Knuffelen in plaats van deporteren of interneren?
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden in Amerika de in de Verenigde Staten levende Japanners geïnterneerd. Dat was voor veel van deze al jaren vreedzaam in de VS wonende, en voor een deel genaturaliseerde, Japanners een hard gelag. Voor de toenmalige Amerikaanse regering waren deze Japanners potentiële vijanden en op zijn minst spionnen. Politici met grote namen, zoals president Roosevelt stonden daar achter. Dit beleid wordt achteraf wel als een blamage voor de Verenigde Staten omschreven.
De politieke drive
Toch kon dit beleid uitgevoerd worden in het – zeker toenmalig – meest democratische land ter wereld. Het heeft de Japanners die het moesten ondergaan pijn gedaan. Er zal wellicht een enkele potentiële spion tussengezeten hebben maar de overgrote meerderheid had geen enkel kwaad in de zin. Het waren hard werkende, bescheiden mensen, die onopvallend verbleven in een gastland. Degenen die al genaturaliseerd waren voelden de VS meer als hun vaderland dan het oorspronkelijke Japan. De politieke drive die Japan en de Japanners hadden om hun expansionistische oorlog te voeren was de hunne niet.
De huidige 5e colonne
De internering van de Japanners was een gevolg van de ontstane oorlogssituatie. De aanval op Pearl Harbour was de Japanse oorlogsverklaring. Wij zijn formeel thans niet in oorlog. Met geen enkel land. Dat geldt ook voor alle andere westerse landen. Althans niet met de een of andere oorlogszuchtige vreemde mogendheid. Zelfs niet met Iran wat wel zo ongeveer de meest afschuwelijke ideologie vertegenwoordigt. En dat is goed beschouwd een onbegrijpelijke zaak. De Japanners werden gezien als 5e colonne. Hebben wij ook een 5e colonne in huis?
Aanvallen
Zoals de VS werd aangevallen op Pearl Harbour werd dat zelfde VS aangevallen in New York met de vernietiging van de Twin Towers van het Wereld Handels Centrum en de gelijktijdige aanval op het Pentagon in Washington. Datzelfde geldt voor de moorddadige aanvallen op Bali, de metro van Londen, de treinen in Madrid en kleinschaliger voor de talloze zelfmoordacties verspreid over de wereld. Dat zijn even zoveel oorlogsverklaringen. Deze oorlogsverklaringen zijn genegeerd omdat de wereldsamenleving er niet op is ingesteld om op dit soort oorlogsverklaringen te reageren. Deze oorlogsverklaringen zijn uitgebracht op historische-religieuze gronden door een quasi religieuze ideologie, de islam. Deze aanvallen kwamen dus niet van een volkenrechtelijk erkende staat.
Mumbai
De laatste agressieve daad, die ook uitgelegd kan worden als een oorlogsverklaring, was de terroristische aanval in Mumbai. De criminelen, die deze aanval uitvoerden hadden de Pakistaanse nationaliteit. Pakistan distantieerde zich aanvankelijk van deze aanval. India stelde Pakistan in eerste instantie wel verantwoordelijk voor deze aanval maar legde het niet uit als een oorlogsverklaring. Van de daders is slechts één terrorist in leven gebleven en die gaat berecht worden. Je kunt je afvragen als wat hij nu berecht gaat worden: Als crimineel, als moordenaar, als terrorist, als Pakistaan of …. als godsdienstwaanzinnige. We zouden alle elementen van dit multiplechoice-vraagstuk de revu kunnen laten passeren maar het eenvoudigst is om direct het laatste maar bij de kop te pakken.
Het terroristische doel
Van alle genoemde aanvallen waren de aanval op Mumbai en die op Bali het duidelijkst voor wat betreft het te treffen doel. In Mumbai werden de slachtoffers nauwkeurig geselecteerd. De terroristen zochten ongelovige westerlingen en joden. De aanslagen op Bali waren gericht tegen ongelovige westerlingen, i.c. voornamelijk Australiërs. De Taliban vechten tegen de minder orthodoxe Afghanen maar meer nog tegen de westerse Christenen en vrijzinnigen, die de euvele moed hebben zich te bemoeien met de leefomstandigheden in een islamitisch land. Dat zelfde zie je in Irak. Irak is niet meer in oorlog met de VS maar daar wordt nog dagelijks strijd geleverd op religieuze gronden. Ook daar zijn het de extremistische moslims die strijd leveren tegen …. ja, eigenlijk tegen de rest van de wereld voor zover die niet net zo extremistisch is als zijzelf. Die term extremistisch wordt tegenwoordig door de media en in de politiek gebruikt om deze godsdienstwaanzinnigen aan te duiden. Die term is faliekant fout. Hiervoor gebruikte ik de term orthodoxe moslims. Die term acht ik meer op zijn plaats.
De bron van het kwaad
Iedereen, die zijn nuchter verstand gebruikt, zal erkennen dat al dit ellendige geweld voortkomt uit de koran. Gedurende eeuwen heeft dit geschrift, vervuld van haatteksten ten opzichte van Christenen, joden en ongelovigen zijn moorddadig werk gedaan. De hiervoor genoemde aanvallen op gebouwen, stations, treinen en uitgaansgelegenheden (van New York tot Bali) zijn slechts incidenten in de strijd. Een strijd die door velen niet in de ware betekenis wordt herkend.
Herhaling
Er zijn in de geschiedenis veel momenten en plaatsen aan te wijzen waarop de islam strijd geleverd heeft tegen de ‘ongelovigen’. Twee ervan springen er uit. Dat is 732 en Poitiers waar Karel Martel de islamitische legers terugsloeg en 1683 waar het tweede en (gelukkig) laatste beleg van de islamitische legers rond Wenen werd afgeslagen. Dat zijn gebeurtenissen die bij het geschiedenisonderwijs nauwelijks of geen aandacht krijgen. Dat is jammer en schadelijk voor een goed begrip. Bijvoorbeeld om in te zien dat Martel de moslims wel over de Pyreneën terugsloeg maar dat Spanje meer dan 500 jaar een islamitische overheersing kende. Een deel van Spanje, Cordoba, heette in die tijd zelfs het Emiraat van Cordoba. Bij een ander verloop van deze oorlogen zou Europa eeuwen geleden mogelijk volledig zijn geïslamiseerd. Nu woedt er al decennialang een nieuwe islamitische oorlog, waarbij op twee fronten wordt gevochten. Incidenteel met aanslagen zoals op het WTC in New York en de andere die ik hiervoor noemde: via het wapen van de migratie. Met dat laatste heeft de islam al een zeer grote 5e colonne opgebouwd, die zich over het algemeen rustig houdt maar zich voor de goede waarnemer toch ook regelmatig roert. Zeer recent zijn er berichten over ware terreur in Kopenhagen waarvoor veel stedelingen de vlucht nemen. Natuurlijk ontgaat het niet dat Engeland laf capituleerde voor de islam door Wilders niet binnen te laten.
Nemen we de handschoen op?
In een ver verleden gooiden de ridders de handschoen ten teken dat ze iets uit wilden vechten. Figuurlijk gesproken heeft de islam de laatste decennia veelvuldig de handschoen geworpen. De westerse wereld ziet dat niet of sluit er de ogen voor. Het ontgaat in ieder geval velen dat de migratie ook een strijdmiddel is. De belegering van het westerse bastion is al ver gevorderd. We naderen op een zeker moment de situatie dat de islamisering zo ver is dat er geen weg terug meer is. Moeten we daar op wachten of weren we ons alsnog tegen deze invasie? Het lijkt er op dat autochtoon Europa maar moeilijk in beweging is te krijgen. Dhimmitude heeft momenteel de overhand. Zal Wilders alsnog de anti-islambeweging op gang weten te brengen? Dat hangt sterk af van het al dan niet open gaan van de ogen voor de realiteit.
Th.M. van Baarle
Reacties naar: th.vanbaarle@onsnet.nu
Bron Het Vrije Volk
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten