheid of zelfs racisme beschuldigd of door toekomstige moskeegangers bedreigd.

Een aantal van die gebedsoproepende moskeeën zijn gebouwd in al tientallen jaren bestaande buurten/wijken waar nauwelijks of geen moslims wonen, zoals in Roosendaal: "De eerste oproep (zal) in de middag (gedaan worden). Gevraagd wordt "waarom er een oproep wordt gedaan vanuit deze locatie omdat de leden elders in de stad wonen, het heeft geen functioneel doel." Afgesproken wordt dat dit onderwerp nader besproken wordt in het vervolgtraject." [dat kon dan alleen in een "werkgroep"].

Het argument van beleidsmakers (wethouders, ambtenaren) en de moskeebesturen is bijvoorbeeld dat de moskee dan meer "centraal" ligt ten opzichte van de moslimgemeenschappen. Uit het "inspraak"verslag van de gemeente Roosendaal: "Men snapt niet waarom er een moskee wordt geplaatst in een wijk waarin bijna geen mensen uit de doelgroep voor de moskee wonen." Een moskeebestuurder legt daarop uit dat de locatie "centraal ligt voor de Marokkaanse gemeenschap. Nogal wat leden van de moskee kunnen moeilijk de weg vinden naar de diverse organisatie(s)." Op een vraag van een bewoner wat de afspraken dan zijn over het geluid uit de luidsprekers, meldt hij slechts dat hij "bereid is hierover nadere afspraken in de werkgroep te maken," maar denkt niet aan het achterwege laten van de gebedsoproep tussen al die niet-moslims
Sommige gebedsoproepende moskeeën zijn ook nog eens pal naast een school gebouwd. In Amersfoort bijvoorbeeld, waar de El Fath moskee naast Scholengemeenschap de Baander staat [volgens lokale beleidsmakers "een gebied met diverse stedelijke functies (scholen en instellingen) waarbinnen een moskee prima past."] en in Apeldoorn, waar de gebedsoproep vanaf de Eyup Sultan Moskee soms ruim een kilometer in de omtrek te horen is, worden leerlingen van de school ernaast "dagelijks om half twee tien minuten uit hun concentratie gehouden door een minutenlange gebedsoproep".[2]
Eénrichtings-tolerantie

Over het volume en de frequentie blijkt niet alleen vooraf, maar ook achteraf vrijwel geen overleg mogelijk, noch met de beleidsmakers, noch met het moskeebestuur. Zo dreigde in 2004 in Tilburg "een ware clash tussen buurtbewoners en de Suleymaniye-moskee, waar sinds (dat jaar) dagelijkse gebedsoproepen klinken. Over en weer werden bedreigingen geuit. Het stadsbestuur zet alle zeilen bij, onder meer middels een bemiddelingsavond om een totale escalatie te voorkomen. Dat lukt tot op heden maar net."

Ook in Amersfoort bleek achteraf geen overleg meer mogelijk. De afgelopen jaren heeft de joods-christelijke pastor en HVV columnist Ben Kok na lang aandringen drie keer een gesprek gehad met leidinggevende Marokkaanse moslims over de gebedsoproep in Amersfoort. "Ze hebben mij echter te verstaan gegeven dat ze niet verder willen praten. Ze hebben geen antwoorden op mijn vragen. Ik ben te kritisch." [ lees ook: "Vanuit de islam is er nooit een probleem, het gaat gewoon heel goed!"]

Minister Ter Horst (PvdA) antwoordde mede namens minister Vogelaar (PvdA) op vragen van kamerlid Van der Staaij (SGP), dat er in Vlaardingen een bijeenkomst met omwonenden was geweest, waar inderdaad "het merendeel van de aanwezigen aangaf niets te voelen voor de (gebeds-)oproep." … Maar: "Het bestuur van de moskee beslist op korte termijn of zij daadwerkelijk tot de oproep overgaan, de beslissing zal aan de omwonenden worden meegedeeld." Het belang van de omwonenden was daarmee [zie het woord "meegedeeld"] volgens de minister ondergeschikt aan dat van het moskeebestuur, dat uiteindelijk uiteraard voet bij stuk hield. Een buurtbewoner: "Ze willen zo graag goede buren zijn, maar van onze protesten trekken ze zich niets aan."

Cultureel relativisme

Sommige bestuurders hebben een onverbloemd dedain voor de burger laten horen.[3] In Zeist bijvoorbeeld sneerde burgemeester R.G. Boekhoven (PvdA) over de gebedsoproepen, dat hij het "kinderachtig vindt om ertegen te protesteren". Bewoners in de wijk Zeist-West dachten daar anders over: "Ze mogen hun godsdienst best belijden in de moskee, maar het moet niet gebeuren dat je in de publieke ruimte wordt toegebruld dat Allah de grootste is."

De burgemeester van Vlaardingen, T.P.J. Bruinsma (PvdA), had botweg laten weten "geen reden te zien de verzoeken van moskeeën om via luidsprekers op te roepen tot gebed af te wijzen," ondanks het feit dat de buurtbewoners zwaar teleurgesteld waren dat de Ummet-moskee "was begonnen de oproep tot gebed via de luidspreker te doen weerklinken." Toen later nog twee moskeeën overwogen en geluidsinstallatie aan te schaffen voor de gebedsoproep, zag hij nog steeds geen reden de verzoeken nu af te wijzen. Dit leidde tot de kop: "Burgemeester Bruinsma duwt burger Azaan door de strot". Op Forum voor de Vrijheid schreef Marcel: "Hij moet blijkbaar een wit voetje halen bij de moslims in Vlaardingen want vanaf 1 juni aanstaande al, dus twee dagen van te voren pas bekend gemaakt in een onopvallend krantenbericht, zal de roep om Allah te vereren luid klinken aan de Emmastraat 71 te Vlaardingen. (…) De omwonenden kunnen hier vrijwel niets tegen doen."

Over deze kwestie hebben de kamerleden Fritsma, Wilders en Brinkman van de PVV in 2007 vragen gesteld aan minister Ter Horst (PvdA), waarop zij in haar antwoord ineens over klokgelui begon: "Klokgelui ter gelegenheid van godsdienstige en levensbeschouwelijke plechtigheden alsmede oproepen tot het belijden van godsdienst of levensovertuiging zijn grondwettelijk beschermd door artikel 6 van de Grondwet." Verder meende Ter Horst dat die gebedsoproepen slechts "één maal per week (op vrijdag) ten hoogste voor 2 minuten" zouden zijn. De praktijk echter, zoals Ter Horst dient te weten, wijst anders uit [zie het summiere lijstje eerder in dit artikel].

In Ridderkerk werden ooit de sloten van een kerk dichtgelijmd om het luiden van de klokken te voorkomen, en in Tilburg werd door enkele cultuurrelativisten een poging gedaan de Heilige Margarita Mariakerk het zwijgen op te leggen. Een kerk die nota bene sinds 1922 bij gelegenheden er de klokken luidt. Voormalig burgemeester Ruud Vreeman (PvdA) van Tilburg interesseerde die cultuurhistorie nauwelijks iets:"Laat de rechter het maar uitmaken''. Maar de milieuwethouder Marieke Moorman (PvdA) interesseerde het wel en dreigde de pastoor aan te gaan pakken met 5000 euro boete per "overtreding". Alexander van Hattem schreef in een rake reactie op dit PvdA dreigement: "Het cultuurrelativisme van het door de PvdA gedomineerde gemeentebestuur, blijkt des te sterker uit het gegeven dat verderop op de Ringbaan-West de enorme Turkse Suleymaniye-moskee te vinden is die wél dagelijks hun gebedsoproep uit de luidsprekers mag laten horen"
Jip Meijer in Binnenlands Bestuur:
Als kind zwierf ik op de step door de straten van Zwolle. Door het slaan van de klokken wist ik wanneer het tijd was om naar huis te gaan. Naast het oproepen voor kerkdiensten werden en worden klokken gebruikt om de tijd aan te geven, bij markante openbare gebeurtenissen, om te waarschuwen voor gevaar (bijv. brand of hoogwater), om uiting te geven aan gezamenlijke momenten van verdriet en vreugde. Verder klinkt in menige stad een carillon.

Feitelijk was er […] geen sprake van religieuze herrie. Het luiden van klokken maakt onlosmakelijk deel uit van onze Nederlandse cultuur en het openbare leven. Een vergelijking tussen het luiden van klokken en de islamitische gebedsoproep uitsluitend op basis van vrijheid van godsdienst gaat volledig voorbij aan deze historische en culturele component. Het geeft wel aan dat cultuur en religie niet helemaal te scheiden zijn.

Het toestaan van een oproep tot gebed moet dan ook vooral worden gezien als een beleidskeuze die moet bijdragen aan een door politici en bestuurders gewenste multiculturele samenleving. Als er op dit punt ook een kloof is tussen politiek en burger dan helpen juridische redeneringen niet om die kloof te overbruggen.
Azaan is helemaal niet nodig

De moskeebesturen zeggen terecht nergens dat de minaretten en de geluidsversterkte gebedsoproepen [Azaan] een elementair onderdeel van het islamitische geloof zelf zijn: "(de gebedsoproep) duurt maar een paar minuten. Het hoort bij onze cultuur". Dat het juist niet bij de Nederlandse cultuur hoort kwam niet ter sprake. Ook volgens moskeevoorzitter Rumevleklioglu in Epe Vaassen bestaat in islamkringen "geen eensluidende mening over de noodzakelijkheid" van de gebedsoproep. Toch wil hij het gaan doen. Sociaal psycholoog Birol Akkus: "De publieke oproep (vanaf een minaret) was vroeger noodzakelijk, omdat er geen horloges waren. Tegenwoordig kunnen we sms'en."[4] De coordinator van de stichting Islam en Burgerschap, Yassin Hartog, vindt de gebedsoproep ook al volstrekt overbodig: "We hebben toch allemaal een horloge? Dan weet je wanneer het tijd is om te bidden".


Pssst
O Ja! Barones Mia Doornaert had het in De Standaard over het minaretten-verbod dat volgens haar thuishoorde in de Urbanisatiewetgeving….
Maar die Stendebouwkundige voorschriften, die zelfs de kleur van onze overgordijnen willen bepalen, of tot 1/10de centimeter de hellingsgraad van ons dak, zeggen die niets over ‘de bestemming’ van ieders grond? Een woonkern is een kern om in te wonen, niet om meerdere mensen bij elkaar te brengen in een beperkte ruimte….Mag men zo maar een woning ombouwen tot een gebedsruimte voor velen? Wat zegt de Brandweer hiervan? Buurtonderzoek? Men komt nameten als mijn voorgevel wel exact 8 meter 0 centimeter van de as van de straat staat….Die ‘gebedsruimten’ zijn brandhaarden van haat, afgunst en verzet tegen onze maatschappij…
Laat mij als voorbeeld de zwemgewoontes nemen van de burkini-vrouwen in Antwerpen. Eerst vroegen ze gescheiden zwemuren. Nu eisen ze (niet vragen) dat alle mannelijke ogen zouden geweerd worden uit het gebouw. Of zelfs misschien straks dat alleen eunuchen als personeelslid mogen…
Men geeft ze een hand, en ze nemen een arm, en vervolgens het hele lichaam. Met die moskees en/of minaretten zou mogen gebeuren wat een goed antwoord zou zijn in dat zwembad. Als jullie met kleren en al (onhygiënisch) daar gezwommen hebben, en wie weet wat nog, eisen wij vers water voor ons! Waar een zone-vreemd gebedshuis werd opgericht, eisen wij de onteigening en de afbraak. Kunnen wij daar groene ruimtes in aanleggen (die bij donker dicht gaan! We kennen onze Pappenheimers) of speelruimtes, waar de jeugd een balletje kan shotten….Voor mijn part mogen de buren die lapjes grond onder elkaar verdelen als parking. Is meteen het openbaar domein ontlast!