donderdag 24 november 2016

3853



.
DONDERDAG  24 NOVEMBER 2016
H. ALBERT van LEUVEN, H.FLORA, H. MARTELAREN van VIETNAM

3853 - OVER DE TOEKOMST VAN DE MOGELIJKHEDEN OF DE MOGELIJKHEDEN VAN DE TOEKOMST


*
De Bijbel van de Vlaamse Beweging, ons aller lijfblad ’t Pallieterke schrijft deze week een hoofdartikel waaruit we moeten onthouden, dat het helemaal niet houdt van herrie in de eigen rangen. Vooral niet als die herrie komt uit de hoek der geboren herrie-makers die misschien wel eens gelijk zouden kunnen hebben. Allez, dat is toch de mening van de opiniërend hoofdredacteur daar.
Enfin, U leest het maar zelf hieronder…
*

*

72ste jaargang • nummer 47 • donderdag 24 november 2016  Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
*
Vlaams  Belang:  lijden  in  de  marge  of  relevanter  worden?
*
Heeft  VRT-correspondent  Bruno  Tersago  gelijk als hij wijst op tal van bedenkelijke signalen uit die hoek? Voedselbedelingen organiseren “alleen voor Grieken”, parlementsleden die betrapt worden met hakenkruistatoeages en - vlaggen, een woordvoerder die in het parlement een vrouwelijke collega in het gezicht slaat, geweld tegen standjes van buitenlanders
op markten, het wegjagen van verplegenden in ziekenhuizen omdat ze niet Grieks zijn, betrokkenheid bij geweld en zelfs een moord, inbraken, wapenbezit... Sinds twee jaar zijn er geen zware incidenten meer, maar toch... Wat ga je in hemelsnaam zoeken bij kerels die zich inspireren op een politieke figuur (Iannis Metaxas) die in de jaren dertig andere partijen en stakingen verbood, boeken verbrandde en de media censureerde?
Berisping?
De  reactie  van  voorzitter  Van  Grieken  was moedig, maar niet helder. Hij distantieerde zich formeel en expliciet van wat zijn partijgenoten tegen de wil van het partijbestuur in hadden gedaan.  Anke  Van  dermeersch,  ook  mee  op reis, werd uit het partijbestuur gegooid. Dewinter, die de beslissing “eenzijdig” en “bijna dictatoriaal” noemde, kreeg enkel een berisping,
net zoals Jan Penris. Welke logica zit hierachter? Die van de realiteit vrezen we. De realiteit dat Van Grieken wel een meerderheid achter
zich heeft in het partijbestuur, in de partijraad ook – daar gaat hij alvast van uit – maar niet in Antwerpen.
Komt het tot een harde confrontatie? Heeft Vlaams Belang daar ‘belang’ bij? Eén ding lijkt wel zeker: veel mensen keren zich af van een partij  die  zich  verliest  in  interne  confrontaties. Maar die zijn er al erg lang, en zullen blijven opduiken.
Er lijkt dus voor Vlaams Belang geen goeie kant aan de zaak. Krijgt Dewinter in de partijraad - tegen de verwachtingen in - veel steun, dan zal Van Grieken als voorzitter veel moeilijker kunnen functioneren. Wordt Dewinter in de hoek gezet, of verder, dan dreigt een crisis in Antwerpen. Als de voorzitter het meent, kan hij geen vrede nemen met een zoveelste compromis, want dan rest er niets meer van wat eruit zag als een poging om Vlaams Belang op de politieke kaart te zetten.
Van Grieken kreeg de voorbije dagen steun van  onder  meer  de  voormalige  voorzitters Gerolf  Annemans  en  Frank  Van  Hecke.  Wellicht kan hij – als hij een verandering forceert – rekenen op de terugkomst van sommigen die
eerder al de partij verlieten. En natuurlijk op de VB’ers die Verandering willen.
Wat is die partij allemaal overkomen? Laat ons  teruggaan  naar  2004.  Vlaams  Belang  haalde toen net geen kwart van de stemmen. Mét  Dewinter  in  ‘pole  position’.  Maar  wat  nadien volgde was minder. In 2006 werd de Antwerpse  voorman  bij  de  gemeenteraadsverkiezingen  geklopt  door  Patrick  Janssens. 
Nadien  volgde  een  steile  electorale  afgang. 
Dewinter bleef echter het uithangbord van de partij.
Wat  onder  meer  Annemans  als  voorzitter  probeerde  was  verdienstelijk,  maar  de  N-VA  werd en bleef voor veel kiezers een beter alternatief.  Daar  hebben  kiezers  een  reden  voor. 
Annemans ging op zoek naar een derde, radicaalrechtse weg. Het Congres van de partij in de Zuiderkroon was duidelijk. Annemans zette in op drie thema’s.
Vooreerst  wou  hij  met  een  ‘sociale  volkspartij’ vooral de kleine man bekoren. Vlaams Belang  paste  voor  een  te  strak  Voka-gericht 
Vlaanderen.  Meer  zelfs,  de  partij  stelt  zich opvallend  positief  op  tegenover  het  syndicalisme,  noemde  de  sociale  zekerheid  “een kerntaak  van  de  overheid”  en  pleitte  voor  betaalbare zorg, huisvesting, betere thuisbegeleiding, aanpak van verborgen armoede, sociale woningbouw, opvoedersloon van 24 maanden per kind, etc.
Annemans  zette  ook  in  op  communautaire  scherpte  en  duidelijkheid:  Vlaamse  (en Waalse)  onafhankelijkheid  via  een  “ordelijke opdeling”. Iets waar we Dewinter weinig over horen. En een duidelijke keuze “Voor Europa, dus  tegen  deze  EU,  België  in  het  groot”  (de “EUtopie”) was ook niet onzinnig. Annemans verpakte de VB-boodschap met minder bombastisch gedram en meer zakelijkheid.
Helaas Alhoewel de VB-thema’s nadrukkelijk aanwezig waren in de aanloop naar de verkiezingen van 2014 bleef de kiezer waar hij was: weg.
“We zijn opnieuw vertrokken”, had voorzitter Annemans voor de verkiezingen gezegd. Wat stemmen betreft dan toch in de verkeerde richting. Alleen was het niet zijn fout.
In  februari  2015,  in  volle  vluchtelingencrisis, leek het tij te kunnen keren. Maar het bleef duidelijk dat de nieuwe voorzitter Van Grieken geenszins de sterke man van de partij was. Dat bleef Dewinter. Begin 2016 schreven we dan ook  dat  Vlaams  Belang  in  interessante  tijden bleef  worstelen  met  het  eigen  profiel.  In  de 
peilingen verdubbelde het Belang haar score tot in de late lente. Na de zomer lijkt de doorbraak stilgevallen.
Voorzitter  Tom  Van  Grieken  en  collega’s  als Barbara Pas kwamen wel rationeler uit de hoek over migratie. Over de kostprijs daarvan,
bij voorbeeld: Na ‘Brood, Bad en Bed’ komen  immers nog huisvesting, begeleiding, scholing,
onderwijs, leefloon, kindergeld en ga zo maar door. Het  VB  zwalpte  in  2014  naar  de  zwakste  score  in  jaren.  Dat  Dewinter  in  Antwerpen solo slim bleef uitpakken met potjes pepperspray,  oude  bokshandschoenen  en  fanatieke 
taal bleef in veel huiskamers niet onopgemerkt.
“Nu  nog  afkomen  met  die  symbolen  is  niet  meer  van  deze  tijd...”,  relativeerde  Van  Grieken. Wat niet belette dat Dewinter campagnes lanceerde  zonder  dat  het  nationale  partijbestuur er iets van afwist, laat staan er goedkeuring voor had gegeven.
Dewinter is er nooit in geslaagd het cordon tegen zijn partij te breken. Het was dus wachten tot Van Grieken voldoende sterk zou zijn om
het roer over te nemen. Hij vond het Antwerpse boegbeeld “nog nodig” in de Kamer... Dezelfde
woorden herhaalde hij zo ongeveer deze week. Maar  Van  Grieken  zei  ook  al  vaker  dat  het  “geen  zin  heeft  om  naar  rechts  op  te  schuiven”...  Juist.  Winst  zit  er  voor  Vlaams  Belang alleen  aan  de  centrumkant.  Politicologen plaatsten  zowaar  vraagtekens  bij  het  cordon sanitaire. Maar het is veel waarnemers niet on te gaan dat Vlaams Belang enkel zonder Dewinter het cordon kan doorbreken. Natuurlijk  heeft  Dewinter  een  sterke  achterban, maar het gaat om de keuze die niet te vermijden valt: lijden in de marge (cfr. Gouden Dageraad...)  of  relevanter  worden?  Dat  is  de vraag die voorligt op de partijraad van 3 december. Een tussenweg is er niet meer. Of toch geen die deuren opent.
Zou De Wever nu blij zijn of niet, nu concurrent Vlaams Belang worstelt met de eigen doelstelling? Het lijkt alleszins onvoorspelbaar tot wat de heisa met Filip Dewinter zal leiden. Wat Dewinter nu weer uit zijn mouw schudde, is gewoon verbijsterend, zelfs voor zijn eigen achterban. Wat hoopte hij te leren bij de extremisten van Gouden Dageraad?
Die partij bezet in het Griekse parlement welgeteld 18 van de 300 parlementszetels.
*

 Ja, inderdaad. Er dreigt een storm ove

r Vlaanderen met de kracht van een winters orkaan. En zeer terecht luist ’t Pallieterke de stormklok. Maar is dit wel de aangewezen remedie? Want klokkengeluid heeft niet de minste invloed op de natuurelementen. Wat wel invloed heeft, is gewoon het hoofd koelhouden en voor de toekomst de nodige maatregelen te voorzien.
Filip DeWinter wordt meestal afgeschilderd als een ‘ongeleid projectiel’, gewoon omdat die zijn tijd altijd ver vooruit is en daar onstuimig over wil communiceren. Anderen doen dat misschien meer diplomatischer, maar dat verandert helemaal niets aan de kerk van de zaak. Wat dan te zeggen, bvb, als zelfs De Morgen uitvoerig bericht
Schrijver en islamcriticus Wim Van Rooy vergelijkt de islam met het nazisme
*
En, met alle sympathie voor de jonge gedreven TVG, maar ik denk dat een Legeroverste die zijn troepen niet stevig in de hand heeft, dringend aan een serieus gewetensonderzoek aan toe is.
Waarbij het aantal dienstjaren van zijn soldaten niet eens van belang is. Wat telt is het doel, de eind-overwinning. Dat is enige denkbare doel, daar waar men geen kleinheid kan ontwaren.

Och, die Legerleiding zal het wel beter weten dan een onaanzienlijk bloggerke, dat net als de kids van een ruziënd koppel, geen partij kan kiezen noch voor d’een noch voor d’ander. In de volle overtuiging, dat alles wel weer zal worden bijgelegd.
*
De beiaard speelt zo schoon hij kan

De vreug’heerst alom.
Met bloemen kroont de vrouw haar man,
De bruid haar bruidegom.
En vrij, en blij, is Vlaanderenland nu weer….
*

Maar wie gooit nu zo maar zijn Goudhaantjes weg, zonder er zelf beter van te willen (of kunnen) worden… Al is het natuurlijk ook weer waar, dat de beste stuurlui altijd aan de veilige wal staan.
*
PS:
Qatar is natuurlijk Vlaanderen niet. Hierover is voor straks een volgend stukje in de maak dat voor ons allemaal zeer leerrijk moet zijn, omdat de zeden en gewoonten van daar straks ook in Vlaanderen zullen gelden. Fluppe DeWinter zou glunderen, want het is daar de gewoonte dat de zedenpolitie gewoon alles van de baan rijdt, dat aanstoot geeft omdat het niet islamitisch genoeg is.
Gewoon zoals Vera Lynn ooit zong: ‘We will meet again. D’nt know where or wenn. Wait and see’. Bomen ontmoeten elkaar niet, Mensen wel.



Geen opmerkingen: