60 - TSCHELDT
Vrijdag 10 april
*
DE BITTERE WORTELS VAN DE PVDA IN HET BLOEDRODE CHINA
*
*
Nu
China Europa komt ‘redden’ van wat President Trump ‘het Chinese virus’
noemde is het nuttig om even stil te staan bij wie de Grote Roerganger
Mao was. De oer-PVDA adoreerde dit marxistisch monster dat meer
slachtoffers maakte dan Hitler. Zijn grootse gedachten staan in een
klein boekje.
**
Bij
het afstoffen van onze boekenkast troffen we de Nederlandse vertaling
van dit maoïstisch ‘kleinood’ aan. Dat inspireerde de jonge communisten
uit de late jaren 60 en begin jaren 70 die hun pamfletten aan de
Belgische fabriekspoorten uitdeelden aan arbeiders die net opslag hadden
gekregen. Toch bleven ze hen diets maken dat ze vreselijk werden
uitgebuit door de kapitalisten. AMADA (Alle Macht aan
de Arbeiders) was een maoïstisch-communistisch geïnspireerde
splintergroep die een ideologische splinter-bom in de samenleving wou
droppen. Ze richtten Geneeskunde voor het Volk op, verdeelden hun blad
Solidair, infiltreerden in de vakbond ABVV en maakten gekke studenten
van toen nog gekker. Hun utopie van een arbeiders-paradijs bestond
echter al tot in 1973 de oliecrisis losbarstte en de daaropvolgende
economische crisis links mogelijkheden bood. Wilde stakingen die
arbeiders van de 2 grote syndicaten ongenadig tegen elkaar opzette
maakte deel uit van het toneel dat AMADA toejuichte. Mettertijd vervelde
AMADA tot de Partij van de Arbeid (PVDA) die nadien kortstondig samen
heulde met Djab Abu Jajah en vandaag probeert salonfähig te worden met populisten als Peter Mertens en Raoul Hedebouw.
Hun
idool van toen, Mao Tse-Toeng veroverde tot zijn eigen verbazing de
macht in China nadat hij de nationalisten van Tsjang Kai-Sjek had
bedrogen en had verjaagd naar Taiwan. In 1949 riep hij de onafhankelijke
Chinese Volksrepubliek uit , in 1958 organiseerde hij de Grote Sprong Voorwaarts met een desastreuze landbouwhervorming die tot een abominabele hongersnood leidde. In 1962 bedacht hij de Culturele Revolutie
waarbij elke doorgestudeerde Chinees verdacht werd, jongeren hun
ouderen gingen verklikken, boeken werden verbrand, gebouwen vernield,
schijnprocessen met afgedwongen fake zelfbeschuldigingen werden
opgevoerd en cultuur sowieso verdacht werd. Oude gewoonten, gebruiken en
gedachten moesten weg. Intellectuelen werden verbannen om verplichte
landarbeid te verrichten. Net als de Revolutionaire Garde in Iran
zaaiden de Rode Gardes dood en verderf. De oude Mao liet zich adoreren
door de jongeren en zijn macht tegenover critici bleef verzekerd. Mao
was trouwens ook de figuur die zich nooit waste maar bij het klaarkomen
in zijn vele concubines zich lekker proper geneukt voelde. Ja, dat staat
allemaal in biografieën. Dit walgelijke schepsel werd door de linkse
intelligentsia in het Westen uiteraard blind aanbeden. Op het einde van
zijn bestaan (in 1976 ging hij er eindelijk aan) was hij een
buikspreekpop geworden van de Bende van Vier (zijn vrouw en wat
vermolmde partijgeneraals) tot de in ongenade gevallen en weergekeerde
Deng Xiaopeng orde op zaken stelde met een communistische politiek en
een kapitalistische economie. Maar het is bij Mao dat dus de wortels
liggen van het volkscommunisme van de Übergezellige PVDA.
**
mmmm
*
Voor
ons ligt het ‘Rood Boek van de Kulturele Revolutie’ (de spelling van de
toenmalige pedagogische wereldverbeteraars), in 1971 uitgegeven door NV
La Taupe met een voorwoord van Achilles Vanthournout. Hij schrijft:
‘Dit is een Mao op zijn best (..), de weg wijzend in de Grote
Proletarische Kulturele revolutie. Momenteel kent de revolutionaire
beweging in Europa de weeën van een nieuwe ‘geboort’. We zijn overtuigd
dat het Rood Boek enige weldoende invloed kan oefenen op de geesten en
het optreden van de revolutionairen bij ons’. Het werkje bevat
‘Tuchtregels’ en ‘Aanbevelingen’, maar bovenal veel onzin. Plechtstatig,
pompeus, hoogdravend, hol, theoretisch, abstract en utopisch.
Het
enige rood in communistisch China was de kleur van het vergoten bloed.
Nu het land met de grootse traditie nog steeds in handen is van een
dictatoriale partij met kapitalistische manieren betekent zulks niet dat
de vos zijn streken heeft verleerd. Vanop de ‘wet markets’ waar dode en
levende beesten worden omgetoverd in een smurrie van vetzakkerij met
alle virussen van dien en die de lokale chinezen gretig naar binnen
schrokken met alle virussen van dien, is de COVID-19-alien de wijde
wereld ingetrokken. Nu komt China ons helpen met berekende
liefdadigheid, wat eigenlijk niet eens te veroordelen valt. Hun
overlevingswijsheid gaat veel verder terug dan de communistische
dictatuur (die Westerse import was). China weet wat het doet; China
heeft altijd een plan. Het valt te betwijfelen of de welwillende
PVDA’ers de tijd voor én na Mao wel revolutionair genoeg vinden.
Florian Cantor
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten