*
BART SOMERS EN THEO FRANCKEN GEFACTCHECKT
OVER SCHADELIJKE EN NUTTIGE CIJFERS
**
*
https://doorbraak.be/bart-somers-en-theo-francken-gefactcheckt/?utm_medium=push&utm_source=meldingen
*
19 februari 2020
Zal Bart Somers even stevig gefactcheckt orden als Theo Francken?
**
*
foto: ©Reporters / GYS
In een interview met De Zondag zegt de Mechelse burgemeester B iets opmerkelijks: ‘Wist u dat 37 procent van onze kinderen tot vijf jaar migratieroots hebben?’ 37 procent!
Enkele
weken geleden had Theo Franken op VTM Nieuws gezegd dat er 50 000
gezinsherenigingen per jaar waren. Hij werd onmiddellijk gefactcheckt op
VRT NWS. Het was allemaal niet waar en overdreven, want het recht op
gezinsleven wordt gegarandeerd door de Europese Verklaring van de
Rechten van de Mens, een deel van die gezinsherenigingen betrof kinderen
die eigenlijk hier geboren waren en in bijna de helft van de
gezinsherenigingen ging het om EU-burgers. En, o ja, het aantal
gezinsherenigingen in 2018 bedroeg in totaal … 53 109. Het cijfer zelf
was dus correct, dat wel.
Is 37 procent overdreven?
Komt
er op VRT NWS nu ook een factcheck van de ‘37 procent kinderen met
vreemde roots’ van Bart Somers? Gaan we kunnen lezen dat het allemaal
niet waar is, en erg overdreven, want er staat iets in de Europese
Verklaring van de Rechten van de Mens — wat weet ik niet, maar er staat
vast iets — een groot deel van die 37 procent kinderen met vreemde roots
is geboren met de Belgische nationaliteit en veel van de ándere
kinderen die niet de Belgische nationaliteit hebben, zijn EU-burgertjes.
Verder, ook belangrijk, geldt die 37 procent voor België, voor
Vlaanderen of alleen voor Mechelen?
Die
factcheck van Somers zijn bewering komt er, geloof ik, niet.
Factcheckers zijn niet zozeer op zoek naar feitelijke fouten als wel
naar ‘schadelijke’ beweringen. Dat is in elk geval wat Maarten Schenk, factchecker bij Facebook, verklaart in Humo
van 14 januari. ‘Ons criterium is: we controleren boodschappen die
schadelijk kunnen zijn.’ ’t Is overigens een heel begrijpelijk
criterium. Beweringen over kabouters en de Kerstman moet je niet
checken, want niemand, behalve Maarten Boudry, vindt ze schadelijk.
Politieke thema’s
Het
wordt allemaal moeilijker als factcheckers zich met politieke thema’s
gaan bezighouden, wat ze bijna altijd doen. Wat ‘nuttig’ is en wat
‘schadelijk’ wordt dan ingekleurd langs politieke lijntjes. Als Francken
beweert dat er 50 000 gezinsherenigingen per jaar zijn, ondersteunt hij
daarmee zijn wetsvoorstel om gezinshereniging voor een bepaald soort
asielzoekers te beperken. Zo’n Wet zou ons land minder aantrekkelijk
maken voor asielzoekers. Ik vind dat een nuttige wet, maar groen-links,
dat een ruime asielpolitiek voorstaat, vindt zo’n wet schadelijk. Op die
manier worden de 50 000 gezinsherenigingen van Francken voor hen een
schadelijk cijfer dat moet worden gefactcheckt.
Maar
hetzelfde groen-links zal de 37 procent van Somers niet schadelijk
vinden. Somers gooit dat stevige cijfer over kinderen met vreemde roots
op tafel met een heel andere bedoeling dan Francken dat doet. De boodschap van Somers luidt dat migratie niet positief of negatief is, maar een realiteit.
‘37 procent’ maakt van die realiteit een onontkoombaar gegeven*. ’t Is
een realiteit waar de Oude Vlamingen zich volgens Somers moeten aan
aanpassen. En ook groen-links wil graag dat die Oude Vlamingen zich
flink aanpassen. Met zo’n boodschap wordt de 37 procent een nuttig
cijfer waar geen factcheckende nuances bij nodig zijn.
Ons aanpassen, maar hoe?
En hóe moeten de Oude Vlamingen zich aanpassen aan nieuwkomers ‘met vreemde roots’? Johan Leman
heeft enige tijd geleden veel kritiek gekregen toen hij uitlegde wat
dat concreet betekende – hoe je je bijvoorbeeld als homo moest aanpassen
aan een moslim omgeving in Molenbeek. Die fout zal Somers niet maken.
Concreet zijn is gevaarlijk voor een politicus.
Wanneer
hij de vraag krijgt van De Zondag waarom en hoe Oude Vlamingen zich
moeten aanpassen, blijft hij, zoals Polly Peachum in dat bekende liedje
‘ganz allgemein’. ‘Ik bedoel daarmee niet, zegt hij, dat Vlamingen hun
manier van leven moeten aanpassen. Ik bedoel daarmee dat élke mens zich
voortdurend aanpast. Toen ik vader werd, heb ik mij aangepast aan mijn
nieuwe rol. Toen de sociale media opkwamen, heb ik mij als politicus
aangepast aan de nieuwe realiteit. Als ik nieuwe buren krijg, dan ga ik
mij ook aanpassen.’
De neutraliteit van de staat
Wat
kun je daarop antwoorden? Weinig. Toen mijn zoon Jan geboren werd heb
ik mij ook aangepast. De sociale media zijn ook van mijn leven een niet
onbelangrijk deel geworden, al ben ik geen politicus. En als ik nieuwe
buren krijg, en het zijn moslim fundamentalisten, met of zonder vreemde
roots, dan zal ik de banden van hun auto niet kapot steken, ook al omdat
ik bang ben dat zij hetzelfde zouden doen met de mijne. Ik zal, als ze
hier legaal verblijven, hun ‘remigratie’ eisen noch suggereren. Dat laat
ik over aan Vlaams Belangers als Sam van Rooy.
Maar
ik zal mij aan die nieuwe buren niet ‘aanpassen’ in een van de normale
betekenissen van het woord. Ik zal mij ergeren, in stilte hopen dat hun
kinderen later minder fundamentalistisch zullen zijn dan hun ouders, en
ondertussen elke maatregel steunen die de neutraliteit van de staat
bevestigt en uitstraalt**, en elke regeling die een dam opwerpt tegen de
politieke ambities van welke godsdienst ook, maar zeker van de islam.
*
Weinig Oude Vlamingen maken zich zorgen over het aantal vreemdelingen
in het algemeen, waaronder heel wat Nederlanders, Fransen en Italianen.
Wel maakt men zich zorgen over de groei van de moslim gemeenschap sinds
duidelijk is dat fundamentalisten binnen die gemeenschap ongeveer de
helft uitmaken. Het aandeel van de moslims in ons land is nu ongeveer 6
procent, en zal nog stijgen. Maar als er een strikte immigratiepolitiek
komt, is er weinig kans dat die ooit stijgt tot een landelijk gemiddelde
van 37 procent.
**
Somers vindt het niet nodig dat de staat neutraliteit uitstraalt. Hij
is voorstander van een ‘andere stroming binnen het liberalisme’. Hij
vindt het jammer dat het regeerakkoord stipuleert dat religieuze tekens,
zoals de hoofddoek, verboden worden aan loketten en in het onderwijs.
‘Dat is voor mij de moeilijkste passage van het regeerakkoord,’ zegt
hij.
Philippe Clerick
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten