‘s Nuchtens komm”n al die koei’n
T hoipe round de woaterpit
Waorin dat de zunne
Lik “n bolle vier te blekken zit
O.K. De Laey
Als die zon iedere morgen weer een nieuwe dag brengt, en nieuw leven, is het dan n niet normaal dat wat onder die zon leeft en werkt, ook vernieuwd wordt? Wie de jeugd bezit, bezit de toekomst!
Waarom zouden wij zwijgen? Maar die Dave Sinardet….is dat wel een goede referentie geweest voor Trouw? Dat vroegen wij ons af. Een beetje bevreesd, want…’Met wie ge verkeert, wordt ge vereert’. En wat blijkt? Trouw heeft wel een hoge, maar daarvoor nog niet de beste schouder gevonden om op te steunen. Eerder een bedenkelijke keuze….Op Wiki vinden we alles over die man, professor aan een resem universiteiten, waaronder de VUB, liefst in 3 talen…Ik neem gewoon dit (een alinéa) over en laat de rest aan Uw verveelding over :
Hij publiceert in verschillende internationaal gerefereede tijdschriften maar neemt ook actief deel aan het Belgisch maatschappelijk debat rond federalisme, staatshervorming en de communautaire relaties, onder meer via zijn tweewekelijkse column in De Standaard en zijn maandelijkse column in Le Soir.
Met deze toelichting in Uw achterhoofd laten wij U los om te grazen op de vredige weiden van Trouw; wetende dat U strikt binnen de lijntjes van de patrie une et indivisible zult kleuren. Succes gewenst! Het kan natuurlijk ook zijn, dat ons Roosie op bekeringstocht is….Die van Dag Allemaal zouden hier weer een zoveelste romance in zien….
Over dit interview postte ik reeds twee bijdragen, na onmenselijke pogingen om de onderstaande tekst ten minste convenabel te kunnen weergeven. Vruchteloos blijkbaar. Anders gezegd : de vorm doet de inhoud alle eer aan!
Heeft het Vlaams Belang nog toekomst?
Marie-Rose Morel: 'De ideologie van het Vlaams Belang, daar sta ik nog altijd voor honderd procent achter.'
Het Vlaams Belang zit op een dood spoor. De eerste partij in West-Europa die succesvol was met een hard betoog tegen migratie en vooral tegen de islam, ziet de aanhang gestaag slinken. Voormalig kopstuk Marie-Rose Morel, die na interne ruzies moest terugtreden, lucht haar hart.
,Als we alleen de oude garde bedienen en de jongeren niet weten te mobiliseren, wordt dat onze dood.” Marie-Rose Morel oordeelt hard over het Vlaams Belang, de partij waarvoor zij zich jarenlang heeft ingezet. Bij de laatste verkiezingen haalde ze meer dan 100000 voorkeurstemmen, maar nu zit ze, uitgerangeerd door partijleider Filip Dewinter en zijn getrouwen, thuis in Schoten op de bank.
Morel (37) heeft altijd voor controverse gezorgd. De voormalige miss Vlaanderen (1993) is veruit de populairste politica van het Vlaams Belang, maar werd altijd gewantrouwd door de groep rond Dewinter, die haar als ’intrigante’ zag. Onlangs zag ze een plaats in het partijbestuur aan haar neus voorbij gaan.
Dat was slechts één van de recente conflicten binnen het Vlaams Belang, dat in verwarring is na tegenvallende verkiezingsresultaten. Eind oktober stemde de partijraad tegen het nieuwe partijbestuur en ook een ’visienota’ van voorzitter Bruno Valkeniers werd afgewezen.
Een maand later werden het partijbestuur en de nota dan toch goedgekeurd. Maar de volgende dag stapte erevoorzitter Frank Vanhecke weer op, ’uit protest tegen de machtsgreep van de Antwerpse gemeenteraad’. Lees: Filip Dewinter en zijn medestanders. Vanhecke en Morel vormen al jaren een veelbesproken duo in de partij.
Morel ontvangt het bezoek bij de open haard, in een dikke trui, spijkerbroek en op roze sloffen met schaapjes erop. Maar ondanks die zachtaardige uitstraling is zij een harde tante, die haar e-mails steevast ’met Vlaamse en strijdvaardige groet’ besluit. „De ideologie van het Vlaams Belang, daar sta ik nog altijd voor honderd procent achter.”
Zo voert de islam volgens Morel ’een guerrilla in onze steden, met moskeeën in garages en steeds meer Arabische winkels’ en zijn de kosten van de migratie ’gewoon niet meer betaalbaar’. Harde maatregelen zijn dus nodig: „Ik ben voor een migratiestop. Een heel groot hek rond het fort Europa en een hard uitzettingsbeleid, desnoods manu militari(met militaire middelen,gm).”
Politicoloog Dave Sinardet van de Universiteit van Antwerpen ziet inhoudelijk weinig verschil tussen Dewinter en Morel. „In het Vlaams Belang woedt een ruzie tussen personen, overgoten met een ideologisch sausje. Filip Dewinter is heel lang de onbetwiste leider geweest, hij begon vijfentwintig jaar geleden al met de aanval op de multiculturele samenleving. Dat werd een groot succes.”
Waarom heeft Morel dan een probleem met de partij, als ze de harde standpunten gewoon steunt? „Het gaat erom hoe je de boodschap brengt”, zegt ze. „Ik behoor zelf tot de radicaalsten in het Vlaams Belang, maar ik vind dat we niet onnodig moeten provoceren.” Daarom verzet ze zich tegen ’de grijsgedraaide plaat’ van Filip Dewinter, die succes behaalt door steeds dezelfde slogans te gebruiken.
Zo kwam Dewinter ooit met de slogan ’Eigen volk eerst’, die na toespraken nog altijd langdurig gescandeerd wordt. Tijdens de laatste verkiezingscampagne had hij een nieuwe oneliner: „Waar is de poen van uw pensioen? In de pocket van Mohammed.”
Daarmee trok de man die al meer dan twintig jaar aan het roer staat van de partij weer even de aandacht. Maar hij kreeg ook veel kritiek, vergelijkbaar met Geert Wilders, toen die een ’kopvoddentaks’ voorstelde. In de eerst versie van de visienota stelde voorzitter Valkeniers dat ’schuttingtaal’ voortaan vermeden moest worden. Dewinter liet die opmerking weer schrappen.
„Het is altijd hetzelfde in de politiek”, verklaart politicoloog Sinardet de onenigheid binnen het Vlaams Belang. „De breuklijnen komen pas naar boven als het slechter gaat. Er zijn pogingen geweest om de invloed van Dewinter te verminderen, maar mijn analyse is dat hij zijn greep juist heeft versterkt.”
Waarom heeft Morel, die toch gedreven was om de partij te hervormen, dan bedankt voor een plaats in het bestuur? „Ik zou ondervoorzitter worden, maar het bleek dat die plek alleen beschikbaar was voor iemand die een low profile zou houden. Toen heb ik mezelf maar teruggetrokken.”
Morel wijst er subtiel op dat Marijke Dillen, die wel ondervoorzitter is geworden, amper een vijfde van haar stemmental haalde. Voorkeursstemmen halen is van groot belang in de Vlaamse politiek. „Voor beroepspolitici spelen maar twee dingen, zo heb ik geleerd: de volgende verkiezingen en mijn eigen score daarin. Vooral bij de mannen dan toch.”
Afkomstig uit een keurig christen-democratisch nest zette Morel haar eerste stappen in de politiek bij de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA), een conservatieve partij die streeft naar Vlaamse zelfstandigheid. Maar toen de N-VA een kartel vormde met de christen-democratische middenpartij CD & V, stapte ze over naar het Vlaams Belang.
Dat was een opmerkelijke stap, want als historica is ze afgestudeerd op een studie over Fort Breendonk, vanwaar joden en politieke gevangenen in de Tweede Wereldoorlog werden weggevoerd. ’Breendonk’ heeft in België dezelfde klank als ’Westerbork’ in Nederland. Bij het Vlaams Belang kwam Morel terecht in een partij die een historische band heeft met collaborateurs en Oostfrontstrijders.
„Het Vlaams Belang komt echt uit de extreem-rechtse hoek”, zegt Sinardet. „De partij probeert zich wel te distantiëren van neo-nazi’s of oude collaborateurs, maar ze duiken steeds weer op. Zo hebben ze Roeland Raes, die in 2001 op de Nederlandse tv nog de holocaust in twijfel trok, uit de partij gezet. Later bleek hij toch weer een functie te hebben, die wortels blijven gewoon bestaan.”
„Heel Vlaanderen heeft die historische band”, zegt Morel. „Dat kun je alleen begrijpen in de context van die tijd.” Veel Vlamingen zagen in de Duitsers de bevrijders van de Franstalige dominantie in hun land en meldden zich aan voor het Oostfront - vaak na aanmoediging door de katholieke kerk.
Maar de Oostfrontstrijders - „Jongens die in hun jeugdige onschuld een fout gemaakt hebben”, vindt Morel - zijn vrijwel uitgestorven. En als niet snel iets verandert, gebeurt dat ook met de achterban van het Vlaams Belang. Morel ziet de aanhang op partijbijeenkomsten verouderen. De jongeren kiezen voor N-VA en de nieuwe populistische Lijst Dedecker.
„Het ziet er slecht voor ze uit”, zegt Sinardet. „Electoraal gaat het niet goed, er komen spanningen, dan gaat het electoraal nog slechter, enzovoort. Ze proberen uit die vicieuze cirkel te komen, maar dat is niet gemakkelijk. De crisis zit toch wel vrij diep.”
Het succes van andere rechtse partijen speelt volgens Sinardet een cruciale rol bij de neergang van het Vlaams Belang. „De ontevreden kiezers hebben nu een alternatief: N-VA voor de echte Vlaams-nationalisten, Lijst Dedecker voor de populisten die moeite hebben met migranten en de islam.”
VB-voorzitter Bruno Valkeniers probeert nu het tij te keren. Eén strategische verandering hoopt hij in ieder geval te bewerkstelligen: Een einde maken aan het ’cordon sanitaire’. Doordat andere partijen het Vlaams Belang in de ban doen, is de partij al dertig jaar uitgesloten van de macht, op alle politieke niveaus.
„In 2006 zag het ernaar uit dat het cordon doorbroken zou worden”, zegt Sinardet. De partij werd in sommige gemeenten zo groot, dat uitsluiten niet langer mogelijk zou zijn. „Vooral in de randgemeenten van Antwerpen zagen burgemeesters het toen als niet langer houdbaar.”
Maar de strijd om het Antwerpse burgemeesterschap bracht volgens Sinardet een kentering. Bij de burgemeestersverkiezing (door de gemeenteraad) verloor Dewinter nipt van de populaire sociaal-democraat Patrick Janssens. „Daarna is de discussie over het cordon verstomd.”
Morel ziet de andere partijen nu niet meer toegeven. „Natuurlijk moet het cordon verdwijnen. Maar dat zal niet snel gebeuren als de partij irrelevant wordt. Als de anderen zien dat je bewusteloos bent doordat je geen lucht meer krijgt, zullen ze het raam niet openzetten. Dan wachten ze juist nog even.”
Een andere verpakking van de boodschap is volgens Morel hard nodig om de neergang van het Vlaams Belang te stoppen. „Je moet op tijd vernieuwen om de mensen te blijven boeien en in je communicatie meegaan met de tijd. Mijn boodschap zou even hard zijn, maar ik zou die niet brengen in slogans. Wel in een power-pointpresentatie, met alle cijfers over de migratie.”
De boodschap moet ook door nieuwe, jonge mensen gebracht worden, meent Morel, maar ze ziet de oude garde rond Filip Dewinter niet snel plaatsmaken. „Als iemand dertig jaar van zijn leven in de partij heeft gestoken en dan het roer uit handen moet geven, doet dat natuurlijk pijn. Zeker mannelijke politici hebben het daar moeilijk mee, zij zien dat als een nederlaag.”
Ze ziet zichzelf echter niet meer terugkeren in de top van het Vlaams Belang. „Voor mij is het sowieso gepasseerd, ik wil ook geen splijtzwam zijn.” In een andere partij dan? In Vlaanderen is het overstappen van de ene partij naar de andere bepaald geen taboe. „Nee, de ideologie van het Vlaams Belang is de mijne. Ik sta daar voor honderd procent achter. De andere partijen willen de analyse niet eens maken.”
Een eigen politieke beweging ziet ze wél zitten. „Mijn kop op een affiche van de ’Lijst Morel’, dat interesseert me niet. Maar een denktank is wel mogelijk, ik ben contacten aan het leggen. Die zou als eerste met een goed onderbouwd manifest moeten komen, bijvoorbeeld over het Fort Europa.” Want dat onderwerp moet volgens haar ook jongere kiezers aanspreken.
Op de terugweg, na vertrek uit huize Morel, meldt de radio het laatste nieuws over het Vlaams Belang: De partij begint een campagne om aandacht te vragen voor de veiligheid van senioren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten