Zoëven een persoonlijk bericht op mijn IPod onder de Kerstboom binnen gekregen van de CEO van de Standaard (ik respecteer zijn incognito, zoals gevraagd), die gealarmeerd door een post bij die verduiveldde Angeltjes (contradictie in terminis) mij in paniek opbelde deze zondag namiddag binst de voetbal dan nog, om hulp te vragen om zijn gazetje te verschonen. Zie artikel hieronder in Iskander.
Stel U mijn verbazing voor! Wat ik hem ook gezegd heb. Het is al van subiet na de oorlog, dat de mensen geen gazettenpapier meer gebruiken om zich te verschonen, d.i. proper te maken na een toiletbezoek aan ‘het groot gemak’. Hij had, zei hij, niets begrepen van mijn reactie, uitgenomen het woord ‘groot gemak’, dat hij niet helemaal kon situeren, maar waarvoor hij mij bedankte, want hij had begrepen dat ik ‘met groot gemak’ zijn uitleg zou verspreiden.
De lapsus, zei hij (ik heb het opgezocht, en eens te meer, zoals met alles in zijn gazetje, zit hij ernaast! Een lapsus zou ik omschrijven als een ‘slip of the tongue’, een ongewilde verspreking met eerder komisch effect), dus zei hij: die lapsus werd met opzet begaan door een onverantwoorde stagiair, onbekend met het missioneringsgevoel bij De Standaard. Die had, op staande voet, samen met geheel de afdeling, hun C4 mogen komen ophalen. Zelfs op een zondag! En binst de voetbal!
De rest van zijn verhaal werd met de minuut onsamenhangender, en tussen het gekerm en gesnik kon ik opmaken dat zijn dienst ‘Abonnementen’ voor de zoveelste keer overspoeld werd met opzegbrieven, spijts dat het zondag was.. Ik meende, uit medelijden (hij is toch ook maar een mens) maar ook uit spaarzin want de Belgacom-tarieven naar Italië zijn niet bepaald goedkoop), de verbinding te verbreken, toen ik in de telefoon uit de verte een ziekenwagen hoorde naderen. Een oppasser maakte zich bekend, verexcuseerde zich voor de ongemakken die gewoonlijk gepaard gaan bij het oppakken van een psychiatrisch patiënt, en legde pas dan de hoorn neer. Ik had inderdaad al een paar minuten de indruk dat de ganse redactie van dat om zijn gedegenheid gekend elitair dagblad, op stelten stond.
Als U morgen, maandag 14 December De Standaard ziet ve
rschijnen met een grote rouwband op het voorblad, dan heeft U hier over de onmiddellijk oorzaal gelezen. Het kan ook zijn, dat er, vanwege de Bazen, een rechtzetting gepubliceerd wordt deze keer door het artikel volledig weg te laten, zodat de beschuldiging van manipulatie vervalt. Titel van deze bijdrage :”Wat Sarkozy niet zei”
De Standaard censureert Sarkozy
12-12-2009 - Philippe van den Abeele - In Flanders fields
Uit Iskander
Woensdag 9 december publiceert De Standaard in zijn rubriek 'Opinie & Analyse' een artikel van de Franse president Nicolas Sarkozy over het minarettenverbod, dat hij verbindt met het Franse 'grand débat sur l'identité nationale'. Volgens DS 'verscheen dit opiniestuk eerder in Le Monde'. DS censureerde echter de tekst van Sarkozy.
DS publiceert namelijk niet de volledige tekst, zonder hiervan melding te maken. Naast een passage over het Frans referendum over de Europese grondwet (wat nog te verstaan is, maar ook dan moet men schrijven dat men niet de volledige tekst publiceert) schrapt DS echter ook een belangrijke passage, die in hun versie moet komen tussen 'En wat zouden de Fransen antwoorden op dezelfde vraag?' en het vervolg dat begint met 'De Europese volkeren zijn gastvrij en verdraagzaam...' Het betreft een zeer belangrijke stellingname van Sarkozy, die diametraal tegengesteld is aan de opvatting van sommigen die met een klacht bij het EHRM dreigen, en op een veroordeling hopen, omdat het minarettenverbod de godsdienstvrijheid zou aantasten. Geschrapt, omdat het niet past in het plaatje van DS, die eerder schreef (Bart Beirland, 1.12) dat het referendum over de minaretten Zwitserland overstijgt: "het ondermijnt ook de geloofwaardigheid van het Westen om die universele waarden uit te dragen en te verdedigen." ? Niet dus volgens Sarkozy.
De geschrapte tekst over het minarettenreferendum (eigen vertaling): "In plaats van het Zwitserse volk onherroepelijk te veroordelen, kunnen we proberen te verstaan wat het heeft willen uitdrukken en wat zoveel volkeren in Europa ervaren, inbegrepen het Franse volk. Niets zou erger zijn dan de ontkenning. Niets zou erger zijn dan niet te kijken naar de werkelijkheid van de gevoelens, de bezorgdheid, de verzuchtingen van zoveel Europeanen. Vooreerst moeten we begrijpen dat wat gebeurde niets te maken heeft met de vrijheid van godsdienst of vrijheid van geloof. Niemand, noch Zwitserland noch ergens anders, denkt eraan deze vrijheden in vraag te stellen." (Au lieu de condamner sans appel le peuple suisse, essayons aussi de comprendre ce qu'il a voulu exprimer et ce que ressentent tant de peuples en Europe, y compris le peuple français. Rien ne serait pire que le déni. Rien ne serait pire que de ne pas regarder en face la réalité des sentiments, des préoccupations, des aspirations de tant d'Européens. Comprenons bien d'abord que ce qui s'est passé n'a rien à voir avec la liberté de culte ou la liberté de conscience. Nul, pas plus en Suisse qu'ailleurs, ne songe à remettre en cause ces libertés fondamentales.) Artikel in Le Monde: "Respecter ceux qui arrivent, respecter ceux qui accueillent"
P.S. en DS kan niet komen zeggen dat er niet voldoende plaats was voor de volledige tekst. Er bleef een deel van een kolom, 7 cm hoog, helemaal blanco.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten