GELOVEN VERSUS TROMPETTEN

Een prachtige tekst waarbij ik, vervuld van bewondering, de mens De Witte meelijdend aankijk. Lees eerst mee. Onderaan wil ik mijn mening kwijt.

Vertrouw niemand, ook geen moslim

04-12-2009 - Patrick De Witte - de standaard
Bron Iskander Online


Niet de minaretten, slachtmethodes of kledingvoorschriften zijn het probleem, het probleem is volgens PATRICK DE WITTE religie. Vooral als de belijders van die religie niet tegen kritiek kunnen, of hun voorschriften aan anderen willen opdringen.
De meest pertinente opmerking in de stortvloed van heftige pro- en contrareacties op het Zwitsers minarettenverbod is volgens mij: ‘Links-progressieven hebben jarenlang furieus van leer getrokken tegen de katholieke kerk maar voor de islam leggen ze nu al een hele tijd een wel heel opvallend groot begrip aan de dag.' Dat is ontegensprekelijk en spijtig genoeg waar.
De reden is overigens eenvoudig: we zijn natuurlijk niet gek. Katholieken — maar dat geldt ook voor boeddhisten, getuigen van Jehova, hindoes of satanisten — schrijven hoogstens een bol van verontwaardiging staande brief naar een krant. Moslims hebben de neiging zichzelf op te blazen in uw onmiddellijke nabijheid. Als ze u tenminste niet met een slagersmes onthoofden. Voor een camera, zodat het op JazeeraTube kan worden getoond om alle andere ongelovige honden jankend van angst terug in hun mand te jagen. Het is trouwens lang geleden dat we nog eens zo'n arme drommel op de knieën hebben zien zitten, smekend om zijn leven, terwijl zes gemaskerde en gewapende schoften achter hem klaar staan om hem op gruwelijke wijze een kopje kleiner te maken. Dát was pas boeiende televisie.
En vooraleer u op hoge poten reageert, Kristien Hemmerechts et les autres: kom alstublieft niet aanzetten met ‘u scheert alle moslims over dezelfde kam, slechts een héél klein percentage zijn gevaarlijke fundamentalisten'. Dat is namelijk hetzelfde als tegen een patiënt zeggen: uw kanker is maar een béétje uitgezaaid. Zoals men niet een klein beetje zwanger kan zijn, zo kan men niet een klein beetje opgeblazen, neergeschoten, door een brandbom getroffen of onthoofd worden.
Ik rekende me zonet voor het gemak bij de links-progressieven maar eigenlijk ben ik het een noch het andere. Ik ben in de eerste plaats een hardcore militant lid van de door Bill Hicks in het leven geroepen internationale ‘People Who Hate People Party'. U vindt ons op Facebook. Het komt hierop neer: ik vind iederéén een klootzak. Inclusief mezelf. Mijn opa die twee wereldoorlogen heeft overleefd en ‘den mensch' zoals hij ons ras omschreef dus goed heeft leren kennen, drukte me meer dan een keer op het hart: ‘Eigenlijk mag men niets of niemand vertrouwen, zelfs uw eigen gat niet, want het zal u ook beschijten'. Good point, beautifully made, zouden de Britten zeggen.
Toegegeven, een klootzak die mij zijn geloof of cultuur wil opdringen — wat in het geval van de moslims krek hetzelfde is, laten we daar alstublieft geen discussie meer aan wijden (... kijk om u heen... lees de krant... bekijk het journaal... klaar, we zijn het eens) — vind ik een nog iets kloteriger zak dan alle anderen.
Dat betekent hoegenaamd niet dat ik ‘rechts' ben. Het zegt louter dat ik niet onbesuisd en ongeïnformeerd een ver doorgedreven cultuurrelativisme ben toegedaan.
Waar ik mij rechthartig laat op voorstaan is dat ik een grondige afkeer heb van alles wat met religie te maken heeft, van welke strekking ook. Ik vind dat mensen die zich beroemen op hun religiositeit het verdienen om het voorwerp van aanhoudende spot en hoon te zijn. Voelt u zich hierdoor beledigd? Et alors? Zoals de voortreffelijke Australiër Steve Hughes al zei: ‘Er gebeurt volstrekt níets als iemand zich beledigd voelt. Het is niet dat er 's anderendaags naar de politie wordt gebeld met: gisteren werden mijn gevoelens gekwetst en vanmorgen had ik lepra. Je wil in een democratie leven en verwacht dat uw gevoelens ten alle tijde zullen gespaard worden? Wel, je bent een idioot!'
Dat is de nagel op de kop van een andere nagel die zo-even heel hard en trefzeker ook al op de kop is geslagen. Het is namelijk kiezen of delen: democratie, vrije meningsuiting en gelijke kansen voor iedereen, inclusief de kans om zich beledigd of tekortgedaan te voelen... of theocratie.
Vooraleer u op hoge poten reageert, Kristien Hemmerechts et les autres: welzeker ben ik er van overtuigd dat godsdienstvrijheid, wederzijds respect voor andermans religieuze overtuiging en inlevingsvermogen schone en humane principes zijn die zonder twijfel in een gezonde democratie thuishoren. Maar momenteel worden die fel bevochten vrijheden door moslims overal ter wereld misbruikt om diezelfde gezonde democratie te ondermijnen. Dat Luckas Vander Taelen door moslims wordt bespuugd in Brussel is, behalve uiteraard voor Luckas Vander Taelen, weinig meer dan een onfortuinlijk voorvalletje. Dat moslimgelovigen eisen dat de rest van de wereld zich aan hen aanpast inzake — en ik doe slechts een voor de hand liggende greep uit het ruime aanbod — vrije meningsuiting, vestimentaire voorschriften op school, slachtwijzen, zwembadetikette, de scheiding tussen kerk en staat, de omgang tussen mannen en vrouwen en nu ook ruimtelijke ordening in Zwitserland, dat is andere koek. Deze onrustbarende evolutie erkennen en bijgevolg de ruggengraatloze reactie van sommige prominente ongelovigen zorgwekkend vinden heeft totaal niets met xenofobie te maken. Laat ik wat dat betreft niet verkeerd begrepen worden: xenofobie is volgens mij maar voor één ding goed, namelijk om punten te scoren bij een spelletje Scrabble.
Nee, het pijnpunt is religie. Religiositeit is niets meer dan goed georganiseerde angst. Angst om onbetekenend te zijn in het allesverblindende licht der eeuwigheid. Angst voor de dood dus. Gelovigen, in welke leer dan ook, hebben één ding gemeen: ze willen het niet geweten hebben dat de mens in wezen slechts een capricieus bewustzijn met een ruggengraat is. Een klootzak, quoi.

Boeketje Digitalis


(met hemelse wierook bestrooid, doch in bittere myrrhe gegroeid))



Meneer De Witte, U redeneert als een kieken zonder kop. Alla, maak U niet dik. Omdat ik dat zeg, is dat nog niet waar. Even tijd voor mij? Doe ze gerust nog eens vol. Ik trakteer.
Schol! – Daar gaan we!

U stelt (ach! waar vandaan kennen we dat!) een idee voorop, en dan redeneert U in prachtige kringen, daar rond, bijna zoals Dante Allighieri dat doet in zijn Divina Comedia : opstijgen uit de hel naar zijn geliefde (onbereikbare) Beatrix, om uit te komen bij waar U vertrokken bent.

Is wel heel doorzichtig.

Al moet ik (en gaarne!) toegeven, dat U op een meesterlijke wijze een Hogepriesteres van het Nihilistisch Denken prachtig op haar plaats zet. Ik vermoed dat de betrokken Eva’s-dochter nu wel heel spoedig een verzoekschrift zal indien om haar ‘Rechts’ achterste te laten wijzingen bij de Burgerlijke Stand in ‘Links’.achterste. Zij moet al die tijd, bij het spellen van haar eigen familienaam, ondragelijke pijnen geleden hebben…

Even terzijde : met ‘godsdienstig gevoel’ bedoel ik niet de meeste Soldaten van Allah. Eigenlijk, als ik goed nadenk, zelfs die paar uitzonderingen niet. Want Allah staat mij een beetje teveel op de uitbreiding van zijn Aards Hemelrijk door middel van bloed, TNT en ander gevaarlijk plofstof (*).

Mijn vraag naar U toe, Meneer De Witte is: U gelooft waarschijnlijk ook niet aan de Liefde? Want U hebt die toch ook nog nooit GEZIEN….De o zo geroemde Wetenschap heeft die nooit kunnen lokaliseren. Niet in het hart (Spijtig!) niet in het verstand, niet in de hersenen en niet in de grote teen. Ze bestaat dus niet! Alhoewel ze, naast voedsel en drinken, bijna een van de meest voorkomende menselijke behoeften is….We kunnen ze niet wetenschappelijk vaststellen, meten, wegen en splitsen, maar we kunnen er niet zonder!

Eingenlijk, Meneer De Witte, weet ik het ook niet. De exacte werking van de menselijke schedelinhoud is bijlange nog niet in kaart gebracht. De inhoud, hoe zou ik zeggen, is een beetje lijk de landkaart van onbekende gebieden. Die werden wit gelaten. Denk maar aan de USSR voor dat deze implodeerde. De rest van Europas was netjes gekleurd, per land. Alleen het immense Rusland was een witte vlek….Mijn menselijk verstand, en waarschijnlijk ook het Uwe en eigenlijk alle menselijk verstand ter wereld, is daar te klein voor.

Er is iets, het bestaat, het werkt en het houdt de Wereld in stand. Misschien dat het ooit ontdekt wordt? Zichtbaar gemaakt onder de microscoop.? Vastgelegd door middel van een deeltjes versneller? Als een soort nevenproduct van de big bang?
Vergis U niet, ik bedoelde wel de liefde, Meneer De Witte. Alhoewel U natuurlijk vrij bent de dingen te benoemen zoals U verkiest….

O ja! Ik wilde U om te besluiten, nog de bepaling meegeven van wat ‘geloven’ feitelijk is. Geloven is voor waar aanvaarden op gezag van een ander. En potverkoffie, daar doe ik nu precies wat ik U bij het begin verweet! Ik ook redeneer tot ik gelijk heb! Maar IK, Meneer De Witte, heb het excuus mij te kunnen verbergen achter de rug van een ander. Een die beweert het beter te weten….

En die ik dus ‘geloof’

Ik wil dus graag toegeven dat ‘geloveen’ niet gelijk is aan ‘weten’. Want ik, Meneer De Witte, ben nooit Moeders’ Slimste geweest. U blijkbaar wel. Waarbij ik dan iets zou willen zeggen over holle vaten.

O ja, en kijk….’Geloven’ is volgens mij ook een tijdsgebonden instelling van de menselijke geest. Waarbij de een al meer dan de andere, ervan overtuigd is, dat ooit op ‘geloven’ er een zekerheid volgt. Dat poitieve evolutie wordt zelfs te verstaan gegeven in de uitdrukking ‘Ik geloof in het Eeuwig Leven’, wat een van de 12 Artikelen des Geloofs schijnt te zijn….

Wie zei daar ook weer dat Darwin de uitvinder der Evolutieleer was? Een vuile achterdoender was het, ja! Want in wat hij bestreed (het geloven) zat reeds het grondbeginsel van zijn stelling.

Maar holle vaten, dat is, volgens het Vleesgeworden Woord, de sterkte van de Kinderen der Duisternis.

(*) PLOFSTOF is, in de taal van ons verre broedervolk, het Zuid Afrikaans woord voor dynamiet.