Mijn lieve schoonpa heeft daar in Ukkel jàààren Controleur van Belastingen gespeeld. Voor een hongerloontje, maar wat wilt U : het was/is een inbrave man, spijtig door geboorte perfect tweetalig, en dus perfect geschikt als ‘flamand de service’ om als pendelaar naar BruSSel de tweetaligheid der kaders te gaan opvullen. Wat wilt U : om den brode naar ‘Brussel’ trekken was in de magere jaren ’60 een enige gelegenheid, die eenieder met beide handen diende te grijpen. De wedde wqas 50% van die in het privé…..Maar wat wilt U!? In de Westhoek was er simpelweg geen werk! Ikzelf was per malheur terecht gekomen als jongste bediende in een landbouwcooperatieve en als we trouwden verdiende mijn ex, die in het onderwijs stond, dubbel zoveel als ik….
Dagelijks op en af van thuis aan de Frans grens, naar Ukkel. De trein om 05 uur in de morgen, en ’s avonds met ‘de Brusseleir’ terug thuis om 18 uur. Van ‘de Midi’ te voet helling op en helling af, een ½ uur ver. De tram reed wel, maar na zijn abonnement voor de trein (in die dagen uit eigen zak te betalen…), kon er geen tram meer af : hij kon evengoed thuis zijn gebleven om de afwas te doen. Hij was/is een gewillige goede vaderlander, zoon van een plichtbewust douanier-(oude-stijl) aan de Franse grens, verplicht tewerk gesteld aan de Atlantikwal in Dieppe binst de oorlog, en nadien bij den ABL als MP, en chauffeur van de kolonel. Voorbeeldig, ik zei het al : mijn schoonpa kon model staan voor de Onbekende Soldaat!
Wie meer wil weten over douaniers ‘oude stijll’ aan ‘de schreve’ met in de oude doos eens op zoek naar de werken van Warden Oom (Edw.Vermeulen), die de zaak van de ‘blauwers’ ten voeten uit getekend heeft.
Dàt was Ukkel voor mij : de schoonpa, al tjoekend als een landverhuizer in de Ukkelse jungle, het werkbeest dat van zijn Waalse collega’s het werk aan alle loketten vrijwillig overnam, de waarlijk bij uitzondering allemans-vriend, zelfs in zijn niet al te sympathieke rol van belastingscontroleur. Het is pas na zijn op-pensioenstrelling vele jaren later (wij waren later, beroepsmatig, elkaars tegenpolen) dat hij iets kwijt wilde over de verplichte ‘ter plaats’s aan huis’ bij bepaalde dossiers bij de groeiende hoop dossiers van ‘nieuwe belgen’ omdat ze, na herhaalde aangetekende brieven, vertikten om zich aan te melden. Hij wist te vertellen dat elk bezoek zo goed als hopeloos was…Ze hadden niets (documenten, facturen), ze verstonden niets, ze wisten niets, ze betaalden niets. Tegen de volgende keer was het niet meer dezelfde Ali, alhoewel dat moeilijk te controleren viel…Het was nu Hassan die de zaak runde, en van een zekere Ali had hij nog nooit gehoord….Ook Hassan verstond niets, had niets, wist niets en betaalde niets. Als er al een mager succesje kon geboekt worden, was als Pa voorgaf alleen Vlaams te spreken – dan kon hij soms iets opvangen als ze onder elkaar Frans begonnen te praten. Maar dat lukte nooit maar één keer. Geef toe, die kerels waren toen al, niet dom….En wat doe je dan, als lagere ambtenaar…je werd zelfs van te voren gezegd dat je je leven niet moest riskeren….
Het is nu van dreigen, tot daden gekomen…De tijd staat niet stil.
Natuurlijk was Ukkel ook het KMI van Armand Pien, de weerman die met kop en schouders uitsteekt boven zijn povere opvolgers. Hij kwam 37 jaar lang elke avond te gast in elke huiskamer ( 1953-1990) en toen hij overleed (22/9/03) verdween voorgoed samen met hem, een groot stuk van mijn leven.
Ukkel is nu al een tijdje Armand De Decker geworden, die echt niet alleen om zijn maat van col in het nieuws komt….Neen, Armand De Decker vergadert in achterkamertjes met JLDH, en trekt er sterke muurtjes op, daar waar Mangain hem voorschrijft dat de nieuwe staatsgrens moet komen. JaJan Ukkel wordt straks wereldnieuws…..
En nu is ineens die rooftocht, waarbij een moeder van 2 kinderen ‘op een verkeerd moment op een verkeerde plaats was’…Dat is gewoon de Wet van Murphy, daar kan niemand iets aan doen…Het gaat om Ishan (24) en Hassan (20), twee keurige jongemannen met een écht beroep en een vast inkomen. Ishan is zelfs een goede veiligheidsagent bij de Brusselse Vervoermaatschappij. Van Hassan moet alles nog worden opgezocht of ineen geflanst.
De advocaat die hen vertegenwoordigt, is vlot twee-talig : Arabisch (perfect) en Frans (behoorlijk), legt uit dat beide ‘jongemannen’ waarvan één (de veiligheidsagent?) een al lang vergeten ‘petit fait divers’ op zijn teller heeft, van uit de tijd dat hij als straatboefje tussen 8 en 16 jaar wist dat hij niet kon gestraft worden voor de begane ‘petite criminalité’ , maar dat beiden anders zo braaf zijn als pas geboren baby’s. Na te vragen bij hun lieve niet te troosten mamaatje. Daar zij gelovige Moslims zijn, dringt hij derhalve bij het parket aan om geen verder onderzoek te willen, omdat eventuele andere strafbare feiten toch geen uitstaans hebben met dit voorval. Zij ullen trouwens ten stelligste ontkennen! De Procureur des Konings, een vermoeid uitziende jongeman beaamt vlug deze stelling : er is elke dag al zoveel te doen met nieuwe zaken, dat men het verleden best met rust laat. Maar moesten er ooit nieuwe kredietlijnen beschikbaar gesteld worden….
De advocaat betwist ten andere het optreden van de hulpagenten, die verantwoordelijk zijn voor de vastneming van zijn cliënten. Behoort het wel tot de taak van een hulpagent om burgers in gevaar te brengen door op te treden als cowboys in een Wild West-film? Hij twijfel zelfs als er geen racistische oogmerken te vinden zijn in hun optreden. Zijn zijn cliënten niet gediscrimineerd? Zou er even drastisch zijn opgetreden als die hulpagenten blanken voor zich hadden gehad? Hij twijfelt er zelfs aan, of de dood van de vrouw niet door hen met opzet is uitgelokt!
Als besluit deelt hij mee, alvorens in te stappen in zijn glanzende Lexus Convertibele Sport, ervan uit te gaan, dat zijn cliënten onschuldig zijn. Het was tenslotte uit het wapen van de juwelier dat de dodelijke schoten kwamen! De arme opgejaagde jongeren zouden, met hun nep-pistool, geen vlieg hebben kwaad gedaan! Of moet er een tekeningetje bij dat er met een nep-pîstool toch niemand kan verwond geraken?! Het is toch duidelijk dat heel het voorval louter ‘pour rigoler’ was?! Om als macho over te komen bij de vrienden!
Hij weet trouwens zeker, dat er jurisprudentie (volgens de Linkxe heilskeer) zal te vinden zijn, die de Rechter zal kunnen overtuigen dat het hier om een typisch voorbeeld gaat van herverdeling van rijkdommen, die uit de hand is gelopen door het misdadig optreden van de juwelier. Uit een achterkamertje verschijnen met een schietensklare revolver in de vuist, is niet in verhouding tot de aan gang zijnde nep-bedreiging. En trouwens, het voorval was voor de juwelier niet nieuw : waarom waren de andere 9 zaken geweldloos verlopen, en moest er nu die ene keer geweld gebruikt worden?
Hij twijfelt er niet aan: de ware schuldige is de juwelier, die getracht heeft twee gelovige Moslims, om reden van hun geloof en hun cultuur, in het verderf te storten. Hij twijfelt dan ook niet aan de uitspraak van de Rechtbank, n’est-ce pas, Maurice?
(Tu viens, cher ami Maurice, le maire nous attends, on va boire un coup chez Madeleine, ici en face. Nous devons vous remercier vivement de votrre jugement qui va faire histoire.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten