.
Donderdag 17 november 2016
H. Elisabeth van Hongarije, patronesse van het
verplegend personeel, en H. Hilda
Piere
had last van een beetje van alles, en moest van zijn vrouwe naar den
dokteur. “Kijk, dokteur,” zegt hij ,
“kijk, gij moogt mijn diagnose zeggen lijk dat het is, onverbloemd. ‘k Wille weten waar ik aan toe ben.” – “Wel
Pieren, ge drinkt te vele, ge eet te vele, ge smoort gelijk nen Turk en ge zijt
véél te trage in alles en nog wat!” – “Wreed merci,” zei Pieren, “maar kunde
dat nu ne keer in ’t Latijn zeggen. Ge
verstaat wel hee, voor mijn vrouwe!”
*
3832 - DE C4 VAN DE
KONING DER BELGEN LIGT KLAAR, MAAR ZIJN WEDDE LOOPT WEL DOOR
*
*
Erger dan Het Gezin Van Paemel!
Hieronder leest U hoe triestig het gesteld is met Het Gezin
von Saxen Coburg Gotha d’Udekem d’Acoz en hun in vitro gefertiliseerde telgen.
Zonde van al dat schoon geld dat we er tegenaan moeten gooien.
Zonde van al dat gebroken Vlaams dat ze brobbelen, in een
belachelijke poging om te spreek de Vloms met haar op. Zelf is de man, in de
voetsporen van zijn overgrootvader, de H. Albertus Primus, op geheimgehouden
missie bij zijn soldaten in Libanon. D.w.z. bij dat deel van het Vliegend
Personeel dat toevallig niet staakt die dag.
In Coburgia gebeurt er wel meer op deze heugelijke dag. De
repressie van 70 jaar geleden smeekt weer om opgerakeld te worden. Het was de
tijd dat in er in leeuwenkooien in de Antwerpse Zoo, geen zwarte negers, maar
toch ‘Zwartzakken’ zaten opgesloten. Zo’n ‘Zwartzak’ was de troetelnaam die belgicisten
uitgevonden hadden voor mensen die anders dachten dan zij.
Waarom zorgt bijvoorbeeld dat Vreemdelingen-Forum ervoor dat
Zwarte Piet zou weg moeten, daar waar de Bevolking dat niet wil. En laat men
dat anachronisme van veel recentere datum, die Koningskroon, wel vrij spel?
Daar waar de goede Sint brengt, en die Coburgers alleen maar geld kosten.
In ons land kunnen we zowel Coburgers als Zwarten missen als
kiespijn. Laat ze elders hun zakken gaan vullen, wij Vlamingen hebben ruim ons
deel gedaan.
*
*
Koning is zijn Vlaamse meerderheid kwijt
*
De steun voor het koningschap zakt in Vlaanderen naar een
dieptepunt. Zelfs in Wallonië begint de steun, na een piek in 2003, opnieuw te
dalen.
De tijd waarin de koning vooral in Vlaanderen aanhang vond,
ligt ver achter ons. Volgens onderzoek van het Instituut voor Sociaal en
Politiek Opinieonderzoek (Ispo) was in 2014 nog maar 40 tot 45 procent van de
Vlamingen uitgesproken voorstander van de monarchie.
Het Ispo onderzoek peilde zowel in 1990, 1999, 2002, 2003 als
2014 naar de houding van de Belgen tegenover het koningshuis. Gedurende die 25
jaar heeft de koning flink aan populariteit ingeboet. In 1990, onder koning
Boudewijn, kreeg de koning nog meer dan zes op de tien Vlamingen achter zich.
Maar nadien is de aanhang van zijn opvolgers, koning Albert II en koning Filip,
gestaag geslonken. Tot minder dan de helft bij de laatste peiling.
Die daling hangt samen met een verandering in heel
Vlaanderen. De secularisering en de stijging van het onderwijsniveau verklaren
voor een deel de aanhoudende daling. Gelovigen en laaggeschoolden zijn meer
gehecht aan het koningschap dan anderen.
De evolutie in het politieke denken speelt evenzeer mee. Hoe
Belgisch gezinder iemand is, des te meer royalistisch hij zich zal opstellen.
De hoge bloei van het Vlaams-nationalisme de voorbije jaren werpt dus een
schaduw op het koningschap.
Behoeder van het land
Dat verklaart ook waarom Wallonië net de omgekeerde beweging
maakt, al spelen ontkerkelijking en onderwijs er dezelfde rol. In 1990 lag de
steun voor de monarchie in Wallonië nog net iets lager dan in Vlaanderen. 25
jaar later noemen twee op de drie Walen zich een voorstander van het
koningshuis. Walen zien de koning als de behoeder van de eenheid van het land.
Ze willen ook dat hij meer te zeggen zou krijgen in de Belgische politiek.
Toch begint de aanhang van de monarchie sinds 2003 ook in het
uiden opnieuw te slinken.
‘De koning moet omhooglopen op een dalende roltrap’, zegt professor
Bart Maddens (KU Leuven), een van de initiatiefnemers van het
onderzoek. ‘In Wallonië is dat aanvankelijk wat beter gelukt. Met de opkomst
van het Vlaams Blok in de jaren negentig zijn in Wallonië meer en meer mensen
de monarchie beginnen te zien als een dam tegen het uiteenvallen van het land.
Maar vanaf 2003 zijn de achterliggende verschuivingen door de ontkerkelijking
en onderwijs opnieuw hun rol gaan opeisen.’
*
Niet toevallig zijn Congolezen en Coburgers terecht
met elkaar verbonden. De oude baardman van het Koningshuis de zich er rijk mee
boerde is immers het vlees geworden zinnebeeld van de slavendrijverij.
Het zit hen in de genen geboren, al dat Coburg heet.
Ze zijn allemaal Co-bewoners van alle ‘burgen’ (=burchten) die ze ooit hebben
kunnen inpalmen. Co-Burgers dus. En geen mede-burgers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten