Zaterdag
26 Augustus 2017
4267 - VAN MIJN TREINTJE MOET JE
AFBLIJVEN
*
INHOUD: COBURGIA REBUILT: de ‘Spoorwegen’ geprivatiseerd? Over my dead body,
schruwelen de Syndicaten.
Marc
Leemans (ACW) en Rudy De Leeyw (SPA) doen er het zwijgen toe, want in verlof
van 30/6 tot 31/8… Terwijl het circus vollen bak verder draait.
Firsdt
things first, niewaar?!
OP DE
IJTKIJK
*
Opgepast!
Tot U spreekt hieronder de ‘opiniërende’
Paus van de Slinxe ‘Kerk’. Hij spreekt met een tuitmond met
samengeperste lippen deze samengeperste volzinnen, die namens de Syndicaten als
uit één mond schruwelen NO PASSERAN! Ge moet mijne maot zijn, of we sloan up
joen tote!
**
*
Gaat
dat nu over de NMBS of eerder oer Het Verdriet van België, wat net hetzelde is?
Want het is een geschiedenis nog ouder dan de straat!
Ik
herinner me nog als de dag van gisteren, dat er eer ‘ns staking was, omdat,
sedert de elektrische treintjes reden, er geen stokers voor de stoom locomotieven
meer nodog zouden zijn. De syndicaten vochten toen als leeuwen voor het behoud
van die vele honderden ‘jobs’ op al die rijdende ‘werkvloeren’.
Van
hetzelfde voor de ‘kaartjesknippers’ als er al lang geen ‘kaartjes’ meer waren,
maar ‘tickets’ uit de computer. Ziet U ze ook nog staan, aan de UITGANG van
ieder station, om die ‘kaartjes’ in te zamelen: strenge oudere man met Hoge
Spoorweg Pet waarop dat gevleugeld wiel…
**
Onder de
toekomst van de NMBS tikt een tijdbom
**
*
En
zo wordt deze landerige, laatste volle vakantieweek de week waarin de
tegenstelling tussen links en rechts zich weer in volle glorie aandient.
Ditmaal botsen de gedachten niet over straatnaam-bordjes of boerkini’s, maar
over kwesties die er, vooruit maar, toe doen.
Dit
was immers de week die begon met een PS-voorzitter die de belegering van zijn
positie poogde te doorbreken met een selectie onbeschaamd linkse ideeën. En dit
is de week die eindigt met een N-VA-minister die de even onbeschaamd rechtse
wens uit om de nationale spoorwegmaatschappij te privatiseren. Boeiend!
NMBS-ballonnetje
Natuurlijk
komt die privatisering er niet meer in deze regeerperiode. In die zin is het
nog voorzichtig geformuleerde NMBS-ballonnetje van minister Vanovertveldt even
realistisch als de invoering van pakweg de vierdaagse werkweek.
Dat
neemt niet weg dat het verlangen om de markt op te gaan wel degelijk leeft in
regeringskring. Dat is, in al zijn eenvoud, nieuw. Dat intrigeert. Want wat
niet is, kan nog komen.
Onder
de toekomst van de NMBS tikt een tijdbom. Tegen 2023 gaat de Europese
spoormarkt open. Lidstaten kunnen de liberalisering wel nog afhouden als ze
aantonen dat hun publieke spoorbedrijf performant – klantvriendelijk, stipt,
comfortabel – genoeg is.
Dat
betekent, althans in België, dat de kat de beheerder van de melkfabriek wordt.
Immers, als een regering privéspelers op haar spoor wil, kan ze de noodzaak
daartoe in de hand werken door te desinvesteren in haar eigen overheidsbedrijf.
Het klinkt ietwat cynisch, maar het is wel wat we in dit land zien gebeuren.
Dat
is niet het gehele plaatje. De NMBS heeft geen rechts mobiliteitsbeleid nodig
gehad om een reputatie op te bouwen van geldverslinding, onbetrouwbaarheid en
klantonvriendelijkheid. Het spoor zou het hart moeten vormen van het
hedendaags, duurzaam vervoersbeleid waar dit verstikte land zo naar smacht. In
werkelijkheid is het er helaas de achillespees van.
Dure
affaire
Hopelijk
krijgt de nieuwe CEO, Sophie Dutordoir, meer vooruitgang in het bedrijf. Maar,
na de bekentenis van minister Van Overtveldt, is het maar de vraag hoeveel
ruimte ze nog zal krijgen.
Het
Britse voorbeeld toont aan dat een volledige privatisering een dure, voor de
klant onaantrekkelijke affaire is. Maar er zijn ook andere opties: een
privéconcurrent, een minderheidsaandeelhouder...
Wie
die toch wil vermijden, zal sterke argumenten moeten aandragen. En kan het
emotionele effect van de huidige reputatie van de NMBS bij het publiek maar
beter niet onderschatten. Deze coalitie zal, als ze doorgaat na 2019, niet
nalaten om die reputatie in te zetten als haar hoofdargument. Een gewaarschuwd
NMBS-liefhebber is er twee waard.
*
NADER
BEKEKEN
**
Eigenlijk
is dat goed gezien van den Arbiter: het gaat inderdaad om de Staatsschuld. Zoals naar gewoonte gaat het dus om de poen.
Bijzaak
voor Slinx, hoofdzaak voor een gezonde portemonnee. Het Spoor is er niet voor
de Cheminots, maar de Cheminots voor het spoor!
Als
de Syndicaten dus in het Algemeen Belang onteigend worden van het Spoor,
verliezen die na de Post en de RTT, inderdaad het overgrote deel van hun
‘leden’. Wat meebrengt dat de treinen dan tenminste op tijd zouden rijden.
Als
die dingen inderdaad rijden zoals ze
daarvoor gemaakt zijn, nl om treinreizigers te vervoeren, dan wordt de put niet
meer dieper. Integendeel: met elke Eurocent van de ticjetverkoop daalt de
Staatsschuld van astronomisch hoog tot
normae hoogte. Het maximum waartoe deze generatie Polilici in staat zijn.
Wat
meer is: als de treinen (en bussen) rijden zoals het hoort, zal de omzet
stijgen. Gevolg: honderden ‘jobs’ er bij.
‘Cheminots’
content, iedereen content. ‘Tuut’ zei de trein, en de statie reed voort!
**
*
(Digitalia)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten