.
Het waren twee conings kinderen
Zij hadden elkander zo lief
Maar ze konden bij elkander niet komen
Het water was veel te diep…
Neen, en de lange strenge winter is voorbij…Ik zie des Mei-en schijn….En als ’t niet vriest, is het weer wat anders. Dan is het water veel te diep. ’t Zal dus voor een andere keer zijn. Maar hij is wel in the picture gekomen!
De Vette Vis (vetter met de dag) zet voorzichtig een voetje op het ijs…verschiet over zijn eigen durf, en doet dan maar wat hij bij de Tjeven dagelijks kan oefenen : terugtrekken en de schuld op een ander steken….
’t Zijn de Tjeven die de macht moeten grijpen….
Omdat hij weet dat juist zij dat NOOIT zullen doen, en hij meteen zijn parasiet-positie kan behouden : roepen ‘ Houdt de Dief’ en ondertussen dapper meegraaien. De verloning van een partij-voorziter is nu eenmaal niet niks!
Op het ijs treden met vast voet zou zijn, Heer Vis-zonder-ruggengraat, de uitgestoken hand grijpen van de andere V-partijen, om samen de kruistocht te voeren om bij de Tjeven-partij (en de Rode en de Blauwe Broeders) de Vlaams gezinde elementen weg te zuigen. Want (Maoîst Jos Gheysels achterna), de democratische meerderheid is 50 + 1…Dan kan het ‘cordon sanitaire’ omgedraaid worden! Wat in dit geval wil zeggen dat de franscouillonse kolonisatie van Vlaanderen voorbij zou zijn…
Maar dan zullen de Jos Gheysens, desnoods op de punt van hun bajonetten, uit een ander vaatje willen tappen. ’ s Lands belang, bijvoorbeeld….wat niet hetzelffde is als ’t Vlaams Belang!
Neen, om op beslagen ijs te komen, moeten wij toegeven dat de Nederlanders daar knapper in zijn. Zij organiseren niet alleen 11-Stedentochten, maar zij gunnen Geert Wilders een eerlijke kans…Die 50% +1 zal daar niet lang een Fata Morgana blijven…
Begrijpt U nu waarom het idee van de Vrije Herenigde Republiek der Nederlanden geen wensdroom mag blijven? De dag dat Nederland weer vooraan staat tussen de andere wereldmachten (cfr Marc Grammens) mogen wij als Vlaming niet achterwege blijven. Deze keer niet door een of ander goddeloos bolsjevisme te gaan bestrijden in de Russische steppen, in de hoop daar zelf beter van te worden. Maar deze keer met vreedzame middelen tonen dat we in de Lage Landen aan hetzelfde zeel kunnen trekken.
Onderstaande mail, ontvangen op de lijst van vroegere sympatisanten, is een laatste stuiptrekking van gezegde sympathie, afgezworen de dag (2001) dat Prof. Mathias Storme bezwoer om lid te worden van het Vlaams Blok, dat de dag nadien iineens Vlaams Belang werd.
Martens bevestigt dat België geen democratie aan kan
Voorzitter N-VA
Bart De Wever
N-VA-voorzitter Bart De Wever stelt vast dat Wilfried Martens, wellicht ongewild, de analyse bevestigt die de N-VA al jaren maakt, namelijk dat dit land zo verdeeld is dat het eigenlijk geen democratie meer aan kan. Volgens Martens is de koning immers noodzakelijk “als neutrale scheidsrechter in periodes van crisis en regeringsvorming, want op het federale niveau is er te veel verdeeldheid”.
Begin vorig jaar sprak ook Karel De Gucht al over de “feitelijke onbestuurbaarheid van België”, als een “permanente diplomatieke conferentie tussen twee landen”. De diepe interne verdeeldheid, die nu ook Martens toegeeft, is zo groot geworden dat dit land niet meer op een democratische manier bestuurd kan worden en dus een ondemocratisch staatshoofd nodig heeft om als land nog enigszins overeind te blijven.
Bart De Wever stelt ook wel vast, met enige verbijstering, dat Wilfried Martens en zijn partij CD&V dit ondemocratische systeem blijven verkiezen boven een normaal democratisch systeem. De Wever: “Men is blijkbaar bang van de eigen schaduw. Als grootste partij in dit land zou je verwachten dat zij met hun premier normaal gezien de leiding zouden willen nemen in het bestuur ervan, maar om een of andere reden staan ze die macht liever af aan een niet-verkozen vorst. Is men dan al vergeten dat zelfs deze, naar Belgische maatstaven nog vrij voorzichtige, koning hen verplicht heeft om de N-VA uit het kartel te gooien? Is dat die “neutrale scheidsrechter” waar Martens het over heeft?”
De N-VA meent daarom dat Martens en de CD&V behalve een principieel ondemocratische keuze ook een tactische vergissing begaan. Als straks prins Filip, met zijn zelfverklaarde “missie”, koning wordt met echte constitutionele macht, dan zou de splitsing van dit land wel eens sneller een feit kunnen worden dan wanneer men nu van de bijna algemene politieke consensus gebruik zou maken om die macht van de koning af te schaffen en zijn rol te beperken tot een louter ceremoniële rol. De Wever: “Voor de N-VA niet gelaten uiteraard, want voor ons is ook zo’n ceremoniële rol niet noodzakelijk en evenmin wenselijk, maar het zou alvast een stap in de goede richting zijn, een stap naar meer democratie.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten